Sonnet 9 is one of the "procreation

Sonnet 9 is one of the "procreation sonnets," Sonnets 1-17. In these sonnets, the speaker tries to convince the fair lord, to whom the first 126 sonnets are addressed, to have children. Sonnet 9 takes the approach of suggesting a reason the fair lord might be reluctant to have children in the first line: "for fear to wet a widow's eye," or to leave behind a mourning widow when the fair lord inevitably dies. But the speaker points out over the course of the sonnet that this is a silly idea, since if he does not marry and leave children to replace his beauty, he will be, in effect, widowing the whole world.

The fate of an ordinary, "private" widow is discussed in lines 7-8: ""When every private widow well may keep / By children's eyes, her husband's shape in mind." The eyes here represent the entire person; the "children's eyes" are the children themselves. So by looking at her children, the widow is able to remember what her husband looked like when he was young and in his prime. In Sonnet 5, the fair lord's "gaze" was similarly used to describe his whole person.

In order to interpret lines 9-10, it must be noted that in the Elizabethan era, "its" was not used as a possessive pronoun. So in line 10, "his" refers to the money that is moving around from pocket to pocket. "Look what" means "whatever," or "everything," and an "unthrift" is a prodigal person, or someone who spends money unwisely. When a spendthrift spends money unwisely, it circulates among the people of the world even after his death.

In contrast, a spendthrift with "beauty" does not leave such a mark on the world after death. Lines 11-12 create a contrast between the spendthrift and the person who does not procreate, pointing out that "beauty's waste hath in the world an end." As in Sonnet 6, these lines contain a warning against masturbation, thought to be a waste of semen. In the seemingly contradictory line 12, the "user" is the fair lord, and the "unused" beauty is the semen that is not used to impregnate a woman.

The couplet that ends Sonnet 9 seems a bit intense as a scolding of the fair lord for not procreating, accusing him of committing "murd'rous shame" on himself. But this phrase can be seen as an extension of the masturbation innuendo; in wasting semen, it is as if he is murdering potential children. The speaker tells the young man that clearly he has "no love toward others" in his heart, if he acts so selfishly as to not bear children in his image for the world to enjoy. This accusation of selfishness is also apparent in Sonnets 1 and 3

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซอนเน็ต 9 เป็นหนึ่งในการ "ผลิตโคลง โคลง 1-17 ในโคลงเหล่านี้ ลำโพงพยายาม จะโน้มน้าวให้พระเจ้ายุติธรรม ซึ่งระบุโคลง 126 ครั้งแรก เพื่อให้เด็ก ซอนเน็ต 9 ใช้วิธีแนะนำเหตุผลพระเจ้าทรงยุติธรรมอาจจะอยากมีลูกในบรรทัดแรก: "สำหรับความกลัวจะเปียกของม่ายตา หรือ ต้องทิ้งทุกข์ม่ายเมื่อพระเจ้ายุติธรรมย่อมตายได้ แต่จุดลำโพงออกช่วงซอนเน็ตที่นี้เป็นความคิดโง่ ตั้งแต่ถ้าเขาไม่แต่งงาน และปล่อยให้เด็กแทนความงามของเขา เขาจะ มี ผล widowing ทั่วโลกชะตากรรมของแม่ม่ายธรรมดา ส่วนตัว"ที่ถูกกล่าวถึงในบรรทัดที่ 7-8: ""เมื่อแม่ม่ายทุกส่วนดีอาจให้ / เด็กตา รูปร่างของสามีของเธอในใจ" ตานี่แทนบุคคลทั้งหมด "ตาของเด็ก" เป็นลูกตัวเอง ดังนั้น โดยดูที่ลูก ๆ ของเธอ แม่หม้ายคือจดจำอะไรสามีเหมือนเมื่อเขาเป็นหนุ่มสาว และนายกของเขา ในซอนเน็ต 5 พระธรรม "มอง" ในทำนองเดียวกันถูกใช้เพื่ออธิบายคนของเขาทั้งหมดการแปลบรรทัด 9-10 มันต้องจะสังเกตว่า ในยุคเอลิซาเบธ "ของ" ไม่ใช้เป็นคำสรรพนามหวง ดังนั้น ในบรรทัดที่ 10 "เขา" หมายถึงเงินที่เคลื่อนจากกระเป๋ากับกระเป๋า "มองอะไร" หมายถึง "สิ่ง" หรือ "ทุก" และ "unthrift" เป็นคนคริสเตียนที่หลงหาย หรือคนที่ใช้จ่ายเงินมา เมื่อ spendthrift การใช้จ่ายเงินมา มันหมุนเวียนในหมู่คนของโลกแม้หลังจากตายตรงกันข้าม spendthrift กับ "ความงาม" ทำให้เครื่องหมายในโลกหลังความตาย บรรทัดที่ 11-12 สร้างความเปรียบต่างระหว่าง spendthrift การและบุคคลที่ไม่ได้ให้กำเนิด ชี้ให้เห็นว่า "เสียความสวยงามของกรรณในโลกสิ้นสุดลง" ในซอนเน็ต 6 บรรทัดเหล่านี้ประกอบด้วยคำเตือนกับช่วยตัวเอง ความคิดที่จะทำให้เสียน้ำอสุจิ ในขัดแย้งเหมือนบรรทัด 12 "ผู้ใช้" เป็นพระเจ้ายุติธรรม และความงาม "ไม่ใช้" เป็นน้ำเชื้อที่ไม่ใช้การ impregnate ผู้หญิงCouplet ลงท้าย 9 ซอนเน็ตดูเหมือนว่าบิตรุนแรงเป็นดุของพระเจ้ายุติธรรมสำหรับมนุษย์ไม่ กล่าวหาเขากระทำ "ความอัปยศ murd'rous" ในตัวเอง แต่วลีนี้สามารถมองเห็นเป็นส่วนขยายของ innuendo ช่วยตัวเอง เสียน้ำเชื้อ คือว่า เขาจะฆ่าเด็กที่อาจเกิดขึ้น ลำโพงบอกชายหนุ่มว่า เขาเริ่มมีความ "ไม่มีความรักต่อผู้อื่น" ในใจ ถ้าเขาทำให้ selfishly ว่าไม่มีบุตรในภาพของเขาสำหรับโลกกับ กล่าวหานี้ของความเห็นแก่ตัวจะยังปรากฏในโคลง 1 และ 3

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โคลง 9 เป็นหนึ่งใน "บทกวีให้กำเนิด" บทกวี 1-17 ในบทกวีเหล่านี้ลำโพงพยายามที่จะโน้มน้าวให้เจ้านายยุติธรรมซึ่ง 126 บทกวีครั้งแรกที่ได้รับการแก้ไขเพื่อให้มีลูก โคลง 9 ใช้วิธีการบอกเหตุผลที่พระเจ้าทรงยุติธรรมอาจจะไม่เต็มใจที่จะมีลูกในบรรทัดแรก "เพราะกลัวเปียกตาภรรยาม่ายของ" หรือจะทิ้งม่ายไว้ทุกข์เมื่อพระธรรมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ตาย แต่ลำโพงชี้ให้เห็นในช่วงเวลาของโคลงที่ว่านี้เป็นความคิดที่โง่เพราะถ้าเขาไม่ได้แต่งงานและปล่อยให้เด็กที่จะเข้ามาแทนที่ความงามของเขาเขาจะเป็นในผลกระทบ widowing โลกทั้งโลก.

ชะตากรรมของธรรมดา "เอกชน" ม่ายมีการกล่าวถึงในสาย 7-8: "" เมื่อทุกม่ายส่วนตัวดีอาจให้ / ด้วยตาของเด็กรูปร่างของสามีของเธอในใจ. "ตานี่เป็นตัวแทนของคนทั้ง;" ดวงตาของเด็ก "เป็นเด็กเอง . ดังนั้นโดยดูที่ลูก ๆ ของเธอเป็นม่ายจะสามารถจำสิ่งที่สามีของเธอดูเหมือนเมื่อเขาเป็นหนุ่มและนายก. ในโคลง 5, พระเจ้ายุติธรรม "สายตา" ถูกนำมาใช้ในทำนองเดียวกันเพื่ออธิบายทั้งคนของเขา.

เพื่อที่จะ ตีความเส้นที่ 9-10 จะต้องมีการตั้งข้อสังเกตว่าในยุคลิซาเบ ธ "ของมัน" ไม่ได้นำมาใช้เป็นคำสรรพนาม. ดังนั้นในบรรทัดที่ 10 "ของเขา" หมายถึงเงินที่เคลื่อนตัวออกมาจากกระเป๋ากระเป๋า. "มอง สิ่งที่ "หมายถึง" สิ่งที่ "หรือ" ทุกอย่าง "และ" unthrift "เป็นคนฟุ่มเฟือยหรือคนที่ใช้จ่ายเงินอย่างไม่ฉลาด เมื่อมีการใช้เงินมือเติบใช้เงินฉลาดมันไหลเวียนในหมู่คนของโลกแม้หลังจากการตายของเขา.

ในทางตรงกันข้ามใช้เงินมือเติบด้วย "ความงาม" ไม่ทิ้งเช่นการทำเครื่องหมายบนโลกหลังความตาย เส้น 11-12 สร้างความแตกต่างระหว่างใช้เงินมือเติบและคนที่ไม่ได้ให้กำเนิดชี้ให้เห็นว่า "เสียความงามของทรงในโลกที่สิ้นสุด." ในฐานะที่เป็นโคลง 6 เส้นเหล่านี้มีคำเตือนกับสำเร็จความใคร่, ความคิดที่จะเสียน้ำอสุจิ ในดูเหมือนจะขัดแย้งบรรทัดที่ 12 "ผู้ใช้" คือพระเจ้ายุติธรรมและ "ไม่ได้ใช้" ความงามคือน้ำอสุจิที่ไม่ได้ใช้ในการทำให้ชุ่มผู้หญิง.

คู่ที่สิ้นสุดโคลง 9 ดูเหมือนว่าบิตรุนแรงเช่นเดียวกับการด่าว่าของที่ยุติธรรม เจ้านายไม่ procreating กล่าวหาว่าเขากระทำ "ความอัปยศ murd'rous" ในตัวเอง แต่วลีนี้สามารถมองเห็นเป็นส่วนหนึ่งของการเสียดสีสำเร็จความใคร่ ๆ ; ในการสูญเสียน้ำอสุจิจะเป็นถ้าเขาจะฆ่าเด็กที่มีศักยภาพ ลำโพงบอกชายหนุ่มคนหนึ่งที่เห็นได้ชัดว่าเขามี "ความรักต่อผู้อื่นไม่" ในหัวใจของเขาถ้าเขาทำหน้าที่เพื่อให้เห็นแก่ตัวที่จะไม่แบกรับเด็กในภาพของเขาสำหรับโลกที่จะเพลิดเพลินไปกับ ข้อกล่าวหาเรื่องความเห็นแก่ตัวนี้ยังเป็นที่เห็นได้ชัดในบทกวี 1 และ 3

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โคลง 9 เป็นหนึ่งใน " การให้กำเนิด sonnets " sonnets เพื . ใน sonnets เหล่านี้ลำโพงพยายามที่จะโน้มน้าวให้พระเจ้ายุติธรรม ซึ่งมี sonnets แรก ระบุ มีเด็ก โคลง 9 ใช้วิธีการให้เหตุผลพระเจ้ายุติธรรมอาจจะลังเลที่จะมีเด็กในบรรทัดแรก " เพราะกลัวจะเปียก สายตาของแม่ม่าย หรือจะทิ้งการไว้ทุกข์แม่ม่าย เมื่อพระเจ้าทรงยุติธรรม ย่อมตาย แต่ลำโพงที่จุดออกผ่านหลักสูตรของโคลงว่า นี่เป็นความคิดที่โง่ เพราะถ้าเขาไม่แต่งงาน และปล่อยให้เด็กแทนความงามของเขา เขาจะเป็น ผล widowing ทั้งโลกชะตากรรมของคนธรรมดา " ส่วนตัว " หม้ายกล่าวถึงในบรรทัดที่ 7 : " เมื่อทุกส่วนม่ายงั้นอาจเก็บ / ตาเด็ก , สามีรูปร่างในใจ " ตาที่นี่เป็นตัวแทนของคนทั้งหมด ; " เด็กตา " เป็นเด็กตัวเอง ดังนั้นโดยดูที่ลูก ๆของเธอ เป็นแม่ม่าย จะสามารถจำสิ่งที่สามีของเธอเหมือนเมื่อตอนที่เขายังหนุ่ม และของท่านนายก ในโคลง 5 งานขององค์พระผู้เป็นเจ้า " จ้องมอง " เหมือนกับที่ใช้ในการอธิบายของบุคคลทั้งหมดของเขาในการตีความบท 9-10 ก็จะต้องคอยสังเกตว่าในทวีปอเมริกาใต้ " , " ไม่ใช้เป็นสรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของ ดังนั้นในบรรทัดที่ 10 " เขา " หมายถึงเงินที่จะย้ายไปรอบ ๆจากกระเป๋ากระเป๋า . ดูสิ่งที่ " หมายถึง " อะไร " หรือ " ทุกอย่าง " และ " unthrift " เป็นคนฟุ่มเฟือย หรือบางคนที่ใช้เงินอย่างไม่ฉลาด เมื่อมือเติบใช้เงินอย่างไม่ฉลาด มันก็หมุนเวียนอยู่ในหมู่คนทั่วโลก หลังจากที่เขาได้ตายไปแล้วในทางตรงกันข้าม , ฟุ่มเฟือยกับ " ความงาม " ไม่ปล่อยให้เช่นเครื่องหมายบนโลกหลังความตาย สาย 11-12 สร้างความแตกต่างระหว่างฟุ่มเฟือยและคนที่ไม่วางไข่ ชี้ว่า " เสียความงามของพระองค์ในโลกสิ้นสุด . " ในโคลง 6 บรรทัดเหล่านี้ประกอบด้วยคำตักเตือน masturbation คิดว่าเป็นขยะของอสุจิ ในขัดแย้งที่ดูเหมือนสาย 12 , " ผู้ใช้ " เป็นองค์ธรรม และ " ไม่ได้ใช้ " ความงามคือน้ำเชื้อที่ไม่ใช้ท้องผู้หญิงการโคลงโคลงที่สิ้นสุด 9 ดูเหมือนว่ารุนแรงนิดหน่อยเป็นตำหนิของพระเจ้ายุติธรรมไม่ procreating กล่าวหาว่าเขากระทำ " murd"rous อัปยศ " เอง แต่ประโยคนี้สามารถมองเห็นเป็นส่วนขยายของความใคร่เสียดสี ; ในการสูญเสียน้ำอสุจิ ก็เหมือนเขาจะฆ่าเด็กที่อาจเกิดขึ้น ลำโพงบอกชายหนุ่มว่า เห็นได้ชัดว่าเขามี " ไม่มีความรักต่อผู้อื่น " ในจิตใจของเขา ถ้าเขาทำเพื่อเห็นแก่ตัวที่ไม่ยอมแบกเด็กในภาพของเขาสำหรับโลกเพลิดเพลิน ข้อกล่าวหาของความเห็นแก่ตัวนี้ยังปรากฏใน sonnets 1 และ 3