Underwood (1989) stated these probl

Underwood (1989) stated these problems as being related to learners’ different Backgrounds, such as their culture and education. She point out that students whose culture and education includes a strong storytelling and oral communication tradition Are generally “better” at listening comprehension than those from a reading and book-based cultural and educational background. Moreover, learners whose native language possesses the stress and intonation feature similar to those of English are likely to have less trouble than learners whose L1 is based on different rhythms and tones. Under these assumptions, the learners in the present study, of Chinese background, appear to operate under the least-optimal English language learning circumstances.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Underwood (1989) ระบุปัญหาเหล่านี้เป็นการเกี่ยวข้องกับการเรียนแตกต่างกันพื้นหลัง วัฒนธรรมและการศึกษาของพวกเขา เธอชี้ว่า นักเรียนที่มีวัฒนธรรม และ storytelling ที่แข็งแกร่งรวมถึงการศึกษา และประเพณีสื่อสารปากโดยทั่วไป "กว่า" ที่ฟังทำความเข้าใจจากการอ่าน และ ใช้หนังสือวัฒนธรรม และการศึกษาพื้นหลัง นอก เรียนภาษามีความเครียดและเน้นคุณลักษณะคล้ายกับภาษาอังกฤษมีแนวโน้มจะมีปัญหาน้อยกว่า L1 ซึ่งขึ้นอยู่กับโทนสีและแบบต่าง ๆ ของผู้เรียน ภายใต้สมมติฐานเหล่านี้ ผู้เรียนในการศึกษาปัจจุบัน ของพื้นหลังจีน จะ ดำเนินงานภายใต้สถานการณ์ในการเรียนภาษาอังกฤษอย่างน้อยสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อันเดอร์วู้ด (1989) กล่าวว่าปัญหาเหล​​่านี้กับการที่เกี่ยวข้องกับการเรียนพื้นหลังที่แตกต่างกันเช่นวัฒนธรรมและการศึกษาของพวกเขา เธอชี้ให้เห็นว่านักเรียนที่มีวัฒนธรรมและการศึกษารวมถึงการเล่าเรื่องที่แข็งแกร่งและการสื่อสารในช่องปากประเพณีมักจะมี "ดี" ในการฟังมากกว่าผู้ที่มาจากการอ่านหนังสือและตามภูมิหลังทางวัฒนธรรมและการศึกษา นอกจากนี้ผู้เรียนที่มีภาษาพื้นเมืองมีความเครียดและน้ำเสียงมีความคล้ายคลึงกับภาษาอังกฤษมีแนวโน้มที่จะมีปัญหาน้อยกว่าผู้เรียนที่มี L1 จะขึ้นอยู่กับจังหวะและเสียงที่แตกต่างกัน ภายใต้สมมติฐานเหล่านี้ผู้เรียนในการศึกษาในปัจจุบันของพื้นหลังจีนดูเหมือนจะดำเนินงานภายใต้อย่างน้อยสถานการณ์ที่ดีที่สุดในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อันเดอร์วู้ด ( 1989 ) ระบุปัญหาเหล่านี้เป็นที่เกี่ยวข้องกับผู้เรียนที่แตกต่างกัน เช่น วัฒนธรรม และการศึกษาของพวกเขา เธอชี้ให้เห็นว่านักเรียนที่มีวัฒนธรรม และการศึกษา รวมถึงการเล่าเรื่องที่แข็งแกร่งและประเพณี การสื่อสารด้วยการพูดโดยทั่วไปจะ " ดีกว่า " ในการฟังมากกว่าการอ่านหนังสือ และจากพื้นฐานวัฒนธรรมและการศึกษาภูมิหลัง นอกจากนี้ผู้เรียนภาษาพื้นเมืองที่มีคุณลักษณะครบถ้วนความเครียดและน้ำเสียงคล้ายคลึงกับภาษาอังกฤษน่าจะมีปัญหาน้อยกว่า ผู้เรียนที่มี L1 จะขึ้นอยู่กับจังหวะต่าง ๆ และโทน ภายใต้สมมติฐานเหล่านี้ ผู้เรียนในการศึกษาของพื้นหลังจีนปรากฏงานอย่างน้อยที่สุดการเรียนภาษาอังกฤษตามสถานการณ์