Description: Plants of the largest

Description: Plants of the largest species reach 140 cm in length. Thalli are erect, usually in clusters, from a crustose base and form linear-lanceolate to broadly foliose blades. Cystocarps are dispersed and embedded in the thallus, the carposporophytes being surrounded by a filamentous hull. Spermatangia form in extensive sori on the blades. Tetrasporangia arise in short chains laterally derived from cells within medullary filaments.

Information contributed by: G.T. Kraft. The most recent alteration to this page was made on 16 Mar 2016 by M.D. Guiry.

Comments: The typification and nomenclatural history of this important carrageenanophyte are extremely complex (Parkinson, 1981), and the final composition of the genus probably awaits major changes. Leister (1977) has foreshadowed that some or many of the species now placed in Iridaea will be transferred to the undescribed genus Boryella based on differences in the ontogeny of the involucres of sterile filaments that surround the carposporophyte during its initiation and development, as well as the mode of tetrasporangial formation. Carrageenans in species of Iridaea vary with the ploidy level (McCandless et al. 1975; Waaland 1975), permitting identification of juvenile and sterile individuals as gametophytes or sporophytes. Utilizing this character, Dyck et al. (1985) assessed and speculated on the possible causes of eastern Pacific populations that were highly skewed to one generation or the other, and May (1986) considers possible causes of a northeastern Pacific population of one species that was 83% gametophytes and 17% sporophytes. Hannach and Waaland (1986) summarize knowledge of the biology, ecology, and economic potential of Iridaea, concluding that our understanding is not yet at the point of managing existing wild populations to provide sustained yields or to achieve successful commercial cultivation. Distribution: The centre of distribution for the species now credited to Iridaea is western South America, with a major extension up the North American coast through southern Alaska to northern Japan. Other species occur on the islands of the Subantarctic (Ricker 1986).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำอธิบาย: พืชสายพันธุ์ที่ใหญ่ที่สุดถึงยาว 140 ซม. Thalli คือไมยราบ มักจะ กลุ่มจากฐาน crustose และฟอร์มใบเส้นใบหอกไป foliose อย่างกว้างขวาง Cystocarps กระจาย และฝังตัวใน thallus, carposporophytes ที่ถูกล้อมรอบ ด้วยถังด้าย แบบฟอร์ม spermatangia ใน sori ครอบบนใบมีด Tetrasporangia เกิดในระยะสั้นแบบแนวนอนมาจากเซลล์ภายในเส้นใย medullary โซ่สนับสนุนข้อมูลโดย: G.T. คราฟท์ เปลี่ยนแปลงล่าสุดหน้านี้ทำเมื่อ 16 2559 มี.ค. โดยนายแพทย์ Guiryความคิดเห็น: typification และ carrageenanophyte นี้สำคัญประวัติไปมากซับซ้อน (พาร์กินสัน 1981), และองค์ประกอบสุดท้ายของพืชอาจจะรอการเปลี่ยนแปลงหลักการ Leister (1977) ได้เงาบางส่วน หรือหลายพันธุ์ใส่ใน Iridaea ตอนนี้ จะย้ายไป Boryella อิงความแตกต่างใน ontogeny involucres หมันไส้หลอดที่ล้อมรอบ carposporophyte ในระหว่างการเริ่มต้น และการพัฒนา เป็นโหมดของ tetrasporangial ก่อสกุล undescribed Carrageenans ใน Iridaea สายพันธุ์ที่แตกต่างกันกับระดับพล็อยดี (McCandless et al. 1975 ทาง Waaland ที่ 1975), อนุญาตให้รหัสของเยาวชน และปลอดเชื้อบุคคลที่เป็น gametophytes หรือ sporophytes ใช้อักขระนี้ ไดค์ et al. (1985) ประเมิน และคาดการณ์บนสาเหตุที่ประชากรแปซิฟิกตะวันออกที่ถูกบิดเบือนสูงรุ่นหนึ่งหรืออื่น และพฤษภาคม (1986) พิจารณาสาเหตุของประชากรหนึ่งสายพันธุ์ที่เป็น sporophytes gametophytes และ 17% 83% แปซิฟิกตะวันออกเฉียงเหนือ Hannach และ Waaland (1986) สรุปความรู้ชีววิทยา นิเวศวิทยา และศักยภาพทางเศรษฐกิจของ Iridaea สรุปว่า ความเข้าใจยังไม่จุดการจัดการประชากรที่ป่าที่มีอยู่ เพื่อให้ sustained อัตราผลตอบแทน หรือ การเพาะปลูกเชิงพาณิชย์ที่ประสบความสำเร็จบรรลุ การกระจาย: กระจายพันธุ์ตอนนี้ เครดิต Iridaea เป็นอเมริกาใต้ตะวันตก ขยายใหญ่ขึ้นฝั่งอเมริกาเหนือผ่านอะแลสกาภาคใต้กับภาคเหนือ สายพันธุ์อื่น ๆ ที่เกิดขึ้นบนเกาะของ Subantarctic (Ricker 1986)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำอธิบาย: พืชของสายพันธุ์ที่ใหญ่ที่สุดถึง 140 เซนติเมตรยาว thalli มีชะลูดมักจะอยู่ในกลุ่มจากฐานที่ crustose และรูปแบบเชิงเส้นรูปใบหอกกว้างเพื่อ foliose ใบมีด Cystocarps จะแยกย้ายกันไปและฝังตัวอยู่ใน thallus ที่ carposporophytes ที่ถูกล้อมรอบไปด้วยเรือใย รูปแบบที่กว้างขวางใน Spermatangia Sori บนใบมีด Tetrasporangia เกิดขึ้นในห่วงโซ่สั้น ๆ มาขวางจากเซลล์ภายในเส้นใยไขสันหลัง

ข้อมูลสนับสนุนโดย: GT คราฟท์ การแปลงล่าสุดที่ดูหน้านี้ในวันที่ 16 มีนาคม 2016 โดย MD Guiry

ความคิดเห็นที่: typification และประวัติศาสตร์ nomenclatural ของ carrageenanophyte สำคัญนี้มีความซับซ้อนมาก (พาร์กินสัน 1981) และองค์ประกอบสุดท้ายของประเภทอาจจะกำลังรอคอยการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ Leister (1977) ได้คาดเดาว่าบางส่วนหรือหลายสายพันธุ์ในขณะนี้วางไว้ใน Iridaea จะถูกโอนไปประเภท undescribed Boryella อยู่บนพื้นฐานของความแตกต่างใน ontogeny ของ involucres ของเส้นใยผ่านการฆ่าเชื้อที่ล้อมรอบ carposporophyte ในช่วงเริ่มต้นและการพัฒนาของตนเช่นเดียวกับ โหมดของการก่อ tetrasporangial Carrageenans ในสายพันธุ์ของ Iridaea แตกต่างกับระดับ ploidy (McCandless et al, 1975;. Waaland 1975) อนุญาตให้บัตรประจำตัวของเด็กและเยาวชนและบุคคลที่ผ่านการฆ่าเชื้อเป็น gametophytes หรือ sporophytes การใช้ตัวละครตัวนี้ Dyck et al, (1985) การประเมินและคาดการณ์เกี่ยวกับสาเหตุที่เป็นไปได้ของประชากรแปซิฟิกตะวันออกที่มีความสูงเบ้เพื่อคนรุ่นหนึ่งหรืออื่น ๆ และพฤษภาคม (1986) พิจารณาสาเหตุของประชากรแปซิฟิกตะวันออกเฉียงเหนือของชนิดหนึ่งที่เป็นที่ gametophytes 83% และสปอร์ที่ 17% . Hannach และ Waaland (1986) สรุปความรู้เกี่ยวกับชีววิทยานิเวศวิทยาและศักยภาพทางเศรษฐกิจของ Iridaea สรุปว่าความเข้าใจของเรายังไม่เป็นที่จุดของการจัดการประชากรป่าที่มีอยู่เพื่อให้ผลที่ยั่งยืนหรือเพื่อให้บรรลุการเพาะปลูกที่ประสบความสำเร็จในเชิงพาณิชย์ การกระจาย: ศูนย์การกระจายพันธุ์ในขณะนี้ให้เครดิตกับ Iridaea เป็นตะวันตกอเมริกาใต้ที่มีนามสกุลใหญ่ขึ้นชายฝั่งอเมริกาเหนือผ่านทางตอนใต้ของอลาสกาตอนเหนือของญี่ปุ่น สายพันธุ์อื่น ๆ ที่เกิดขึ้นบนเกาะ Subantarctic ที่ (ริคเกอร์ 1986) ศูนย์กลางของการกระจายพันธุ์ในขณะนี้ให้เครดิตกับ Iridaea เป็นตะวันตกอเมริกาใต้ที่มีนามสกุลใหญ่ขึ้นชายฝั่งอเมริกาเหนือผ่านทางตอนใต้ของอลาสกาตอนเหนือของญี่ปุ่น สายพันธุ์อื่น ๆ ที่เกิดขึ้นบนเกาะ Subantarctic ที่ (ริคเกอร์ 1986) ศูนย์กลางของการกระจายพันธุ์ในขณะนี้ให้เครดิตกับ Iridaea เป็นตะวันตกอเมริกาใต้ที่มีนามสกุลใหญ่ขึ้นชายฝั่งอเมริกาเหนือผ่านทางตอนใต้ของอลาสกาตอนเหนือของญี่ปุ่น สายพันธุ์อื่น ๆ ที่เกิดขึ้นบนเกาะ Subantarctic ที่ (ริคเกอร์ 1986)