Control appraisals (

.83) refers

Control appraisals (

.83) refers to a belief that one can control and
have an impact on work outcomes. Four items were used to assess this
concept on a scale ranging from 1 (not true at all) to 5 (very true). Evidence
from our study supported the scale’s validity. Using a sample of 50
managers from the company (managers are not included in the main
sample), managers had higher control appraisals (M
4.07, SD
0.69)
than production employees (M
3.15, SD
1.03), t(330)
6.07, p .01.
This difference is expected because managers have greater authority to
make decisions. Also, individuals working shifts should report lower
control appraisals relative to those working days because the latter have
access to more resources (e.g., management support) to address problems.
This was the case: Shift workers had significantly lower control appraisals
(M
3.11, SD
1.00) than day workers (M
3.75, SD
1.08), t(254)

2.64, p .001. Finally, we expected that feelings of control appraisal
would be negatively related to psychological strain because previous
research has established strong links between these variables. Consistent
with this, control appraisals negatively predicted Warr’s (1990) measure of
psychological strain (r
.44, p .01).
C

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ควบคุมการประเมินผล (.83) หมายถึงความเชื่อที่หนึ่งสามารถควบคุม และมีผลต่อผลผลิต รายการที่ 4 ใช้ในการประเมินนี้แนวความคิดในระดับตั้งแต่ 1 (ไม่จริงเลย) ถึง 5 (มากจริง) หลักฐานจากการศึกษาของเราได้รับการสนับสนุนมีผลบังคับใช้มาตราส่วน ใช้ตัวอย่าง 50ผู้บริหารจากบริษัท (ผู้จัดการไม่อยู่ในหลักตัวอย่าง), ผู้จัดการมีสูงประเมินการควบคุม (M 4.07, SD 0.69)กว่าพนักงานผลิต (M 3.15, SD 1.03), t(330) 6.07, p .01คาดว่าความแตกต่างนี้เนื่องจากผู้จัดการมีอำนาจมากขึ้นตัดสินใจ ยัง บุคคลที่ทำงานกะควรรายงานต่ำกว่าควบคุมประเมินผลสัมพันธ์กับวันที่ทำงานเนื่องจากมีหลังเข้าถึงทรัพยากร (เช่น การจัดการสนับสนุน) มากกว่าปัญหาที่อยู่คนนี้: กะคนได้ประเมินการควบคุมอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่า(M 3.11, SD 1.00) กว่าวันแรงงาน (M 3.75, SD 1.08), t(254)p ที่ 2.64, .001 สุดท้าย เราคาดว่าที่ความรู้สึกประเมินควบคุมจะส่งผลเสียที่เกี่ยวข้องกับจิตใจต้องใช้เนื่องจากก่อนหน้านี้วิจัยได้สร้างการเชื่อมโยงระหว่างตัวแปรเหล่านี้แข็งแรง สอดคล้องกันนี้ การควบคุมการประเมินผลในเชิงลบทำนายของ Warr (1990) วัดต้องใช้จิตวิทยา (r .44, p .01).C

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประเมินการควบคุม (? 0.83)
หมายถึงความเชื่อที่ว่าใครสามารถควบคุมและมีผลกระทบต่อผลการทำงาน สี่รายการถูกนำมาใช้ในการประเมินนี้แนวคิดในหลากหลายขนาดตั้งแต่ 1 (ไม่เป็นความจริงที่ทุกคน) ถึง 5 (จริงมาก) หลักฐานจากการศึกษาของเราได้รับการสนับสนุนความถูกต้องของขนาด ใช้ตัวอย่างจาก 50 ผู้บริหารจาก บริษัท (ผู้จัดการจะไม่รวมอยู่ในหลักตัวอย่าง) ผู้จัดการมีการประเมินการควบคุมที่สูงขึ้น (M? 4.07, SD? 0.69) กว่าพนักงานผลิต (M? 3.15, SD? 1.03) ตัน (330 )? 6.07, หน้า 01. ความแตกต่างนี้คาดว่าเป็นเพราะผู้บริหารมีอำนาจมากขึ้นที่จะทำให้การตัดสินใจ นอกจากนี้บุคคลกะการทำงานควรจะรายงานที่ต่ำกว่าการประเมินการควบคุมเมื่อเทียบกับวันทำงานเหล่านั้นเพราะหลังมีการเข้าถึงทรัพยากรมากขึ้น(เช่นการสนับสนุนการจัดการ) เพื่อแก้ไขปัญหา. นี้เป็นกรณีที่คนงานกะอย่างมีนัยสำคัญการประเมินการควบคุมที่ต่ำกว่า(M 3.11 SD? 1.00) มากกว่าแรงงานวัน (M? 3.75, SD? 1.08) ตัน (254) 2.64, หน้า 001 สุดท้ายเราคาดว่าในความรู้สึกของการประเมินการควบคุมจะได้รับการที่เกี่ยวข้องในเชิงลบกับความเครียดทางด้านจิตใจเพราะก่อนหน้านี้มีงานวิจัยที่สร้างการเชื่อมโยงที่แข็งแกร่งระหว่างตัวแปรเหล่านี้ สอดคล้องกับเรื่องนี้การประเมินการควบคุมการคาดการณ์ในเชิงลบของ Warr (1990) ตัวชี้วัดของความเครียดทางด้านจิตใจ(R? 0.44, หน้า 01). C

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประเมินผลการควบคุม (

. 83 ) หมายถึง ความเชื่อ ที่สามารถควบคุมและ
มีผลกระทบต่อผลการทำงาน 4 รายการ ถูกใช้เพื่อประเมินแนวคิดนี้
บนมาตราส่วนตั้งแต่ 1 ( ไม่จริงเลย ) 5 ( จริง ) หลักฐานจากการศึกษาของเราสนับสนุน
ของระดับความถูกต้อง ใช้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 50
ผู้จัดการจากบริษัท ( ผู้จัดการทีมไม่ได้อยู่ในหลัก
ตัวอย่าง )ผู้จัดการสูงกว่าการควบคุมการประเมินผล ( M
4.07 , SD
0.69 )
กว่าพนักงานผลิต ( M
3.15 , SD
1.03 ) , t ( 330 )
6.07 , P . 01 .
ความแตกต่างนี้คาดว่า เพราะผู้จัดการมีอำนาจมากขึ้น

ตัดสินใจ นอกจากนี้ บุคคลที่ทำงานกะควรรายงานการประเมินผล
ควบคุมล่างเทียบกับวันเหล่านั้นเพราะหลัง
สามารถเข้าถึงทรัพยากรเพิ่มเติม ( เช่นสนับสนุนการจัดการ ) เพื่อแก้ไขปัญหา .
นี่คือกรณี : พนักงานกะ ได้ลดการควบคุมการประเมินผล
( M
3.11 , SD
1.00 ) มากกว่าคนวัน ( M
3.75 , SD
1.08 ) , t ( 254 )

2.64 , p = . 001 . ในที่สุด เราคาดหวังว่า ความรู้สึกของการควบคุมการประเมิน
จะมีความสัมพันธ์ทางลบกับความเครียดทางจิตวิทยา เพราะงานวิจัยก่อนหน้านี้
ได้สร้างแรงเชื่อมโยงระหว่างตัวแปรเหล่านี้สอดคล้องกับการประเมินผลการควบคุม
, ลบคาดการณ์วอร์ ( 1990 ) วัด
จิตวิทยาสายพันธุ์ ( R
. 44 , p = . 01 )
c