Baring’s money at risk based on tha

Baring’s money at risk based on that belief. However, a rise in interest rates would hurt him and, accordingly, he took short positions in Japanese Government Bonds futures contracts that would pay off if interest rates rose.
Lesson’s options positions were founded on his belief that volatility would be low. In face, he had traded enough contracts by the time of the collapse that he was causing volatility to remain low. Increasingly, he had to write a larger volume of options in order to get the same amount of premiums. When it became increasingly difficult for the options’ premiums to cover the margin calls on the futures, Leeson requested money from London. By February 23, 1995, BSLL had sent approximately $600 million to BFS. BSLL funded his request with little information, and with the understanding that a portion of the money was “loans to clients,” as portrayed on the BFS balance sheet.
The Losses
Lesson began trading futures in July 1992, and by the end of the month, he had bought and sold 2,051 Nikkei futures, suffering an immediate loss of approximately $64,000. By the end of the year, his losses in account 88888 were more than $3.2 million. The numbers turned somewhat in his favor by mid-1993 when the losses amounted to only $40,000. Unfortunately, Leeson intended to keep trading until his numbers were positive. By the end of 1993, the losses were approximately $30 million. At this point, Leeson wrote options for approximately $35 million to offset the futures losses and to avoid suspicion from London and the auditors. Throughout this time period, Leeson was reporting record profits, and was being heralded as a superstar.
By the end of 1994, the Nikkei had fallen to just under 20,000 and Leeson’s losses approached $330 million. Meanwhile, Barings executives were expecting an estimated $20 million in profits from BFS for 1994.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เงินของ Baring เสี่ยงตามความเชื่อ อย่างไรก็ตาม ขึ้นดอกเบี้ยจะทำร้ายเขา และ ตาม เขาเอาตำแหน่งสั้นในสัญญาฟิวเจอร์สพันธบัตรรัฐบาลญี่ปุ่นที่จะต้องจ่ายออกดอกเบี้ยโรสตำแหน่งของตัวเลือกของบทเรียนได้ก่อตั้งขึ้นบนความเชื่อของเขาว่า ความผันผวนจะต่ำ หน้า เขาได้ซื้อขายสัญญาเพียงพอ โดยเวลายุบให้เขาเกิดความผันผวนยังคงต่ำ มาก เขามีการเขียนไดรฟ์ข้อมูลขนาดใหญ่ของตัวเลือกเพื่อให้ได้ยอดเงินเท่ากันของค่าจ้างพิเศษ เมื่อมันกลายเป็นยากขึ้นสำหรับเบี้ยตัวเลือกการเรียกขอบบนในอนาคต Leeson ร้องขอเงินจากลอนดอน โดย 23 กุมภาพันธ์ 1995, BSLL ได้ส่งประมาณ $600 ล้านไป bfs แยก BSLL สนับสนุนคำขอของเขาเท่าใด และ ด้วยความเข้าใจว่า ส่วนของเงินคือ "สินเชื่อเพื่อลูกค้า เป็นเซ็กส์บนงบดุล bfs แยกการสูญเสียบทเรียนเริ่มต้นซื้อขายล่วงหน้าในเดือน 1992 กรกฎาคม และสิ้นสุดของเดือน เขาได้ซื้อ และขาย 2,051 คไกเจอร์ส ทุกข์ทรมานการสูญเสียประมาณ $64,000 ทันที โดยสิ้นปี เขาขาดทุนในบัญชี 88888 มีกว่า 3.2 ล้าน ดอลลาร์ หมายเลขถูกค่อนข้างในโปรดปรานของเขาตามกลาง 1993 เมื่อมีการสูญเสียเพียง $40000 ต้น อับ Leeson วัตถุประสงค์เพื่อให้การซื้อขายจนกว่าตัวเลขของเขาได้บวก โดยปลายปี 1993 การสูญเสียได้ประมาณ 30 ล้าน เหรียญ จุดนี้ Leeson เขียนตัวเลือกสำหรับประมาณ 35 ล้านดอลลาร์ เพื่อชดเชยการสูญเสียในอนาคต และ เพื่อหลีกเลี่ยงความสงสัยจากลอนดอนและสอบ ตลอดช่วงเวลานี้ Leeson เป็นรายงานบันทึกกำไร และได้ถูกยกย่องว่า เป็นเป็นดาราโดยปลายปี 1994 คไกที่ได้ลดลงไปภายใต้ 20000 และขาดทุนของ Leeson ประดับ 330 ล้านดอลลาร์ ในขณะเดียวกัน ผู้บริหาร Barings ต้องมีประมาณ 20 ล้านดอลลาร์ในกำไรจาก bfs แยกในปี 1994

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แบริ่งเป็นเงินที่มีความเสี่ยงตามความเชื่อ อย่างไรก็ตาม การเพิ่มขึ้นของอัตราดอกเบี้ยจะทำร้ายเขาและตาม เขาเอาตำแหน่งสั้นในรัฐบาลญี่ปุ่นเสนอสัญญาฟิวเจอร์สที่จะจ่ายออกถ้าอัตราดอกเบี้ยเพิ่มขึ้น .
บทเรียนของตัวเลือกตำแหน่งก่อตั้งขึ้นในความเชื่อของเขาว่า ความผันผวนจะต่ำ ในหน้าเขามีสัญญาซื้อขายเพียงพอ โดยเวลาของการล่มสลายที่เขาก่อให้เกิดความผันผวนยังคงต่ำ มากขึ้น เขาต้องเขียนปริมาณขนาดใหญ่ของตัวเลือกในการสั่งซื้อที่จะได้รับจำนวนเงินเดียวกันของเบี้ย เมื่อมันกลายเป็นเรื่องยากมากขึ้นสำหรับตัวเลือก ' เบี้ยคลุมขอบสายบนฟิวเจอร์สที่ผู้ร้องขอเงินจากลอนดอน โดยเมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2538bsll ส่งประมาณ $ 600 ล้านบาท ทาง . bsll สนับสนุนการร้องขอของเขาที่มีข้อมูลน้อยและมีความเข้าใจว่า ส่วนของเงินที่เป็นเงินกู้ให้กับลูกค้า " เป็น portrayed ในทางงบดุล ขาดทุน

บทเรียนเริ่มต้นการซื้อขายล่วงหน้าในเดือนกรกฎาคม 1992 และในตอนท้ายของเดือน เขาได้ซื้อและขาย 2051 นิกเกอิล่วงหน้า ทุกข์เป็น ขาดทุนทันทีประมาณ $ 64 ,000 โดยสิ้นปี , การสูญเสียของเขาในบัญชีเราจะมีมากกว่า $ 3.2 ล้าน ตัวเลขเปลี่ยนบ้างในความโปรดปรานของเขา โดย mid-1993 เมื่อความสูญเสียจากเพียง $ 40 , 000 แต่น่าเสียดายที่ผู้ต้องการเก็บการซื้อขายจนกว่าตัวเลขของเขาบวก โดยการสิ้นสุดของปี 1993 ขาดทุนอยู่ที่ประมาณ $ 30 ล้าน ณจุดนี้ที่ผู้เขียนตัวเลือกสำหรับประมาณ $ 35 ล้านบาท เพื่อชดเชยการสูญเสียและเพื่อหลีกเลี่ยงความสงสัยจากตลาดลอนดอนและผู้สอบบัญชีรับอนุญาต ตลอดช่วงเวลานี้ เป็นบันทึกที่ผู้รายงานผลกำไรและถูกขนานนามว่าเป็นซุปเปอร์สตาร์
โดยการสิ้นสุดของปี 1994 , นิกเกอิได้ลดลงไปเพียงภายใต้ 20 , 000 และที่ผู้ขาดทุนก็ $ 330 ล้านบาท ในขณะเดียวกันเปลือยผู้บริหารคาดหวังประมาณ $ 20 ล้านบาทในกำไรจาก BFS
สำหรับ 1994