Independent t-tests and χ2-tests we

Independent t-tests and χ2-tests were performed to
compare the demographic and clinical characteristics
of the lithium and valproate groups. Kaplan–Meier
survival analysis was used to determine time to rehospitalization
due to any type of mood episode, due to
a manic or a mixed episode, and due to a depressive
episode within 1 year after discharge. A forward multivariate
Cox proportional hazards regression model
was employed to analyze the factors predictive of
rehospitalization. Variables for which a significant
difference between lithium and valproate groups
were observed were included in the proportional
hazard analyses. When the Pearson’s correlation coefficient
between variables was 0.60 or higher, only the
variable judged to be clinically more important was
entered into the multivariate model. All statistical
tests were two-tailed, and statistical significance was
set at 0.05.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อิสระ t-ทดสอบและการทดสอบ χ2 ได้ดำเนินการเพื่อเปรียบเทียบลักษณะทางประชากร และทางคลินิกกลุ่มลิเธียมและ valproate Kaplan – มุนเช่นใช้การวิเคราะห์ความอยู่รอดเพื่อกำหนดเวลาในการ rehospitalizationใด ๆ เนื่องจากชนิดของอารมณ์ตอน ครบกำหนดความคลั่งไคล้หรือตอนผสม และเนื่อง จากการซึมเศร้าตอนภายใน 1 ปีหลังจากออกจาก หลายตัวแปรแบบไปข้างหน้าแบบจำลองถดถอยของ cox สัดส่วนอันตรายถูกจ้างวิเคราะห์ปัจจัยทำนายความrehospitalization ตัวแปรที่มีนัยสำคัญความแตกต่างระหว่างกลุ่มลิเธียมและ valproateถูกตั้งข้อสังเกตรวมอยู่ในสัดส่วนการวิเคราะห์อันตราย เมื่อสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันระหว่างตัวแปรได้ 0.60 หรือสูงก ว่า เฉพาะตัวตัวแปรตัดสินสำคัญทางคลินิกคือป้อนในรูปแบบตัวแปรพหุ สถิติทั้งหมดการทดสอบแบบสองด้าน และนัยสำคัญทางสถิติตั้งไว้ที่ 0.05

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

T-การทดสอบและการทดสอบχ2อิสระได้ดำเนินการ
เปรียบเทียบลักษณะทางประชากรและทางคลินิก
ของลิเธียมและ valproate กลุ่ม Kaplan-Meier
วิเคราะห์การอยู่รอดถูกใช้ในการกำหนดเวลาที่จะ rehospitalization
เนื่องจากประเภทของบทอารมณ์ใด ๆ เนื่องจากการ
คลั่งไคล้หรืออารมณ์ผสมและเนื่องจากการซึมเศร้า
ตอนภายใน 1 ปีหลังจากที่ปล่อย ไปข้างหน้าหลายตัวแปร
Cox อันตรายสัดส่วนแบบการถดถอย
ถูกใช้ในการวิเคราะห์ปัจจัยที่มีการคาดการณ์ของ
rehospitalization ตัวแปรที่มีนัยสำคัญ
แตกต่างระหว่างลิเธียมและ valproate กลุ่ม
ถูกตั้งข้อสังเกตได้รวมอยู่ในสัดส่วน
การวิเคราะห์อันตราย เมื่อค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน
ระหว่างตัวแปรเป็น 0.60 หรือสูงกว่าเพียง
ตัวแปรตัดสินที่จะทางคลินิกที่สำคัญมากขึ้นถูก
ป้อนเข้าสู่รูปแบบหลายตัวแปร ทุกสถิติ
การทดสอบถูกสองด้านและนัยสำคัญทางสถิติที่ถูก
กำหนดไว้ที่ 0.05

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แบบอิสระและχ 2-tests ถูกแสดงให้เปรียบเทียบลักษณะทางคลินิกของลิเธียมและกลุ่มวาลโปรเ . Kaplan และไมเออร์การวิเคราะห์การอยู่รอด คือ ใช้กำหนดเวลา rehospitalizationเนื่องจากประเภทของตอนที่อารมณ์ใด ๆ เนื่องจากเป็น manic หรือตอนผสม และเนื่องจากเป็น โรคซึมเศร้าครั้ง ภายใน 1 ปี หลังจากออกจากโรงพยาบาล ข้างหน้าตัวแปรหลายตัวCox regression model อันตราย ?มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยที่ทำนายของrehospitalization . ตัวแปรที่สำคัญความแตกต่างระหว่างกลุ่มและ วาลโปรเอท ลิเธียมได้ถูกรวมไว้ในสัดส่วนการวิเคราะห์อันตราย เมื่อสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สันระหว่างตัวแปรเป็น 0 หรือสูงกว่าเท่านั้นตัวแปรทางคลินิกที่สำคัญคือตัดสินเป็นเข้าไปแบบหลายตัวแปร สถิติทั้งหมดการทดสอบสองหาง และสถิติ คือตั้งไว้ที่ 0.05