King Trilok's Phra Aiyakan Tamnaeng

King Trilok's Phra Aiyakan Tamnaeng Na Phonlaruan Phra Aiyakan Tamnaeng Na Thahan Huamuang and Kot Montien ban (Law of the Civil Hierarchy, the Laws of the Military of 1454 and the Palatine Law of 1458) are commonly used by historians as blue-prints to characterize the pattern of the administrative system of ancient Ayudhya and to evaluate its degree of centralization from the 15th century onward. Trilok's pat tern of provincial hierarchies and Palatine Law has been understood to mean that regional rulers whose ancestors had ruled over independent principalities were unwilling replaced by members of the central dynasty sent by the king after their region had been annexed and made part of Ayudhya. As a result their autonomy completely perished as in the case o Sukhothai. In my opinion, the reforms of King Trilok did not remove the autonomy of the regional governors. In actual practice, the king at the capital often had to make a compro mise by selecting provincial governors from the family or families of their own muang (city). In the latter half of the 17th century La Loubere, the French ambassador to King Narai's court, observed that the governorships of muang tended to be hereditary and because of this "it is no difficult matter for some of these Governors, and especially the most powerful

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระ Trilok พระ Aiyakan Tamnaeng นา Phonlaruan พระ Aiyakan Tamnaeng นาประเด็น Huamuang และบ้านมณเฑียรทักษะ (กฎหมายลำดับ ชั้นแพ่ง กฎหมายของทหารของ 1454 และ กฎหมาย Palatine 1458) ใช้งาน โดยนักประวัติศาสตร์เป็นสีน้ำเงินพิมพ์ลักษณะรูปแบบของระบบปกครองกรุงศรีอยุธยาโบราณ และประเมินระดับความชอบรวมศูนย์จากศตวรรษ 15 เป็นต้นไป มีการเข้าใจของ Trilok เทิน pat ชั้นจังหวัดและ Palatine กฎหมายหมายความว่า ผู้ปกครองภูมิภาคบรรพบุรุษได้ปกครองเหนือราชรัฐอิสระได้จำยอมถูกแทนที่ ด้วยสมาชิกราชวงศ์กลางส่งไปโดยหลังจากที่ภูมิภาคของพวกเขาได้ annexed และกลายเป็นส่วนหนึ่งของกรุงศรีอยุธยา ดังนั้น อิสระของพวกเขาทั้ง perished ใน o กรณีสุโขทัย ในความคิดของฉัน การปฏิรูปของพระ Trilok ไม่ลบอิสระของผู้ว่าราชการภูมิภาค ในทางปฏิบัติจริง กษัตริย์ที่เมืองหลวงมักจะมีการทำ compro mise โดยเลือกผู้ว่าราชการจังหวัดจากครอบครัวหรือครอบครัวของตนเองเมือง (เมือง) ในหลัง ครึ่งหนึ่งของศตวรรษที่ 17 La Loubere เอกอัครราชทูตฝรั่งเศสที่ศาลพระนารายณ์ สังเกตว่า governorships ของเมืองมีแนวโน้มที่จะ เป็นรัชทายาทแห่ง และด้วยเหตุนี้ "เป็นเรื่องไม่ยากสำหรับบางเหล่านี้ผู้ว่าราชการ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีประสิทธิภาพที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คิง Trilok ของพระ Aiyakan Tamnaeng นา Phonlaruan พระ Aiyakan Tamnaeng นา Thahan Huamuang และกดมณเฑียรห้าม (กฏหมายแห่งประมวลกฎหมายแพ่งลำดับชั้นกฎหมายของทหาร 1454 และกฎหมายของราชสำนัก 1458) จะใช้กันทั่วไปโดยนักประวัติศาสตร์ที่เป็นภาพพิมพ์สีฟ้าลักษณะการ รูปแบบของระบบการปกครองของกรุงศรีอยุธยาโบราณและการประเมินระดับของการรวมศูนย์อำนาจจากศตวรรษที่ 15 เป็นต้นไป นกนางนวล pat Trilok ลำดับชั้นของจังหวัดและราชสำนักกฎหมายได้รับการเข้าใจว่าหมายความว่าผู้ปกครองในระดับภูมิภาคท​​ี่มีบรรพบุรุษได้ปกครองอาณาเขตอิสระไม่เต็มใจแทนที่โดยสมาชิกของราชวงศ์กลางที่ส่งมาจากกษัตริย์หลังจากภูมิภาคของพวกเขาได้รับการผนวกและทำให้ส่วนหนึ่งของกรุงศรีอยุธยา เป็นผลให้ความเป็นอิสระของพวกเขาเสียชีวิตอย่างสมบูรณ์เช่นในกรณี o สุโขทัย ในความคิดของการปฏิรูปของกษัตริย์ Trilok ไม่ได้เอาความเป็นอิสระของผู้ว่าการรัฐในระดับภูมิภาค ในทางปฏิบัติที่เกิดขึ้นจริงกษัตริย์ที่เมืองหลวงที่มักจะมีการทำฉาก COMPRO โดยการเลือกผู้ว่าราชการจังหวัดมาจากครอบครัวหรือครอบครัวของเมืองของตัวเอง (เมือง) ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 17 La Loubere เอกอัครราชทูตฝรั่งเศสที่ศาลสมเด็จพระนารายณ์ฯ ข้อสังเกตว่า governorships ของเมืองมีแนวโน้มที่จะมีการถ่ายทอดทางพันธุกรรมและด้วยเหตุนี้ "มันเป็นเรื่องยากสำหรับบางส่วนของผู้ว่าการเหล่านี้และโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีประสิทธิภาพมากที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กษัตริย์ trilok พระ aiyakan tamnaeng na phonlaruan พระ aiyakan tamnaeng na ทหารหัวเมือง บ้านมณเฑียร และกฎ ( กฎของลำดับชั้นของพลเรือนกฎหมายของทหารของตัวกฎหมายและเพดานปาก 1369 ) มักใช้โดยนักประวัติศาสตร์เป็นสีฟ้าพิมพ์ในลักษณะรูปแบบของระบบการบริหารจัดการของอยุธยาโบราณ และประเมินระดับของการรวมศูนย์อำนาจจากศตวรรษที่ 15 เป็นต้นไปtrilok แพทเทินของชนชั้นต่างๆ ของจังหวัด และกฎหมายเกี่ยวกับเพดานปากถูกเข้าใจว่าหมายถึงภูมิภาคผู้ปกครองที่มีบรรพบุรุษมีอาณาเขตปกครองอิสระไม่เต็มใจแทนที่โดยสมาชิกของราชวงศ์โดยพระราชา หลังกลางภาคของพวกเขาถูกยึดและทำให้ส่วนหนึ่งของกรุงศรีอยุธยา ผลของความสมบูรณ์เสียชีวิตในกรณี O สุโขทัย ในความเห็นของผมการปฏิรูปของกษัตริย์ trilok ไม่ได้เอาเอกราชของผู้ว่าการภาค ในการปฏิบัติจริง กษัตริย์ในเมืองหลวงมักจะมีเพื่อให้คอมโปร Mise โดยการเลือกผู้ว่าการจังหวัด จากครอบครัว หรือครอบครัวของพวกเขาเอง ( อ. เมือง ) ในครึ่งหลังของศตวรรษที่ 17 ลา loubere , ทูตฝรั่งเศสของสมเด็จพระนารายณ์ คอร์ทสังเกตว่า governorships เมืองมีแนวโน้มทางพันธุกรรมและด้วยเหตุนี้มันไม่ยากอะไรสำหรับบางส่วนของผู้ว่าการเหล่านี้และโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีประสิทธิภาพที่สุด