Any sane person, if they had bigger

Any sane person, if they had bigger numbers, would first surround us then weaken us before going for the kill.

But even so, these goblins didn’t even make use of the terrain inside the forest and charged at us head-on blindly. That’s why, I was confused.

Maybe Ermenhilde also felt something, its voice was low.

Feeling the sacredness of the forest getting tainted by the smell of blood, my mood worsened.

“Are you fine?”

“Yeah, no problems. You seem fine as well.”

“I’m so tired I feel like crying though. I’ve had enough of monster subjugation for some time now.”

As i shrugged my shoulders I sighed.

I think I also heard fed-up sigh coming from my pocket as well.

“Your personality is really hard to understand.”

“Isn’t it the opposite. I simply hate trouble and want to live in peace.”

[Work seriously.]

Am I not working seriously? After all, didn’t I come to this forest to collect spirit grass?? Though I don’t really feel like doing that request anymore. I’m really tired. I want to go back and sleep.

But still, to think that we’d get attacked by goblins again when we both decided to go gather herbs together.

“It seems we have some kind of fate with the goblins.”

“Well, it’s not something good to have.”

He laughed a little.

I remember getting a request to subjugate goblins during the first time as well.

And this time as well, we were attacked by goblins. There really might some kind of fate.

With Goblins.

…….It’s really an ill-fate to have. I want to work more safely.

“Weren’t the goblins just now, weird?”

“Hmm….true, I felt that they were more bloodthirsty than usual.”

Putting a finger on that well-shaped face, the elf closed his eyes as if thinking something.

He might have something to think about this. The fact that he isn’t saying it out loud means that I’m still not trusted well enough.

Without really minding that, I kneeled near the goblin corpse nearby.

[It’s just a normal corpse. I can’t feel any kind of special magical energy from it.]

“Thought so.”

I checked through the corpse while keeping my knife unsheathed but there wasn’t anything unusual about it.

If Ermenhilde didn’t feel anything strange, then there really isn’t anything to it. Well, both me and Ermenhilde aren’t really familiar with magical energy though.

I could think of various possibilities but all had very low chance to be true. The Demon Lord or the demons could manipulate monsters but they don’t come out of their continent, Abenelm, normally. Now that the Demon God has been killed, the chances should be even lesser.

The sensation of blood on my fingers wasn’t really pleasant but it was usual stuff for me. I rubbed my fingers with the blood but there was still no change.

Am I overthinking this?

It really might be just a swarm of goblins.

“Well it’s no use investigating it without knowing anything, I guess.”

“That’s true. Also, if there was a change in the monsters in the forest, then we elves would have noticed.”

“I guess that’s true as well.”

Elves should be more sensitive to such things than me. Especially if its something inside the forest. Cutting out the proof of subjugation from the goblin, I put the knife in its sheath and breathed a sigh.

As the scent of blood stuck into my nose, I ended up grimacing. I have gotten used to the scent of blood but that doesn’t mean I’ll start liking it.

Also, my iron knife has also gone bad. I guess, sharpening it alone wouldn’t cut it anymore.

After returning to the Magic City, I should see if there’s a better weapon available somewhere.

……Though Ermenhilde would start sulking again if I do so.

“It’d be tiring to fight any more goblins. Let’s quickly gather the herbs and return.”

“Yeah, let’s.”

Even the Elf would want to avoid tainting the forest with monster blood.

Well, they don’t seem to forgive the existence of monsters inside the forest either.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บุคคลใดมีสติ หากพวกเขามีตัวเลขใหญ่ จะแรกรอบเรา นั้นลดลงเราก่อนออกไปฆ่าแต่ถึงกระนั้น ผีเหล่านี้แม้ไม่ได้ใช้ของภูมิประเทศภายในป่า และมีค่าที่เราพูดสุ่มสี่สุ่มห้า จึง ผมสับสนบางที Ermenhilde ยังรู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่าง เสียงได้ต่ำความรู้สึกความศักดิ์สิทธิ์ของป่าการเอียง ด้วยกลิ่นของเลือด อารมณ์ของฉันแย่ลง"มีดี""ใช่ ไม่มีปัญหา คุณดูเหมือนจะดีเช่นกัน""ฉันเหนื่อยฉันรู้สึกอยากร้องไห้แต่ ผมเคยมีของมอนสเตอร์เข้าครับ"ฉัน shrugged ไหล่ของฉันฉัน sighedผมคิดว่า ผมยังได้ยินมเลี้ยงขึ้นมาจากกระเป๋าเสื้อของผมเช่นกัน"บุคลิกภาพของคุณเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจ""อาจจะไม่ตรงกันข้าม ฉันก็เกลียดปัญหา และต้องการอยู่ในความสงบ"[ทำงานอย่างจริงจัง]ฉันไม่ทำงานอย่างจริงจัง ฉันไม่ได้มาป่านี้เก็บหญ้าวิญญาณ ?? แม้ว่า ฉันไม่จริง ๆ รู้สึกเหมือนทำที่ร้องขออีกต่อไป ผมเหนื่อยจริง ๆ อยากจะกลับไป และนอนหลับแต่ ยังคง คิดว่า เราจะได้รับการโจมตี โดยผีอีกเมื่อเราทั้งสองตัดสินใจไปชุมนุมสมุนไพร"มันดูเหมือนเรามีบางชนิดของชะตากรรมกับผี""ดี มันไม่ได้สิ่งที่ดีที่จะมี"เขาหัวเราะเล็กน้อยฉันจำได้รับการร้องขอการปราบปรามผีในช่วงแรกเช่นกันและครั้งนี้เป็นอย่างดี เราได้ถูกโจมตี โดยก๊อบลิน มีจริง ๆ อาจถึงชะตากรรมมีผี... จริง ๆ คือชะตากรรมไม่มีอยู่ อยากจะทำงานอย่างปลอดภัยมากขึ้น"ไม่ผีตอนนี้ แปลก""อืมม...จริง ผมรู้สึกว่า พวกเขามีความกระหายเลือดมากขึ้นกว่าปกติ"วางนิ้วมือบนใบหน้าที่มีรูปร่างดี เอลฟ์ปิดดวงตาของเขาว่าคิดอะไรเขาอาจมีสิ่งที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ความจริงที่ว่า เขาไม่ได้ว่า มันออกเสียงหมายความ ว่า ฉันยังคงเชื่อถือได้ไม่ดีพอไม่จริง ๆ ดูแลที่ ฉัน kneeled ใกล้ศพผีใกล้เคียง[มันเป็นเพียงศพปกติ ผมไม่รู้สึกใดพิเศษมหัศจรรย์พลังงานจากมัน]"คิดได้"ฉันเดินผ่านศพในขณะที่เก็บมีดของฉัน unsheathed แต่มีไม่ใช่สิ่งผิดปกติเกี่ยวกับถ้า Ermenhilde ไม่ได้รู้สึกแปลกอะไร แล้วจริง ๆ ไม่มีอะไรมัน ดี ฉันและ Ermenhilde ได้คุ้นเคยกับพลังงานวิเศษจริง ๆ แม้ว่าผมอาจคิดว่า เป็นไปได้ต่าง ๆ แต่มีโอกาสน้อยมากที่จะจริง เจ้าปีศาจหรือปีศาจไม่สามารถจัดการกับมอนสเตอร์ แต่พวกเขาไม่ออกมาจากทวีปของพวกเขา Abenelm ปกติ หลังจากที่พระเจ้าปีศาจถูกฆ่า โอกาสควรลดน้อยลงความรู้สึกของเลือดบนนิ้วมือของฉันไม่พอใจจริง ๆ แต่มันเป็นสิ่งปกติสำหรับผม ผมลูบนิ้วของผม ด้วยเลือด แต่ก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงOverthinking นี้:จริง ๆ อาจเป็นเพียงฝูงผีนั้น"ดีจะไม่ใช้งานแล้วก็ทำการตรวจสอบโดยไม่ต้องรู้อะไร ฉันเดา""ที่เป็นความจริง นอกจากนี้ ถ้ามีการเปลี่ยนแปลงในมอนสเตอร์ในป่า แล้วเอลฟ์เราจะพบ""ผมเดาว่า เป็นจริงด้วย"เอลฟ์ควรจะอ่อนไหวมากกับสิ่งต่าง ๆ มากกว่าฉัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าสิ่งที่อยู่ภายในป่า ตัดออกหลักฐานการเข้าจากผี วางมีดในฝักของมัน และลมหายใจอกตามกลิ่นเลือดที่ติดอยู่ในจมูกของฉัน ฉันสิ้นสุดขึ้น grimacing ฉันเคยกลิ่นเลือด แต่ไม่ได้หมายความ จะเริ่มชอบมันยัง มีดเหล็กของฉันยังหายไม่ดี ผมคิดว่า เหลามันเพียงอย่างเดียวจะไม่มาอีกต่อไปหลังจากกลับไปเมืองเวทมนตร์ ฉันควรดูถ้ามีอาวุธดีกว่าอยู่…… แม้ว่า Ermenhilde จะเริ่ม sulking อีกถ้าฉันทำเช่นนั้น"มันจะเป็นต่อสู้ผีใด ๆ เพิ่มเติม มาอย่างรวดเร็วรวบรวมสมุนไพร และกลับ""ใช่ เรา"แม้แต่เอลฟ์จะต้องหลีกเลี่ยงการทำให้ปนเปื้อน ด้วยเลือดมอนสเตอร์ป่าดี พวกเขาไม่ดูเหมือนจะยกโทษให้การดำรงอยู่ของมอนสเตอร์ภายในป่าอย่างใดอย่างหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนใดคนสติถ้าพวกเขามีตัวเลขที่ใหญ่กว่าครั้งแรกที่จะล้อมรอบเราแล้วเรามีกำลังอ่อนลงก่อนที่จะฆ่า. แต่ยังให้ก๊อบลินเหล่านี้ไม่ได้ทำให้การใช้งานของภูมิประเทศที่อยู่ภายในป่าและการเรียกเก็บเงินที่พวกเราบนหัวสุ่มสี่สุ่มห้า นั่นเป็นเหตุผลที่ผมสับสน. บางที Ermenhilde ยังรู้สึกว่าสิ่งที่เสียงของมันอยู่ในระดับต่ำ. รู้สึกศักดิ์สิทธิ์ของป่าได้รับการปนเปื้อนด้วยกลิ่นของเลือด, อารมณ์ของฉันแย่ลง. "คุณดี?" "ใช่ไม่มีปัญหา คุณดูเหมือนดีเช่นกัน. " " ฉันเหนื่อยฉันรู้สึกเหมือนร้องไห้แม้ว่า ฉันเคยพอของมอนสเตอร์ปราบปรามครั้งนี้บาง. " ในฐานะที่ผมยักไหล่ของฉันฉันถอนหายใจ. ฉันคิดว่าฉันยังได้ยินเลี้ยงขึ้นถอนหายใจมาจากกระเป๋าของฉันเช่นกัน. " บุคลิกภาพของคุณเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจ. " " Isn 't มันตรงข้าม ฉันก็เกลียดปัญหาและความต้องการที่จะอยู่ในความสงบ. " [Work อย่างจริงจัง.] ฉันไม่ได้ทำงานอย่างจริงจัง? หลังจากที่ทุกคนไม่ได้ผมมาป่าแห่งนี้ในการเก็บรวบรวมจิตวิญญาณหญ้า ?? แม้ว่าฉันไม่รู้สึกอยากทำคำขอนั้นอีกต่อไป ฉันเหนื่อยมาก. ผมต้องการที่จะกลับมาและการนอนหลับ. ไปแต่ยังคงที่จะคิดว่าเราจะได้รับการโจมตีโดยก๊อบลินอีกครั้งเมื่อเราทั้งสองตัดสินใจที่จะไปเก็บผักที่ร่วมกัน. "มันดูเหมือนว่าเรามีชนิดของชะตากรรมบางอย่างกับก๊อบลิน." "ดีก็ สิ่งที่ไม่ดีที่จะมี. " เขาหัวเราะเล็ก ๆ น้อย ๆ . ผมจำได้ว่าได้รับการร้องขอที่จะพิชิตก๊อบลินในช่วงเป็นครั้งแรกเช่นกัน. และในครั้งนี้เป็นอย่างดีเราถูกโจมตีโดยก๊อบลิน มีจริงๆอาจชนิดของชะตากรรมบางอย่าง. กับก๊อบลิน. ...... มันจริงๆไม่ดีที่จะมีชะตากรรม ผมต้องการที่จะทำงานอย่างปลอดภัยมากขึ้น. "ไม่ได้ก๊อบลินเพียงแค่ตอนนี้แปลก?" "อืม ... .true ผมรู้สึกว่าพวกเขากระหายเลือดมากขึ้นกว่าปกติ." วางนิ้วมือบนใบหน้าที่ดีรูป Elf ปิดของเขา ดวงตาเช่นถ้าคิดว่าบางสิ่งบางอย่าง. เขาอาจจะมีบางสิ่งบางอย่างที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ความจริงที่ว่าเขาไม่ได้บอกว่ามันหมายถึงออกมาดัง ๆ ว่าฉันยังคงไม่น่าเชื่อถือได้ดีพอ. โดยไม่ได้จริงๆรังเกียจนั้นผมคุกเข่าอยู่ใกล้กับศพผีอยู่บริเวณใกล้เคียง. [มันเป็นเพียงศพปกติ ฉันไม่สามารถรู้สึกชนิดของพลังงานที่มีมนต์ขลังพิเศษใด ๆ จากมัน.] "คิดดังนั้น." ฉันจะตรวจสอบผ่านศพในขณะที่เก็บมีดของฉัน unsheathed แต่ไม่มีสิ่งใดที่ผิดปกติเกี่ยวกับเรื่องนี้. ถ้า Ermenhilde ไม่ได้รู้สึกอะไรแปลกแล้ว มีจริงๆไม่ได้เป็นอะไรกับมัน ดีทั้งฉันและ Ermenhilde ไม่ได้จริงๆคุ้นเคยกับการใช้พลังงานที่มีมนต์ขลังแม้ว่า. ฉันจะคิดไปได้ต่างๆ แต่ทั้งหมดมีโอกาสต่ำมากที่จะเป็นจริง ปีศาจพระเจ้าหรือปีศาจสามารถจัดการมอนสเตอร์ แต่พวกเขาไม่ได้ออกมาจากทวีปของพวกเขา Abenelm ปกติ ตอนนี้ที่พระเจ้าปีศาจถูกฆ่าตายมีโอกาสควรจะได้น้อย. ความรู้สึกของเลือดบนมือของฉันก็ไม่พอใจจริงๆ แต่มันก็เป็นสิ่งที่ปกติสำหรับผม ผมลูบมือของฉันไปด้วยเลือด แต่ยังคงไม่มีการเปลี่ยนแปลง. ฉัน overthinking นี้ไหมจริงๆมันอาจจะมีเพียงฝูงก๊อบลินได้. "ดีมันใช้ไม่ได้ตรวจสอบได้โดยไม่ต้องรู้อะไรผมคิดว่า." "นั่นเป็นความจริง นอกจากนี้ถ้ามีการเปลี่ยนแปลงในมอนสเตอร์ในป่าแล้วเอลฟ์ที่เราจะได้สังเกตเห็น. " " ผมคิดว่าเป็นความจริงเช่นกัน. " เอลฟ์ควรจะมีความไวต่อสิ่งต่างๆกว่าฉัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าสิ่งที่ภายในป่า ตัดออกหลักฐานการปราบปรามจากผีผมใส่มีดอยู่ในฝักและถอนหายใจได้. ในฐานะที่เป็นกลิ่นของเลือดติดอยู่ในจมูกของฉันฉันสิ้นสุด grimacing ฉันมีอากาศที่ใช้กลิ่นของเลือด แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันจะเริ่มต้นชื่นชอบมัน. นอกจากนี้ยังมีดเหล็กของฉันได้ไปยังไม่ดี ฉันเดาเหลามันคนเดียวจะไม่ตัดมันอีกต่อไป. หลังจากที่กลับไปเมืองเวทมนตร์ฉันควรจะดูว่ามีอาวุธที่ดีกว่าที่มีอยู่ที่ไหนสักแห่ง. ...... แม้ว่า Ermenhilde จะเริ่มบูดบึ้งอีกครั้งถ้าผมทำเช่นนั้น. "มันต้องการจะเหนื่อย เพื่อต่อสู้กับก๊อบลินใด ๆ เพิ่มเติม Let 's รวดเร็วรวบรวมสมุนไพรและกลับ. " " ใช่ขอ. " แม้เอลฟ์จะต้องการที่จะหลีกเลี่ยงการ tainting ป่าด้วยเลือดมอนสเตอร์. ดีที่พวกเขาดูเหมือนจะไม่ให้อภัยการดำรงอยู่ของมอนสเตอร์ที่อยู่ภายในป่าอย่างใดอย่างหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใด ๆที่คนปกติ หากมีตัวเลขที่ใหญ่กว่าคนแรกจะล้อมเรา แล้วทำให้เราก่อนที่จะฆ่าแต่ถึงอย่างนั้น ปีศาจเหล่านี้ไม่ได้ให้ใช้ภูมิประเทศภายในป่า และค่าบริการที่เราๆสุ่มสี่สุ่มห้า นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันสับสนบางที ermenhilde ยังรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง เสียงของมันต่ำรู้สึกถึงคุณค่าของป่า การปนเปื้อนจากกลิ่นเลือดของฉัน อารมณ์แย่ลง" คุณไม่เป็นไรนะ ? "" ใช่ ไม่มีปัญหา ดูเหมือนคุณจะสบายดีเช่นกัน "" ฉันเหนื่อยเหลือเกิน ผมรู้สึกเหมือนจะร้องไห้นะ ฉันได้มีเพียงพอของการพิชิตมอนสเตอร์สำหรับบางเวลาขณะนี้ .ฉันยักไหล่ไหล่ของฉัน ฉันก็ถอนหายใจฉันคิดว่าฉันเคยได้ยินว่าเอือมระอา ถอนหายใจออกมาจากกระเป๋าของฉัน" บุคลิกของคุณเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจ . "" นี่มันตรงกันข้าม ผมก็เกลียดปัญหาและต้องการที่จะอยู่ในความสงบ . "[ ทำงานอย่างจริงจัง ]ผมไม่ได้กำลังทำงานจริงๆ หลังจากทั้งหมด ผมไม่ได้มาเพื่อเก็บวิญญาณป่าหญ้า ? แต่ผมไม่อยากทำ ขอให้ อีกต่อไป ฉันเหนื่อยจริงๆ ฉันอยากจะกลับไปนอนแต่ก็ยังคิดว่า เราโดนโจมตีโดยปีศาจอีกครั้ง เมื่อเราตัดสินใจที่จะไปเก็บสมุนไพรด้วยกัน" ดูเหมือนว่าเราจะมีเรื่องของโชคชะตากับปีศาจ "" อืม มันก็ไม่ใช่เรื่องดีที่จะมี .เขาหัวเราะเล็กน้อยผมจำได้ว่าได้รับการร้องขอ เพื่อปราบปีศาจในครั้งแรกได้เป็นอย่างดีและในครั้งนี้เช่นกัน เราถูกโจมตีโดยปีศาจ มันอาจเป็นโชคชะตากับปีศาจ. . . . . . . มันช่างเป็นชะตากรรมที่จะต้องมี ผมต้องการทำงานให้ปลอดภัยมากขึ้น" ไม่ได้ก๊อบลินตอนนี้ แปลกมั้ย ? "" อืม . . . . . . . . . . . . จริง ผมรู้สึกว่าโหดร้ายมากขึ้นกว่าปกติ .การวางนิ้วในที่รูปร่างดี ใบหน้า พราย หลับตาลงเหมือนคิดอะไรบางอย่างเขาอาจจะมีอะไรที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ความจริงที่ว่าเขาไม่ได้พูดออกมาหมายความว่าชั้นยังไม่วางใจดีโดยไม่สนใจว่า ฉันคุกเข่าใกล้ๆ ผี ศพ ใกล้เคียง[ มันเป็นแค่ปกติศพ ผมไม่ได้รู้สึกใด ๆชนิดของพลังงานมหัศจรรย์พิเศษจากมัน . ]" คิดว่างั้น "ฉันเช็คผ่านศพในขณะที่เก็บมีดของฉันไม่อยู่ในฝัก แต่ไม่มีอะไรผิดปกติเกี่ยวกับมันถ้า ermenhilde ไม่ได้รู้สึกอะไรแปลกๆ แล้วมันก็ไม่ได้มีอะไรกับมัน อืม ทั้งผม และ ermenhilde ไม่ค่อยคุ้น กับพลังงานที่วิเศษนะฉันคิดถึงความเป็นไปได้ต่างๆ แต่ก็น้อยมาก โอกาสที่จะเป็นจริง ปีศาจหรือปีศาจสามารถจัดการมอนสเตอร์ แต่พวกเขาไม่ได้มาจากทวีปของพวกเขา abenelm ตามปกติ . ตอนนี้ ปีศาจพระเจ้าได้ถูกฆ่าตาย โอกาสจะยิ่งน้อยลงความรู้สึกของเลือดบนนิ้วของฉันไม่น่าพอใจจริงๆ แต่มันเป็นเรื่องปกติสำหรับฉัน ฉันลูบมือของฉันกับเลือด แต่ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงฉันคิดมากกันไปรึเปล่า ?มันอาจเป็นเพียงแค่ฝูงปีศาจ" ก็มันไม่ใช้ตรวจสอบ โดยไม่สนอะไรทั้งนั้น ฉันว่า "" นั่นก็จริง นอกจากนี้ หากมีการเปลี่ยนแปลงในมอนสเตอร์ในป่า เราก็เอลฟ์จะได้สังเกตเห็น ." ฉันก็ว่าอย่างนั้นเหมือนกัน "เอลฟ์จะอ่อนไหวมากกับเรื่องนี้มากกว่าผม โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ามันเป็นสิ่งที่อยู่ภายในป่า ตัดออกจากหลักฐานของการพิชิตปีศาจ ฉันวางมีดในฝักและถอนใจ .เป็นกลิ่นของเลือดที่ติดอยู่ในจมูกของฉัน ฉันสิ้นสุดขึ้นทำหน้าบู้บี้ . ผมชินกับกลิ่นของเลือด แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า ฉันจะเริ่มชอบมันนอกจากนี้ มีดเหล็กของฉันได้ไปยังไม่ดี ผมเดาว่า เหลามันคนเดียวจะไม่ตัดมันอีกต่อไปหลังจากที่กลับไปในเมืองเวทมนตร์ ผมจะดูว่ามันมีที่ดีกว่าอาวุธของที่ไหนสักแห่ง. . . . . . . แต่ ermenhilde จะเริ่มโมโหอีกแล้ว ถ้าฉันทำอย่างนั้น" มันคงจะเหนื่อยที่ต้องต่อสู้กับปีศาจอีก รีบ ๆ รวบรวมสมุนไพร และกลับมา . "" อืม ไปเถอะ "แม้เอลฟ์จะต้องการหลีกเลี่ยง tainting ป่าที่มีเลือดปีศาจดี , พวกเขาดูเหมือนจะไม่ยกโทษให้การดำรงอยู่ของมอนสเตอร์ในป่าเหมือนกัน