10-item risk assessment inventoryDa

10-item risk assessment inventory
Data on treatment experiences were provided from a 10-item
risk assessment inventory of patients’ past experiences. The
10 items on this inventory were drawn from the literature on
variables related to suicide attempts of patients with schizophrenia
(Potkin et al. 2003, Ran et al. 2007, Simms et al.
2007, Novick et al. 2010). These 10 items were assessed in
interviews with patients or their caregivers (five items) and
retrieved from official NHI records (five items). To assess
patients’ past experiences, community-based nurses asked
patients or their caregivers five simple questions about suicide-
related and treatment experiences during the previous
year.
These items assessed (1) the accompanist, (2) medicine
compliance, (3) number of suicide attempts, (4) number of
self-harm incidents and (5) number of violent incidents
towards others. Item 1 (Who accompanies the patient to see
psychiatrists when needed?) has five possible responses: self,
family/relatives, neighbours/friends, and police/social worker/
community nurse, and others. Item 2 (What is the status of
patient adherence to taking medicines?) has five possible
responses: regularly takes medicine by self, regularly takes
medicine with help from others, irregularly takes medicine,
refuses to take medicine and unknown. Items 3–5 (How
many times did patient attempt suicide? How many self-harm
incidents occurred? How many times did patient act violently
towards others?) are reported as number of occurrences.
The definition for suicide attempts was behaviours related
to attempted suicide with/without any plan. A self-harm
incident was defined as a self-injurious act to make a physical
wound. Such an act might be motivated by a need to cope
with psychological distress, for example, cutting to cope with
feelings.
The other five items from NHI records were all measured
over the previous year and included (1) number of involuntary
hospitalisations, (2) days in acute wards, (3) days in
rehabilitation wards, (4) days in day-care treatment settings
and (5) number of follow-ups by mental health clinics.
Involuntary hospitalisation was defined as receiving treatment
in an acute ward against the patients’ will because of
the immediate danger of their behaviours to self or others.
Days in an acute ward was defined as receiving medical
treatment in an acute ward. Follow-up by mental health
clinics was defined as patients having come to see a
psychiatrist in a mental health clinic for their disease and
illness symptoms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเสี่ยง 10-รายการประเมินสินค้าคงคลังข้อมูลประสบการณ์การรักษาได้จาก 10 รายการคลังประเมินความเสี่ยงของผู้ป่วยผ่านประสบการณ์ ที่10 สินค้าในสินค้าคงคลังนี้ถูกวาดจากวรรณคดีในตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับความพยายามฆ่าตัวตายของผู้ป่วยด้วยโรคจิตเภท(Potkin et al. Ran et al. 2007, Simms et al, 20032007, Novick et al. 2010) รายการที่ 10 เหล่านี้ได้ประเมินในสัมภาษณ์ผู้ป่วยหรือการเรื้อรัง (5 รายการ) และดึงข้อมูลจากระเบียนที่นีนี่อย่างเป็นทางการ (5 รายการ) ในการประเมินประสบการณ์ที่ผ่านมาผู้ป่วย พยาบาลชุมชนถามผู้ป่วยหรือคำถามของพวกเขาอย่างเรื้อรัง 5 เกี่ยวกับการฆ่าตัวตาย-เกี่ยวข้อง และประสบการณ์ในช่วงการรักษาปีรายการประเมิน (1) accompanist, (2) ยาปฏิบัติตามกฎระเบียบ จำนวนครั้งที่พยายามฆ่าตัวตาย (3) (4) จำนวนเหตุการณ์ที่เป็นอันตรายต่อตนเองและ (5) จำนวนเหตุการณ์ความรุนแรงต่อผู้อื่น สินค้า 1 (ที่มาพร้อมกับผู้ป่วยเพื่อดูจิตแพทย์ต้อง) มีการตอบสนองได้ห้า: ตัวเองครอบครัว/ญาติ เพื่อนบ้าน/เพื่อน และตำรวจ/สังคมสงเคราะห์ /พยาบาลชุมชน และอื่น ๆ สินค้า 2 (อะไรคือสถานะของผู้ป่วยต่าง ๆ ในการใช้ยา) มีห้าได้ตอบ: เป็นประจำใช้ยา ด้วยตนเอง ใช้เป็นประจำยา ด้วยความช่วยเหลือจากผู้อื่น ใช้ยา อย่างไม่สม่ำเสมอปฏิเสธการใช้ยาและไม่รู้จัก สินค้า 3-5 (วิธีหลายครั้งได้ผู้ป่วยพยายามฆ่าตัวตาย จำนวนตนเองเสียหายเหตุการณ์เกิดขึ้นหรือไม่ จำนวนครั้งได้ผู้ป่วยทำโหงtowards others?) are reported as number of occurrences.The definition for suicide attempts was behaviours relatedto attempted suicide with/without any plan. A self-harmincident was defined as a self-injurious act to make a physicalwound. Such an act might be motivated by a need to copewith psychological distress, for example, cutting to cope withfeelings.The other five items from NHI records were all measuredover the previous year and included (1) number of involuntaryhospitalisations, (2) days in acute wards, (3) days inrehabilitation wards, (4) days in day-care treatment settingsand (5) number of follow-ups by mental health clinics.Involuntary hospitalisation was defined as receiving treatmentin an acute ward against the patients’ will because ofthe immediate danger of their behaviours to self or others.Days in an acute ward was defined as receiving medicaltreatment in an acute ward. Follow-up by mental healthclinics was defined as patients having come to see apsychiatrist in a mental health clinic for their disease andillness symptoms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สินค้าคงคลังการประเมินความเสี่ยง 10
รายการข้อมูลเกี่ยวกับประสบการณ์การรักษาที่มีให้จาก10
รายการสินค้าคงคลังการประเมินความเสี่ยงของประสบการณ์ที่ผ่านมาของผู้ป่วย
10
รายการในสินค้าคงคลังนี้ได้ถูกดึงออกมาจากหนังสือที่เกี่ยวกับตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับการพยายามฆ่าตัวตายของผู้ป่วยที่มีอาการจิตเภท
(Potkin et al. 2003 วิ่ง et al. 2007 Simms et al.
2007 Novick et al. 2010) 10
รายการเหล่านี้ได้รับการประเมินในการสัมภาษณ์กับผู้ป่วยหรือผู้ดูแลผู้ป่วยของพวกเขา(ห้ารายการ)
และเรียกข้อมูลจากบันทึกอย่างเป็นทางการNHI (ห้ารายการ) เพื่อประเมินประสบการณ์ของผู้ป่วยที่ผ่านมา,
พยาบาลชุมชนตามถามผู้ป่วยหรือผู้ดูแลผู้ป่วยของพวกเขาห้าคำถามง่ายๆเกี่ยวกับ suicide- ประสบการณ์ที่เกี่ยวข้องและการรักษาในช่วงก่อนหน้านี้ปี. รายการเหล่านี้ประเมิน (1) ดนตรี (2) ยาการปฏิบัติตาม(3) จำนวน การพยายามฆ่าตัวตาย (4) จำนวนเหตุการณ์การทำร้ายตัวเองและ(5) จำนวนเหตุการณ์ความรุนแรงต่อผู้อื่น รายการที่ 1 (ใครมาพร้อมกับผู้ป่วยเพื่อดู? จิตแพทย์เมื่อมีความจำเป็น) มีห้าการตอบสนองเป็นไปได้: ตนเองครอบครัว/ ญาติเพื่อนบ้าน / เพื่อนและตำรวจ / นักสังคมสงเคราะห์ / พยาบาลชุมชนและอื่น ๆ รายการที่ 2 (อะไรคือสิ่งที่สถานะของการยึดมั่นที่จะให้ผู้ป่วยใช้ยา?) มีห้าที่เป็นไปได้การตอบสนองสม่ำเสมอใช้ยาด้วยตนเองอย่างสม่ำเสมอใช้ยาด้วยความช่วยเหลือจากคนอื่น ๆ จะใช้เวลาไม่สม่ำเสมอแพทย์ปฏิเสธที่จะใช้ยาและไม่รู้จัก รายการที่ 3-5 (วิธีหลายครั้งได้พยายามฆ่าตัวตายของผู้ป่วยกี่ทำร้ายตัวเองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้อย่างไรหลายครั้งผู้ป่วยไม่กระทำรุนแรงต่อผู้อื่น?) จะมีการรายงานเป็นจำนวนของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น. คำนิยามสำหรับพยายามฆ่าตัวตายถูกพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับการพยายามฆ่าตัวตายมี / ไม่มีแผนใด ๆ ตัวเองเป็นอันตรายต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้รับการกำหนดให้เป็นกระทำตัวเองทำให้เกิดความเสียหายที่จะทำให้ทางกายภาพแผล การกระทำดังกล่าวอาจจะมีแรงบันดาลใจจากความต้องการที่จะรับมือกับความทุกข์ทางจิตใจเช่นการตัดที่จะรับมือกับความรู้สึก. อีกห้ารายการจากบันทึก NHI ทุกวัดในช่วงปีที่ผ่านมาและรวมถึง(1) จำนวนไม่ได้ตั้งใจรักษาในโรงพยาบาล(2 ) วันในหอผู้ป่วยเฉียบพลัน (3) ในวันที่หอผู้ป่วยฟื้นฟู(4) วันในการตั้งค่าการรักษาการดูแลวันและ(5) จำนวนการติดตามโดยคลินิกสุขภาพจิต. โรงพยาบาลโดยไม่สมัครใจได้รับการกำหนดให้เป็นได้รับการรักษาในหอผู้ป่วยเฉียบพลันกับเจตจำนงของผู้ป่วยเพราะอันตรายทันทีพฤติกรรมของพวกเขาเพื่อตัวเองหรือคนอื่น ๆ . วันในหอผู้ป่วยเฉียบพลันได้รับการกำหนดให้เป็นที่ได้รับการรักษาทางการแพทย์การรักษาในหอผู้ป่วยเฉียบพลัน ติดตามจากสุขภาพจิตคลินิกถูกกำหนดเป็นผู้ป่วยที่มีมาจะเห็นจิตแพทย์ในคลินิกสุขภาพจิตสำหรับโรคของพวกเขาและอาการเจ็บป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

10 รายการ การประเมินความเสี่ยงของสินค้าคงคลัง
ข้อมูลประสบการณ์การรักษาได้มาจาก 10 รายการ การประเมินความเสี่ยงของสินค้าคงคลังของผู้ป่วย
' ประสบการณ์
10 รายการในสินค้าคงคลังนี้ได้มาจากวรรณกรรม
ตัวแปรที่มีความสัมพันธ์กับการพยายามฆ่าตัวตายของผู้ป่วยจิตเภท
( potkin et al . ปี 2003 วิ่ง et al . 2007 , ซิม et al .
( โนวิก et al . 2010 ) รายการเหล่านี้จะถูกประเมินใน
10สัมภาษณ์กับผู้ป่วยหรือผู้ดูแล ( 5 รายการ ) และ
ดึงจากบันทึกนีอย่างเป็นทางการ ( 5 รายการ ) เพื่อประเมินผู้ป่วย
' ประสบการณ์ในอดีต การพยาบาลผู้ป่วยหรือผู้ดูแลถาม
-
5 คำถามง่ายๆเกี่ยวกับการฆ่าตัวตายและการรักษาที่เกี่ยวข้องกับประสบการณ์ในช่วงปีที่แล้ว
.
เหล่านี้รายการประเมิน ( 1 ) accompanist ( 2 ) การปฏิบัติตามแพทยศาสตร์
,( 3 ) จำนวนของการพยายามฆ่าตัวตาย ( 4 ) จำนวน
เหตุการณ์ทำร้ายตนเอง และ ( 5 ) จำนวนเหตุการณ์ความรุนแรง
ต่อผู้อื่นด้วย รายการที่ 1 ( ที่พาไปดูคนไข้
จิตแพทย์เมื่อจำเป็น ? ) มีห้าคำตอบที่เป็นไปได้ : ตนเอง ครอบครัว /
ญาติ เพื่อนบ้าน เพื่อนฝูง และตำรวจชุมชน /
/ นักสังคมสงเคราะห์และพยาบาลคนอื่น ๆ รายการที่ 2 ( อะไรคือสถานะของ
ยึดมั่นผู้ป่วยกินยา ?5 ) มีการตอบสนองที่เป็นไปได้
: เป็นประจำ กินยาด้วยตนเองเป็นประจำใช้เวลา
ยาด้วยความช่วยเหลือจากผู้อื่น ไม่สม่ำเสมอใช้ยา ,
ไม่ยอมกินยา และไม่รู้จัก รายการที่ 3 – 5 วิธีการ
หลายครั้งแล้วพยายามฆ่าตัวตาย ผู้ป่วย กี่ตัวอันตราย
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ? กี่ครั้งแล้วที่ทำคนไข้อย่างรุนแรง
ต่อผู้อื่น ? ) มีรายงานว่าจำนวนของเหตุการณ์ .
คำนิยามสำหรับความพยายามในการฆ่าตัวตายเป็นพฤติกรรมที่จะฆ่าตัวตาย
/ ไม่มีแผนใด ๆ . ตนเองทำร้าย
เหตุการณ์ถูกกำหนดไว้เป็นการกระทำที่ตนเองเปลืองเพื่อให้แผลทางกาย

พระราชบัญญัติดังกล่าวอาจจะถูกกระตุ้นโดยการต้องรับมือ
กับความทุกข์ทางจิตวิทยา เช่น การรับมือกับความรู้สึก
.
อีก 5 รายการจากประวัติวัด
นีทั้งหมดตลอดปีที่ผ่านมา และประกอบด้วย ( 1 ) จำนวนของ
26% ( 2 ) วันในหอผู้ป่วยเฉียบพลัน ( 3 ) วันในหอผู้ป่วยเวชศาสตร์ฟื้นฟู
( 4 ) วัน วันการดูแลการตั้งค่า
( 5 ) จำนวนตาม ups จากคลินิกสุขภาพจิต
ไม่ได้ตั้งใจเข้าโรงพยาบาลถูกกำหนดไว้ในขณะที่ได้รับการรักษา
ในวอร์ดกับเฉียบพลัน ผู้ป่วยจะเพราะ
อันตรายทันที พฤติกรรมของตนเองหรือผู้อื่น
วันในวอร์ดแบบเฉียบพลันได้ เช่นการรับการรักษาทางการแพทย์
ในวอร์ดผู้ป่วย ติดตามจากคลินิกสุขภาพจิต
ถูกนิยามว่าผู้ป่วยมีมาให้เห็น
จิตแพทย์ในคลินิกสุขภาพจิตของโรคและอาการเจ็บป่วย
.