For example, Bresman (2013) uses an

For example, Bresman (2013) uses an interesting embedded multiply case design, focusing on two units in a pharmaceutical company, and examining learning transferred among four successive projects occurring in each unit (for a total of eight units of analysis). His inductively derived four-phase model of vicarious learning is replicated across all his cases. This design reflects Eisenhardt's (1989), Eisenhardtand Graebner's (2007) and Yin's (2009) recommendations for building theory from cases studies. Similarly, Bruns (2013) replicates her model of collaborative research in two different setting involving multiple groups. Maquire and Hardy (2013) also compare two different cases of risk assessment processes, showing how both incorporated similar bundles of normalizing and problematizing practices, but how the differential ordering of these practices led to diffent consequences for the construction of risk.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอย่าง กรณีออกแบบ เน้นหน่วยที่ 2 ในบริษัทยา คูณ Bresman (2013) ใช้ฝังน่าสนใจ และเรียนรู้การตรวจสอบโอนย้ายระหว่าง 4 โครงการต่อเนื่องเกิดขึ้นในแต่ละหน่วย (ในจำนวนหน่วยที่ 8 การวิเคราะห์) รุ่น 4 เฟสเขารับท่านเรียนกิยามะฮ์ถูกจำลองแบบในกรณีของเขา ออกแบบนี้สะท้อนให้เห็นถึงของ Eisenhardt (1989), Eisenhardtand Graebner (2007) ของหยิน (2009) แนะนำสำหรับการสร้างทฤษฎีจากกรณีศึกษาและการ ในทำนองเดียวกัน บรันซ์ (2013) เหมือนกับรุ่นของเธอร่วมกันวิจัยในสองแตกต่างกันการเกี่ยวข้องกับกลุ่มต่าง ๆ Maquire และ Hardy (2013) ยังเปรียบเทียบสองกรณีแตกต่างกันของกระบวนการประเมินความเสี่ยง การแสดงทั้งสองวิธีรวมรวมกลุ่มคล้าย normalizing และ problematizing ปฏิบัติ แต่วิธีสั่งซื้อที่แตกต่างของแนวทางปฏิบัติเหล่านี้นำไปสู่ผล diffent สร้างความเสี่ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวอย่างเช่น Bresman (2013) ใช้คูณออกแบบกรณีฝังตัวที่น่าสนใจมุ่งเน้นไปที่ทั้งสองหน่วยงานใน บริษัท ยาและการตรวจสอบการเรียนรู้การถ่ายโอนในหมู่สี่โครงการต่อเนื่องที่เกิดขึ้นในแต่ละหน่วย (รวมเป็นแปดหน่วยของการวิเคราะห์) รูปแบบที่ได้รับ inductively สี่เฟสของการเรียนรู้ของเขาชะลอถูกจำลองแบบในทุกกรณีของเขา การออกแบบนี้สะท้อนให้เห็นถึง Eisenhardt ของ (1989), Eisenhardtand Graebner ของ (2007) และหยิน (2009) คำแนะนำสำหรับการสร้างทฤษฎีจากการศึกษากรณี ในทำนองเดียวกัน Bruns (2013) การลอกเลียนแบบรูปแบบของเธอในการวิจัยร่วมกันในสองการตั้งค่าที่แตกต่างกันที่เกี่ยวข้องกับหลายกลุ่ม Maquire และฮาร์ดี้ (2013) นอกจากนี้ยังเปรียบเทียบสองกรณีที่แตกต่างของกระบวนการประเมินความเสี่ยงการแสดงให้เห็นว่าการรวมกลุ่มจัดตั้งขึ้นทั้งที่คล้ายกัน normalizing และการปฏิบัติ problematizing แต่วิธีการที่แตกต่างกันสั่งซื้อของการปฏิบัติเหล่านี้นำไปสู่​​ผลกระทบ diffent สำหรับการก่อสร้างของความเสี่ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวอย่างเช่น bresman ( 2013 ) ใช้ฝังตัวคูณที่น่าสนใจการออกแบบกรณี เน้นสองหน่วยใน บริษัท เภสัชกรรม และตรวจสอบการเรียนรู้โอนระหว่างสี่ต่อเนื่องโครงการที่เกิดขึ้นในแต่ละหน่วย ( รวมเป็น 8 หน่วยของการวิเคราะห์ เขาได้มาสี่ขั้นตอนการเรียนรู้แบบอุปนัยของอ้อมเป็นแบบข้ามกรณีของเขาทั้งหมดการออกแบบนี้สะท้อนให้เห็นถึง eisenhardt ( 1989 ) , eisenhardtand graebner ( 2007 ) และหยิน ( 2009 ) ข้อเสนอแนะสำหรับการสร้างทฤษฎีจากการศึกษากรณี ในทำนองเดียวกัน บรันส์ ( 2013 ) แบบนางแบบของวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการตั้งค่าที่แตกต่างกันในสองกลุ่มหลาย maquire และบึกบึน ( 2013 ) ยังเปรียบเทียบ 2 กรณีต่าง ๆ ของกระบวนการประเมินความเสี่ยงแสดงให้เห็นว่าทั้งสองรวมรวมกลุ่มกันและทา problematizing ปฏิบัติ แต่วิธีดิฟเฟอเรนเชียลการสั่งซื้อของการปฏิบัติเหล่านี้ ทำให้แก้ปัญหาผลกระทบการก่อสร้างของความเสี่ยง