Fei frowned as he evaluated the sit

Fei frowned as he evaluated the situation. Brook was observing Fei’s expression. He was about to say something, but he held himself back.

“Say what you want to say. As the future general commander of Chambord, hesitating doesn’t look good.” Fei noticed Brook’s behaviour and joked.

Brook got really close to Fei and whispered into his ears, “Your majesty……maybe……We can’t defend this one. I’m willing to stay behind with the soldiers to try to defend against the enemies and buy more time. Please let Mr. Lampard and Pierce take a team of elite soldiers to protect you and Ms. Angela to leave Chambord from the back mountain…..”

“No!”

Fei shook his head and rejected Brook’s suggestion before he even finished. He didn’t say a single word more, but just from his rejection and him shaking his head, Brook and Pierce felt the young king’s determination. No matter what was going to happen, the king wouldn’t back down nor flinch. Fei’s expression excited and pleased the two, but it also made them really anxious.

“We can’t wait any longer; we need to initiate an attack.” Fei said as he tapped the battlement with his finger.

This sentence was as shocking as thunder, and ‘exploded’ in their ears.

“Initiate an attack?”

Brook and Pierce were stunned. What did initiating an attack under such circumstances, with so few soldiers, most with no formal training mean? It meant that Fei was giving up on the terrain advantage and planning to attack the enemies, like smashing a hard rock with an apple pie……The fate of the apple pie could easily be determined.

“Your majesty, is……won’t that be too risky?” Brook was trying to get Fei to change his mind.

“There is no time.” Fei shook his head as he said decisively. “If I’m not wrong, the enemies will attack right after lunch……The only way for us to survive in this war is to think of the unimaginable and do the unexpected. If we wait any longer, the enemies will begin the siege, and the only thing we will face is death.”

Fei slowly looked at the two as he said that.

Looking at the confused expressions of the two warriors, Fei said, “What do you think, my warriors? Do you guys have the courage to go with me and send all those bastards into the Zuli River so they can take the last bath of their lives?”

The question was as simple as asking for his friends’ opinions.

At that very moment, Brook and Pierce felt like the blood in their bodies was on fire.

“Your majesty, it’s our honour!” Their voices trembled as they responded.

“Alright, I need you guys to do something……Brook, go and tell all the soldiers to rest. Remember, only keep a couple smart ones to watch the enemies’ actions…… Also, go find twenty reliable and loyal strong men and bring them to me. Pierce, you go and get these for me……”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฟย frowned ตามที่เขาประเมินสถานการณ์ บรู๊คถูกสังเกตนิพจน์ของเฟย กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาจัดตัวเองกลับ"พูดอะไรก็พูด เป็นผู้บัญชาการทั่วไปในอนาคตของชามบอร์ด อย่าลังเลใจไม่ดูดี" เฟยสังเกตเห็นพฤติกรรมสารสนเทศ และพูดติดตลกบรู๊คมีจริง ๆ ใกล้หุย และกระซิบในหูของเขา, "มหาบพิตร...อาจจะ... เราไม่สามารถปกป้องนี้ ฉันยินดีที่อยู่เบื้องหลังกับทหารเพื่อป้องกันศัตรู และซื้อเวลา โปรดให้นายแลมพาร์ดและ Pierce นำทีมกลุ่มทหารเพื่อปกป้องคุณและนางสาวแองเจล่าออกจากชามบอร์ดจากภูเขาหลัง...""ไม่"เฟยส่ายศีรษะของเขา และปฏิเสธคำแนะนำสารสนเทศก่อนที่จะเสร็จสิ้น เขาไม่ได้พูดคำเดียวมากขึ้น แต่เพียงจากการปฏิเสธของเขาและเขาสั่นศีรษะของเขา ลำธารและ Pierce รู้สึกกำหนดยุวกษัตริย์ ไม่ว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น พระมหากษัตริย์จะไม่กลับลง หรือ flinch นิพจน์ของเฟยตื่นเต้น และยินดีที่สอง แต่ยังทำให้กังวลจริง ๆ"เราไม่สามารถรอได้อีกต่อไป เราต้องเริ่มต้นการโจมตี" Fei กล่าวว่า เขาเคาะเชิงเทินที่นิ้วประโยคนี้เป็นที่น่าตกใจเป็นธันเดอร์ และกระจายในหูของพวกเขา"เริ่มต้นการโจมตี"บรู๊คและ Pierce ได้ตะลึง สิ่งที่ได้เริ่มต้นการโจมตีภายใต้สถานการณ์ดังกล่าว กับทหารมาก ส่วนใหญ่มีหมายถึงไม่มีการฝึกอบรมอย่างเป็นทางการ มันหมายความ ว่า หุยให้ขึ้นบนประโยชน์จากภูมิประเทศ และวางแผนที่จะโจมตีศัตรู เช่นทุบหินยากกับแอปเปิ้... สามารถกำหนดชะตากรรมของแอปเปิ้ลพาย"พระของคุณ เป็น... ที่ไม่เสี่ยงเกินไป? " บรู๊คได้พยายามรับเฟยเพื่อเปลี่ยนแปลงจิตใจของเขา"ไม่มีเวลา" เฟยส่ายหัวของเขาเขากล่าวอย่างเด็ดขาด "ถ้าฉันไม่ผิด ศัตรูจะโจมตีขวาหลังอาหารกลางวัน... วิธีเดียวที่เราจะอยู่รอดในสงครามนี้คือการ คิดที่เป็นไปไม่ได้ และทำไม่คาดคิด ถ้าเรารออีกต่อไป ศัตรูจะเริ่มล้อมเมือง และคือสิ่งเดียวที่เราจะเผชิญกับ ความตาย"เฟยค่อย ๆ มองที่สองที่ว่ากำลังดูนิพจน์ที่สับสนของนักรบสอง Fei กล่าวว่า "คุณคิดอย่างไร นักรบของฉัน คนมีความกล้าหาญที่จะไปกับผม และส่งไอ้เหล่านั้นลงในแม่น้ำ Zuli เพื่อให้พวกเขาสามารถใช้อาบน้ำครั้งสุดท้ายของชีวิต"คำถามก็ง่ายเหมือนขอความเห็นของเพื่อนของเขาขณะที่มาก Brook และ Pierce รู้สึกเหมือนเลือดในร่างกายถูกไฟไหม้"มหาบพิตร เป็นเกียรติของเรา! " เสียงของพวกเขา trembled พวกเขาตอบสนอง"ไม่เป็นไร ต้องทำอะไร...พวกคุณ บรู๊ค ไป และบอกทหารทั้งหมดที่เหลือ จำ เพียง ให้คู่สมาร์ทที่จะดูการกระทำของศัตรู... ยัง ไปหายี่สิบน่าเชื่อถือ และซื่อสัตย์คนเข้มแข็ง และนำพวกเขาให้ฉัน Pierce คุณไป และได้รับเหล่านี้สำหรับฉันนี้... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เฟขมวดคิ้วขณะที่เขาประเมินสถานการณ์ ห้วยสังเกตการแสดงออกเฟ เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาถือตัวเองกลับมา.

"พูดในสิ่งที่คุณต้องการจะพูด ในฐานะที่เป็นผู้บัญชาการทหารทั่วไปของ Chambord อนาคตและลังเลใจไม่ได้ดูดี. "เฟสังเกตเห็นพฤติกรรมของลำธารและพูดติดตลก.

ห้วยได้จริงใกล้เคียงกับ Fei และกระซิบในหูของเขา" พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณ ...... ...... บางทีเราไม่สามารถปกป้องคนนี้ . ฉันยินดีที่จะอยู่ข้างหลังกับทหารเพื่อพยายามที่จะป้องกันศัตรูและซื้อเวลามากขึ้น กรุณาแจ้งให้นายแลมพาร์ดและเพียร์ซพาทีมของยอดทหารที่จะปกป้องคุณและนางสาวแองเจล่าจะออกจาก Chambord จากภูเขาด้านหลัง ... ..

" " ไม่! "

เฟส่ายหัวและปฏิเสธข้อเสนอแนะของลำธารก่อนที่เขาจะดำเนินการเสร็จสิ้น เขาไม่ได้บอกคำเดียวมากขึ้น แต่เพียงจากการปฏิเสธของเขาและเขาสั่นศีรษะของเขาห้วยและเพียร์ซรู้สึกมุ่งมั่นกษัตริย์หนุ่มของ ไม่ว่าสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกษัตริย์จะไม่กลับลงมามิได้สะดุ้ง การแสดงออกเฟตื่นเต้นและยินดีที่ทั้งสอง แต่ก็ยังทำให้พวกเขากังวลจริงๆ.

"เราไม่สามารถรอนาน ๆ ; เราต้องเริ่มต้นการโจมตี. "เฟยกล่าวว่าในขณะที่เขาเคาะก่อด้วยนิ้วของเขา.

ประโยคนี้เป็นที่น่าตกใจเป็นฟ้าร้องและ 'ระเบิด' ในหูของพวกเขา.

" เริ่มต้นการโจมตี? "

บรูคและเพียร์ซตะลึง อะไรเริ่มต้นการโจมตีภายใต้สถานการณ์ดังกล่าวกับทหารไม่กี่ดังนั้นส่วนใหญ่มีไม่มีการฝึกอบรมอย่างเป็นทางการหมายความว่าอย่างไร มันหมายความว่าเฟยได้ให้ขึ้นไปบนประโยชน์ภูมิประเทศและการวางแผนเพื่อโจมตีศัตรูเช่นทุบฮาร์ดร็อกกับพายแอปเปิ้ ...... ชะตากรรมของพายแอปเปิ้สามารถกำหนดได้อย่างง่ายดาย.

"พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณคือ ...... จะไม่ ว่าจะมีความเสี่ยงมากเกินไป? "บรู๊คได้พยายามที่จะได้รับ Fei จะเปลี่ยนความคิดของเขา.

" มีเวลาไม่เป็น. "เฟส่ายหัวในขณะที่เขากล่าวอย่างเด็ดขาด "ถ้าฉันไม่ผิดศัตรูจะโจมตีทันทีหลังจากรับประทานอาหารกลางวัน ...... วิธีเดียวที่เราจะอยู่รอดในสงครามครั้งนี้คือการคิดว่าเป็นไปไม่ได้และทำที่ไม่คาดคิด ถ้าเรารอนาน ๆ ศัตรูจะเริ่มต้นการล้อมและสิ่งเดียวที่เราจะต้องเผชิญคือความตาย. "

เฟช้ามองที่สองในขณะที่เขากล่าวว่า.

มองไปที่การแสดงออกสับสนของทั้งสองนักรบเฟกล่าวว่า" สิ่งที่ คุณคิดว่านักรบของฉันได้อย่างไร คุณผู้ชายมีความกล้าหาญที่จะไปกับฉันและส่งไอ้ทุกคนลงไปในแม่น้ำ Zuli เพื่อให้พวกเขาสามารถใช้อาบน้ำสุดท้ายของชีวิตของพวกเขา? "

คำถามคือเป็นง่ายๆเป็นขอความคิดเห็นของเพื่อน ๆ ของเขา '.

ในขณะที่มากห้วย และเพียร์ซรู้สึกเหมือนเลือดในร่างกายของพวกเขาถูกไฟไหม้.

"พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณก็เป็นเกียรติของเรา!" เสียงของพวกเขาสั่นสะท้านขณะที่พวกเขาตอบสนอง.

"เอาล่ะฉันต้องการพวกคุณจะทำอะไร ...... ห้วยไปบอกทหารทั้งหมดไป ส่วนที่เหลือ โปรดจำไว้ว่าเพียง แต่ให้คู่คนฉลาดดูการกระทำของศัตรู ...... ยังไปหายี่สิบที่เชื่อถือได้และซื่อสัตย์ผู้ชายที่แข็งแกร่งและนำพวกเขาให้ฉัน เพียร์ซที่คุณไปและได้รับเหล่านี้สำหรับฉัน ...... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฟยขมวดคิ้วที่เขาประเมิน สถานการณ์ ห้วยคือการแสดงออกสังเกตเฟย . เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาจัดตัวเองกลับมา" พูดในสิ่งที่คุณต้องการจะพูด เป็นแม่ทัพอนาคตอยู่ ลังเลไม่ได้ดูดี " เฟยสังเกตเห็นพฤติกรรมลำธารและติดตลก .ลำธารได้สนิทกับเฟยและกระซิบในหูของเขา " . . . . . . . ฝ่าบาทอาจจะ . . . . . . . เราไม่สามารถปกป้องเรื่องนี้ ฉันยินดีที่จะอยู่ต่อกับทหารเพื่อป้องกันศัตรูและซื้อเวลาเพิ่มเติม ขอให้คุณ แลมพาร์ด แทงนำทีมของยอดทหารเพื่อปกป้องคุณและคุณแอนไปอยู่หลังภูเขา " จาก . . . . ." ไม่ ! ! ! ! ! "เฟยส่ายหน้าและปฏิเสธข้อเสนอแนะของลำธารก่อนที่เขาจะเสร็จ เขาไม่ได้พูดสักคำมากกว่า แต่จากการปฏิเสธของเขา และ เขาสั่นศีรษะของเขา , ลำธารและแทงรู้สึกของกษัตริย์หนุ่มมุ่งมั่น ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น พระราชาไม่ยอมถอยหรือสะดุ้ง . การแสดงออกของเฟยก็รู้สึกตื่นเต้นและยินดีที่สอง แต่มันก็ทำให้เขากังวลจริงๆ" พวกเรารอนานกว่านี้ไม่ได้แล้ว เราต้องเริ่มโจมตี " เฟยพูดเมื่อเขาเคาะเชิงเทินด้วยนิ้วของเขาประโยคนี้ก็เท่ากับที่ฟ้าร้องและ " ระเบิด " ในหูของพวกเขา" โจมตี ? "ลำธารและแทงมึนงง . แล้วเริ่มต้นการโจมตีในสถานการณ์แบบนี้ กับทหารน้อยมาก ส่วนใหญ่ไม่มีการฝึกอบรมอย่างเป็นทางการหมายถึง มันหมายถึงว่า เฟยกำลังยอมแพ้ในภูมิประเทศที่ได้เปรียบ และวางแผนที่จะโจมตีศัตรูเหมือนทุบหินด้วยแอปเปิ้ลพาย . . . . . . . ชะตากรรมของพาย แอปเปิ้ลอาจจะพิจารณา" ฝ่าบาท คือ . . . . . . . ไม่ต้องเสี่ยงเกินไป " ห้วยกำลังพยายามเอาเฟยเขาเปลี่ยนใจ" ไม่มีเวลา " เฟยส่ายหน้าอย่างที่เขาพูดเด็ดขาด " ถ้าฉันเดาไม่ผิด ศัตรูจะโจมตี หลังจากอาหารมื้อเที่ยง . . . . . . . ทางเดียวที่จะอยู่รอดในสงครามครั้งนี้คือ คิดว่า เป็นไปไม่ได้ และไม่คาดคิด ถ้าเรารอนานกว่านี้ ศัตรูจะเริ่มบุก และสิ่งเดียวที่เราต้องเผชิญกับความตาย”เฟยค่อยๆมองสองอย่างที่เขาพูดดูสับสนนิพจน์ของ 2 นักรบ เฟย กล่าวว่า " สิ่งที่คุณคิดว่านักรบของฉัน ? พวกเธอมีความกล้าที่จะไปกับฉันและส่งพวกเข้า zuli แม่น้ำเพื่อให้พวกเขาสามารถใช้อาบ สุดท้ายของชีวิต "คำถามคือเป็นง่ายๆเป็น ถามความคิดเห็นเพื่อนๆของเขาในตอนนั้น บรูค และ เพียซ รู้สึกเหมือนเลือดในร่างกายของพวกเขาถูกไฟไหม้" ฝ่าบาท มันเป็นเกียรติของเรา " เสียงของพวกเขาก็เป็นพวกเขาตอบสนอง" เอาล่ะ ฉันต้องการให้พวกเธอทำ . . . . . . . อย่าง บรู๊ค ไปบอกทหารทุกคนได้พักผ่อน จำได้แค่สองสามคนฉลาดดูการกระทำของศัตรู " . . . . . . . ยังหายี่สิบที่เชื่อถือได้และซื่อสัตย์คนเข้มแข็ง แล้วเอามาให้ฉัน เพียร์ซ คุณไปเหล่านี้สำหรับฉัน . . . . . . . "