I always loved 'em," said he; "hors

I always loved 'em," said he; "horses, dogs, Mexican lions, cows, alligators--"

"I hate alligators," instantly demurred Josefa; "crawly, muddy things!"

"Did I say alligators?" said Givens. "I meant antelopes, of course."

Josefa's conscience drove her to make further amends. She held out her hand penitently. There was a bright, unshed drop in each of her eyes.

"Please forgive me, Mr. Givens, won't you? I'm only a girl, you know, and I was frightened at first. I'm very, very sorry I shot Bill. You don't know how ashamed I feel. I wouldn't have done it for anything."

Givens took the proffered hand. He held it for a time while he allowed the generosity of his nature to overcome his grief at the loss of Bill. At last it was clear that he had forgiven her.

"Please don't speak of it any more, Miss Josefa. 'Twas enough to frighten any young lady the way Bill looked. I'll explain it all right to the boys."

"Are you really sure you don't hate me?" Josefa came closer to him impulsively. Her eyes were sweet--oh, sweet and pleading with gracious penitence. "I would hate anyone who would kill my kitten. And how daring and kind of you to risk being shot when you tried to save him! How very few men would have done that!" Victory wrested from defeat! Vaudeville turned into drama! Bravo, Ripley Givens!

It was now twilight. Of course Miss Josefa could not be allowed to ride on to the ranch-house alone. Givens resaddled his pony in spite of that animal's reproachful glances, and rode with her. Side by side they galloped across the smooth grass, the princess and the man who was kind to animals. The prairie odours of fruitful earth and delicate bloom were thick and sweet around them. Coyotes yelping over there on the hill! No fear. And yet--

Josefa rode closer. A little hand seemed to grope. Givens found it with his own. The ponies kept an even gait. The hands lingered together, and the owner of one explained:

"I never was frightened before, but just think! How terrible it would be to meet a really wild lion! Poor Bill! I'm so glad you came with me!"

O'Donnell was sitting on the ranch gallery.

"Hello, Rip!" he shouted--"that you?"

"He rode in with me," said Josefa. "I lost my way and was late."

"Much obliged," called the cattle king. "Stop over, Rip, and ride to camp in the morning."

But Givens would not. He would push on to camp. There was a bunch of steers to start off on the trail at daybreak. He said good-night, and trotted away.

An hour later, when the lights were out, Josefa, in her night-robe, came to her door and called to the king in his own room across the brick-paved hallway:

"Say, pop, you know that old Mexican lion they call the 'Gotch-eared Devil'--the one that killed Gonzales, Mr. Martin's sheep herder, and about fifty calves on the Salado range? Well, I settled his hash this afternoon over at the White Horse Crossing. Put two balls in his head with my .38 while he was on the jump. I knew him by the slice gone from his left ear that old Gonzales cut off with his machete. You couldn't have made a better shot yourself, daddy."

"Bully for you!" thundered Whispering Ben from the darkness of the royal chamber.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันรักเสมอ 'em กล่าวว่า เขา "ม้า สุนัข ไลออนส์เม็กซิกัน วัว เลี่ยง--"ทันที "ฉันเกลียดเลี่ยง demurred Josefa "crawly โคลนสิ่ง""ก็ฉันพูดเลี่ยง" Givens กล่าวว่า "ฉันหมายความ antelopes แน่นอน"จิตสำนึกของ Josefa ขับรถเธอเพื่อให้ amends เพิ่มเติม เธอออกมือของเธอ penitently จัด มีวางในตาของเธอสดใส unshed"กรุณายกโทษให้ฉัน นาย Givens ไม่คุณ ฉันเป็นเพียงผู้หญิง คุณทราบ และผมกลัวในตอนแรก มาก มากขอโทษฉันถ่ายรายการ คุณไม่ทราบว่าละอายใจรู้สึก ฉันจะไม่ได้ทำมันในอะไร"Givens เอามือ proffered เขาจัดมันเป็นเวลาขณะที่ท่านได้เอื้อเฟื้อของธรรมชาติของเขาจะเอาชนะความเศร้าโศกของเขาขาดทุนของรายการ ในที่สุด เป็นชัดเจนว่า เขาได้รับการอภัยโทษเธอ"กรุณาอย่าพูดมันต่อไป นางสาว Josefa. ' Twas พอหลอกหญิงสาวใด ๆ วิธีเก็บเงินดู ผมจะอธิบายได้หมดขวาเด็กผู้ชาย""แน่ใจจริง ๆ คุณไม่เกลียดฉันไหม" Josefa มาใกล้ชิดกับเขา impulsively ตาของเธอก็หวาน - โอ้ หวาน และขอกับ penitence เมตตา "ฉันจะเกลียดใครจะฆ่าลูกแมวของฉัน และวิธีอาจหาญ และประเภทของความเสี่ยงถูกยิงเมื่อคุณพยายามบันทึกเขา คนน้อยมากว่าจะทำเสร็จ" Wrested ชัยชนะจากความพ่ายแพ้ Vaudeville เปิดในละคร บราโว ริบ Givensตอนนี้มีทไวไลท์ แน่นอนนางสาว Josefa อาจไม่สามารถขี่ไปไร่บ้านคนเดียว Givens resaddled ม้าของเขาแม้สัตว์ที่สายตาแปลก reproachful และกำลังกับเธอ เคียงข้างพวกเขา galloped หญ้าเรียบ เจ้าหญิง และคนที่มีเมตตาต่อสัตว์ Odours ทุ่งหญ้าของโลกประสบและช้อยหนา และหวานล้อมรอบ Yelping วิวบนเนินเขาหมาป่า กลัวไม่ และยัง -Josefa ขี่ใกล้ชิด มือเล็กน้อยดูเหมือนควาน Givens พบได้ ด้วยตนเอง ม้าเก็บไว้เดินเป็นคู่ มืออวลอยู่ด้วยกัน และเจ้าที่ของอธิบาย:"ฉันไม่กลัวก่อน แต่เพียงคิด วิธีที่น่ากลัวมันจะตรงกับสิงห์ป่าจริง ๆ ตั๋วไม่ดี ดีใจคุณมากับฉัน"O'Donnell นั่งอยู่บนเก็บไร่"Hello ฉีก" เขาตะโกน- "คุณ""เขาขี่ ด้วยฉัน กล่าวว่า Josefa "ฉันหลงทางของฉัน และสาย""มาก obliged เรียกว่าพระโค "หยุดมากกว่า คัดลอก และนั่งไปค่ายในตอนเช้า"แต่ Givens จะไม่ เขาจะผลักดันให้ค่าย มีพวงของสำเร็จเริ่มปิดทางที่เดย์เบรก เขากล่าวว่า คืนดี และ trotted ออกไปชั่วโมงต่อมา เมื่อไฟไม่ออก Josefa ในเธอคืนเสื้อคลุม มาถึงประตูของเธอ และเรียกข้ามห้องโถงปูอิฐพระในห้องของตัวเอง:"พูด ป๊อป คุณรู้ว่า สิงโตเก่าเม็กซิโกพวกเขาเรียก 'หู Gotch มาร' - หนึ่งกอนซาเลซที่ฆ่า นายมาร์ติน herder แกะ และวัวประมาณ 50 ในช่วง Salado ดี ฉันแล้วเขาแฮบ่ายนี้กว่าที่ข้ามม้าขาว ใส่สองลูกในหัวของเขากับ.38 ของฉันขณะเขาในการกระโดด ผมรู้ว่าเขาตามชิ้นที่หายไปจากหูซ้ายที่กอนซาเลสเก่าตัดกับเขา machete คุณไม่สามารถทำดีกว่าถ่ายตัวเอง พ่อได้ ""ใหญ่โตกว่าสำหรับคุณ" ทูตเบนวิสเปอริงจากความมืดของห้องรอยัล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันมักจะรัก 'em "กล่าวว่าเขา" ม้า, สุนัข, สิงโตเม็กซิกัน, วัว alligators-- "" ฉันเกลียดจระเข้ "ทันทีคัดค้านเซฟา;" เกี่ยวกับการคลานสิ่งโคลน "?" ผมใช้คำว่าจระเข้ "Givens กล่าวว่า . "ฉันหมายถึง antelopes แน่นอน." มโนธรรมเซฟาขับรถของเธอที่จะทำให้การแก้ไขต่อไป. เธอยื่นออกมามือของเธอ penitently. มีความสว่างลดลงยังไม่ตกในแต่ละตาของเธอ. "ได้โปรดยกโทษให้ฉันนาย Givens ได้รับรางวัล ' t คุณ? ฉันก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่คุณรู้และฉันก็กลัวในตอนแรก ฉันมากเสียใจมากผมยิงบิล คุณไม่ทราบว่าผมรู้สึกละอายใจ ฉันจะไม่ได้ทำมันเพื่ออะไร. "Givens เอามือยื่น. เขาถือมันเป็นเวลาในขณะที่เขาได้รับอนุญาตให้ความเอื้ออาทรของธรรมชาติของเขาที่จะเอาชนะความเศร้าโศกของเขาที่สูญเสียของบิล. ที่ผ่านมามันเป็นที่ชัดเจนว่าเขาได้รับการอภัย เธอ. "กรุณาอย่าพูดถึงมันอีกนางสาวเซฟา ของคนที่พอจะขู่หญิงสาวผู้ใดวิธีบิลมอง . ฉันจะอธิบายมันขวาทั้งหมดเพื่อเด็ก "" หรือไม่คุณแน่ใจว่าคุณไม่ได้เกลียดฉัน "เซฟามาใกล้ชิดกับเขาคึกดวงตาของเธอเป็นหวาน -. โอ้หวานและขอร้องให้สำนึกผิดน้ำใจ" ผมจะ. เกลียดทุกคนที่จะฆ่าลูกแมวของฉัน และวิธีการที่กล้าหาญและชนิดของคุณจะมีความเสี่ยงถูกยิงเมื่อคุณพยายามที่จะช่วยเขา! วิธีคนน้อยมากที่จะทำอย่างนั้น! "ชัยชนะยึดจากความพ่ายแพ้! สลับฉากกลายเป็นดราม่า! ไชโยริปลีย์ Givens! ตอนนี้มันเป็นพลบค่ำ. แน่นอนนางสาวเซฟาไม่สามารถได้รับอนุญาตให้ขี่ไปที่ไร่บ้านเพียงอย่างเดียว. Givens resaddled ม้าของเขาทั้งๆที่มีสายตาที่ติเตียนของสัตว์นั้นและขี่ม้ากับเธอ. เคียงข้างพวกเขาวิ่งไปทั่วสนามหญ้าเรียบเจ้าหญิงและคนที่เป็นชนิดสัตว์. โดยกลิ่นทุ่งหญ้าของแผ่นดินที่มีผลและบานที่ละเอียดอ่อนมีความหนาและหวานไปรอบ ๆ พวกเขา. หมาป่าร้องหงิงๆมากกว่าที่มีอยู่บนเนินเขา! ไม่มีความกลัว. และ yet-- เซฟาขี่ม้าใกล้ชิด. มือเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ดูเหมือนจะควาน. Givens พบว่ามันมีของตัวเอง. โดยม้าเก็บแม้กระทั่งการเดิน. มืออ้อยอิ่งกันและเจ้าของ หนึ่งอธิบายว่า: "ผมไม่เคยได้รับการกลัวก่อน แต่เพียงแค่คิด! วิธีที่น่ากลัวมันจะเป็นที่จะพบกับสิงโตป่าจริงๆ! บิลแย่! ฉันจึงดีใจที่คุณมากับฉัน! "ดอนเนลล์กำลังนั่งอยู่ในแกลเลอรี่ฟาร์ม. สวัสดีฉีก" เขาตะโกน - ""!? ที่คุณ "" เขาขี่ม้าอยู่กับฉัน "กล่าวว่าเซฟา" ฉันหายไป. ทางของฉันและก็สาย. "" จำเป็นมาก "เรียกว่ากษัตริย์โค." หยุดมากกว่า Rip และขี่ไปที่ค่ายในตอนเช้า. "แต่Givens จะไม่. เขาจะผลักดันไปยังค่าย. มีพวงของนำพาเป็น ที่จะเริ่มต้นบนเส้นทางในตอนเช้า. เขากล่าวว่าดีคืนและ trotted ออกไป. ชั่วโมงต่อมาเมื่อไฟออกเซฟาในคืนเสื้อคลุมของเธอมาถึงประตูของเธอและเรียกหากษัตริย์ในห้องพักของตัวเอง ในห้องโถงอิฐปู: "พูด, ป๊อป, คุณรู้ไหมว่าสิงโตเก่าชาวเม็กซิกันที่พวกเขาเรียก 'Gotch หูปีศาจ - หนึ่งที่ฆ่ากอนซาเลนายมาร์ตินแกะปศุสัตว์และประมาณห้าสิบน่องในช่วงที่ซาลา? ดีฉันตัดสินกัญชาของเขาในช่วงบ่ายวันนี้ที่ข้ามม้าขาว ใส่สองลูกที่อยู่ในหัวของเขากับ 0.38 ของฉันในขณะที่เขาอยู่บนกระโดด ผมรู้ว่าเขาชิ้นหายไปจากหูซ้ายของเขาว่ากอนซาเลเก่าตัดอ้อยกับเขา คุณอาจจะไม่ได้ทำให้ยิงที่ดีกว่าตัวเอง, พ่อ. "" Bully สำหรับคุณ! "ตะโกนเสียงกระซิบเบนจากความมืดของห้องพระราช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันชอบมัน , " กล่าวว่าเขา " ม้า , สุนัข , สิงโต , เม็กซิกัน วัว จระเข้ . . . "

" ฉันเกลียดจระเข้ทันที demurred โจเซฟา ; " น่าขนลุก , โคลน ! "

" ผมพูด จระเข้ ? " กล่าวว่า กิฟเว่น ฉันหมายถึง antelopes , ของหลักสูตร . "

โจเซฟานึกขับรถไปให้เพิ่มเติม แก้ไข she held ๆ hand her penitently . มีสีสดใส unshed ลดลงในแต่ละตาของเธอ

" โปรดยกโทษให้ฉันด้วย คุณกิฟเว่น ,ไม่คุณ ? ฉันเป็นเพียงผู้หญิง คุณก็รู้ และฉันตกใจในตอนแรก ฉันเสียใจด้วยฉันยิงบิล หรือบัตรที่จะได้ฉัน ashamed i feel . ฉันจะไม่ทำมันเลย "

เว่นเอา proffered มือ เขาถือมันเพื่อเวลาในขณะที่เขาอนุญาติให้ความกรุณาของธรรมชาติของเขาที่จะเอาชนะความเศร้าโศกของเขาที่สูญเสียของบิล ในที่สุดมันก็ชัดเจนว่าเขาได้ให้อภัยเธอแล้ว

" อย่าพูดถึงมันอีกเลย คุณโจเซฟา’ โครงการเพียงพอที่จะขู่หญิงสาวใด ๆวิธีบิลมอง ผมจะอธิบายทุกอย่างให้เด็ก ๆ "

" คุณแน่ใจนะว่าคุณไม่ได้เกลียดผม ? โจเซฟาเข้ามาใกล้เขาอย่างหุนหันพลันแล่น ตาเธอหวาน . . . โอ้ หวานขอร้องเมตตารู้สึกผิด " ผมจะเกลียดใครก็ฆ่าลูกแมวของฉันและวิธีการที่กล้าหาญและเป็นคุณเสี่ยงถูกยิงเมื่อคุณพยายามจะช่วยชีวิตเขา วิธีเพียงไม่กี่คนก็ทำได้ ! " ชัยชนะ wrested จากความพ่ายแพ้ ! เพลงเปิดในละคร ! ไชโย , * เว่น !
เก็บกวาดที่ was now twilight . แน่นอนคุณโจเซฟาไม่สามารถขี่บนฟาร์มบ้านคนเดียว กิฟเว่น resaddled ม้าของเขา ทั้งๆที่สัตว์ตำหนิด้วยสายตา และเล่นกับเธอเคียงข้างพวกเขาควบม้าข้ามหญ้าเรียบ เจ้าหญิง และคนที่เป็นสัตว์ ทุ่งหญ้า กลิ่นของโลกมีลูกดกและบานที่หนาและหวานรอบ ๆพวกเขา หมาป่าต้นการร้องหงิงๆ อยู่บนเนินเขา ไม่มีความกลัว แต่ --

โจเซฟานั่งใกล้ๆ a คิด seemed to เนื้องอกใน เว่นค้นพบมันด้วยตัวของเขาเอง ม้าเก็บเดินด้วยซ้ำ มืออ้อยอิ่งด้วยกันและเจ้าของหนึ่งอธิบาย :

" ผมไม่เคยกลัวมาก่อน แต่ก็แค่คิด น่ากลัวจัง มันจะเจอสิงโตป่าจริงๆ บิลที่น่าสงสาร ! ฉันดีใจมากที่เธอมาด้วย !

เนลนั่งอยู่บนฟาร์มแกลเลอรี่

" สวัสดีครับ ฉีก ! เขาตะโกน . . . " คุณ " ?

" เขาขี่กับผม , " กล่าวว่าโจเซฟา” ฉันหลงทางและถูกสายแล้ว "

" ขอบคุณ " เรียกว่า โค คิง Stop over, Rip,และเดินทางไปยังค่ายในตอนเช้า "

แต่กิฟเว่นจะไม่ เขาจะผลักดันให้ตั้งแคมป์ มีพวงของโคที่จะเริ่มต้นบนเส้นทางที่ฟ้าสาง เขากล่าวราตรีสวัสดิ์และ trotted ไป

ชั่วโมงต่อมาเมื่อไฟดับอยู่ โจเซฟา ในเสื้อคลุมของเธอคืนมาไปที่ประตูและเรียกกษัตริย์ในห้องของเขาเองผ่านอิฐปูทางเดิน :

" บอกว่า ป๊อปคุณรู้ว่าเก่าเม็กซิกันสิงโตพวกเขาเรียก ' กอทช์หูปีศาจ . . . . . . คนที่ฆ่าเขา คุณมาร์ติน คนเลี้ยงแกะและลูกวัวในช่วงห้าสิบเกี่ยวกับซาลาโด ? ฉันตัดสินกัญชาของเขา ตอนบ่ายไปที่ม้าขาวข้าม ใส่สองลูก ในหัวของฉัน แต่ขณะที่เขากำลังกระโดด ฉันรู้จักเขาจากชิ้นหายไปจากหูซ้ายที่ไดเก่าตัดด้วยมีดของเขาคุณไม่ได้ทำยิงได้ดีขึ้นเองค่ะ แกล้ง

" คุณ ! thundered กระซิบเบนจากความมืดของห้องรอยัล