availability due to enhanced mineralization triggered by drying and sieving processes.
Therefore, high NHþ 4 availability likely promotes nitrifier populations,
which ensure the NO 3 supply necessary for heterotrophic denitrification,
supporting the coupled nitrificationdenitrification hypothesis.
Furthermore, Archaea are thought to be actively involved in N2O and CO2 emissions,
through denitrification (Philippot, 2002;Hatzenpichler, 2012) and fermentable anaerobic food chain
(Lueders and Friedrich, 2000).
In our soils, an abundant and composite archaeal community was found and although their role and
ecological importance in N- and C-biogeochemical cycle are still open questions,
DGGE and canonical correspondence analysis results suggest that they might be important actors not only for CH4
but also for N2O and CO2 production.
5. Conclusion
The approach used in this work highlighted the importance of interactions among GHG production,
GHG producers and soil conditions.
Taken together,
our results suggest that microbial community patterns affected GHG production differently according to different water management history.
However,
we have to keep in mind that PCR DNA-based techniques reflect the potential denitrifying,
nitrifying or methanogenic populations and are expected to detect preferentially dominant population with the contribution of dormant and dead cells (Blagodatskaya and Kuzyakov, 2013) giving us only indication on the putative implication of these microbial communities to GHG emissions.
Overall,
our results described the legacy effects of past management of rice paddies on microbial communities' adaptation and growth,
which in turn control the relative contributions of CH4 and N2O productions.
Moreover,
new evidences on the prevalent processes involved in CH4 and N2O production under different water management have been provided.
Therefore, our results provided practical implications on innovative management of rice paddies.
Actual strategies aiming at decreasing CH4 emissions from rice paddies should indeed take into account management options that limit archaeal growth,
such as rotation with aerobic crops. Given that reduction in CH4 emission can potentially be offset by a parallel increase in N2O emission with higher GWP,
controlling N availability and related N2O producing processes is essential for obtaining optimal combination of water and fertilization input to reduce GHG emissions and GWP from rice paddies.
availability due to enhanced mineralization triggered by drying and sieving processes. Therefore, high NHþ 4 availability likely promotes nitrifier populations, which ensure the NO 3 supply necessary for heterotrophic denitrification, supporting the coupled nitrificationdenitrification hypothesis.Furthermore, Archaea are thought to be actively involved in N2O and CO2 emissions, through denitrification (Philippot, 2002;Hatzenpichler, 2012) and fermentable anaerobic food chain(Lueders and Friedrich, 2000). In our soils, an abundant and composite archaeal community was found and although their role andecological importance in N- and C-biogeochemical cycle are still open questions, DGGE and canonical correspondence analysis results suggest that they might be important actors not only for CH4but also for N2O and CO2 production.5. ConclusionThe approach used in this work highlighted the importance of interactions among GHG production, GHG producers and soil conditions. Taken together, our results suggest that microbial community patterns affected GHG production differently according to different water management history. However, we have to keep in mind that PCR DNA-based techniques reflect the potential denitrifying, nitrifying or methanogenic populations and are expected to detect preferentially dominant population with the contribution of dormant and dead cells (Blagodatskaya and Kuzyakov, 2013) giving us only indication on the putative implication of these microbial communities to GHG emissions.Overall, our results described the legacy effects of past management of rice paddies on microbial communities' adaptation and growth, which in turn control the relative contributions of CH4 and N2O productions. Moreover, new evidences on the prevalent processes involved in CH4 and N2O production under different water management have been provided.Therefore, our results provided practical implications on innovative management of rice paddies. Actual strategies aiming at decreasing CH4 emissions from rice paddies should indeed take into account management options that limit archaeal growth, such as rotation with aerobic crops. Given that reduction in CH4 emission can potentially be offset by a parallel increase in N2O emission with higher GWP, controlling N availability and related N2O producing processes is essential for obtaining optimal combination of water and fertilization input to reduce GHG emissions and GWP from rice paddies.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ห้องพักเนื่องจากการเพิ่มการเรียกโดยการอบแห้งและ sieving กระบวนการ
ดังนั้นห้องพักþ 4 NH สูงอาจส่งเสริมไนทริฟายเออร์ประชากร
ซึ่งมั่นใจไม่ 3 จัดหาสิ่งจำเป็นสำหรับน้ำแบบ , สนับสนุนคู่ nitrificationdenitrification
นอกจากนี้ สมมติฐาน ดาร์เรน ยังมีความคิดที่จะมีส่วนร่วมในการปล่อยก๊าซ CO2
และ N2O ,ผ่านดีไนตริฟิเคชัน ( philippot , 2002 ; hatzenpichler , 2012 ) และห่วงโซ่อาหาร ถังหมัก
( ลูเดอร์ส และ ฟรีดริช , 2000 )
ในดินอุดมสมบูรณ์และคอมโพสิตของเรา , ชุมชน archaeal พบและแม้ว่าบทบาทและความสำคัญในระบบนิเวศใน
- และวงจร c-biogeochemical
ยังเป็นคำถามแบบเปิดและผลการทดลองการวิเคราะห์ความสอดคล้อง Canonical แนะนำว่าพวกเขาอาจเป็นสิ่งสำคัญที่ไม่เพียง แต่สำหรับนักแสดงร่าง
แต่ยังสำหรับ N2O และการผลิต CO2 .
5 สรุป
วิธีการที่ใช้ในงานวิจัยนี้เน้นความสำคัญของปฏิสัมพันธ์ระหว่างการผลิตก๊าซเรือนกระจกผลิตก๊าซเรือนกระจกและสภาพดิน
, .
ถ่ายด้วยกันจากผลการศึกษารูปแบบของชุมชนมีผลต่อการผลิตก๊าซเรือนกระจกที่แตกต่างกันออกไปตามประวัติศาสตร์การจัดการน้ำที่แตกต่างกัน
แต่เราต้องระลึกไว้เสมอว่า เทคนิค PCR DNA ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงศักยภาพ
ดีไนตริฟายอิง ,ต่อ หรือ มีเทน และประชากรที่คาดว่าจะตรวจสอบ preferentially เด่นประชากรกับส่วนของการเจริญเติบโตและเซลล์ตาย ( blagodatskaya และ kuzyakov 2013 ) ให้เราบ่งชี้เฉพาะของการแสดงออกของชุมชนจุลินทรีย์เหล่านี้เพื่อการปล่อยก๊าซเรือนกระจก .
โดยรวมผลของเราอธิบายมรดกผลการจัดการที่ผ่านมาของนาข้าวในชุมชนจุลินทรีย์การปรับตัวและการเจริญเติบโต
ซึ่งจะควบคุมการเขียนแบบร่าง และ N2O โปรดักชั่น .
ใหม่และหลักฐานที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการผลิตและแพร่หลายในร่าง N2O ภายใต้การจัดการน้ำที่แตกต่างกันมีให้ .
ดังนั้นผลของเราให้ความหมายในทางปฏิบัติในการจัดการนวัตกรรมของนาข้าว .
จริงกลยุทธ์เป้าหมายในการลดก๊าซเรือนกระจกจากนาข้าว ร่างแน่นอนควรพิจารณาตัวเลือกการจัดการที่จำกัดการเจริญเติบโต archaeal
เช่นการหมุนด้วยแอโรบิก , พืช ระบุว่าในการร่างการอาจจะถูกชดเชยโดยการเพิ่มขึ้นในระดับการขนาน N2O GWP
,การควบคุมกระบวนการผลิตที่เกี่ยวข้อง n ใช้ N2O เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการรวมกันที่เหมาะสมของน้ำและการใช้ปุ๋ยเพื่อลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก และป้อนข้อมูล GWP จากนาข้าว .
การแปล กรุณารอสักครู่..