The U(−1/2, 1/2) Wilson and Stevens

The U(−1/2, 1/2) Wilson and Stevens intervals are similarly affected by the randomization for small n: when n = 10
and X = 2 the conditional expected length of the Stevens interval is 0.48 and the range of the upper bound is 0.111% or 23%
of the conditional expected length. However, the impact of the randomization on these interval decreases quicker than it
does for the split sample Wilson interval. When n = 200 and X = 40 the conditional expected length of the Stevens interval
is 0.11. The range of the upper bound is 0.005, which is no more than 4.5% of the conditional expected length.
Fig. 4 shows the range of the upper bounds of the three intervals for different combinations of X and n. The intervals are
about as bad for n = 20, but the U(−1/2, 1/2) Wilson and Stevens intervals are much less affected by the randomization
for n = 100 and n = 500. Because of the equivariance of the intervals, the figures for the lower bound are identical if X is
replaced by n − X.
4. Data-randomized intervals

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

U (-1/2, 1/2) วิลสันและสตีเว่นช่วงเวลาได้รับผลกระทบเช่นเดียวกันโดยการสุ่มสำหรับ n ขนาดเล็กเมื่อ n = 10
และ X = 2 ระยะเวลาที่คาดว่าจะมีเงื่อนไขของช่วงเวลาที่สตีเว่นเป็น 0.48 และช่วงของด้านบน ผูกพันเป็น 0.111% หรือ 23%
ของความยาวคาดว่าเงื่อนไข อย่างไรก็ตามผลกระทบของการสุ่มในช่วงเวลาเหล่านี้ลดลงเร็วกว่าที่มัน
ไม่สำหรับตัวอย่างแยกช่วงเวลาของวิลสัน เมื่อ n = 200 และ X = 40 ระยะเวลาที่คาดว่าจะมีเงื่อนไขของช่วงเวลาที่สตีเว่น
เป็น 0.11 ช่วงบนปกเป็น 0.005 ซึ่งเป็นไม่เกิน 4.5% ของระยะเวลาที่คาดว่าจะมีเงื่อนไข
รูป 4 แสดงให้เห็นช่วงของขอบเขตบนของทั้งสามช่วงเวลาสำหรับการรวมแตกต่างกันของ X และ n ช่วงเวลานี้เป็น
เรื่องที่ไม่ดีสำหรับ n = 20 แต่ U (-1/2, 1/2) วิลสันและสตีเว่นช่วงเวลาที่จะมากได้รับผลกระทบน้อยลงโดยการสุ่ม
สำหรับ n = 100 และ n = 500 เพราะ equivariance ของ ช่วงเวลาตัวเลขสำหรับขอบเขตที่ต่ำเหมือนกันถ้า X ถูก
แทนที่ด้วย n - เอ็กซ์
4 ช่วงข้อมูลแบบสุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

U ( − 1 / 2 , 1 / 2 ) วิลสันและสตีเว่นช่วงเวลาในทํานองเดียวกันได้รับผลกระทบโดยการสุ่มขนาดเล็ก n เมื่อ n = 10
x = 2 เงื่อนไขความยาวที่คาดหวังของช่วงเวลา สตีเว่น 0.48 และช่วงไว้ด้านบน ) หรือ ส.ค. 23 %
ของความยาวที่คาดหวังเงื่อนไข . อย่างไรก็ตาม ผลกระทบจากการสุ่มในช่วงเวลาเหล่านี้ลดลงเร็วกว่า
การแบ่งตัวอย่าง วิลสัน ช่วง เมื่อ n = 200 และ x = 40 เงื่อนไขความยาวที่คาดหวังของสตีเว่นช่วงเวลา
เป็น 0.11 . ช่วงของผูกส่วนบนเป็น 0.005 ซึ่งไม่เกิน 4.5% ของเงื่อนไขความยาวที่คาดหวัง .
รูปที่ 4 แสดงช่วงของขอบเขตบนของ 3 ช่วงสำหรับชุดค่าผสมที่แตกต่างกันของ X และที่อยู่ตาม
เรื่องไม่ดีเป็น n = 20 แต่ U ( − 1 / 21 / 2 ) วิลสันและสตีเว่นช่วงเวลาน้อยมากที่ได้รับผลกระทบจากการสุ่ม
n = 100 และ n = 500 เพราะ equivariance ของช่วงตัวเลขสำหรับผูกล่างเหมือนกัน ถ้า X
แทนด้วย n − X .
4 ข้อมูลแบบช่วง