However, a direct cause-and-effect

However, a direct cause-and-effect relationship between energy intake and visceral tissue mass, or O2 consumption, is difficult to ascertain from data sets that have compared level of alimentation or dietary energy density because of confounding factors such as diet chemical composition and DMI. Case-in-point, Reynolds et al. (1991) reported that although PDV O2 consumption increased with increasing dietary MEI, O2 consumption was less in heifers fed a 75% concentrate vs. a 75% forage diet at equal MEI. This observed difference in O2 use between diets reflects the cumulative impact of factors that affect visceral mass, potentially including site of energy substrate assimilation in the gastrointestinal tract.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์สาเหตุ และผลโดยตรงระหว่างการบริโภคพลังงาน และมวลเนื้อเยื่ออวัยวะภาย หรือ ปริมาณ O2 ได้ยากที่จะตรวจจากชุดข้อมูลที่มีการเปรียบเทียบระดับของความหนาแน่นพลังงาน alimentation หรืออาหารสำหรับผู้ เพราะ confounding ปัจจัยเช่นองค์ประกอบทางเคมีของอาหารและ DMI กรณีในจุด เรย์โนลด์สและ al. (1991) รายงานว่า แม้ว่าปริมาณ PDV O2 เพิ่มกับเพิ่มอาหารเหมย ปริมาณ O2 ได้น้อยในอาหารข้น 75% เทียบกับอาหารอาหารสัตว์ 75% ที่เหมยเท่า heifers สังเกตความแตกต่างใช้ O2 ระหว่างอาหารสะท้อนให้เห็นถึงผลกระทบสะสมของปัจจัยที่มีผลต่ออวัยวะภายมวล อาจรวมถึงของพลังงานผสมกลมกลืนของพื้นผิวในระบบทางเดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์สาเหตุและผลกระทบโดยตรงระหว่างการบริโภคพลังงานและมวลเนื้อเยื่ออวัยวะภายในหรือการบริโภค O2 เป็นเรื่องยากที่จะตรวจสอบจากชุดข้อมูลที่ได้เมื่อเทียบกับระดับของ Alimentation หรือความหนาแน่นของพลังงานอาหารเพราะปัจจัยดังกล่าวเป็นองค์ประกอบทางเคมีอาหารและการ DMI . กรณีในจุด Reynolds et al, (1991) รายงานว่าแม้ว่าการบริโภค PDV O2 เพิ่มขึ้นตาม MEI อาหารบริโภค O2 น้อยสาวในอาหารเข้มข้น 75% เมื่อเทียบกับอาหารอาหารสัตว์ 75% ที่ MEI เท่ากับ ความแตกต่างนี้ตั้งข้อสังเกตในการใช้งาน O2 ระหว่างอาหารที่สะท้อนให้เห็นถึงผลกระทบสะสมของปัจจัยที่มีผลต่อมวลอวัยวะภายในอาจรวมถึงเว็บไซต์ของการดูดซึมสารตั้งต้นที่ใช้พลังงานในระบบทางเดินอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างไรก็ตาม , โดยตรงและผลกระทบความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคพลังงานและมวลเนื้อเยื่ออวัยวะภายใน หรือ O2 การบริโภค เป็นเรื่องยากที่จะวินิจฉัย จากข้อมูลที่ได้เมื่อเทียบกับระดับของความไม่มั่นคง หรือความหนาแน่นของพลังงานอาหาร เพราะอยู่นอกเหนือการควบคุมปัจจัยต่างๆ เช่น องค์ประกอบทางเคมีของอาหารดี . กรณีในจุด , Reynolds et al .( 1991 ) รายงานว่า แม้ว่า pdv O2 การบริโภคเพิ่มขึ้นอาหารเม ทู การบริโภคน้อยลงในตัวได้รับ 75% กับ 75% อาหารสัตว์อาหารข้นที่เมย์เท่านั้น นี้สังเกตความแตกต่างใน O2 ใช้ระหว่างอาหารที่สะท้อนให้เห็นถึงผลกระทบสะสมของปัจจัยที่มีผลต่ออวัยวะภายในมวลอาจรวมถึงเว็บไซต์ของพื้นผิวพลังงานการดูดซึมในทางเดินอาหาร