In this investigation, we examined

In this investigation, we examined the effects of different unsaturated fatty acid compositions of Saccharomyces cerevisiae on the growth-inhibiting effects of ethanol. The unsaturated fatty acid (UFA) composition of S. cerevisiae is relatively simple, consisting almost exclusively of the mono-UFAs palmitoleic acid (Δ9Z-C16:1) and oleic acid (Δ9Z-C18:1), with the former predominating. Both UFAs are formed in S. cerevisiae by the oxygen- and NADH-dependent desaturation of palmitic acid (C16:0) and stearic acid (C18:0), respectively, catalyzed by a single integral membrane desaturase encoded by the OLE1 gene. We systematically altered the UFA composition of yeast cells in a uniform genetic background (i) by genetic complementation of a desaturase-deficient ole1 knockout strain with cDNA expression constructs encoding insect desaturases with distinct regioselectivities (i.e., Δ9 and Δ11) and substrate chain-length preferences (i.e., C16:0 and C18:0); and, (ii) by supplementation of the same strain with synthetic mono-UFAs. Both experimental approaches demonstrated that oleic acid is the most efficacious UFA in overcoming the toxic effects of ethanol in growing yeast cells. Furthermore, the only other UFA tested that conferred a nominal degree of ethanol tolerance is cis-vaccenic acid (Δ11Z-C18:1), whereas neither Δ11Z-C16:1 nor palmitoleic acid (Δ9Z-C16:1) conferred any ethanol tolerance. We also showed that the most ethanol-tolerant transformant, which expresses the insect desaturase TniNPVE, produces twice as much oleic acid as palmitoleic acid in the absence of ethanol and undergoes a fourfold increase in the ratio of oleic acid to palmitoleic acid in response to exposure to 5% ethanol. These findings are consistent with the hypothesis that ethanol tolerance in yeast results from incorporation of oleic acid into lipid membranes, effecting a compensatory decrease in membrane fluidity that counteracts the fluidizing effects of ethanol.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการตรวจสอบนี้ เราตรวจสอบผลกระทบขององค์ประกอบกรดไขมันไม่อิ่มตัวที่แตกต่างกันของ Saccharomyces cerevisiae ผลยับยั้งการเจริญเติบโตของเอทานอล องค์ประกอบกรดไขมันไม่อิ่มตัว (UFA) ของ S. cerevisiae จะค่อนข้างง่าย ประกอบด้วยเกือบเฉพาะของกรดโมโน UFAs palmitoleic (Δ9Z-C16:1) และกรดโอเลอิก (Δ9Z-C18:1), กับ predominating อดีต UFAs ทั้งเกิดขึ้นใน S. cerevisiae โดย desaturation ขึ้น NADH และออกซิเจนของกรด palmitic (C16:0) และกรดสเตียริค (C18:0), ตามลำดับ กระบวน โดย desaturase เมมเบรนหนึ่งเดียวที่ถูกเข้ารหัส โดยยีน OLE1 เราเป็นระบบมีการเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบของเซลล์ยีสต์ในเครื่องแบบพันธ์ (i) โดยเสริมฤทธิ์ complementation ทางพันธุกรรมของสายพันธุ์น่าพิศวง ole1 desaturase ขาดกับ cDNA นิพจน์สร้างแมลง desaturases กับ regioselectivities แตกต่างกัน (เช่น Δ9 และ Δ11) และพื้นผิวการตั้งค่าความยาวสาย (เช่น C16:0 และ C18:0); การเข้ารหัส UFA และ, (ii) โดยการเสริมของสายพันธุ์เดียวกันกับการสังเคราะห์โมโน-UFAs ทั้งสองวิธีการทดลองแสดงให้เห็นว่ากรดโอเลอิกเป็น UFA ประสิทธิภาพที่สุดในการเอาชนะผลพิษของเอทานอลในเซลล์ยีสต์เจริญเติบโต นอกจากนี้ การเฉพาะอื่น ๆ UFA ทดสอบที่พระราชทานในระดับปกติของเอทานอลความอดทนเป็น cis-เวกเซนนิกกรด (Δ11Z-C18:1), ในขณะที่ไม่ Δ11Z-C16:1 หรือ palmitoleic กรด (Δ9Z-C16:1) พระราชทานใด ๆ ยอมรับเอทานอล เรายังพบว่า transformant สุดทนต่อเอทานอล ซึ่งแสดง desaturase แมลง TniNPVE สร้างสองเท่ากรดโอเลอิกเป็นกรด palmitoleic ของเอทานอล และผ่านการเพิ่ม fourfold ในอัตราส่วนของกรดโอเลอิกกรด palmitoleic ตอบสนองต่อการสัมผัสกับเอทานอล 5% ค้นพบเหล่านี้จะสอดคล้องกับสมมติฐานที่ว่า ยอมรับเอทานอลในยีสต์ผลจากการรวมตัวกันของกรดโอเลอิกเป็นเยื่อหุ้มไขมัน มีผลต่อการชดเชยลดลงไหลเยื่อหุ้มที่ต่อต้านผล fluidizing ของเอทานอล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการสืบสวนคดีนี้เราตรวจสอบผลกระทบที่แตกต่างกันขององค์ประกอบของกรดไขมันไม่อิ่มตัวของ Saccharomyces cerevisiae ในการเจริญเติบโตของผลกระทบยับยั้งเอทานอล องค์ประกอบของกรดไขมันไม่อิ่มตัว (ยู) ของเอส cerevisiae ค่อนข้างง่ายประกอบด้วยเกือบเฉพาะของกรด palmitoleic โมโน UFAS (Δ9Z-C16: 1) และกรดโอเลอิก (Δ9Z-C18: 1) กับอดีตประกอบกัน UFAS ทั้งสองจะเกิดขึ้นใน S. cerevisiae โดยออกซิเจนและ NADH ขึ้นอยู่กับ desaturation ของกรดปาล์มิติก (C16: 0) และกรดสเตียริก (C18: 0) ตามลำดับเร่งปฏิกิริยาด้วยเดียว desaturase เยื่อหนึ่งเข้ารหัสโดยยีน OLE1 เรามีระบบการเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบ UFA ของเซลล์ยีสต์ในพื้นหลังทางพันธุกรรมเครื่องแบบ (i) โดย complementation ทางพันธุกรรมของ desaturase ขาดสายพันธุ์ OLE1 ที่น่าพิศวงที่มียีนสร้างการแสดงออกการเข้ารหัส desaturase ได้แมลงกับ regioselectivities ที่แตกต่างกัน (เช่นΔ9และΔ11) และสารตั้งต้นห่วงโซ่ความยาว การตั้งค่า (เช่น C16: 0 และ C18: 0); และ (ii) โดยการเสริมสายพันธุ์เดียวกันกับการสังเคราะห์โมโน UFAS ทั้งสองวิธีการทดลองแสดงให้เห็นว่ากรดโอเลอิกเป็นมีประสิทธิภาพมากที่สุดในการเอาชนะอูฟาเป็นพิษของเอทานอลในการเจริญเติบโตของเซลล์ยีสต์ นอกจากนี้ยูอื่น ๆ เท่านั้นการทดสอบที่ปรึกษาในระดับเล็กน้อยของความอดทนเอทานอลเป็นกรด CIS-vaccenic (Δ11Z-C18: 1) ในขณะที่ค่าΔ11Z-C16: 1 มิได้กรด palmitoleic (Δ9Z-C16: 1) การประชุมเอทานอลความอดทนใด ๆ นอกจากนี้เรายังพบว่าเอทานอลใจกว้าง transformant มากที่สุดซึ่งเป็นการแสดงออกถึง TniNPVE desaturase แมลงผลิตกรดสองเท่าโอเลอิกมากกรด palmitoleic ในตัวตนของเอทานอลและผ่านเพิ่มขึ้นสี่เท่าในอัตราส่วนกรดโอเลอิกที่จะ palmitoleic กรดในการตอบสนองต่อการสัมผัส 5% เอทานอล การค้นพบนี้มีความสอดคล้องกับสมมติฐานที่ว่าเอทานอลความอดทนในผลยีสต์จากการรวมตัวของกรดโอเลอิกเข้าไปในเนื้อเยื่อไขมันที่มีผลต่อการลดลงของการชดเชยในเมมเบรนที่ไหลต่อต้านผลกระทบ fluidizing เอทานอล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการสืบสวนนี้ เราได้ตรวจสอบผลของความแตกต่างขององค์ประกอบของกรดไขมันไม่อิ่มตัว Saccharomyces cerevisiae ในการยับยั้งผลของเอทานอล กรดไขมันไม่อิ่มตัว ( UFA ) องค์ประกอบของ S . cerevisiae คือค่อนข้างง่าย ประกอบด้วยเกือบเฉพาะของโมโน ufas palmitoleic acid ( Δ 9z-c16:1 ) และกรดโอเลอิก ( Δ 9z-c18:1 ) กับอดีต predominating . ทั้ง ufas ที่เกิดขึ้นใน S . cerevisiae โดยออกซิเจนและ NADH ปฏิกิริยาการเติมพันธะคู่ของกรดปาล์มิติก ( ขึ้นอยู่กับ c16:0 ) และกรดสเตียริก ( c18:0 ) ตามลำดับ โดยเป็นแผ่นเดียวเร่งนำไปเข้ารหัสโดยยีน ole1 . เรารับเปลี่ยน Ufa องค์ประกอบของเซลล์ยีสต์ในเครื่องแบบพันธุประวัติ ( 1 ) โดยเอนไซม์ desaturase ที่ขาดทางพันธุกรรมของสายพันธุ์ที่มีการแสดงออกยีนน็อก ole1 โครงสร้างการเข้ารหัสแมลง desaturases กับ regioselectivities ที่แตกต่างกัน ( เช่น Δ 9 และΔ 11 ) และใช้โซ่ยาวลักษณะ ( เช่น c16:0 และ c18:0 ) ; และ ( ii ) โดยการเสริมสายพันธุ์เดียวกันกับ ufas โมโนสังเคราะห์ ทดลองทั้งสองวิธี พบว่า กรดโอเลอิกเป็นประสิทธิภาพมากที่สุด Ufa ในการเอาชนะพิษของเอธานอลในยีสต์เติบโตเซลล์ นอกจากนี้ เฉพาะอื่น ๆที่นำไปสู่ระดับยูฟาทดสอบความอดทนของเอทานอลใน CIS vaccenic acid ( Δ 11z-c18:1 ) ในขณะที่ทั้งΔ 11z-c16:1 palmitoleic acid ( Δ 9z-c16:1 ) หรืออื่นใด เอทานอล ความอดทน นอกจากนี้เรายังพบว่าส่วนใหญ่เอทานอลใจกว้าง / ซึ่งแสดงแมลงที่มี tninpve ผลิตสองครั้งเป็นกรดโอเลอิกเป็นกรด palmitoleic ในกรณีที่ไม่มีและเอทานอลจะเพิ่มขึ้นสี่เท่าในอัตราส่วนของกรดโอเลอิก กรด palmitoleic ในการตอบสนองต่อการสัมผัสกับเอทานอล 5% ข้อมูลเหล่านี้สอดคล้องกับสมมติฐานว่าเอทานอลยีสต์จากการยอมรับผลของกรดโอเลอิกเป็นเยื่อไขมันมีผลต่อการลดลงในการช่วยในการฟลูอิดไดซ์เยื่อที่ผลกระทบของเอทานอล