Inulin is a natural storage carbohy

Inulin is a natural storage carbohydrate present in more than 36,000 species of plants, including wheat, onion, bananas, garlic, asparagus, sunchoke and chicory. For these plants, inulin is used as an energy reserve and for regulating cold resistance.[3][4] Because it is soluble in water, it is osmotically active. The plants can change the osmotic potential of cells by changing the degree of polymerization of inulin molecules with hydrolysis. By changing osmotic potential without changing the total amount of carbohydrate, plants can withstand cold and drought during winter periods.[5]

Inulin was discovered in 1804 by German scientist Valentin Rose. He found “a peculiar substance” from Inula helenium roots by boiling water extraction.[5] The substance was named inulin because of Inula helenium, but it is also called helenin, alatin, and meniantin. Indigestible polysaccharides were of great scientific concern in the beginning of the twentieth century.[6] Irvine used chemical methods like methylation to study the molecular structure of inulin, and designed the isolation method for this new anhydrofructose.[6][7] During studies of renal tubules in the 1930s, researchers searched for a substance that can serve as a biomarker that is not absorbed or diffused after introduction into tubules.[8][9] Richards introduced inulin because of its high molecular weight and its resistance to enzymes.[8] Today, inulin is used as an active ingredient for functional foods,[4] and it is also used to determine the glomerular filtration rate.[10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Inulin เป็นคาร์โบไฮเดรตธรรมชาติที่เก็บอยู่ในพันธุ์พืช ข้าวสาลี หัวหอม กล้วย กระเทียม หน่อไม้ฝรั่ง sunchoke และ chicory 36,000 มากกว่า สำหรับพืชเหล่านี้ inulin จะใช้ เป็นการสำรองพลังงาน และควบคุมความต้านทานเย็น[3][4] เนื่องจากมีการละลายในน้ำ มันอยู่ osmotically พืชสามารถเปลี่ยนศักย์ของเซลล์ ด้วยการเปลี่ยนระดับการ polymerization ของ inulin โมเลกุลด้วยไฮโตรไลซ์ โดยการเปลี่ยนศักย์โดยไม่เปลี่ยนแปลงจำนวนคาร์โบไฮเดรต พืชสามารถทนต่อเย็นและภัยแล้งช่วงฤดูหนาว[5]Inulin ถูกค้นพบใน 1804 โดยนักวิทยาศาสตร์เยอรมัน Valentin Rose เขาพบ "เฉพาะสาร" จากราก helenium Inula โดยการต้มสกัดน้ำ[5] สารชื่อว่า inulin เพราะ Inula helenium แต่มันยังเรียกว่า helenin, alatin และ meniantin Indigestible polysaccharides มีความกังวลทางวิทยาศาสตร์ที่ดีในการเริ่มต้นของศตวรรษที่ยี่สิบ[6] เออร์วินใช้วิธีทางเคมีเช่นปรับการศึกษาโครงสร้างโมเลกุลของ inulin และออกแบบวิธีการแยกสำหรับ anhydrofructose ใหม่นี้[6][7] ในระหว่างการศึกษาของไต tubules ใน 1930 นักวิจัยค้นหาสารที่สามารถใช้เป็นไบโอมาร์คเกอร์ที่ไม่ดูดซึม หรือแต่หลังจากนำเข้า tubules[8][9] ริชาร์ดนำ inulin เนื่องจากน้ำหนักของโมเลกุลสูงและทนทานต่อของเอนไซม์[8] วันนี้ inulin จะใช้เป็นส่วนประกอบสำหรับทำอาหาร, [4] และมันยังถูกใช้เพื่อกำหนดอัตราการกรอง glomerular[10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อินนูลินเป็นปัจจุบันคาร์โบไฮเดรตธรรมชาติในการจัดเก็บข้อมูลมากกว่า 36,000 ชนิดของพืชรวมทั้งข้าวสาลี, หัวหอม, กล้วยกระเทียมหน่อไม้ฝรั่ง sunchoke และสีน้ำเงิน สำหรับพืชเหล่านี้อินนูลินใช้เป็นพลังงานสำรองและการควบคุมต้านทานความหนาวเย็น. [3] [4] เพราะมันเป็นที่ละลายในน้ำก็มีการใช้งานแช่อิ่ม พืชสามารถเปลี่ยนศักยภาพออสโมติกของเซลล์โดยการเปลี่ยนระดับของพอลิเมอของโมเลกุลอินนูลินที่มีการย่อยสลาย ที่อาจเกิดขึ้นโดยการเปลี่ยนออสโมติกโดยไม่ต้องเปลี่ยนจำนวนของคาร์โบไฮเดรตพืชสามารถทนต่อความหนาวเย็นและความแห้งแล้งในช่วงฤดูหนาว. [5] อินนูลินถูกค้นพบใน 1804 โดยนักวิทยาศาสตร์ชาวเยอรมัน Valentin โรส เขาพบว่า "สารที่แปลกประหลาด" จากราก Inula Helenium โดยการต้มสกัดน้ำ. [5] สารอินนูลินเป็นชื่อเพราะ Inula Helenium แต่มันจะเรียกว่า Helenin, alatin และ meniantin polysaccharides ย่อยมีความกังวลทางวิทยาศาสตร์ที่ดีในการเริ่มต้นของศตวรรษที่ยี่สิบ. [6] เออร์ใช้วิธีการทางเคมีเช่น methylation เพื่อศึกษาโครงสร้างโมเลกุลของอินนูลินและการออกแบบวิธีการแยกสำหรับ anhydrofructose ใหม่นี้. [6] [7] ในระหว่างการศึกษา ของท่อไตในช่วงทศวรรษที่ 1930 นักวิจัยหาสารที่สามารถใช้เป็นตัวบ่งชี้ที่ไม่ดูดซึมหรือกระจายหลังจากการแนะนำเข้าไปในท่อ. [8] [9] ริชาร์ดแนะนำอินนูลินเพราะน้ำหนักโมเลกุลสูงและความต้านทานต่อเอนไซม์ [8] วันนี้อินนูลินที่ใช้เป็นสารออกฤทธิ์สำหรับอาหารทำงาน [4] และยังใช้ในการกำหนดอัตราการกรอง glomerular. [10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อินนูลินเป็นกระเป๋าธรรมชาติคาร์โบไฮเดรตที่มีอยู่ในกว่า 36 , 000 ชนิดของพืช ได้แก่ ข้าวสาลี หัวหอม กระเทียม หน่อไม้ฝรั่ง กล้วย และซันโช้ก chicory . สำหรับพืชเหล่านี้ อินนูลินใช้เป็นพลังงานสำรองและควบคุมความต้านทานความหนาวเย็น [ 3 ] [ 4 ] เพราะมันละลายน้ำได้ มันเป็น osmotically ปราดเปรียว .พืชที่สามารถเปลี่ยนที่อาจเกิดขึ้นโดยเซลล์โดยการเปลี่ยนองศาของพอลิเมอไรเซชันของอินนูลินโมเลกุลที่มีการย่อยสลาย . โดยการเปลี่ยนแปลงอาจเกิดขึ้นโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงปริมาณของคาร์โบไฮเดรต พืชสามารถทนต่อความหนาวเย็นและความแห้งแล้งในช่วงฤดูหนาว [ 5 ]

อินนูลินถูกค้นพบโดยนักวิทยาศาสตร์เยอรมัน 1804 วาเลนไทน์ดอกกุหลาบเขาพบ " สาร " แปลกจาก inula helenium รากโดยการต้มสกัดด้วยน้ำ [ 5 ] สารชื่อ อินนูลิน เพราะ inula helenium แต่เรียกว่า helenin alatin , และ meniantin . ย่อยพอลิแซ็กคาไรด์เป็นปัญหาทางวิทยาศาสตร์ที่ดีในการเริ่มต้นของศตวรรษที่ยี่สิบ[ 6 ] ซึ่งใช้วิธีการทางเคมี เช่น จากการศึกษาโครงสร้างโมเลกุลของอินนูลิน และออกแบบวิธีการการแยกสำหรับ anhydrofructose ใหม่นี้ [ 6 ] [ 7 ] ในระหว่างการศึกษาของท่อไตในช่วงทศวรรษที่ 1930 นักวิจัยค้นหาสารที่สามารถใช้เป็นไบโอมาร์คเกอร์ที่ไม่ถูกดูดซึม หรือพร่าหลังจากการแนะนำเข้าสู่ท่อ .[ 8 ] [ 9 ] ริชาร์ดแนะนำอินนูลิน เพราะน้ำหนักของโมเลกุลสูงและความต้านทานของเอนไซม์ [ 8 ] วันนี้ อินนูลิน คือ ใช้เป็นส่วนประกอบในอาหารการทำงาน , [ 4 ] และนอกจากนี้ยังใช้เพื่อกำหนดอัตราการกรองของไต [ 10 ]