A collection of isolates from uncoo

A collection of isolates from uncooked seafoods (molluscs, fish, and fish fillets) were identified as Enterococcus faecium species and studied in further detail. Isolates were clustered in well-defined genomic groups according to food origin after ERIC-PCR analysis. Four isolates (FR 1-2, FB 1-3-B, FB 3-1, FTA 1-2) decarboxylated lysine, ornithine, and tyrosine. Isolate FR 1-2 also decarboxylated histidine. Most isolates were sensitive to antibiotics of clinical use, but resistance was detected more frequently towards nitrofurantoin (50%), erythromycin (33.33%) or rifampicin (33.33%) to quinupristin/dalfopristin (12.5%). Resistance to β-lactams or vancomycin was not detected. The enterococcal antigen A was the presumed virulence trait detected most frequently. None of isolates carried haemolysin/cytolysin genes. Twelve isolates produced anti-listerial activity. Among them, seven isolates also produced bacteriocin-like inhibitory substances against other enterococci, and one isolate was also able to inhibit Staphylococcus aureus. Three isolates only were active against Listeria monocytogenes, and two only were active against enterococci. One bacteriocinogenic isolate carried the enterocin A structural gene, but genes corresponding to other enterocins (EntB, EntP, EntQ, Ent1071, EntL50A/EntL50B, and Ent31) were not detected. Bacteriocin-producing enterococci lacking undesirable traits (such as antibiotic resistance or biogenic amine production) or their produced bacteriocins could be potential candidates to aid in preservation of seafoods and other food products as well.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คอลเลกชันที่แยกได้จากอาหารทะเล uncooked (มอลลัสกา ปลา และการแล่ปลา) ที่ระบุเป็นชนิด Enterococcus faecium และศึกษาในรายละเอียดเพิ่มเติม แยกได้จับกลุ่มในกลุ่ม genomic โดยตามจุดเริ่มต้นของอาหารหลังจากวิเคราะห์เอริค PCR สี่แยก (FR 1-2, FB 1-3-B, FB 3-1 เขตการค้าเสรี 1-2) decarboxylated แอล-ไลซีน ornithine และ tyrosine แยก 1-2 FR ยัง decarboxylated histidine แยกส่วนใหญ่มีความไวต่อยาปฏิชีวนะการใช้ทางคลินิก แต่ต้านทานพบบ่อย nitrofurantoin (50%), erythromycin (33.33%) หรือ rifampicin (33.33%) กับ quinupristin/dalfopristin (12.5%) ไม่พบความต้านทานต่อ vancomycin หรือβ-lactams การตรวจหา enterococcal A ถูกติด presumed virulence ที่พบบ่อยที่สุด ไม่มีการแยกทำ haemolysin/cytolysin ยีน แยก 12 ผลิตกิจกรรมต่อต้าน listerial ในหมู่พวกเขา แยกเจ็ดยังผลิตสารลิปกลอสไข bacteriocin เหมือนกับ enterococci อื่น ๆ และแยกหนึ่งยังไม่สามารถยับยั้ง Staphylococcus หมอเทศข้างลาย สามแยกเท่านั้นถูกใช้งานกับออลิ monocytogenes และสองเท่าใช้งานกับ enterococci หนึ่ง bacteriocinogenic แยกดำเนินการยีนโครงสร้าง enterocin A แต่ไม่พบยีนที่สอดคล้องกับ enterocins อื่น ๆ (EntB, EntP, EntQ, Ent1071, EntL50A/EntL50B และ Ent31) ผลิต bacteriocin enterococci ขาดลักษณะที่พึงประสงค์ (เช่นยาปฏิชีวนะต้านทานหรือ biogenic amine ผลิต) หรือ bacteriocins ผู้ผลิตอาจเป็นผู้ที่มีศักยภาพเพื่อช่วยในการเก็บรักษาของอาหารทะเลและผลิตภัณฑ์อาหารอื่น ๆ เช่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คอลเลกชันของเชื้อจากอาหารทะเลดิบ (หอยปลาและเนื้อปลา) ถูกระบุว่าเป็นสายพันธุ์ที่บัตรประจำตัวหมายเลขและการศึกษาในรายละเอียดเพิ่มเติม แยกถูกกลุ่มในทั้งกำหนดกลุ่มจีโนมตามแหล่งกำเนิดอาหารหลังจากการวิเคราะห์ ERIC-PCR สี่สายพันธุ์ (FR 1-2, 1-3 FB-B, FB 3-1, เอฟทีเอ 1-2) decarboxylated ไลซีน, ornithine และซายน์ แยก FR 1-2 ยัง decarboxylated ฮิสติดีน เชื้อส่วนใหญ่มีความไวต่อยาปฏิชีวนะในการใช้ทางคลินิก แต่ต้านทานที่ตรวจพบบ่อยมากขึ้นต่อ nitrofurantoin (50%), erythromycin (33.33%) หรือ rifampicin (33.33%) ที่จะ quinupristin / dalfopristin (12.5%​​) ความต้านทานต่อβ-lactams หรือ vancomycin ไม่พบ แอนติเจน Enterococci, เป็นลักษณะความรุนแรงสันนิษฐานตรวจพบบ่อยที่สุด ไม่มีเชื้อดำเนิน haemolysin / ยีน cytolysin สิบสองสายพันธุ์ที่ผลิตกิจกรรมต่อต้าน listerial ในหมู่พวกเขาเจ็ดเชื้อยังผลิตสารยับยั้งแบคเหมือนกับ enterococci อื่น ๆ และหนึ่งแยกก็ยังสามารถที่จะยับยั้งเชื้อ Staphylococcus aureus สามสายพันธุ์เดียวที่มีการใช้งานกับ Listeria monocytogenes และสองคนเท่านั้นที่ใช้งานกับ enterococci หนึ่งแยก bacteriocinogenic ดำเนิน enterocin ยีนโครงสร้าง แต่ยีนที่เกี่ยวข้องกับ enterocins อื่น ๆ (EntB, ENTP, EntQ, Ent1071, EntL50A / EntL50B และ Ent31) ได้รับการตรวจไม่พบ แบคทีเรียผลิต enterococci ขาดลักษณะที่ไม่พึงประสงค์ (เช่นต้านทานยาปฏิชีวนะหรือการผลิตไบโอจีเอ) หรือ bacteriocins ผลิตของพวกเขาอาจจะเป็นผู้ที่มีศักยภาพที่จะช่วยในการเก็บรักษาของอาหารทะเลและผลิตภัณฑ์อาหารอื่น ๆ เช่นกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คอลเลกชันของไอโซเลทจากอาหารทะเลดิบ ( หอย , ปลาและเนื้อปลา ) ที่ถูกระบุว่าเป็นเอ็นเทโรค็อกคัสจากชนิดและศึกษาในรายละเอียดเพิ่มเติม ในรูป แบบไอโซเลทที่มีกลุ่มตามกำเนิดอาหารหลังจากการวิเคราะห์ eric-pcr . สี่สายพันธุ์ ( fr 1-2 , FB 1-3-b FB 3-1 , FTA , 1-2 ) สารสกัดจากเปลือกไลซีน , ออร์นิทีนและไทโรซีน .แยก fr 1-2 ยังสารสกัดจากเปลือกีน . ความไวต่อยาปฏิชีวนะของเชื้อมากที่สุดคือการใช้ทางคลินิก แต่ความต้านทานที่ตรวจพบบ่อยต่อไนโตรฟิวแรน ( 50% ) , อีริโทรมัยซิน ( 33.33% ) หรือ ไรแฟมปิซิน ( 33.33% ) quinupristin / dalfopristin ( 12.5% ) ความต้านทานของบีตา - lactams หรือได้ก็ไม่พบการ enterococcal แอนติเจนคือสันนิษฐานลักษณะโรคพบบ่อยที่สุด ไม่มีเชื้อแบก haemolysin / cytolysin ยีน สิบสองสายพันธุ์ผลิตกิจกรรมต่อต้าน listerial . ในหมู่พวกเขา , 7 สายพันธุ์ที่ผลิตแบคเทอริโอซินเป็นสารยับยั้งกับมาตรฐานอื่น ๆและหนึ่งแยก สามารถยับยั้งเชื้อ Staphylococcus aureus .3 สายพันธุ์เท่านั้นที่ใช้งานกับวงแหวนแวนอัลเลนและสองคนเท่านั้นที่ใช้งานกับทาง . หนึ่ง bacteriocinogenic แยกอุ้ม enterocin ยีนโครงสร้าง แต่ยีนที่สอดคล้องกับ enterocins อื่นๆ ( entb entp entq ent1071 , , , , entl50a / entl50b และ ent31 ) ไม่พบต่อการผลิตทางขาดคุณลักษณะที่ไม่พึงประสงค์ ( เช่นความต้านทานยาปฏิชีวนะหรือ biogenic amine ผลิตวัตถุดิบการผลิต ) หรืออาจเป็นผู้ที่มีศักยภาพที่จะช่วยในการเก็บรักษาของอาหารทะเลและผลิตภัณฑ์อาหารอื่น ๆได้เป็นอย่างดี