food on the plate. Carrots could be

food on the plate. Carrots could be eaten cooked instead of grated. Thus, independence could be maintained through creativity in adaptation and simplification of cooking methods.
Although independence is highly valued, many people with eating difficulties need help from other people sooner or later in order to manage their eating situation (Fennell, Phillipson, & Evers, 1988; Hockey & James, 1993). The home-delivered meal has been described as a symbol of dependency even for those without specific eating difficulties (Pajalic, Persson, Westergren, Berggren, & Skovdahl, 2012). Various life events, for example the passing away of one ́s partner, may lead to elderly people moving from independence to dependence (Edfors & Westergren, 2012). Illness is another example, which may also influence gender roles concerning food, making the wife the “food-receiver” and the husband the “food-giver” (Fjellström, 2009). In a study of stroke patients, negative feelings of dependency as well as feelings of abandonment and loss, were described by those having eating difficulties as a result of their stroke (Carlsson et al., 2004). Feelings of dependency were obvious during the meals, where risks of spilling, coughing and not being able to manipulate the food on the plate were reported. Two types of losses were described: the loss of function in relation to eating and the loss of the possibility to perform certain activities in relation to food and eating. In another study by Jacobsson et al. (2000), the problem of asking for help was further described, as well as the difficulties of dealing with feelings of clumsiness and uncertainty. Medin, Larsson, von Arbin, Wredling and Tham (2010) also described the difficulties concerned with receiving help from others, such as unknown people cutting the food on the plate and having to be fed by others. Lack of control regarding speed and rhythm was extremely troublesome, as well as obtaining appropriate sized pieces of food (Medin, Larson, von Arbin, Wredling, & Tham, 2010). Being fed has been associated with feelings of humiliation (Jacobsson et al., 2000).
5.3 Managing the Meal Situation
Different strategies to manage the eating situation are described by home-living elderly people with motoric eating difficulties. Common strategies to maintain independence were, for example, simplifying cooking and eating, and eating more cold meals and snacks (Andersson & Sidenvall, 2001; Gustafsson & Sidenvall, 2002; Mattsson Sydner et al., 2007; Lundkvist et al., 2010). Fewer cooked meals and more cold meals and snack-events with coffee and cake have also been described as frequent in other studies, especially among elderly people living alone (Sidenvall et al., 2001; Edfors & Westergren, 2012). Those who lived with a partner more often described how they ate “proper meals” (Gustafsson & Sidenvall, 2002). “Less elaborate meals” have been described as a result of having specific eating difficulties, but also as a result of loss of appetite, frailty and loneliness (Mattsson Sydner et al., 2007).
Lowering ambitions and using familiar products, ingredients and dishes are also common strategies employed to maintain independence (Sidenvall et al., 2001; Gustafsson et al., 2003). Cooking something new can be exhausting so by using previously tested dishes, no recipes are needed and the process is perceived as much easier (Sidenvall et al., 2001). Some women with tremors choose to eat with a spoon in order to be able to eat independently, even though they commented on the fact that it was not culturally correct. The women who had suffered a stroke concentrated on being able to control their movements and activities again. If they could not cook themselves, being able to buy convenience food could be seen as a deliberate choice, at least in a transitional phase. This was a way of showing independence and managing the meal situation in relation to what and when to eat, despite the disease (Sidenvall et al., 2001; Gustafsson et al., 2003).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาหารในจาน สามารถรับประทานแครอทสุกแทนยังได้ ดังนั้น สามารถรักษาเอกราชผ่านความคิดสร้างสรรค์ในการปรับและรวบวิธีการปรุงอาหารแม้ว่าความเป็นอิสระมีมูลค่าสูง กินความยากลำบากหลายคนต้องความช่วยเหลือจากคนอื่นช้าเพื่อจัดการสถานการณ์ของพวกเขารับประทานอาหาร (Fennell, Phillipson, & Evers, 1988 ฮอกกี้และ James, 1993) อธิบายอาหารส่งบ้านเป็นสัญลักษณ์ของการอ้างอิงสำหรับผู้ที่ไม่มีการรับประทานอาหารลำบาก (Pajalic, Persson, Westergren, Berggren, & Skovdahl, 2012) เหตุการณ์ชีวิตต่าง ๆ ตัวอย่างการผ่านไปของ ́s หนึ่งคู่ อาจทำให้ผู้สูงอายุที่ย้ายจากเอกราชไปพึ่งพา (Edfors & Westergren, 2012) เจ็บป่วยเป็นอย่างอื่น ซึ่งอาจยังมีอิทธิพลต่อบทบาทเพศเกี่ยวข้องกับอาหาร ทำให้สามีและภรรยา "อาหารผู้รับ" ใน "อาหาร-giver" (Fjellström, 2009) ในการศึกษาโรคหลอดเลือดสมอง ผู้ป่วย ความรู้สึกทางลบของการอ้างอิงและความรู้สึกของ abandonment และสูญหาย ถูกอธิบาย โดยผู้ที่มีความยากลำบากจากการจังหวะ (Carlsson et al., 2004) การรับประทานอาหาร ความรู้สึกของการอ้างอิงได้ชัดเจนระหว่างอาหาร ที่มีรายงานความเสี่ยงออก ไอ และไม่สามารถจัดการกับอาหารในจาน ขาดทุนสองชนิดที่อธิบายไว้: สูญเสียฟังก์ชันเกี่ยวกับการกินและการสูญเสียความสามารถในการดำเนินกิจกรรมบางอย่างเกี่ยวกับอาหารและการกิน ในการศึกษาอื่นโดย Jacobsson et al. (2000), ปัญหาขอความช่วยเหลือที่เพิ่มเติมอธิบาย และความยากของการจัดการกับความรู้สึกวิงเวียนและความไม่แน่นอน Medin, Larsson ฟอน Arbin, Wredling และถ้ำ (2010) ยังอธิบายปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการรับความช่วยเหลือจากผู้อื่น เช่นคนไม่รู้จักตัดอาหารในจาน และมีที่จะเลี้ยงคนอื่น ขาดการควบคุมความเร็วและจังหวะถูกมากซึง ตลอดจนได้รับที่เหมาะสมขนาดชิ้น (Medin, Larson ฟอน Arbin, Wredling และ ถ้ำ 2010) การเลี้ยงแล้วเกี่ยวข้องกับความรู้สึกอับอาย (Jacobsson et al., 2000)5.3 การจัดการสถานการณ์อาหารกลยุทธ์ต่าง ๆ ในการจัดการสถานการณ์ที่กินไว้ โดยผู้สูงอายุบ้านอยู่อาศัยด้วยความยากลำบากกิน motoric เพื่อรักษาเอกราชได้ เช่น ให้อาหารกิน และรับประทานอาหารเย็นและอาหารว่าง (Andersson & Sidenvall, 2001 เพิ่มเติม Gustafsson & Sidenvall, 2002 Mattsson Sydner et al., 2007 Lundkvist et al., 2010) อาหารสุกน้อยลง และยิ่งเย็นอาหาร และ กิจกรรมขนมกับกาแฟและขนมเค้กได้ยังถูกอธิบายไว้เป็นประจำในการศึกษาอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ผู้สูงอายุอยู่คนเดียว (Sidenvall และ al., 2001 Edfors & Westergren, 2012) ผู้ที่อาศัยอยู่กับหุ้นส่วนมากมักจะอธิบายวิธีกิน "อาหารที่เหมาะสม" (Gustafsson & Sidenvall, 2002) มีการอธิบาย "อาหารอย่างประณีตน้อย" เนื่อง จากมีปัญหาการรับประทานอาหาร แต่ยังเป็นผลมา จากการสูญเสียความอยากอาหาร frailty และความเหงา (Mattsson Sydner et al., 2007)ลดความทะเยอทะยาน และใช้ผลิตภัณฑ์ที่คุ้นเคย วัตถุดิบและอาหารเป็นกลยุทธ์ทั่วไปเพื่อรักษาเอกราช (Sidenvall และ al., 2001 Gustafsson และ al., 2003) อาหารสิ่งใหม่ได้อาบเหงื่อต่างน้ำเพื่อใช้อาหารก่อนหน้านี้ทดสอบ สูตรไม่มีความจำเป็น และกระบวนการถือว่าเป็นมากขึ้น (Sidenvall et al., 2001) ผู้หญิงบางคนกับ tremors เลือกกินเพื่อให้สามารถกินได้อย่างอิสระ แม้ว่าพวกเขาแสดงความคิดเห็นในข้อเท็จจริงที่ไม่ถูกต้องทางวัฒนธรรมกับการช้อน ผู้หญิงที่ได้รับความเดือดร้อนเรื่องเข้มข้นในความสามารถในการควบคุมการเคลื่อนไหวและกิจกรรมของพวกเขาอีกครั้ง ถ้าพวกเขาไม่สามารถปรุงอาหารเอง ความสามารถในการผ่อนคลายสามารถเห็นได้เลือกกระทำ น้อยในระยะอีกรายการ นี้เป็นวิธีแสดงความเป็นอิสระ และจัดการสถานการณ์อาหารเกี่ยวกับอะไรและเมื่อกิน แม้ มีโรค (Sidenvall และ al., 2001 Gustafsson และ al., 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาหารบนจาน แครอทสามารถนำมารับประทานที่ปรุงสุกแทนการขูด ดังนั้นความเป็นอิสระอาจได้รับการรักษาที่ผ่านการคิดสร้างสรรค์ในการปรับตัวและความเรียบง่ายของวิธีการปรุงอาหาร.
แม้ว่าความเป็นอิสระมีมูลค่าสูงหลายคนที่มีความยากลำบากในการรับประทานอาหารที่ต้องการความช่วยเหลือจากคนอื่น ๆ ไม่ช้าก็เร็วเพื่อจัดการสถานการณ์กินของพวกเขา (Fennell, Phillipson และ Evers, 1988; ฮอกกี้และเจมส์ 1993) อาหารที่บ้านส่งได้รับการอธิบายเป็นสัญลักษณ์ของการพึ่งพาได้สำหรับผู้ที่ไม่มีปัญหาการรับประทานอาหารที่เฉพาะเจาะจง (Pajalic, เพอร์สัน, Westergren, Berggren และ Skovdahl 2012) เหตุการณ์ในชีวิตต่างๆเช่นถึงแก่กรรมหุ้นส่วนหนึ่ง s อาจนำไปสู่ผู้สูงอายุที่ย้ายมาจากความเป็นอิสระในการพึ่งพาอาศัยกัน (Edfors และ Westergren 2012) เจ็บป่วยเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งซึ่งอาจมีผลต่อบทบาททางเพศที่เกี่ยวข้องกับอาหารที่ทำให้ภรรยา "อาหารรับ" และสามี "อาหารที่มอบให้" (Fjellström 2009) ในการศึกษาของผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง, ความรู้สึกเชิงลบของการพึ่งพาเช่นเดียวกับความรู้สึกของการละทิ้งและการสูญเสียที่ถูกอธิบายโดยผู้ที่มีความยากลำบากในการรับประทานอาหารที่เป็นผลมาจากโรคหลอดเลือดสมองของพวกเขา (คาร์ลสัน et al., 2004) ความรู้สึกของการพึ่งพาเห็นได้ชัดในระหว่างมื้ออาหารที่ความเสี่ยงของการหก, ไอและจะไม่สามารถที่จะจัดการกับอาหารในจานที่ได้รับรายงาน ทั้งสองประเภทของการสูญเสียกำลังอธิบาย: การสูญเสียของการทำงานที่เกี่ยวข้องกับการรับประทานอาหารและการสูญเสียความเป็นไปได้ในการดำเนินกิจกรรมบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับอาหารและการรับประทานอาหาร ในการศึกษาโดย Jacobsson et al, อื่น (2000) ปัญหาของการขอความช่วยเหลือที่ถูกอธิบายต่อไปเช่นเดียวกับความยากลำบากในการจัดการกับความรู้สึกของความซุ่มซ่ามและความไม่แน่นอน Medin, ลาร์สสันฟอน Arbin, Wredling และถ้ำ (2010) อธิบายปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการได้รับความช่วยเหลือจากคนอื่น ๆ เช่นคนที่ไม่รู้จักตัดอาหารบนจานและต้องได้รับการเลี้ยงดูโดยคนอื่น ๆ ขาดการควบคุมเกี่ยวกับความเร็วและจังหวะลำบากเป็นอย่างมากเช่นเดียวกับการได้รับชิ้นขนาดที่เหมาะสมของอาหาร (Medin, Larson ฟอน Arbin, Wredling และถ้ำ 2010) เป็นอาหารที่ได้รับการที่เกี่ยวข้องกับความรู้สึกของความอัปยศอดสู (Jacobsson et al., 2000).
5.3
การจัดการสถานการณ์มื้อกลยุทธ์ที่แตกต่างกันในการจัดการสถานการณ์การรับประทานอาหารที่มีการอธิบายโดยอาศัยอยู่ที่บ้านผู้สูงอายุที่มีปัญหาการรับประทานอาหารmotoric กลยุทธ์ร่วมกันในการรักษาความเป็นอิสระได้เช่นลดความซับซ้อนของการปรุงอาหารและการรับประทานอาหารและการรับประทานอาหารมื้อเย็นมากขึ้นและอาหารว่าง (แอนเดอและ Sidenvall 2001; กุสตาฟและ Sidenvall 2002; Mattsson Sydner et al, 2007;.. Lundkvist et al, 2010) . น้อยลงอาหารที่ปรุงสุกและอาหารเย็นมากขึ้นและเหตุการณ์ขนมกับกาแฟและขนมเค้กยังได้รับการอธิบายเป็นบ่อยในการศึกษาอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ผู้สูงอายุอยู่คนเดียว (Sidenvall et al, 2001;. & Edfors Westergren 2012) บรรดาผู้ที่อาศัยอยู่กับพันธมิตรมากขึ้นมักจะเล่าให้ฟังว่าพวกเขากิน "อาหารที่เหมาะสม" (กุสตาฟและ Sidenvall, 2002) "อาหารที่ซับซ้อนน้อย" ได้รับการอธิบายเป็นผลมาจากมีปัญหาการรับประทานอาหารที่เฉพาะเจาะจง แต่ยังเป็นผลมาจากการสูญเสียความกระหายความอ่อนแอและความเหงา (Mattsson Sydner et al., 2007).
ลดความทะเยอทะยานและใช้ผลิตภัณฑ์ที่คุ้นเคยส่วนผสมและอาหาร นอกจากนี้ยังมีกลยุทธ์ที่ใช้ในการร่วมกันรักษาความเป็นอิสระ (Sidenvall et al, 2001;.. กุสตาฟ, et al, 2003) การปรุงอาหารสิ่งใหม่ ๆ สามารถหลบหนีเพื่อให้อาหารโดยใช้การทดสอบก่อนหน้านี้ไม่มีสูตรที่มีความจำเป็นและกระบวนการรับรู้เป็นง่ายมาก (Sidenvall et al., 2001) ผู้หญิงบางคนที่มีแรงสั่นสะเทือนเลือกที่จะกินด้วยช้อนเพื่อที่จะสามารถที่จะกินอย่างอิสระถึงแม้ว่าพวกเขาความเห็นเกี่ยวกับความจริงที่ว่ามันไม่ถูกต้องทางวัฒนธรรม ผู้หญิงที่ได้รับความเดือดร้อนเป็นจังหวะที่มีความเข้มข้นในความสามารถในการควบคุมการเคลื่อนไหวของพวกเขาและกิจกรรมอีกครั้ง หากพวกเขาไม่สามารถปรุงตัวเองความสามารถในการซื้ออาหารความสะดวกสบายอาจจะเห็นเป็นทางเลือกที่เจตนาอย่างน้อยในการเปลี่ยนผ่านขั้นตอน นี่เป็นวิธีการแสดงความเป็นอิสระและการจัดการสถานการณ์อาหารในความสัมพันธ์กับสิ่งที่และเมื่อกินแม้จะมีโรค (Sidenvall et al, 2001;.. กุสตาฟ, et al, 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาหารในจาน แครอทอาจจะกินสุกแทนขูด จึงสามารถรักษาเอกราชผ่านความคิดสร้างสรรค์ในการปรับตัวและหนึ่งเดียวของวิธีการปรุงอาหาร .
ถึงแม้ว่าความเป็นอิสระมีมูลค่าสูง , หลายคนที่มีปัญหาการรับประทานอาหารต้องการความช่วยเหลือจากคนอื่นไม่ช้าก็เร็วเพื่อจัดการสถานการณ์การกิน ( เฟนเนิลล์ฟิลเลิปสัน& , , เอเวอร์ , 1988 ; ฮอกกี้&เจมส์1993 ) หน้าแรกการจัดส่งอาหารได้รับการอธิบายในฐานะที่เป็นสัญลักษณ์ของการพึ่งพาแม้สำหรับผู้ที่ไม่มีความเฉพาะเจาะจงกิน ( pajalic persson เวสเตอร์เกรนเบอร์เกรน , , , , skovdahl & 2012 ) เหตุการณ์ต่างๆในชีวิต เช่น การจากไปของหนึ่ง́คู่ อาจทำให้ผู้สูงอายุย้ายความเป็นอิสระจากการพึ่งพา ( edfors &เวสเตอร์เกรน , 2012 ) ป่วยเป็นอย่างอื่นซึ่งอาจมีผลต่อเพศบทบาทในด้านอาหาร ทำให้ภรรยา " รับอาหาร " และสามี " ผู้ให้อาหาร " ( fjellstro ̈ M , 2009 ) ในการศึกษาผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง , ความรู้สึกเชิงลบของการพึ่งพารวมทั้งความรู้สึกของการถูกทอดทิ้งและการสูญเสีย ถูกอธิบายโดยผู้ที่มีปัญหาการรับประทานอาหารเป็นผลของโรคหลอดเลือดสมองของพวกเขา ( คาร์ลสัน et al . , 2004 )ความรู้สึกของการได้ชัดเจนในช่วงอาหารที่เสี่ยงเกิน ไอ และไม่สามารถที่จะจัดการกับอาหารในจานถูกรายงาน สองประเภทของการสูญเสียกำลังอธิบาย : การสูญเสียการทำงานของความสัมพันธ์กับการรับประทานอาหารและการสูญเสียของความเป็นไปได้ในการทำกิจกรรมบางอย่างที่สัมพันธ์กับอาหารและการกิน ในการศึกษาอื่นโดย jacobsson et al . ( 2000 )ปัญหาของขอช่วยอธิบายเพิ่มเติม ตลอดจนความยากลำบากในการจัดการกับความรู้สึกของความซุ่มซ่ามและความไม่แน่นอน medin ลาร์สสัน , จาก , arbin wredling ถ้ำ ( 2010 ) , และยังอธิบายปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการได้รับความช่วยเหลือจากผู้อื่น เช่น ไม่รู้จักคนตัดอาหารบนจาน และต้องเลี้ยงโดยคนอื่นการขาดการควบคุมในเรื่องความเร็ว และจังหวะก็แสนลำบาก รวมทั้งการได้รับที่เหมาะสมขนาดชิ้นอาหาร ( medin Larson , จาก , arbin wredling & , , ถ้ำ , 2010 ) ที่ถูกเลี้ยง ถูกเชื่อมโยงกับความรู้สึกของความอัปยศอดสู ( jacobsson et al . , 2000 )
กาก
5.3 การจัดการสถานการณ์