Emily Dickinson’s life proves that

Emily Dickinson’s life proves that it is not necessary to travel widely or lead a life full of Romantic grandeur and extreme drama in order to write great poetry; alone in her house at Amherst, Dickinson pondered her experience as fully, and felt it as acutely, as any poet who has ever lived. In this poem, the simple experience of watching a bird hop down a path allows her to exhibit her extraordinary poetic powers of observation and description.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอมิลี่ดิกคินสันชีวิตพิสูจน์ให้เห็นว่า ไม่จำเป็นต้องเดินทางกัน หรือนำไปสู่ชีวิตที่เต็มไปด้วยความรู้สึกโรแมนติกและดราม่ามากเพื่อเขียนบทกวีมาก คนเดียวในบ้านของเขาที่แอมเฮิสท์ สัน pondered ประสบการณ์เป็นเต็ม และรู้สึกว่ามันเป็นทั้ง เป็นกวีผู้ ในบทกวีนี้ ประสบการณ์เรื่องของการดูตู้นกลงเส้นทางให้เธอแสดงอำนาจของเธอบทพิเศษของการสังเกตและอธิบาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชีวิตของเอมิลี่ดิกคินสันพิสูจน์ให้เห็นว่ามันไม่จำเป็นที่จะเดินทางกันอย่างแพร่หลายหรือนำไปสู่​​ชีวิตที่เต็มไปด้วยความยิ่งใหญ่และความโรแมนติกดราม่ามากเพื่อที่จะเขียนบทกวีที่ดี; อยู่คนเดียวในบ้านของเธอที่แอมเฮิร์ดิกคินสันครุ่นคิดประสบการณ์ของเธออย่างเต็มที่และรู้สึกว่ามันเป็นอย่างรุนแรงเป็นกวีที่ใด ๆ ที่เคยมีชีวิตอยู่ ในบทกวีนี้ประสบการณ์ที่เรียบง่ายของการดูฮอปนกลงเส้นทางจะช่วยให้เธอที่จะแสดงพลังของเธอกวีพิเศษของการสังเกตและคำอธิบาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวิตของเอมิลี่ดิกคินสันพิสูจน์ว่า ไม่จําเป็นต้องเดินทางกันอย่างแพร่หลาย หรือมีชีวิตที่เต็มไปด้วยความโรแมนติก และ ดราม่ามาก เพื่อเขียนบทกวีที่ดี คนเดียวในบ้านที่ Amherst , ดิกคินสันไตร่ตรองประสบการณ์ของเธอเต็มที่ และรู้สึกว่ามันเป็นอย่างที่กวีใด ๆที่เคยมีมา ในกลอนนี้ประสบการณ์ที่เรียบง่ายของการเฝ้าดูนกกระโดดลงทางเดินที่ช่วยให้เธอเพื่อแสดงพลังพิเศษของเธอ บทกวีของการสังเกตและอธิบายได้