ConclusionsThe development policies

Conclusions
The development policies in contemporary Thailand which follows the mainstream development concept influenced by the growth and modernization theories induce structural changes at both macro and micro-social levels. At the micro-social level which rural indigenous communities are represented in this
study, these changes often effect their livelihoods and force them to adapt their livelihood strategies in their coping.
As illustrated through the case of handicraft development among indigenous people residing in a large peat swamp area of Phru Khuan Khreng in Southern Thailand, the development of handicrafts made from sedges grass had reached a considerable achievement and raised the activity from a merely traditional activity to become an important income generating activity. The process of handicraft development had moved in a way that signified the change in the social structure that effected functions related to the production and marketing of handicraft products. In this context, local people’s adaptation of their livelihood strategies appeared to be inescapable in order to fit the overall development following modernization introduced by the state. Efforts made by the state concerned agencies, local NGOs and local administrative organizations were mostly consonant and created a process that inspired local people to adapt their practices as well as to empower themselves. Local people’s eagerness and adaptations in improving new skills, rearranging and specifying their roles and organizing groups served the changes and contributed significantly to handicraft development and achievement. Since local people’s access to other occupational alternatives was limited and their dependence on natural resources was high, the progress of this development was seen as crucially important to their livelihoods. Such a positive view tended to raise their concerns about natural resource depletion that could affect their livelihoods negatively in the long run, if the resources are not properly managed.
Findings from this study provided an interesting and valuable lesson for development agencies to be learned and carefully applied in their efforts to develop indigenous communities whose livelihoods depend largely on natural resources. Any efforts to improve their standards of living should not be separated with their livelihood bases. Leveling their standards of living should go together with appropriate improvement of their livelihoods. In the context of structural change which cash-income generating activities are increasingly important, livelihood strategies of local people should be improved based on their existing activities, but empowering them to adapt in a more productive and efficient manner. At the same time, concerned development agencies should awaken local people’s realization of their dependence on natural resources and encourage them to manage the resources they use for long-term benefits.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสรุปนโยบายการพัฒนาประเทศไทยร่วมสมัยซึ่งตามแนวคิดหลักพัฒนารับอิทธิพลจากทฤษฎีการเจริญเติบโตและความทันสมัย ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างในระดับไมโครสังคมและแมโคร ไมโครสังคมระดับ ชุมชนพื้นเมืองชนบทที่แสดงในนี้ศึกษา การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้มักจะผลกระทบวิถีชีวิตของพวกเขา และบังคับให้ปรับกลยุทธ์การดำรงชีวิตในการเผชิญกับการAs illustrated through the case of handicraft development among indigenous people residing in a large peat swamp area of Phru Khuan Khreng in Southern Thailand, the development of handicrafts made from sedges grass had reached a considerable achievement and raised the activity from a merely traditional activity to become an important income generating activity. The process of handicraft development had moved in a way that signified the change in the social structure that effected functions related to the production and marketing of handicraft products. In this context, local people’s adaptation of their livelihood strategies appeared to be inescapable in order to fit the overall development following modernization introduced by the state. Efforts made by the state concerned agencies, local NGOs and local administrative organizations were mostly consonant and created a process that inspired local people to adapt their practices as well as to empower themselves. Local people’s eagerness and adaptations in improving new skills, rearranging and specifying their roles and organizing groups served the changes and contributed significantly to handicraft development and achievement. Since local people’s access to other occupational alternatives was limited and their dependence on natural resources was high, the progress of this development was seen as crucially important to their livelihoods. Such a positive view tended to raise their concerns about natural resource depletion that could affect their livelihoods negatively in the long run, if the resources are not properly managed.ผลการวิจัยจากการศึกษานี้ให้บทเรียนน่าสนใจ และมีคุณค่าสำหรับหน่วยการเรียนรู้ และใช้อย่างระมัดระวังในการพยายามที่พัฒนาชุมชนพื้นเมืองที่มีวิถีชีวิตขึ้นอยู่กับทรัพยากรธรรมชาติส่วนใหญ่ ไม่ควรแยกใด ๆ ความพยายามในการปรับปรุงมาตรฐานของกินอยู่กับฐานการดำรงชีวิต ระดับของมาตรฐานของที่อยู่อาศัยควรไปพร้อมกับการปรับปรุงที่เหมาะสมของวิถีชีวิตของพวกเขา ในบริบทของการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างกิจกรรมที่สร้างรายได้เงินสดมีความสำคัญมากขึ้น กลยุทธ์การดำรงชีวิตของคนในท้องถิ่นควรปรับปรุงตามกิจกรรมของพวกเขาที่มีอยู่ แต่กระจายอำนาจการปรับในลักษณะที่มากขึ้น และมีประสิทธิภาพ ในเวลาเดียวกัน หน่วยเกี่ยวข้องควรปลุกสำนึกของคนในท้องถิ่นการพึ่งพาทรัพยากรธรรมชาติ และส่งเสริมให้การบริหารจัดการทรัพยากรที่ใช้เพื่อประโยชน์ระยะยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุป
นโยบายการพัฒนาร่วมสมัยในประเทศไทยที่ดำเนินการตามแนวคิดการพัฒนาที่สำคัญได้รับอิทธิพลจากการเจริญเติบโตและทฤษฎีความทันสมัยทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทั้งในระดับมหภาคและจุลภาคสังคม ในระดับไมโครสังคมที่ชุมชนท้องถิ่นชนบทเป็นตัวแทนใน
การศึกษาการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้มักจะมีผลกระทบต่อการดำรงชีวิตของพวกเขาและบังคับให้พวกเขาปรับกลยุทธ์การทำมาหากินของพวกเขาในการเผชิญปัญหาของพวกเขา.
ที่แสดงผ่านกรณีของการพัฒนาฝีมือในหมู่คนพื้นเมืองที่อาศัยอยู่ในพรุที่มีขนาดใหญ่ พื้นที่ป่าพรุควนพรุของ Khreng ในภาคใต้การพัฒนาของงานหัตถกรรมที่ทำจากหญ้าเสจด์ได้ถึงความสำเร็จและเติบโตมากจากกิจกรรมกิจกรรมแบบดั้งเดิมเพียงที่จะกลายเป็นรายได้ที่สำคัญที่ก่อให้เกิดกิจกรรม กระบวนการของการพัฒนาฝีมือได้ย้ายไปในทางที่มีความหมายในการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางสังคมที่มีผลการทำงานที่เกี่ยวข้องกับการผลิตและการตลาดของผลิตภัณฑ์หัตถกรรม ในบริบทนี้การปรับตัวของคนในท้องถิ่นของกลยุทธ์การทำมาหากินของพวกเขาดูเหมือนจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ในการสั่งซื้อเพื่อให้เหมาะสมกับการพัฒนาโดยรวมต่อไปนี้ความทันสมัยนำโดยรัฐ ความพยายามที่ทำโดยหน่วยงานที่เกี่ยวข้องของรัฐองค์กรพัฒนาเอกชนในท้องถิ่นและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเป็นพยัญชนะเป็นส่วนใหญ่และสร้างกระบวนการที่เป็นแรงบันดาลใจให้คนในท้องถิ่นที่จะปรับตัวเข้ากับการปฏิบัติของพวกเขาเช่นเดียวกับที่จะช่วยให้ตัวเอง ความกระตือรือร้นของผู้คนในท้องถิ่นและการปรับตัวในการปรับปรุงทักษะใหม่จัดเรียงและระบุกลุ่มบทบาทของพวกเขาและการจัดระเบียบทำหน้าที่การเปลี่ยนแปลงและมีส่วนสำคัญในการพัฒนาฝีมือและความสำเร็จ ตั้งแต่การเข้าถึงประชาชนในท้องถิ่นเพื่อการประกอบอาชีพทางเลือกอื่น ๆ ที่ถูก จำกัด และพึ่งพาทรัพยากรทางธรรมชาติอยู่ในระดับสูง, ความคืบหน้าของการพัฒนานี้ถูกมองว่าเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างมากในการดำรงชีวิตของพวกเขา เช่นมุมมองเชิงบวกมีแนวโน้มที่จะเพิ่มความกังวลของพวกเขาเกี่ยวกับการสูญเสียทรัพยากรทางธรรมชาติที่อาจส่งผลกระทบต่อการดำรงชีวิตของพวกเขาในทางลบในระยะยาวถ้าทรัพยากรไม่ได้จัดการอย่างถูกต้อง.
ผลการวิจัยจากการศึกษาครั้งนี้ให้บทเรียนที่น่าสนใจและมีคุณค่าสำหรับหน่วยงานพัฒนาที่จะเรียนรู้และระมัดระวัง นำมาใช้ในความพยายามของพวกเขาในการพัฒนาชุมชนท้องถิ่นที่มีวิถีชีวิตส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับทรัพยากรทางธรรมชาติ ความพยายามใด ๆ ในการปรับปรุงมาตรฐานการครองชีพของพวกเขาไม่ควรจะแยกออกจากกันมีฐานชีวิตของพวกเขา ปรับระดับมาตรฐานการครองชีพของพวกเขาควรจะไปพร้อมกับการปรับปรุงที่เหมาะสมในการดำรงชีวิตของพวกเขา ในบริบทของการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างกิจกรรมที่ก่อให้เกิดเงินสดที่มีรายได้ที่มีความสำคัญมากขึ้นกลยุทธ์การทำมาหากินของคนในท้องถิ่นควรได้รับการปรับปรุงขึ้นอยู่กับกิจกรรมที่มีอยู่ของพวกเขา แต่พวกเขาเพิ่มขีดความสามารถในการปรับตัวในลักษณะที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นและมีประสิทธิภาพ ในขณะเดียวกันหน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรพัฒนาปลุกสำนึกคนในท้องถิ่นของการพึ่งพาทรัพยากรธรรมชาติและส่งเสริมให้พวกเขาในการจัดการทรัพยากรที่พวกเขาใช้เพื่อประโยชน์ในระยะยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุปนโยบายการพัฒนาประเทศไทย
ร่วมสมัยซึ่งตามหลักแนวคิดการพัฒนามาจากทฤษฎีการเจริญเติบโตและนวัตกรรมให้เกิดการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางสังคมทั้งมหภาคและระดับจุลภาค ในสังคมระดับไมโครซึ่งชุมชนพื้นเมืองชนบทเป็นตัวแทนในการศึกษา
,การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้มักจะมีผลต่อวิถีชีวิตของพวกเขาและบังคับให้พวกเขาเพื่อปรับกลยุทธ์ในการประกอบอาชีพของพวกเขา .
ที่แสดงผ่านกรณีของการพัฒนาหัตถกรรมในหมู่ชนพื้นเมืองที่อาศัยอยู่ในพื้นที่พรุพรุควนเคร็งขนาดใหญ่ในภาคใต้ของไทยการพัฒนาสินค้าหัตถกรรมที่ทำจากว่านหญ้ามีถึงมากและยกผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนกิจกรรม จากกิจกรรมเพียงดั้งเดิมเป็นสำคัญ สร้างรายได้ในกิจกรรม กระบวนการพัฒนาฝีมือได้ย้ายในลักษณะที่เป็นตัวแทนของการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างทางสังคมที่มีหน้าที่เกี่ยวข้องกับการผลิตและการตลาดของผลิตภัณฑ์หัตถกรรมในบริบทนี้ ประชาชนท้องถิ่นดัดแปลงกลยุทธ์การดํารงชีวิตของพวกเขาดูเหมือนจะไม่พ้น เพื่อให้เหมาะกับการพัฒนาโดยรวมตามการแนะนำโดยรัฐ ความพยายามที่ทำโดยหน่วยงานที่เกี่ยวข้องของรัฐ ,ท้องถิ่น องค์กรเอกชน และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นส่วนใหญ่พยัญชนะและสร้างกระบวนการที่เป็นแรงบันดาลใจให้คนในท้องถิ่นปรับการปฏิบัติรวมทั้งเพื่อเพิ่มพลังให้ตัวเอง ท้องถิ่นของคนกระตือรือร้นและการปรับตัวในการพัฒนาทักษะใหม่การจัดเรียงและระบุบทบาทของตน และการจัดกลุ่มบริการการเปลี่ยนแปลงและมีส่วนร่วมอย่างมากในการพัฒนาฝีมือ และความสำเร็จ เนื่องจากประชาชนเข้าถึงทางเลือกอาชีพอื่น ๆมีจำกัด และการพึ่งพาทรัพยากรธรรมชาติสูง ความคืบหน้าของการพัฒนานี้ ถูกมองว่าเป็นสำคัญเพื่อการดํารงชีวิตของพวกเขาเช่นมุมมองบวกมีแนวโน้มที่จะยกระดับความกังวลเกี่ยวกับการสูญเสียทรัพยากรทางธรรมชาติที่อาจส่งผลกระทบต่อวิถีชีวิตของพวกเขาในทางลบในระยะยาว ถ้าทรัพยากรไม่จัดการอย่างถูกต้อง .
ผลการศึกษานี้ให้น่าสนใจและบทเรียนที่มีค่าสำหรับหน่วยงานพัฒนา ต้องเรียนรู้ และใช้อย่างระมัดระวังในความพยายามที่จะพัฒนาท้องถิ่นชุมชนที่มีวิถีชีวิตขึ้นอยู่มากในธรรมชาติ ความพยายามใด ๆที่จะปรับปรุงมาตรฐานของชีวิต ไม่ควรแยกกัน ด้วยฐานการดำรงชีวิตของพวกเขามาตรฐานของชีวิต ปรับระดับควรไปด้วยกันกับการปรับปรุงที่เหมาะสมของวิถีชีวิตของพวกเขา ในบริบทของการเปลี่ยนแปลงทางโครงสร้างซึ่งรายได้เงินสดสร้างกิจกรรมสำคัญยิ่งขึ้น กลยุทธ์ ความเป็นอยู่ของคนในท้องถิ่น ควรปรับปรุงตามกิจกรรมที่มีอยู่ของพวกเขา แต่เพื่อให้เพิ่มศักยภาพในการผลิตมากขึ้นและมีประสิทธิภาพ ใน เวลาเดียวกัน