The year was 1990-something. It was

The year was 1990-something. It was a simpler time, a happier time; a time when America still meant something. People listened to Chumbawamba on objects called "compact discs." Kids played video games instead of rotting their brains with books about Hunger Games. In this climate of boundless optimism, I became a bicycle messenger.



Back then if you wanted a job or an apartment or an adulterous liaison you had to scan the classifieds in an actual paper newspaper. So I grabbed a copy of the Village Voice and found an ad that said something like "Bicycle Messengers Wanted—Must Have Own Bike." Not only did I have a bike, but I also knew how to ride it, so as far as I was concerned I was overqualified.



Nevertheless, the next morning my stomach felt like it could grind coffee beans as I headed over the Brooklyn Bridge and into Manhattan. I arrived at the address in the ad and clomped my way up the stairs, past a sweatshop, and into a big office where dispatchers barked orders into radios, and where a handful of prospective couriers and I would be officially orientated. Basically, orientation involved the following:



• There was talk about how easily I could die. (As a New York City cyclist, I already knew this.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปีถูก 1990-บางสิ่งบางอย่าง เป็นเวลาง่ายกว่า เวลามีความสุข เวลาเมื่ออเมริกายังหมายถึง บางสิ่งบางอย่าง คนฟังใน Chumbawamba บนวัตถุเรียกว่า "คอมแพคดิสก์" เด็กเล่นเกมวิดีโอแทนหึ่งของสมอง ด้วยหนังสือเกี่ยวกับเกมหิว ในสภาพภูมิอากาศของมองในแง่ดีมากมายนี้ ฉันกลายเป็น messenger จักรยาน หลังจากนั้นถ้าคุณต้องการงาน หรืออพาร์ทเมนท์ หรือเดอะลิเอซันการล่วงประเวณีก็ต้องสแกนคลาสสิฟายด์ในหนังสือพิมพ์มีกระดาษจริง ดังนั้นฉันคว้าสำเนาเสียงหมู่บ้าน และพบโฆษณาเหมือนกับว่า "จักรยานสัง Wanted — ต้องจักรยานเอง" ไม่เพียงแต่มีจักรยาน แต่ยังรู้วิธีการขี่ เพื่อเป็นที่ผมกังวล ผม overqualified อย่างไรก็ตาม ในเช้าวันถัดท้องของฉันรู้สึกเหมือนมันสามารถบดเมล็ดกาแฟเป็นหัว สะพาน Brooklyn และ ในแมนฮัตตัน ฉันมาถึงที่อยู่ในโฆษณา และ clomped ของฉันทางขึ้นบันได อดีต sweatshop และเป็นสำนักงานใหญ่ dispatchers เห่าสั่งเป็นวิทยุ และกำมือของอนาคตบริการจัดส่งสินค้าและจะเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นทาง ทั่วไป แนวที่เกี่ยวข้องต่อไปนี้: •มีพูดง่าย ๆ ว่าตาย (เป็นคนปั่นรถจักรยานนิวยอร์ก ฉันรู้แล้วว่านี้)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปี 1990 เป็นบางสิ่งบางอย่าง มันเป็นเวลาที่เรียบง่ายเป็นเวลาที่มีความสุข; เวลาที่อเมริกายังคงหมายถึงบางสิ่งบางอย่าง คนฟังฟังเพลงเนื้อเพลงบนวัตถุที่เรียกว่า "คอมแพคดิสก์." เด็กเล่นวิดีโอเกมแทนการเน่าเปื่อยสมองของพวกเขาที่มีหนังสือเกี่ยวกับเกมหิว ในสภาพภูมิอากาศของโลกในแง่ดีไม่มีที่สิ้นสุดนี้ผมกลายเป็นผู้ส่งสารจักรยาน. กลับมาแล้วถ้าคุณต้องการงานหรือพาร์ทเม้นหรือประสานงานเป็นชู้คุณต้องสแกนคลาสสิฟายด์ในหนังสือพิมพ์กระดาษที่เกิดขึ้นจริง ดังนั้นผมจึงคว้าสำเนาของหมู่บ้านเสียงและพบว่าโฆษณาที่กล่าวว่าสิ่งที่ต้องการ "จักรยาน Messengers Wanted-ต้องมีจักรยานของตัวเอง." ไม่ฉันไม่เพียง แต่มีจักรยาน แต่ฉันก็รู้วิธีการขี่มันดังนั้นเท่าที่ผมเป็นห่วงผมก็ overqualified. แต่เช้าวันรุ่งท้องของฉันรู้สึกเหมือนมันจะบดเมล็ดกาแฟเป็นฉันมุ่งไป Brooklyn Bridge และ เข้าไปในแมนฮัตตัน ฉันมาถึงที่อยู่ในโฆษณาและ clomped ทางของฉันขึ้นบันไดผ่านนรกและในสำนักงานใหญ่ที่ dispatchers เห่าคำสั่งซื้อเข้ามาในวิทยุและที่กำมือของบริการจัดส่งสินค้าที่คาดหวังและฉันจะได้รับการปรับอย่างเป็นทางการ โดยทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับการวางแนวทางต่อไปนี้: •มีการพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการได้อย่างง่ายดายฉันจะตาย (ในฐานะที่เป็นนักปั่นจักรยานมหานครนิวยอร์กฉันรู้แล้วนี้.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปี 1990 เป็นบางอย่าง มันเป็นเวลาที่ง่ายเวลามีความสุข ; เวลาที่อเมริกายังหมายถึงอะไร คนที่ฟัง chumbawamba บนวัตถุเรียกว่า " คอมแพคดิสก์ " เด็กเล่นวิดีโอเกมแทนที่จะเน่าสมองด้วยหนังสือเกมล่าชีวิต ในบรรยากาศของการไม่มีที่สิ้นสุด ฉันกลายมาเป็นบริการ Messenger .



แล้วถ้าคุณต้องการงานทำ หรือ อพาร์ทเม้นท์ หรือการประสานงานที่เป็นชู้ คุณต้องสแกนประกาศในหนังสือพิมพ์กระดาษจริง ดังนั้นฉันคว้าสำเนาของหมู่บ้านเสียงและพบว่าโฆษณาที่กล่าวว่าสิ่งที่ชอบ " บริการสื่อสารจะต้องเป็นเจ้าของจักรยาน " ไม่เพียง แต่ฉันมีจักรยาน แต่ฉันก็รู้วิธีที่จะขี่มัน ดังนั้นเท่าที่ฉันกังวลฉันสูงเกินไป .



อย่างไรก็ตามเช้าวันต่อมา ท้องของฉันรู้สึกเหมือนมันสามารถบดเมล็ดกาแฟที่ฉันมุ่งหน้าไปสะพานบรู๊คลินและแมนฮัตตัน ฉันมาถึงที่ที่อยู่ในโฆษณา และ clomped ระหว่างทางขึ้นบันได ผ่านร้านขนมหวาน และเป็นสำนักงานใหญ่ที่บรรดาเห่าสั่งเข้าวิทยุ แล้วหยิบของที่คาดหวัง และผมจะเป็นคนนำวางแผน โดยทั่วไปปฐมนิเทศที่เกี่ยวข้องต่อไปนี้ :



- มีพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการได้อย่างง่ายดายฉันอาจตายได้ ( เป็นมหานครนิวยอร์กปั่นจักรยาน ผมรู้เรื่องนี้ )