whole of humankind. As a constituen

whole of humankind. As a constituent part of the affirmation and enrichment of
cultural identities, as a legacy belonging to all humankind, the cultural heritage
gives each particular place its recognizable features and is the storehouse of hum
experience. The preservation and the presentation of the cultural heritage are
therefore a corner-stone of any cultural policy.
This is one of the fields where UNESCO's action has been particularly appreciat
and noted, as regards both its standard-setting aspects and the major preservatio
and safeguarding campaigns. In this way it has helped to gain worldwide
recognition of the very idea of the heritage, which, at the same time, has been
broadened and extended.
The cultural heritage should be considered both in time and in space. First, it no
longer stops at the dawn of the nineteenth century but now also embraces the
records left behind by the twentieth century. Second, the aim is not only to pres
increasingly numerous items of cultural property but also to safeguard complexe
which go far beyond single large monuments or individual buildings. The idea o
the heritage has now been broadened to include both the human and the natural
environment, both architectural complexes and archaeological sites, not only the
rural heritage and the countryside but also the urban, technical or industrial
heritage, industrial design and street furniture.
Furthermore, the preservation of the cultural heritage now covers the non-physic
cultural heritage, which includes the signs and symbols passed on by oral
transmission, artistic and literary forms of expression, languages, ways of life,
myths, beliefs and rituals, value systems and traditional knowledge and know-ho
The situation of the cultural heritage has deteriorated during recent years as a re
of industrialization, rapid urbanization, the increase in atmospheric pollution,
various climatic factors and mass tourism. In addition, many examples of the no
physical heritage are dying out because of the disruption of economic structures
rapid changes in life-styles.
As a result, public awareness of the value of the cultural heritage has increased.
This is particularly evident in the growing number of people who, in many
countries, visit buildings and architectural complexes which make up the essenti
part of the heritage. The vitality of associations established to defend the heritag
and also the increased interest in the non-physical heritage, reflect the new life a
cultural development. In general terms, through their impact on economic activ
and tourism, policies regarding the cultural heritage make an effective contribut
to development.
However, the widened connotation of the idea of the cultural heritage provides a
challenge for national and international action which it is providing increasingly
difficult to meet. The crisis in public finance, austerity measures or policies of
structural adjustment have frequently limited the capacity of Member States
(particularly the developing countries) to take action. Yet the safeguarding of on
the major assets of a 'multidimensional' type of development which will ensure t
best possible general living conditions for both present and future generations.
Many Member States have been led to the same conclusion: the need to provide
substantially increased resources to preserve the cultural heritage, and to adopt t
functions of the heritage so as to incorporate it in the human and natural

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทั้งหมดของมวลมนุษย์ เป็นองค์ของการยืนยันและของเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรม เป็นมรดกของมนุษยชาติทั้งหมด มรดกทางวัฒนธรรมให้แต่ละสถานที่โดยเฉพาะคุณลักษณะเป็นที่รู้จัก และเป็นคลังเก็บของครวญประสบการณ์ การอนุรักษ์และนำเสนอของมรดกทางวัฒนธรรม ดังนั้นมุมหินนโยบายวัฒนธรรมใด ๆ นี้เป็นหนึ่งเขตข้อมูลซึ่งการดำเนินการขององค์การยูเนสโกได้รับ appreciat โดยเฉพาะอย่างยิ่งและ ตาม ตามลักษณะของการตั้งค่ามาตรฐานและ preservatio สำคัญและปกป้องส่งเสริมการขาย วิธีนี้ จะได้ช่วยให้ได้รับทั่วโลก การรับรู้ของมรดก ซึ่ง พร้อมกัน มีความคิดมาก กว้าง และขยาย ควรพิจารณามรดกทางวัฒนธรรมทั้ง ในเวลา และพื้นที่ แรก มันไม่อีกต่อไปหยุดที่รุ่งอรุณของศตวรรษ แต่ขณะนี้ ยังนำการ คอร์ดทิ้ง โดยศตวรรษที่ยี่สิบ สอง จุดมุ่งหมายไม่ใช่เฉพาะบริษัทมากมายสินค้าแห่งวัฒนธรรม แต่ปกป้อง complexeที่ไปไกลเกินกว่าอนุสาวรีย์เดี่ยวขนาดใหญ่หรืออาคารแต่ละ O ความคิดขณะนี้ได้ให้มรดกที่รวมทั้งมนุษย์และธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม คอมเพล็กซ์สถาปัตยกรรมและโบราณคดีเว็บไซต์ ไม่เพียงแต่การมรดกที่ชนบท และชนบท แต่ยังเมือง เทคนิค หรืออุตสาหกรรม เฮอริเทจ ออกแบบอุตสาหกรรม และถนนเฟอร์นิเจอร์ นอกจากนี้ การอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรมขณะนี้ครอบคลุมไม่ใช่ฟิสิกส์มรดกทางวัฒนธรรม ซึ่งรวมถึงเครื่องหมายและสัญลักษณ์ที่ส่งในช่องปาก ส่งข้อมูล รูปแบบศิลปะ และวรรณคดีของนิพจน์ ภาษา ชีวิต ตำนาน ความเชื่อ และ พิธีกรรม ค่าระบบและความรู้ดั้งเดิม และทราบ-โฮสถานการณ์ของมรดกทางวัฒนธรรมมีรูปในช่วงปีที่ผ่านมาเป็นเป็นทวีความรุนแรงมาก ความเป็นเมืองอย่างรวดเร็ว การเพิ่มขึ้นของมลพิษทางอากาศ ปัจจัย climatic ต่าง ๆ และท่องเที่ยวโดยรวม นอกจากนี้ ตัวอย่างมากของการไม่มรดกทางกายภาพจะตายหมด เพราะทีมของโครงสร้างทางเศรษฐกิจ การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วใน life-styles ดัง จิตสำนึกสาธารณะมูลค่าของมรดกทางวัฒนธรรมมีมากขึ้น นี้จะเห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในจำนวนที่เพิ่มขึ้นของคนที่ ใน ประเทศ เยี่ยมชมอาคารและสถาปัตยกรรมคอมเพล็กซ์ซึ่งทำให้ค่า essentiส่วนหนึ่งของมรดก พลังของสมาคมที่ก่อตั้งขึ้นเพื่อปกป้องการ heritagและยัง เพิ่มสนใจในมรดกไม่มีจริง สะท้อนให้เห็นถึงชีวิตใหม่การพัฒนาวัฒนธรรม ในทั่วไป ผ่านทางผลกระทบของเศรษฐกิจ activและท่องเที่ยว contribut มีผลทำให้นโยบายเกี่ยวกับมรดกทางวัฒนธรรมเพื่อการพัฒนา อย่างไรก็ตาม ทีม widened ของความคิดของมรดกทางวัฒนธรรมให้เป็น ความท้าทายสำหรับการดำเนินการ และนานาชาติที่มีให้มากขึ้นยากที่จะตอบสนอง วิกฤตทางการเงินสาธารณะ ความเข้มงวดมาตรการ หรือนโยบายของ structural adjustment have frequently limited the capacity of Member States (particularly the developing countries) to take action. Yet the safeguarding of onthe major assets of a 'multidimensional' type of development which will ensure tbest possible general living conditions for both present and future generations. Many Member States have been led to the same conclusion: the need to provide substantially increased resources to preserve the cultural heritage, and to adopt tfunctions of the heritage so as to incorporate it in the human and natural

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งของมนุษยชาติ ในฐานะที่เป็นส่วนประกอบส่วนหนึ่งของการยืนยันและเพิ่มคุณค่าของอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมเป็นมรดกที่เป็นของมนุษย์ทุกคนที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรมให้แต่ละสถานที่โดยเฉพาะคุณสมบัติที่เป็นที่รู้จักและเป็นคลังเก็บของครวญเพลงประสบการณ์ การอนุรักษ์และนำเสนอมรดกทางวัฒนธรรมที่มีจึงมุมหินของนโยบายทางวัฒนธรรมใด ๆ . นี้เป็นหนึ่งในเขตที่การกระทำของยูเนสโกได้รับโดยเฉพาะอย่างยิ่ง appreciat และตั้งข้อสังเกตเป็นเรื่องทั้งด้านมาตรฐานการตั้งค่าและ preservatio ที่สำคัญและการป้องกันแคมเปญ ด้วยวิธีนี้จะได้ช่วยที่จะได้รับทั่วโลกรับรู้ของความคิดของมรดกทางวัฒนธรรมซึ่งในเวลาเดียวกันได้รับการขยายและขยาย. มรดกทางวัฒนธรรมที่ควรได้รับการพิจารณาทั้งในเวลาและในอวกาศ ก่อนจะไม่มีอีกต่อไปหยุดที่เริ่มต้นของศตวรรษที่สิบเก้าแต่ตอนนี้ยังรวบรวมบันทึกทิ้งไว้ข้างหลังศตวรรษที่ยี่สิบ ประการที่สองมีจุดมุ่งหมายคือไม่เพียง แต่จะ pres รายการจำนวนมากขึ้นของทรัพย์สินทางวัฒนธรรม แต่ยังเพื่อป้องกัน Complexe ที่ไปไกลเกินกว่าอนุสาวรีย์ขนาดใหญ่หรืออาคารของแต่ละบุคคล o การคิดมรดกขณะนี้ได้รับการขยายเพื่อรวมทั้งมนุษย์และธรรมชาติสิ่งแวดล้อมทั้งคอมเพล็กซ์สถาปัตยกรรมและโบราณคดีไม่เพียงแต่มรดกทางวัฒนธรรมชนบทและชนบทแต่ยังเมืองทางด้านเทคนิคหรืออุตสาหกรรมมรดกออกแบบอุตสาหกรรมและถนนเฟอร์นิเจอร์นอกจากนี้การเก็บรักษาของมรดกทางวัฒนธรรมขณะนี้ครอบคลุมไม่ใช่ฟิสิกส์มรดกทางวัฒนธรรมซึ่งรวมถึงสัญญาณและสัญลักษณ์ผ่านโดยในช่องปากการส่งรูปแบบศิลปะและวรรณกรรมของการแสดงออกภาษาวิถีชีวิตตำนานความเชื่อและพิธีกรรมระบบค่าและความรู้แบบดั้งเดิมและความรู้โฮสถานการณ์ของมรดกทางวัฒนธรรมที่มีความบกพร่องในช่วงปีที่ผ่านมาเป็นอีกครั้งของอุตสาหกรรม, เมืองอย่างรวดเร็วเพิ่มขึ้นในมลพิษทางอากาศที่ปัจจัยภูมิอากาศที่หลากหลายและการท่องเที่ยวมวล นอกจากนี้ยังมีตัวอย่างมากมายของไม่มีมรดกทางกายภาพที่กำลังจะตายเพราะของการหยุดชะงักของโครงสร้างทางเศรษฐกิจที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในชีวิตรูปแบบ. เป็นผลให้ประชาชนได้ตระหนักถึงคุณค่าของมรดกทางวัฒนธรรมที่ได้เพิ่มขึ้น. นี้เห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเจริญเติบโต จำนวนของคนที่ในหลายประเทศทั่วโลกเข้าเยี่ยมชมอาคารและสถาปัตยกรรมที่ทำขึ้นessenti ส่วนหนึ่งของมรดกทางวัฒนธรรม พลังของสมาคมที่จัดตั้งขึ้นเพื่อปกป้อง heritag และยังเพิ่มความสนใจในมรดกที่ไม่ใช่ทางกายภาพสะท้อนให้เห็นถึงชีวิตใหม่การพัฒนาทางวัฒนธรรม ในแง่ทั่วไปผ่านผลกระทบต่อ Activ ทางเศรษฐกิจและการท่องเที่ยวนโยบายเกี่ยวกับมรดกทางวัฒนธรรมให้contribut ที่มีประสิทธิภาพในการพัฒนา. แต่ความหมายกว้างของความคิดของมรดกทางวัฒนธรรมที่ให้ความท้าทายสำหรับการดำเนินการระดับชาติและนานาชาติที่มีการให้บริการมากขึ้นยากที่จะพบ วิกฤตในด้านการเงินสาธารณะเข้มงวดมาตรการหรือนโยบายของการปรับโครงสร้างได้รับการ จำกัด กำลังการผลิตของประเทศสมาชิกบ่อย (โดยเฉพาะประเทศกำลังพัฒนา) ที่จะดำเนินการ แต่การปกป้องในสินทรัพย์ที่สำคัญของชนิด'หลายมิติของการพัฒนาที่จะให้แน่ใจเสื้อที่ดีที่สุดสภาพความเป็นอยู่ทั่วไปทั้งในรุ่นปัจจุบันและอนาคต. ประเทศสมาชิกหลายคนได้รับจะนำไปสู่ข้อสรุปที่เหมือนกัน: ความจำเป็นที่จะให้ทรัพยากรที่เพิ่มขึ้นอย่างมากเพื่อรักษามรดกทางวัฒนธรรมและเพื่อนำมาใช้ทีฟังก์ชั่นของมรดกทางวัฒนธรรมเพื่อรวมไว้ในมนุษย์และธรรมชาติ