Hope is the thing with feathers Tha

Hope is the thing with feathers

That perches in the soul,

And sings the tune without the words,

And never stops at all,

And sweetest in the gale is heard;

And sore must be the storm

That could abash the little bird

That kept so many warm.

I’ve heard it in the chillest land,

And on the strangest sea;

Yet, never, in extremity,

It asked a crumb of me.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความหวังเป็นสิ่งที่ มีขน ที่เด็คในจิตวิญญาณ และร้องเพลงโดยไม่คำ และไม่เคยหยุดทั้งหมด และหวานในเกลการได้ ยิน และเจ็บต้องพายุ ที่สามารถ abash นกน้อย ที่เก็บความอบอุ่นมาก ผมเคยได้ยินในที่ดิน chillest และ ทะเลแปลกประหลาด ยัง ไม่เคย ในส่วน ต้น พบเศษของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หวังเป็นสิ่งที่มีขนนกที่เกาะอยู่ในจิตวิญญาณและร้องเพลงปรับแต่งโดยไม่มีคำพูดและไม่เคยหยุดที่ทุกคนและที่หอมหวานในพายุจะได้ยินและเจ็บต้องเป็นพายุที่อาจ Abash นกน้อยที่เก็บไว้จำนวนมาก . อบอุ่นผมเคยได้ยินมันในแผ่นดิน chillest ที่และในทะเลที่แปลกประหลาด; แต่ไม่เคยในสุด, มันถามเศษของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความหวังเป็นสิ่งที่บางเบาที่วางอยู่ในจิตวิญญาณและร้องเพลงโดยปราศจากคำพูดและไม่เคยหยุดเลยและหวานใน เกล ได้ยินและเจ็บต้องพายุที่อาจทำให้อายนกเล็ก ๆที่ทำให้หลายคนอบอุ่นฉันได้ยินใน chillest ที่ดิน ,และในทะเลที่แปลกประหลาดที่สุด ;ยังไม่เคยสมหวังทุกอย่าง , ,มันถาม เศษผม