I wrote sendmail as a part-time, un

I wrote sendmail as a part-time, unpaid project. It was intended to be a quick way of making Arpanet mail more accessible to people at U.C. Berkeley. The key was to forward mail between existing networks, all of which were implemented as standalone programs that were unaware that more than one network even existed. Modifying more than a tiny amount of the existing software was infeasible with only one part-time programmer. The design had to minimize the amount of existing code that needed to be modified as well as the amount of new code that needed to be written. This constraint drove most of the rest of the design principles. As it turned out, in most cases they would have been the right thing to do even if there had been a larger team available.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมเขียน sendmail เป็นโครงการชั่วคราว ยังไม่ได้ชำระ สร้างขึ้นเพื่อเป็นวิธีรวดเร็วทำให้ Arpanet จดหมายสามารถเข้าถึงได้กับคนที่เบิร์กลีย์ U.C. คีย์จะถูกส่งต่อจดหมายระหว่างเครือข่ายที่มีอยู่ ซึ่งทั้งหมดถูกนำมาใช้เป็นโปรแกรมแบบสแตนด์อโลนที่ไม่รู้ว่า เครือข่ายมากกว่าหนึ่งแม้อยู่ ปรับเปลี่ยนมากกว่าจำนวนเล็ก ๆ ของซอฟต์แวร์ที่มีอยู่ถูกถอด ด้วยโปรแกรมเมอร์เพียงชั่วคราว การออกแบบเพื่อลดจำนวนรหัสที่มีอยู่แล้วที่ต้องปรับเปลี่ยนและยอดเงินของรหัสใหม่ที่จำเป็นต้องเขียน ได้ ข้อจำกัดนี้ขับรถส่วนใหญ่ของหลักการออกแบบ จะเปิดออก ในกรณีส่วนใหญ่ พวกเขาจะได้สิ่งถูกต้องแม้ว่าได้มีทีมใหญ่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมเขียน sendmail เป็นส่วนหนึ่งเวลาโครงการยังไม่ได้ชำระ มันตั้งใจที่จะเป็นวิธีที่รวดเร็วในการทำจดหมาย Arpanet สามารถเข้าถึงคนที่เบิร์กเลย์ ที่สำคัญคือการส่งต่อจดหมายระหว่างเครือข่ายที่มีอยู่ทั้งหมดที่ถูกนำมาใช้เป็นโปรแกรมแบบสแตนด์อโลนที่มีไม่รู้ว่ามากกว่าหนึ่งเครือข่ายที่มีอยู่แม้กระทั่ง การปรับเปลี่ยนมากกว่าจำนวนเงินที่เล็ก ๆ ของซอฟต์แวร์ที่มีอยู่เป็นไปไม่ได้มีเพียงหนึ่งโปรแกรมนอกเวลา การออกแบบที่มีการลดปริมาณของรหัสที่มีอยู่ที่จะต้องแก้ไขเช่นเดียวกับปริมาณของรหัสใหม่ที่จำเป็นต้องเขียน ข้อ จำกัด นี้ขับรถส่วนที่เหลือของหลักการออกแบบ ที่จะเปิดออกในกรณีส่วนใหญ่พวกเขาจะได้รับสิ่งที่ถูกต้องที่จะทำแม้ว่าจะมีเคยเป็นทีมใหญ่ที่มีอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเขียนโปรแกรม Sendmail เป็นพาร์ทไทม์ จ่ายค่าโครงการ ก็ตั้งใจที่จะเป็นวิธีที่รวดเร็วของการเข้าถึงประชาชน ซึ่งเมล์ที่ UC . เบิร์กลีย์ ที่สำคัญคือ จดหมายส่งต่อระหว่างเครือข่ายที่มีอยู่ทั้งหมด ซึ่งถูกนำมาใช้เป็นโปรแกรมแบบสแตนด์อโลนที่ไม่รู้ว่าเครือข่ายมากกว่าหนึ่งจะมีตัวตนด้วยซ้ำการปรับเปลี่ยนมากกว่าจํานวนเล็ก ๆของซอฟต์แวร์ที่มีอยู่ก็ทำเพียงหนึ่งทำงานโปรแกรมเมอร์ การออกแบบที่ต้องลดจำนวนของรหัสที่มีอยู่ ที่ต้องได้รับการแก้ไข รวมทั้งปริมาณของรหัสใหม่ที่ต้องเขียน ข้อจำกัดนี้ทำให้มากที่สุดของส่วนที่เหลือของหลักการออกแบบ เรื่องกลับกลายเป็นว่าในกรณีส่วนใหญ่พวกเขาจะได้รับการทำสิ่งที่ถูกต้อง แม้มีทีมขนาดใหญ่ พร้อมใช้งาน