Their 'curriculum' would be a loose

Their 'curriculum' would be a loosely woven mesh of those activities and skills needed for creative problem-solving. There could be no
separation between their 'work' and their leisure- time activities. The newest methods of data-processing, film- making, etc., would be
available to the team. Such a centre of design research and planning would have to be able to offer its hospitality freely to specialists from
many disciplines. Such concerned workers could then be drawn into the working and living experiences of the team for a few days, weeks, or
even a year. Because of the experimental nature of the various structures making up the environment, such a centre would best be located in
the country, by close enough to major urban centres to participate in studies internship work, and experiences in the city environment. What is
studied, and how, would evolve organically out of the needs of society. There could never be a static 'plan of study'.
There is no question but that within two or three years some members would leave, their minds full of ideas for a better way of running such
an environment. This is unavoidable, and would bring about dynamic changes. For it is my belief that if such a centre were to be established,
soon similar centres would 'spin off'. These new centres would be able to address themselves to local and regional problems around the world.
They would form the first links in a network of such environments. At each centre, young people would be encouraged to travel widely. Such
travel could well include a few months' or years' stay and participation in the work at another centre. Two things are proposed here: the
establishment of a learning-working environment for thirty young people; and, optimally, a new life-style for the peoples of the world.
In the preceding chapter I have explored the dynamics of the integrated designer's methods OL problem-solving, and diagrammed them. By
now, it will be obvious that I have written this entire book according to this same diagram (as shown below).
It has been derived from the in-put of many flow charts. (If it lacks a smooth, linear sequence, it may be put down to that.) The task at hand
has been to present you, the reader, with a collection of jig-saw puzzle pieces, which I urge you to put together in whatever pattern seems
most relevant. There is no other way of presenting the simultaneity of events.
Books like this are expected to end with a dazzling view of the future, and ordinarily this would be the place to speak about vast cities under
the ocean, colonies on Mars and Proxima Centauri, machines that will provide us with an everlasting cornucopia of electronic gadgets. But
that would be insane.
Design, if it is to be ecologically responsible and socially responsive, must be revolutionary and radical (going back to the roots) in the truest
sense. It must dedicate itself to nature's 'principle of least effort', in other words, minimum inventory for maximum diversity (to use Peter
Pearce's good phrase) or, doing the most with the least. That means consuming less, using things longer, recycling materials, and probably not
wasting paper printing books such as this.
The insights, the broad, non-specialised, interactive over-view of a team (heritage of early man, the hunter) which the designer can bring to
the world must now be combined with a sense of responsibility. In many areas designers must learn how to re- design. In this way we may yet
have 'Survival Through Design'.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของ 'หลักสูตร' จะเป็นตาข่ายทอสถานที่กิจกรรมและทักษะที่จำเป็นสำหรับการสร้างสรรค์แก้ปัญหา อาจมีไม่แยกระหว่าง 'งาน' และกิจกรรมเวลาว่างของพวกเขา เป็นวิธีการใหม่ล่าสุดของการประมวล ผลข้อมูล ทำฟิล์ม ฯลฯพร้อมทีมงาน เช่นศูนย์กลางการออกแบบวิจัยและวางแผนจะต้องสามารถนำเสนอความสะดวกสบายได้อย่างอิสระผู้เชี่ยวชาญจากหลายสาขา เช่นผู้ปฏิบัติงานที่เกี่ยวข้องสามารถแล้วสามารถออกไปทำงานและประสบการณ์ชีวิตของกลุ่มคนกี่วัน สัปดาห์ หรือแม้ปี เนื่องจากธรรมชาติทดลองของโครงสร้างต่าง ๆ ที่ทำขึ้นในสภาพแวดล้อม ศูนย์ดังกล่าวจะดีที่สุดอยู่ในประเทศ โดยปิดพอไปศูนย์หลักเมืองการมีส่วนร่วมในการทำงานการศึกษาฝึกงาน และประสบการณ์ในสภาพแวดล้อมเมือง คืออะไรศึกษา และ ว่า จะพัฒนา organically จากความต้องการของสังคม อาจมีไม่คงเป็น 'แผนการศึกษา'เป็นคำถามที่ไม่มีแต่ว่าภายในสอง หรือสาม ปี สมาชิกบางคนจะทิ้ง จิตใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความคิดเรื่องดีของการทำงานเช่นสภาพแวดล้อม นี้หลีกเลี่ยงไม่ได้ และจะนำมาเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงแบบไดนามิก มันเป็นความเชื่อของฉัน ว่าถ้าศูนย์ดังกล่าวได้มีการก่อตั้งเร็ว ๆ นี้ ศูนย์คล้ายจะ 'หมุนปิด' ศูนย์ใหม่เหล่านี้จะสามารถไปตัวปัญหาท้องถิ่น และภูมิภาคทั่วโลกพวกเขาจะการเชื่อมโยงแรกในเครือข่ายของสภาพแวดล้อมดังกล่าว ในแต่ละศูนย์ คนหนุ่มสาวจะให้เดินทางอย่างกว้างขวาง ดังกล่าวเดินทางอาจรวมกันกี่เดือนหรือปีพักและมีส่วนร่วมในการทำงานที่ศูนย์อื่น สองสิ่งที่มีการนำเสนอที่นี่:จัดสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ทำงานสำหรับคนหนุ่มสาวสามสิบ ก อย่างเหมาะสม วิถีชีวิตใหม่สำหรับชนชาติของโลกในบทก่อนหน้านี้ ฉันได้สำรวจของผู้ออกแบบรวมวิธี OL-แก้ปัญหา และ diagrammed พวกเขา โดยตอนนี้ มันจะเห็นได้ชัดว่า เพราะมีเขียนหนังสือเล่มนี้ทั้งหมดตามแผนภาพนี้เหมือนกัน (ตามที่แสดงด้านล่าง)ได้รับมาจากที่ในย้ายของแผนภูมิการไหลใน (ถ้ามันขาดลำดับเชิงเส้น ราบรื่น มันอาจจะใส่ลงไปที่) งานในมือ ได้รับมอบ ผู้อ่าน คอลเลกชันของเลื่อยฉลุปริศนาชิ้น ที่กระตุ้นให้คุณใส่ในรูปแบบใดก็ตามดูเหมือนกันเกี่ยวข้องมากที่สุด มีวิธีอื่น ๆ ของการนำเสนอความพร้อมกันของเหตุการณ์หนังสือเช่นนี้คาดว่าจะจบ ด้วยมุมมองที่จำกัดในอนาคต และปกตินี้จะเป็นที่จะพูดเกี่ยวกับการเมืองมากมายภายใต้มหาสมุทร อาณานิคมบนดาวอังคารและ Proxima คนครึ่งม้า เครื่องจักรที่จะให้เรากับซาวน่านิรันดร์ของโปรแกรมเบ็ดเตล็ดอิเล็กทรอนิกส์ แต่ที่จะบ้าออกแบบ ถ้าจะรับผิดชอบระบบนิเวศวิทยา และการตอบ สนองสังคม ต้องปฏิวัติและรัศมี (กลับไปยังราก) ในการ truestความรู้สึก มันต้องทุ่มเทตัวเองของธรรมชาติ 'หลักความพยายามน้อยที่สุด' ในคำอื่น ๆ สต็อกต่ำสุดสำหรับความหลากหลายสูงสุด (ใช้ปีเตอร์วลีของ Pearce ดี) หรือ ทำมากที่สุดกับน้อยที่สุด หมายความ ว่า ใช้น้อย ใช้ยาว รีไซเคิลวัสดุ และคงไม่เสียกระดาษหนังสือพิมพ์นี้ข้อมูลเชิงลึก สะดวก ไม่ใช่เฉพาะ โต้ตอบมากกว่าดูของทีมงาน (ของคนแรก พราน) ซึ่งผู้ออกแบบสามารถนำไปตอนนี้ต้องรวมโลกกับความรู้สึกของความรับผิดชอบ ในหลายพื้นที่ ผู้ออกแบบต้องเรียนรู้วิธีการออกแบบใหม่ วิธีนี้ เราอาจยัง'การอยู่รอดผ่านออก' ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของพวกเขา 'หลักสูตร' จะเป็นตาข่ายทออย่างหลวม ๆ ของกิจกรรมเหล่านั้นและทักษะที่จำเป็นสำหรับการสร้างสรรค์การแก้ปัญหา ไม่น่าจะมีการแยกระหว่าง 'งาน' ของพวกเขาและกิจกรรมเวลา leisure- ของพวกเขา
วิธีการใหม่ล่าสุดของข้อมูลการประมวลผลการทำ film- ฯลฯ
จะมีให้กับทีม
ศูนย์ดังกล่าวของการวิจัยการออกแบบและการวางแผนจะต้องสามารถที่จะให้การต้อนรับอย่างอิสระเพื่อผู้เชี่ยวชาญจากหลายสาขาวิชา
คนงานที่เกี่ยวข้องดังกล่าวก็จะถูกดูดเข้าไปในประสบการณ์การทำงานและการใช้ชีวิตของทีมไม่กี่วันสัปดาห์หรือแม้กระทั่งปี
เพราะธรรมชาติของการทดลองของโครงสร้างต่างๆทำให้สภาพแวดล้อมที่ศูนย์ดังกล่าวจะอยู่ที่ดีที่สุดในประเทศโดยใกล้พอที่จะเมืองใหญ่จะมีส่วนร่วมในการทำงานการฝึกงานการศึกษาและประสบการณ์ในสภาพแวดล้อมของเมือง
อะไรคือสิ่งที่เรียนและวิธีการที่จะพัฒนาอินทรีย์ออกมาจากความต้องการของสังคม ไม่เคยมีอาจจะเป็นแบบคงที่แผนของการศึกษา '.
มีคำถาม
แต่ภายในสองหรือสามปีที่สมาชิกบางคนจะออกคือจิตใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความคิดสำหรับวิธีที่ดีของการทำงานเช่นสภาพแวดล้อม นี่คือหลีกเลี่ยงไม่ได้และจะนำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงแบบไดนามิก เพราะมันเป็นความเชื่อของฉันว่าถ้าศูนย์ดังกล่าวได้รับการที่จะจัดตั้งขึ้น,
เร็ว ๆ นี้ศูนย์จะคล้าย 'ปั่นออกไป' ศูนย์เหล่านี้ใหม่จะสามารถที่จะอยู่กับตัวเองในการแก้ไขปัญหาของท้องถิ่นและภูมิภาคทั่วโลก.
พวกเขาจะเชื่อมโยงรูปแบบครั้งแรกในเครือข่ายของสภาพแวดล้อมดังกล่าว ในแต่ละศูนย์คนหนุ่มสาวจะได้รับการสนับสนุนที่จะเดินทางกันอย่างแพร่หลาย
ดังกล่าวเดินทางกันอาจรวมถึงการพักผ่อนอย่างมีความไม่กี่เดือนหรือปีและมีส่วนร่วมในการทำงานที่ศูนย์อีก
สองสิ่งที่มีการเสนอที่นี่คือสถานประกอบการของสภาพแวดล้อมการเรียนรู้การทำงานมานานกว่าสามสิบคนหนุ่มสาว; และดีที่สุดเป็นรูปแบบชีวิตใหม่สำหรับประชาชนของโลก.
ในบทก่อนหน้านี้ผมมีการสำรวจการเปลี่ยนแปลงในวิธีการแบบบูรณาการของนักออกแบบ OL การแก้ปัญหาและผังเมืองพวกเขา โดยในขณะนี้ก็จะเห็นได้ชัดว่าผมได้เขียนหนังสือเล่มนี้ทั้งหมดตามแผนภาพนี้เหมือนกัน (ดังแสดงด้านล่าง). จะได้รับมาจากในใส่ของแผนภูมิการไหลจำนวนมาก (ถ้ามันขาดเรียบลำดับเชิงเส้นก็อาจจะใส่ลงไปที่.) งานในมือที่ได้รับที่จะนำเสนอคุณผู้อ่านที่มีชุดของจิ๊กเลื่อยชิ้นส่วนปริศนาซึ่งผมขอให้คุณใส่กันในสิ่งที่ดูเหมือนว่ารูปแบบที่เกี่ยวข้องมากที่สุด ไม่มีทางอื่นในการนำเสนอพร้อมกันของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น. เป็นหนังสือเช่นนี้คาดว่าจะจบลงด้วยการมีมุมมองที่พราวของอนาคตและปกตินี้จะเป็นสถานที่ที่จะพูดเกี่ยวกับเมืองใหญ่ภายใต้มหาสมุทรอาณานิคมบนดาวอังคารและพร็อกซิเซ็นทอรีเครื่องที่จะให้เราที่มีความอุดมสมบูรณ์นิรันดร์ของอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ แต่ที่จะบ้า. ออกแบบถ้ามันคือการเป็นระบบนิเวศมีความรับผิดชอบและตอบสนองต่อสังคมจะต้องมีการปฏิวัติและรุนแรง (จะกลับไปที่ราก) ใน truest ความรู้สึก มันจะต้องอุทิศตัวเองเพื่อ "หลักการของความพยายามน้อย 'ของธรรมชาติในคำอื่น ๆ สินค้าคงคลังต่ำสุดสำหรับความหลากหลายสูงสุด (ปีเตอร์จะใช้วลีที่ดีของเพียร์ซ) หรือการทำมากที่สุดกับน้อย นั่นหมายความว่าการบริโภคน้อยลงโดยใช้สิ่งที่อีกต่อไปวัสดุรีไซเคิลและอาจจะไม่สูญเสียหนังสือพิมพ์กระดาษเช่นนี้. ข้อมูลเชิงลึกที่กว้างไม่เฉพาะการโต้ตอบมากกว่ามุมมองของทีม (มรดกทางวัฒนธรรมของคนต้นล่า) ซึ่ง นักออกแบบสามารถนำมาให้โลกในขณะนี้จะต้องรวมกับความรับผิดชอบ ในหลายพื้นที่ที่นักออกแบบจะต้องเรียนรู้วิธีการออกแบบอีกครั้ง ด้วยวิธีนี้เรายังอาจจะมี 'การอยู่รอดผ่านการออกแบบ'