The appropriate degree of health-ca

The appropriate degree of health-care provider surveillance
and the interaction of surveillance with patient education in the
early recognition of symptoms are poorly understood. Among
the many unanswered questions are the following: Is there value
to early diagnosis in providers regularly examining patients’
arms for edema or querying patients about subjective arm symptoms,
or can diagnosis be left to evaluation following patientinitiated
report of symptoms? How often do patients with arm
edema need to be evaluated by providers in the absence of a
change of symptoms?
There has also been virtually no systematic research in the
area of preventive strategies for arm lymphedema. The relative
efficacy of different preventive measures has not been evaluated,
nor has it even been shown that preventive strategies are of any
benefit. Randomized controlled trials or cohort studies are
clearly needed that evaluate the efficacy of preventive measures
versus no preventive measures, the efficacy of preventive interventions
specifically designed to prevent lymphedema after the
initial surgery or radiation treatment, and the efficacy of one
mode of prevention over another.
Arm edema has become one of the most feared long-term
complications of breast cancer treatment. Although all aspects of
care for arm edema of women with breast cancer have not been
fully addressed in the literature, certain aspects of treatment have
been well evaluated. Moreover, the literature supports interventions
aimed at early diagnosis and nonpharmacologic interventions.
These efforts toward the treatment of morbidities should
be implemented as soon as possible after treatment, when they
are more likely to be effective.
A number of questions about treatment efficacy remain that
warrant further investigation. For example, to what extent do
improvements in physical and psychosocial functions follow improvements
in arm edema associated with treatment? In addition,
the data that are available on the efficacy of treatments,
individually or in combination, need to be refined for specific
patient subsets, such as those with recent versus long-standing
edema, those with mild versus severe edema, and those with
edema refractory to treatment. Other questions include the following:
What is the duration of the resolution or improvement in
arm edema associated with each of the interventions? What is
the most effective means of long-term control of lymphedema
after initial treatment? Are there safe and effective pharmacologic
interventions for the treatment of lymphedema?
Studies to evaluate the use of interventions known to be
efficacious, and obstacles to their use, could be very important
for women with breast cancer treatment-related arm edema and
for health-care providers responsible for designing managed
care and other treatment protocols for women with breast cancer.
As survival continues to improve for these patients, quality-oflife
issues take on increasing importance. There is a critical need
for simpler, more effective interventions to prevent and treat arm
edema in women with breast cancer. In the meantime, the literature
summarized here can provide guidance to clinicians and
patients on what is and is not known about the management of
arm edema after breast cancer treatment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระดับการเฝ้าระวังสุขภาพผู้ให้บริการที่เหมาะสมการโต้ตอบกับการศึกษาในผู้ป่วยที่เฝ้าระวังและการไม่ดีจะเข้าใจรับรู้อาการก่อน ระหว่างหลายยังไม่ได้ตอบคำถามมีต่อไปนี้: มีค่าการวินิจฉัยก่อนในผู้ให้บริการตรวจผู้ป่วยอย่างสม่ำเสมออาวุธสำหรับอาการบวมน้ำหรือการสอบถามผู้ป่วยเกี่ยวกับอาการแขนตามอัตวิสัยหรือสามารถวินิจฉัยด้านซ้ายจะประเมินต่อไปนี้ patientinitiatedรายงานอาการ ทำบ่อยผู้ป่วยที่ มีแขนหรือไม่อาการบวมน้ำต้องมีประเมินผู้ให้บริการของการเปลี่ยนแปลงของอาการนอกจากนี้ยังมีแทบไม่มีงานวิจัยอย่างมีระบบในการพื้นที่ของกลยุทธ์การป้องกันสำหรับแขน lymphedema ญาติไม่ได้ประเมินประสิทธิภาพของมาตรการป้องกันต่าง ๆไม่ได้มันได้รับการแสดงที่มีกลยุทธ์การป้องกันใด ๆประโยชน์ของการ ควบคุม randomized การทดลองหรือการศึกษา cohortชัดเจนที่ต้องประเมินประสิทธิภาพของมาตรการป้องกันหรือไม่เมื่อเทียบกับการไม่มีมาตรการป้องกัน ประสิทธิภาพของมาตรการป้องกันออกแบบมาเพื่อป้องกัน lymphedema หลังจากเริ่มผ่าตัดหรือรังสีรักษา และประสิทธิภาพของวิธีการป้องกันกว่าอีกได้แก่แขนได้กลายเป็นหนึ่งกลัวที่สุดระยะยาวภาวะแทรกซ้อนของการรักษามะเร็งเต้านม ถึงแม้ว่าทุก ๆ อย่างไม่ได้ดูแลได้แก่แขนของผู้หญิงที่มีมะเร็งเต้านมมีบางแง่มุมของการรักษาทั้งหมดอยู่ในวรรณคดีถูกดีประเมิน นอกจากนี้ วรรณคดีสนับสนุนการแทรกแซงวัตถุประสงค์ที่วินิจฉัยก่อนและมาตรา nonpharmacologicความพยายามเหล่านี้ไปรักษาตัวควรดำเนินการโดยเร็วที่สุดหลังการรักษา เมื่อพวกเขามีแนวโน้มที่จะมีผลบังคับใช้จำนวนคำถามเกี่ยวกับประสิทธิภาพของการรักษาอยู่ที่รับประกันตรวจสอบเพิ่มเติม ตัวอย่าง ใดทำปรับปรุงตามการปรับปรุงในทางกายภาพ และ psychosocialในได้แก่แขนเกี่ยวข้องกับการรักษาหรือไม่ นอกจากนี้ข้อมูลที่มีประสิทธิภาพของการรักษาแต่ละรายการ หรือ ร่วม จำเป็นต้องรับการเฉพาะผู้ป่วยย่อย โดยล่าสุดและยาวนานอาการบวมน้ำ มีไมลด์กับอาการบวมน้ำที่รุนแรง และผู้ที่มีrefractory รักษาได้แก่ คำถามอื่น ๆ ได้แก่:ระยะเวลาของการแก้ปัญหาหรือปรับปรุงในคืออะไรได้แก่แขนเกี่ยวข้องกับแต่ละงานหรือไม่ คืออะไรหมายถึงมีประสิทธิภาพสูงสุดของการควบคุมระยะยาวของ lymphedemaหลังการรักษาครั้งแรก มีปลอดภัยและมีประสิทธิภาพ pharmacologic หรือไม่มาตรการในการรักษาของ lymphedemaการศึกษาเพื่อประเมินการใช้งานที่รู้จักกันบ็อช และอุปสรรคในการใช้ ไม่มีความสำคัญมากสำหรับผู้หญิงที่มีอาการบวมน้ำแขนที่เกี่ยวข้องกับการรักษามะเร็งเต้านม และสำหรับผู้ให้บริการสุขภาพที่รับผิดชอบในการออกแบบจัดการดูแลและโปรโตคอลอื่น ๆ บำบัดสำหรับผู้หญิงโรคมะเร็งเต้านมขณะที่ยังคงอยู่รอดในการปรับปรุงสำหรับผู้ป่วยเหล่านี้ oflife คุณภาพประเด็นที่ใช้ในการเพิ่มความสำคัญ มีความสำคัญจำเป็นเรียบง่าย เพิ่มประสิทธิภาพงานการป้องกัน และรักษาแขนอาการบวมน้ำในผู้หญิงที่มีมะเร็งเต้านม ในขณะเดียวกัน วรรณคดีสรุปที่นี่สามารถให้คำแนะนำ clinicians และผู้ป่วยในสิ่งที่เป็น และไม่ทราบเกี่ยวกับการจัดการได้แก่แขนหลังการรักษามะเร็งเต้านม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระดับที่เหมาะสมในการเฝ้าระวังผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพ
และการมีปฏิสัมพันธ์ในการเฝ้าระวังผู้ป่วยที่มีการศึกษาใน
การรับรู้ในช่วงต้นของอาการที่มีความเข้าใจไม่ดี ในบรรดา
หลายคำถามที่ยังไม่เป็นดังต่อไปนี้: มีค่า
ที่จะวินิจฉัยในผู้ให้บริการการตรวจสอบอย่างสม่ำเสมอของผู้ป่วย
แขนบวมหรือการสอบถามผู้ป่วยเกี่ยวกับอาการแขนอัตนัย
หรือสามารถวินิจฉัยจะปล่อยให้การประเมินผลต่อไป patientinitiated
รายงานอาการ? บ่อยแค่ไหนที่ผู้ป่วยที่มีแขน
บวมต้องมีการประเมินโดยผู้ให้บริการในกรณีที่ไม่มี
การเปลี่ยนแปลงของอาการ?
นอกจากนี้ยังมีแทบไม่มีการวิจัยอย่างเป็นระบบใน
พื้นที่ของกลยุทธ์การป้องกันแขน Lymphedema ญาติ
ประสิทธิภาพของมาตรการป้องกันที่แตกต่างกันไม่ได้รับการประเมิน
ไม่ได้ที่จะได้รับการแสดงให้เห็นว่ากลยุทธ์การป้องกันใด ๆ ที่มี
ประโยชน์ สุ่มทดลองการควบคุมหรือการศึกษาได้รับการศึกษา
ที่จำเป็นอย่างชัดเจนว่าการประเมินประสิทธิภาพของมาตรการป้องกัน
เมื่อเทียบกับไม่มีมาตรการป้องกันการรับรู้ความสามารถของการแทรกแซงป้องกัน
ออกแบบมาโดยเฉพาะเพื่อป้องกันไม่ให้ Lymphedema หลังจาก
การผ่าตัดครั้งแรกหรือรังสีรักษาและการรับรู้ความสามารถของหนึ่งใน
รูปแบบของการป้องกันมากกว่าอีก
บวมแขนได้กลายเป็นหนึ่งหวาดกลัวมากที่สุดในระยะยาว
ภาวะแทรกซ้อนของการรักษาโรคมะเร็งเต้านม แม้ว่าทุกแง่มุมของ
การดูแลบวมแขนของผู้หญิงที่เป็นมะเร็งเต้านมยังไม่ได้รับ
การแก้ไขอย่างเต็มที่ในวรรณคดีบางแง่มุมของการรักษาได้
รับการประเมินอย่างดี นอกจากนี้วรรณกรรมสนับสนุนการแทรกแซงการ
มุ่งเป้าไปที่การวินิจฉัยและการแทรกแซง nonpharmacologic.
ความพยายามเหล่านี้ที่มีต่อการรักษาภาวะแทรกซ้อนที่เกิดควร
จะดำเนินการโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้หลังการรักษาเมื่อพวกเขา
มีแนวโน้มที่จะมีประสิทธิภาพ.
จำนวนของคำถามเกี่ยวกับประสิทธิภาพในการรักษายังคงอยู่ที่
ใบสำคัญแสดงสิทธิ ตรวจสอบต่อไป ตัวอย่างเช่นในการทำสิ่งที่ขอบเขต
การปรับปรุงในการทำงานทางกายภาพและทางจิตสังคมตามการปรับปรุง
ในอาการบวมน้ำแขนที่เกี่ยวข้องกับการรักษา? นอกจากนี้
ข้อมูลที่มีอยู่ในประสิทธิภาพของการรักษาที่
เป็นรายบุคคลหรือในการรวมกันจะต้องมีการกลั่นสำหรับเฉพาะ
ส่วนย่อยของผู้ป่วยเช่นผู้ที่มีที่ผ่านมาเมื่อเทียบกับยาวนาน
บวม, ผู้ที่มีอาการบวมน้ำอ่อนเมื่อเทียบกับความรุนแรงและผู้ที่มี
อาการบวมน้ำ วัสดุทนไฟการรักษา คำถามอื่น ๆ มีดังต่อไป
ระยะเวลาของการแก้ปัญหาหรือการปรับปรุงในคืออะไร
อาการบวมน้ำแขนที่เกี่ยวข้องกับแต่ละของการแทรกแซงหรือไม่ อะไรคือ
วิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการควบคุมในระยะยาวของ Lymphedema
หลังการรักษาครั้งแรก? มีความปลอดภัยและมีประสิทธิภาพทางเภสัชวิทยา
การแทรกแซงการรักษา Lymphedema?
การศึกษาเพื่อประเมินการใช้งานของการแทรกแซงที่รู้จักกันจะ
มีประสิทธิภาพและอุปสรรคในการใช้งานของพวกเขาอาจจะเป็นสิ่งที่สำคัญมาก
สำหรับผู้หญิงที่มีแขนเกี่ยวข้องกับการรักษาโรคมะเร็งเต้านมบวมและ
การดูแลสุขภาพ ผู้ให้บริการที่รับผิดชอบในการออกแบบการจัดการ
การดูแลและโปรโตคอลการรักษาอื่น ๆ สำหรับผู้หญิงที่เป็นมะเร็งเต้านม.
ขณะที่มีชีวิตอยู่รอดต่อเนื่องเพื่อปรับปรุงสำหรับผู้ป่วยเหล่านี้มีคุณภาพโครงการพัฒนา
ปัญหาใช้เวลาในการสำคัญที่เพิ่มขึ้น มีความจำเป็นที่สำคัญคือ
ง่ายสำหรับการแทรกแซงที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นในการป้องกันและรักษาแขน
บวมในผู้หญิงที่เป็นมะเร็งเต้านม ในขณะเดียวกันวรรณกรรม
สรุปที่นี่สามารถให้คำแนะนำแก่แพทย์และ
ผู้ป่วยในสิ่งที่เป็นและไม่เป็นที่รู้จักเกี่ยวกับการจัดการของ
อาการบวมน้ำแขนหลังการรักษามะเร็งเต้านม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระดับที่เหมาะสมของผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพ
เฝ้าระวังและปฏิสัมพันธ์ของการเฝ้าระวังผู้ป่วยที่มีการศึกษาใน
ยอมรับต้นของอาการไม่ดีครับ หลายคำถามที่ยังไม่มีคำตอบของ
มีดังนี้ : มีมูลค่า
ต้นวินิจฉัยในผู้ให้บริการอย่างสม่ำเสมอตรวจสอบแขนผู้ป่วย
สำหรับมาน หรือสอบถามผู้ป่วยเกี่ยวกับอาการแขน
.หรือสามารถวินิจฉัยโรคให้ประเมินตาม patientinitiated
รายงานอาการ บ่อยแค่ไหนที่ผู้ป่วยแขน
มานต้องถูกประเมินโดยผู้ให้บริการในการขาดงานของ
เปลี่ยนอาการ
นอกจากนี้มีแทบไม่มีระบบวิจัยในพื้นที่ของกลยุทธ์การป้องกัน
แขน lymphedema . ประสิทธิผลของมาตรการการป้องกันที่แตกต่างกันมีญาติ

ไม่ได้ประเมินหรือมันถูกแสดงให้เห็นว่ากลยุทธ์การป้องกันที่มีประโยชน์ใด ๆ

สุ่มทดลอง หรือศึกษาการศึกษา
อย่างชัดเจนต้องใช้ประเมินประสิทธิภาพของการป้องกัน
เมื่อเทียบกับไม่มีมาตรการป้องกัน ประสิทธิผลของมาตรการการป้องกัน
ออกแบบมาโดยเฉพาะเพื่อป้องกัน lymphedema หลังจาก
การผ่าตัดครั้งแรก หรือรังสีรักษา และประสิทธิภาพของหนึ่ง
โหมดการป้องกันมากกว่าอีก .
แขนบวมได้กลายเป็นหนึ่งของภาวะแทรกซ้อนระยะยาว
กลัวที่สุดของการรักษามะเร็งเต้านม แม้ว่าทุกด้านของการดูแลแขนบวม
ผู้หญิงเป็นมะเร็งเต้านมได้
พร้อมส่งในวรรณคดี ลักษณะบางอย่างของการรักษามี
ได้รับการประเมิน นอกจากนี้ วรรณกรรมที่สนับสนุนการแทรกแซง
มีวัตถุประสงค์เพื่อวินิจฉัยและการแทรกแซง nonpharmacologic .
เหล่านี้ความพยายามต่อการ morbidities ควร
จะดําเนินการโดยเร็วที่สุด หลังการรักษาเมื่อพวกเขามีแนวโน้มที่จะมีประสิทธิภาพ
.
จำนวนคำถามเกี่ยวกับประสิทธิภาพการรักษายังคงที่
รับประกันต่อการสืบสวน ตัวอย่างเช่นสิ่งที่ขอบเขตทำ
การปรับปรุงในการทำงานทางกายจิตสังคมและติดตามการปรับปรุง
แขนบวม ที่เกี่ยวข้องกับการรักษา นอกจากนี้
ข้อมูลที่มีอยู่ในประสิทธิภาพของการรักษา ,
เป็นรายบุคคลหรือในการรวมกันจะต้องมีการกลั่นสำหรับผู้ป่วยเฉพาะ
ส่วนย่อย เช่นด้วยล่าสุดเมื่อเทียบกับยืนยาว
มาน ที่ไม่รุนแรง และบวมอย่างรุนแรง และมี
บวมวัสดุทนไฟเพื่อการรักษา คำถามอื่น ๆรวมถึงต่อไปนี้ :
อะไรคือระยะเวลาของการแก้ไขหรือปรับปรุงใน
แขนบวมที่เกี่ยวข้องกับแต่ละของการแทรกแซง ? อะไรคือ
วิธีการที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการควบคุมระยะยาวของ lymphedema
หลังจากที่เริ่มต้นการรักษา มีความปลอดภัยและประสิทธิภาพของยา
สำหรับการรักษาของ lymphedema ?
การศึกษาเพื่อประเมินการใช้การแทรกแซงได้
ได้ และอุปสรรคในการใช้ของพวกเขาเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับผู้หญิงที่มีมะเร็งเต้านม treatment-related

แขนบวมและสําหรับการดูแลสุขภาพผู้ให้บริการดูแลรับผิดชอบการออกแบบการจัดการและโปรโตคอลการรักษาอื่น ๆสำหรับการดูแล

เป็นผู้หญิงกับมะเร็งเต้านม การอยู่รอดในการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องสำหรับผู้ป่วยเหล่านี้
คุณภาพชีวิตประเด็นที่ใช้ในการเพิ่มความสำคัญ มี
ต้องการอย่างเรียบง่ายและมีประสิทธิภาพสามารถป้องกันและรักษาแขน
มานในผู้หญิงกับมะเร็งเต้านม ในขณะเดียวกัน วรรณกรรม
สรุปที่นี่สามารถให้คำแนะนำแก่แพทย์และผู้ป่วย
อะไรได้ และไม่ได้รู้จักกันเกี่ยวกับการจัดการ
แขนบวมหลังการรักษามะเร็งเต้านม