Following use polymer materials may

Following use polymer materials may be released to the natural environment distributed to various environmental compartments and may undergo a variety of mechanical and chemical weathering processes. This
study characterised the degradation of a latex polymer of different thicknesses under a range of environmental conditions in outdoor microcosms. Samples were immersed in either demineralised water, artificial freshwater and marine water media and exposed for a period of 200–250 days with exposure starting at different
times of the year. Effects of pH, agitation and the exclusion of light on degradation were also studied. At the
end of the exposure period, recovery of polymer material≥1.6 μm ranged from a low of 22.04% (±16.35, for
the freshwater treatment at pH 5.5) to a high of 97.73% (±0.38, for the exclusion of light treatment). The disappearance of the bulk material corresponded to an increase in nanoparticles and dissolved organic material
in the test media. Modelled degradation kinetics were characterised by multi-phasic degradation patterns
and the results indicated degradation rate is affected by light intensity and polymer thickness. Mass balance
analysis indicates that losses of volatile materials to the air compartment may also be occurring

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต่อวัสดุพอลิเมอร์ที่ใช้อาจจะออกไปแจกจ่ายให้กับช่องต่าง ๆ สิ่งแวดล้อมในธรรมชาติ และอาจรับความหลากหลายของกระบวนการเคมี และเครื่องจักรกลสภาพอากาศ นี้ศึกษาโรคย่อยสลายของพอลิเมอร์ยางของความหนาที่แตกต่างกันภายใต้สภาพแวดล้อมใน microcosms กลางแจ้งมากมาย ตัวอย่างชนิดใดน้ำ demineralised น้ำทะเล และน้ำจืดประดิษฐ์สื่อ และสัมผัสในระยะ 200 – 250 วันที่ มีแสงราคาเริ่มต้นที่แตกต่างกันเวลาของปี นอกจากนี้ยังได้ศึกษาผลของ pH อาการกังวลต่อ และตัดไฟสลายตัว ที่จุดสิ้นสุดของรอบระยะเวลาเปิดรับแสง การฟื้นตัวของพอลิเมอร์ material≥1.6 μm มาต่ำ 22.04% (±16.35 สำหรับการรักษาปลาที่ pH 5.5) สูง 97.73% (±0.38 สำหรับตัดแสงรักษา) การสูญหายของวัสดุจำนวนมาก corresponded ขึ้นเก็บกัก และส่วนยุบวัสดุอินทรีย์ในการทดสอบสื่อ จลนพลศาสตร์การย่อยสลายคือ แบบจำลองมีประสบการ์รูปแบบย่อยสลายหลาย phasicและผลการระบุอัตราการย่อยสลายจะมีผลต่อความหนาที่พอลิเมอร์และความเข้มแสง ยอดดุลรวมวิเคราะห์บ่งชี้ว่า อาจเกิดความสูญเสียของวัสดุระเหยช่องอากาศยัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต่อไปนี้การใช้วัสดุพอลิเมอาจจะปล่อยให้สภาพแวดล้อมทางธรรมชาติกระจายไปยังช่องด้านสิ่งแวดล้อมต่างๆและอาจได้รับความหลากหลายของเครื่องจักรกลและกระบวนการทางเคมีสภาพดินฟ้าอากาศ
นี้การศึกษาลักษณะการย่อยสลายของพอลิเมอยางความหนาที่แตกต่างกันภายใต้ความหลากหลายของสภาพแวดล้อมในจุลภาคกลางแจ้ง ตัวอย่างถูกแช่อยู่ในน้ำปราศจากแร่ธาตุทั้งน้ำจืดเทียมและสื่อน้ำทะเลและสัมผัสเป็นระยะเวลา 200-250
วันมีความเสี่ยงที่แตกต่างกันเริ่มต้นที่ช่วงเวลาของปี ผลของพีเอชปั่นป่วนและการยกเว้นของแสงในการย่อยสลายได้รับการศึกษา ที่สิ้นสุดระยะเวลาการเปิดรับแสง, การฟื้นตัวของพอลิเมอmaterial≥1.6ไมโครเมตรตั้งแต่ต่ำ 22.04% (16.35 ±สำหรับการรักษาน้ำจืดที่pH 5.5) จะสูงถึง 97.73% (± 0.38 สำหรับการยกเว้นของการรักษาแสง ) การหายตัวไปของวัสดุที่เป็นกลุ่มตรงกับการเพิ่มขึ้นของอนุภาคนาโนและละลายสารอินทรีย์ในสื่อการทดสอบ ย่อมจลนศาสตร์การย่อยสลายโดดเด่นด้วยรูปแบบการย่อยสลายหลายเฟสิคและผลที่ระบุอัตราการย่อยสลายเป็นผลมาจากความเข้มของแสงและความหนาพอลิเมอ สมดุลมวลการวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าการสูญเสียของวัสดุที่จะระเหยช่องอากาศนอกจากนี้ยังอาจจะเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามด้วย– dta
โค้ง สูง  t พบสำหรับ ans / xnbr น้ำยางข้นภาพยนตร์แสดงความร้อนสูงพลังงานที่จำเป็นสำหรับภาพยนตร์ที่จะได้รับลดลง
.
สงวนลิขสิทธิ์ 2015 บริษัท จำกัดตามด้วย– dta
โค้ง สูง  t พบสำหรับ ans / xnbr น้ำยางข้นภาพยนตร์แสดงความร้อนสูงพลังงานที่จำเป็นสำหรับภาพยนตร์ที่จะได้รับลดลง
.
สงวนลิขสิทธิ์ 2015 บริษัท จำกัดตามด้วย– dta
โค้ง สูง  t พบสำหรับ ans / xnbr น้ำยางข้นภาพยนตร์แสดงความร้อนสูงพลังงานที่จำเป็นสำหรับภาพยนตร์ที่จะได้รับลดลง
.
สงวนลิขสิทธิ์ 2015 บริษัท จำกัดตามด้วย– dta
โค้ง สูง  t พบสำหรับ ans / xnbr น้ำยางข้นภาพยนตร์แสดงความร้อนสูงพลังงานที่จำเป็นสำหรับภาพยนตร์ที่จะได้รับลดลง
.
สงวนลิขสิทธิ์ 2015 บริษัท จำกัด