The residual nitrite measurements a

The residual nitrite measurements are presented in Table 5. There
were significant (Pb0.05) differences in the amount of measured
nitrite at day 0. Calculated concentrations of in going nitrite were 39,
60, and 200 ppm for the SC, PC, and C treatments respectively. As
expected, residual nitrite concentrations appeared to decrease
throughout the 42 day storage period for all treatments, though the
change with time was not analyzed for statistical significance.
Depletion of nitrite with time in meat mixtures is a widely recognized
phenomenon (Tompkin, 2005). Before thermal processing (day 0),
residual nitrite concentrations were 21.2, 40.8, and 112.4 mg/kg for
the SC, PC, and C treatments respectively. The control (C) treatment
had significantly more residual nitrite than the SC or PC treatments
whereas the SC and PC treatments were not different. On days 1, 3 and
7, the control remained significantly greater than the SC treatment for
residual nitrite, but at day 14 and after, no significant differences were
found between treatments. Although not always significant, it is
interesting to note that the residual nitrite concentrations were
greater for the nitrite-added control across the entire 42 day storage
period. Because nitrite forms a variety of products in cured meat and
more such products are likely to be formed from greater initial and residual nitrite concentration, this could have implications for the
inhibitory impact of nitrite on growth of both pathogens and spoilage
bacteria, even after residual nitrite concentrations become similar (at
day 14 and after in this study) because of likely differences in amounts
of the various reaction products generated during the curing process,
some of which are likely to be microbial inhibitors. The potential for
growth of food-borne pathogens such as Clostridium perfringens and
Listeriamonocytogenes has been found to be greater on the alternatively
curedmeat products that are commercially available

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัดค่าไนไตรท์ที่เหลือจะแสดงในตาราง 5 มีมีความแตกต่างกัน (Pb0.05) เป็นเงินวัดไนไตรท์วัน 0 คำนวณความเข้มข้นในไนไตรท์จะถูก 3960 และ 200 ppm สำหรับการรักษา SC, PC และ C ตามลำดับ เป็นความเข้มข้นของไนไตรท์คาดว่า คงเหลือที่ปรากฏเพื่อ ลดตลอดระยะเวลา 42 วันเก็บทรีทเมนท์ทั้งหมด แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงกับเวลาคือไม่มีวิเคราะห์ความนัยสำคัญทางสถิติของไนไตรท์ด้วยเวลาในการผสมเนื้อสัตว์เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางปรากฏการณ์ (Tompkin, 2005) ก่อนที่จะประมวลผลความร้อน (วันที่ 0),ความเข้มข้นของไนไตรท์ที่เหลือได้ 21.2, 40.8 และ 112.4 มิลลิกรัม/กิโลกรัมสำหรับรักษา SC, PC และ C ตามลำดับ การรักษาควบคุม (C)มีไนไตรท์เหลือมากกว่าการรักษา SC หรือพีซีในขณะที่การรักษา SC และพีซีไม่ได้แตกต่างกัน ในวันที่ 1, 3 และ7 การควบคุมยังคงมีนัยสำคัญมากกว่าการรักษา SCไนไตรท์เหลือ แต่ในวันที่ 14 และ หลัง ไม่มีความแตกต่างกันได้พบระหว่างการรักษา แม้ว่าไม่ได้สำคัญเสมอ เป็นโปรดทราบว่า มีความเข้มข้นของไนไตรท์เหลือที่น่าสนใจมากขึ้นสำหรับการควบคุมเพิ่มไนไตรท์ทั้งเก็บทั้ง 42 วันรอบระยะเวลา เนื่องจากไนไตรท์ในรูปแบบความหลากหลายของผลิตภัณฑ์ในเนื้อ และผลิตภัณฑ์ดังกล่าวมากขึ้นมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นจากความเข้มข้นเริ่มต้น และตกค้างไนไตรท์มากขึ้น ซึ่งอาจมีผลกระทบสำหรับการยับยั้งผลกระทบของไนไตรท์ในเจริญเติบโตของเชื้อโรคและเน่าเสียแบคทีเรีย แม้หลังจากที่ความเข้มข้นของไนไตรท์เหลือกลายเป็นคล้ายที่วันที่ 14 และหลังในการศึกษานี้) เนื่องจากแนวโน้มความแตกต่างในยอดเงินของผลิตภัณฑ์ปฏิกิริยาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างกระบวนการบ่มซึ่งจะมีสารยับยั้งเชื้อจุลินทรีย์ ศักยภาพในการเจริญเติบโตของเชื้อโรคที่ติดต่อจากอาหารเช่น Clostridium perfringens และListeriamonocytogenes ได้พบว่ามีค่าอยู่อีกวิธีหนึ่งคือcuredmeat ผลิตภัณฑ์ที่มีจำหน่ายทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวัดไนไตรท์ที่เหลือจะถูกนำเสนอในตารางที่ 5 มี
อย่างมีนัยสำคัญ (Pb0.05) ความแตกต่างในปริมาณของวัด
ไนไตรท์ในวัน 0. ความเข้มข้นของการคำนวณในการไปไนไตรท์เป็น 39,
60, และ 200 ppm สำหรับ SC, PC และ การรักษาเซลเซียสตามลำดับ ขณะที่
คาดว่าจะมีความเข้มข้นของไนไตรท์ที่เหลือดูเหมือนจะลดลง
ตลอดระยะเวลาการเก็บรักษา 42 วันสำหรับการรักษาทั้งหมด แต่
การเปลี่ยนแปลงที่มีเวลาไม่ได้วิเคราะห์นัยสำคัญทางสถิติ
พร่องของไนไตรท์ที่มีเวลาในการผสมเนื้อเป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวาง
ปรากฏการณ์ (Tompkin 2005) ก่อนที่จะประมวลผลความร้อน (วันที่ 0),
ความเข้มข้นของไนไตรท์ที่เหลือเป็น 21.2, 40.8 และ 112.4 มิลลิกรัม / กิโลกรัมสำหรับ
เซาท์แคโรไลนา, PC, และการรักษาเซลเซียสตามลำดับ การควบคุม (C) การรักษา
มีไนไตรท์ที่เหลืออย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นกว่า SC หรือ PC รักษา
ในขณะที่เอสซีและ PC รักษาไม่แตกต่างกัน ในวันที่ 1, 3 และ
7 การควบคุมยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญมากกว่าการรักษา SC สำหรับ
ไนไตรท์ที่เหลือ แต่ในวันที่ 14 และหลังจากนั้นไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ
ที่พบระหว่างการรักษา แม้ว่าจะไม่ได้มีนัยสำคัญเสมอก็เป็น
ที่น่าสนใจที่จะทราบว่าความเข้มข้นของไนไตรท์ที่เหลืออยู่
มากขึ้นสำหรับการควบคุมไนไตรท์เพิ่มในการจัดเก็บ 42 ตลอดทั้งวัน
ช่วงเวลา เพราะไนไตรท์ในรูปแบบที่หลากหลายของผลิตภัณฑ์ในเนื้อสัตว์หายและ
ผลิตภัณฑ์ดังกล่าวมากขึ้นมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นจากความเข้มข้นเริ่มต้นและที่เหลือไนไตรท์มากขึ้นนี้อาจมีความหมายสำหรับ
ผลกระทบต่อการยับยั้งของไนไตรท์ในการเจริญเติบโตของทั้งเชื้อโรคและการเน่าเสียของ
แบคทีเรียแม้หลังจากที่ไนไตรท์ที่เหลือ ความเข้มข้นกลายเป็นคล้ายกัน (ใน
วันที่ 14 และหลังจากนั้นในการศึกษานี้) เพราะความแตกต่างในปริมาณที่มีแนวโน้ม
ของผลิตภัณฑ์ปฏิกิริยาต่างๆสร้างขึ้นในระหว่างกระบวนการบ่มที่
บางแห่งที่มีแนวโน้มที่จะยับยั้งจุลินทรีย์ ที่มีศักยภาพสำหรับ
การเจริญเติบโตของเชื้อโรคอาหารเป็นพิษเช่น Clostridium perfringens และ
ลิสทิเรียโมโนไซโต จิเนส ได้รับพบว่ามีมากขึ้นในอีกทางเลือกหนึ่ง
ผลิตภัณฑ์ curedmeat ที่มีอยู่ในเชิงพาณิชย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และไนไตรท์ที่เหลือการวัดแสดงใน ตารางที่ 5 มีอย่างมีนัยสำคัญ ( pb0.05 ) ความแตกต่างในปริมาณของวัดไนไตรท์ในวันที่ 0 คำนวณความเข้มข้นของไนไตรท์ในจะเป็น 39 ,60 และ 200 ppm สำหรับ PC SC , และ C การรักษาตามลำดับ เป็นคาดว่า ปริมาณไนไตรท์ที่เหลือปรากฏลดลงตลอดระยะเวลาการเก็บรักษาทั้งหมด 42 วัน แม้ว่าเปลี่ยนกับเวลา ไม่วิเคราะห์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติการพร่องของไนไตรท์ ด้วยเวลาในการผสมเนื้อ เป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายปรากฏการณ์ ( tompkin , 2005 ) ก่อนที่กระบวนการความร้อน ( วันที่ 0 )เหลือปริมาณไนไตรท์ 21.2 , 40.8 และ 112.4 มก. / กก.พีซี SC , และ C การรักษาตามลำดับ ควบคุม ( C ) การรักษาที่เหลือมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกว่า SC หรือ PC การไนไตรท์ส่วน SC และ PC การรักษาไม่แตกต่างกัน ในวันที่ 1 , 3 และ7 การควบคุมยังคงสูงกว่าการรักษาอไนไตรท์ตกค้าง แต่ในวันที่ 14 หลังจากไม่แตกต่างกันที่พบระหว่างการรักษา แม้ว่าจะไม่เสมอที่สำคัญ มันคือน่าสนใจว่า ปริมาณไนไตรท์ที่เหลือคือมากขึ้นสำหรับไนไตรท์เพิ่มการควบคุมทั่วทั้ง 42 วัน กระเป๋าระยะเวลา เพราะไนรูปแบบความหลากหลายของผลิตภัณฑ์ในการรักษาเนื้อเช่นผลิตภัณฑ์มากขึ้นมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นจากมากเริ่มต้นและความเข้มข้นของไนไตรท์ที่เหลือนี้อาจจะมีความหมายสำหรับผลกระทบของไนไตรท์ในการยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อทั้งสอง และของเสียแบคทีเรีย หลังจากตกค้าง ( คล้ายๆ กัน ( ที่กลายเป็นไนไตรท์14 วันและหลังการศึกษา ) เพราะความแตกต่างในปริมาณของโอกาสปฏิกิริยาของผลิตภัณฑ์ต่าง ๆที่สร้างขึ้นในระหว่างกระบวนการบ่ม ,บางอย่างซึ่งมักจะเป็นจุลินทรีย์ตัวยับยั้ง ที่มีศักยภาพสำหรับการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ก่อโรคในอาหารเช่น Clostridium perfringens และlisteriamonocytogenes มีพบได้มากขึ้นในอีกวิธีหนึ่งคือcuredmeat ผลิตภัณฑ์ที่พร้อมใช้งานในเชิงพาณิชย์