Cooperative learning is an approach

Cooperative learning is an approach to groupwork that minimizes the occurrence of those unpleasant situations and maximizes the learning and satisfaction that result from working on a high-performance team. Cooperation enhances learning in several ways. Weak students working individually are likely to give up when they get stuck; working cooperatively, they keep going. Strong students faced with the task of explaining and clarifying material to weaker students often find gaps in their own understanding and fill them in. Students working alone may tend to delay completing assignments or skip them altogether, but when they know that others are counting on them, they are motivated to do the work in a timely manner.
Several definitions of cooperative learning have been formulated. The one most widely used in higher education is probably that of David and Roger Johnson of the University of Minnesota. According to the Johnson & Johnson model, cooperative learning is instruction that involves students working in teams to accomplish a common goal, under conditions that include the following elements:
1. Positive interdependence. Team members are obliged to rely on one another to achieve the goal.
If any team members fail to do their part, everyone suffers consequences.
2. Individual accountability. All students in a group are held accountable for doing their share of the work and for mastery of all of the material to be learned.
3. Face-to-face promotive interaction. Although some of the group work may be parcelled out and done individually, some must be done interactively, with group members providing one another with feedback, challenging reasoning and conclusions, and perhaps most importantly, teaching and encouraging one another.
4. Appropriate use of collaborative skills. Students are encouraged and helped to develop and practice trust-building, leadership, decision-making, communication, and conflict management skills.
5. Group processing. Team members set group goals, periodically assess what they are doing well
as a team, and identify changes they will make to function more effectively in the future.

Cooperative learning is appropriate to apply in nursing because cooperative learning taught students tend to exhibit higher academic achievement, greater persistence through graduation, better high-level reasoning and critical thinking skills, deeper understanding of learned material, greater time on task and less disruptive behavior in class, lower levels of anxiety and stress, greater intrinsic motivation to learn and achieve, greater ability to view situations from others’ perspectives, more positive and supportive relationships with peers, more positive attitudes toward subject areas, and higher self-esteem.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรียนรู้แบบมีส่วนร่วมเป็นวิธีการเพื่อ groupwork ที่ช่วยลดการเกิดสถานการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ และวางการเรียนและความพึงพอใจที่ได้จากการทำงานทีมประสิทธิภาพสูง ความร่วมมือช่วยเรียนรู้หลายวิธี นักเรียนอ่อนทำงานแต่ละจะให้เมื่อพวกเขาติด ทำงาน cooperatively พวกเขาเก็บไป นักเรียนเข้มแข็งเผชิญกับภารกิจของการอธิบาย และทำวัสดุแข็งแกร่งนักเรียนมักจะพบช่องว่างในความเข้าใจของตนเอง และกรอกข้อมูลใน นักเรียนที่ทำงานคนเดียวอาจมีแนวโน้มเลื่อนกำหนดเสร็จสมบูรณ์ หรือข้ามไป แต่เมื่อพวกเขารู้ว่า คนอื่น ๆ นับได้ มีแรงบันดาลใจให้ทำงานได้อย่างทันท่วงที ได้รับสูตรคำนิยามต่าง ๆ ของการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม หนึ่งที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในระดับอุดมศึกษาจะคงที่ของ David และ Roger Johnson ของมหาวิทยาลัยมินนิโซตา ตาม Johnson & Johnson สหกรณ์ รูปแบบการเรียนรู้เป็นคำสั่งที่เกี่ยวข้องกับนักศึกษาทำงานในทีมเพื่อให้บรรลุเป้าหมายร่วมกัน ภายใต้เงื่อนไขที่มีองค์ประกอบต่อไปนี้: 1. บวกอิสระเสรี สมาชิกในทีมมี obliged พึ่งพากันเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย ถ้าทีมไม่สามารถทำของพวกเขา คน suffers ผล 2. ความรับผิดชอบแต่ละ นักเรียนทุกคนในกลุ่มมีขึ้นรับผิดชอบทำกันของงาน และเป็นครูของวัสดุที่จะต้องเรียนรู้ทั้งหมด 3. แบบพบปะ promotive โต้ตอบ แม้ว่าบางส่วนของการทำงานของกลุ่มอาจจะ parcelled ออก และทำแต่ละ บางต้องทำโต้ตอบ กับสมาชิกกลุ่มอื่นให้ มีผลป้อนกลับ การท้าทายเหตุผล และ บทสรุป และทีสำคัญ สอน และส่งเสริมกัน 4. การใช้ทักษะทำงานร่วมกัน นักเรียนมีกำลังใจ และช่วยในการพัฒนา และฝึก สร้างความน่าเชื่อถือ ผู้นำ ตัดสินใจ สื่อสาร และทักษะการจัดการความขัดแย้ง 5. กลุ่มประมวลผล ทีมสมาชิกกลุ่มที่ตั้งเป้าหมาย ประเมินเป็นระยะ ๆ พวกเขาจะทำอะไรดี เป็นทีม และระบุการเปลี่ยนแปลงที่จะทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นในอนาคต เรียนรู้แบบมีส่วนร่วมที่เหมาะสมเพื่อใช้ในการพยาบาลเนื่องจากการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมสอนนักเรียนมีแนวโน้มที่แสดงผลสัมฤทธิ์ทางวิชาการสูงขึ้น คงอยู่มากขึ้นผ่านการศึกษา เหตุผลระดับสูงดีกว่า และวิจารณญาณทักษะ เข้าใจลึกเรียนรู้วัสดุ เวลามากขึ้นในงาน และน้อยขวัญพฤติกรรมในชั้นเรียน ต่ำกว่าระดับของความวิตกกังวลและความเครียด แรงจูงใจ intrinsic มากกว่า การเรียนรู้ให้ บรรลุ สามารถดูสถานการณ์จากมุมมองของคนอื่นมากขึ้น ขึ้นบวก และสนับสนุนความสัมพันธ์กับเพื่อน เจตคติเรื่อง และนับถือตนเองสูงมากบวก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเรียนแบบร่วมมือเป็นวิธีการที่ groupwork ที่ช่วยลดการเกิดขึ้นของสถานการณ์ที่ไม่พึงประสงค์เหล่านั้นและเพิ่มการเรียนรู้และความพึงพอใจที่เกิดจากการทำงานในทีมที่มีประสิทธิภาพสูง ความร่วมมือช่วยเพิ่มการเรียนรู้ในหลายวิธี นักเรียนอ่อนแอทำงานเป็นรายบุคคลมีแนวโน้มที่จะให้ขึ้นเมื่อพวกเขาได้รับการติด; ทำงานร่วมกันพวกเขาให้ไป นักเรียนที่แข็งแกร่งต้องเผชิญกับงานของการอธิบายและชี้แจงวัสดุให้กับนักเรียนที่อ่อนแอมักจะพบช่องว่างในความเข้าใจของตัวเองและส่งพวกเขาใน. นักเรียนทำงานคนเดียวอาจมีแนวโน้มที่จะชะลอการเสร็จสิ้นการที่ได้รับมอบหมายหรือข้ามพวกเขาทั้งหมด แต่เมื่อพวกเขารู้ว่าคนอื่นจะนับที่พวกเขา พวกเขามีแรงจูงใจที่จะทำงานในเวลาที่เหมาะสม.
คำจำกัดความของการเรียนรู้หลายสหกรณ์ได้รับการคิดค้น หนึ่งที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการศึกษาที่สูงขึ้นอาจจะเป็นที่ของเดวิดโรเจอร์จอห์นสันและของมหาวิทยาลัยมินนิโซตา ตามที่จอห์นสันแอนด์จอห์นสันรูปแบบการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมคือการเรียนการสอนที่เกี่ยวข้องกับนักเรียนทำงานในทีมเพื่อให้บรรลุเป้าหมายร่วมกันภายใต้เงื่อนไขที่มีองค์ประกอบต่อไปนี้:
1 การพึ่งพาซึ่งกันและกันในเชิงบวก สมาชิกในทีมมีหน้าที่ที่จะต้องพึ่งพาคนอื่นเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย.
หากสมาชิกในทีมไม่ได้ทำส่วนของพวกเขาทุกคนได้รับความทุกข์ผลกระทบ.
2 ความรับผิดชอบส่วนบุคคล นักเรียนทุกคนในกลุ่มจะรับผิดชอบสำหรับการทำหุ้นของพวกเขาในการทำงานและการเรียนรู้ของทั้งหมดของวัสดุที่จะเรียนรู้.
3 ใบหน้าเพื่อใบหน้าส่งเสริมการทำงานร่วมกัน แม้ว่าบางส่วนของการทำงานเป็นกลุ่มอาจจะเศษเสี้ยวออกมาและทำรายบุคคลบางคนจะต้องทำแบบที่สามารถโต้ตอบกับสมาชิกในกลุ่มให้อีกคนหนึ่งที่มีความคิดเห็นที่ท้าทายเหตุผลและข้อสรุปและบางทีอาจจะสำคัญที่สุดคือการเรียนการสอนและการส่งเสริมให้คนอื่น.
4 การใช้งานที่เหมาะสมของทักษะการทำงานร่วมกัน นักเรียนได้รับการสนับสนุนและช่วยในการพัฒนาและความไว้วางใจอาคารปฏิบัติเป็นผู้นำในการตัดสินใจการสื่อสารและทักษะการจัดการความขัดแย้ง.
5 การประมวลผลกลุ่ม สมาชิกในทีมตั้งกลุ่มเป้าหมายเป็นระยะประเมินสิ่งที่พวกเขากำลังทำกันเป็นทีมและระบุการเปลี่ยนแปลงพวกเขาจะทำให้การทำงานมีประสิทธิภาพมากขึ้นในอนาคต. การเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมมีความเหมาะสมที่จะใช้ในการพยาบาลเพราะการเรียนแบบร่วมมือสอนนักเรียนมีแนวโน้มที่จะแสดงผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนที่สูงขึ้น ติดตามากขึ้นผ่านการสำเร็จการศึกษาที่ดีกว่าการให้เหตุผลในระดับสูงและทักษะการคิดที่สำคัญความเข้าใจที่ลึกซึ้งของวัสดุที่ได้เรียนรู้เวลามากขึ้นในการงานและพฤติกรรมก่อกวนน้อยในชั้นเรียนระดับต่ำของความวิตกกังวลและความเครียดแรงจูงใจภายในมากขึ้นที่จะเรียนรู้และบรรลุความสามารถมากขึ้น เพื่อดูสถานการณ์จากมุมมองของคนอื่นมากขึ้นความสัมพันธ์ที่ดีและให้การสนับสนุนกับเพื่อนทัศนคติเชิงบวกมากขึ้นต่อสาขาวิชาและสูงกว่าภาคภูมิใจในตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเรียนแบบร่วมมือเป็นแนวทางในการทำงานที่ช่วยลดการเกิดของผู้ที่ไม่พอใจสถานการณ์และเพิ่มการเรียนรู้ และความพึงพอใจ ที่เป็นผลจากการทำงานเป็นทีมที่มีประสิทธิภาพสูง . ความร่วมมือเพิ่มการเรียนรู้ได้หลายวิธี นักศึกษาทำงานอ่อนแอบุคคลมีแนวโน้มที่จะให้ขึ้นเมื่อพวกเขาติด การทำงานร่วมกัน พวกเขาเก็บไปนักเรียนที่เข้มแข็งเผชิญกับงานของการอธิบายและชี้แจงข้อมูลนักเรียนอ่อนแอมักจะหาช่องว่างในความเข้าใจของตนเอง และกรอกรายละเอียดใน นักศึกษาทำงานคนเดียวอาจมีแนวโน้มที่จะล่าช้าได้รับมอบหมายหรือข้ามพวกเขาทั้งหมด แต่เมื่อพวกเขารู้ว่าคนอื่นจะนับที่พวกเขามีแรงจูงใจที่จะทำงานในเวลาที่เหมาะสม .
หลายคำนิยามของการเรียนรู้สหกรณ์ได้ถูกสร้างขึ้น คนส่วนใหญ่ใช้กันอย่างแพร่หลายในระดับอุดมศึกษาอาจเป็นว่าของเดวิด และ โรเจอร์ จอห์นสัน จากมหาวิทยาลัยมินเนโซต้า ตามรูปแบบ จอห์นสัน&จอห์นสัน , การเรียนแบบร่วมมือ เป็นการสอนที่เกี่ยวข้องกับนักศึกษาทำงานเป็นทีมเพื่อบรรลุเป้าหมายร่วมกัน ภายใต้เงื่อนไขว่า รวมถึงองค์ประกอบต่อไปนี้ :
1การพึ่งพาอาศัยกันทางบวก สมาชิกในทีมจะต้องพึ่งพากันและกันเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย หากทีมใดสมาชิก
ล้มเหลวที่จะทำส่วนหนึ่งของพวกเขาทุกคนได้รับผลกระทบ .
2 ความรับผิดชอบของแต่ละบุคคล นักเรียนทุกคนในกลุ่มจะรับผิดชอบทำหุ้นของงานและการเรียนรู้ทั้งหมดของวัสดุที่จะเรียนรู้ .
3 ใบหน้าเพื่อใบหน้าปฏิสัมพันธ์ในการ .แม้ว่าบางส่วนของการทำงานกลุ่ม อาจจะ parcelled ออกมาทำส่วนตัว บางอย่างต้องทำสามารถโต้ตอบกับสมาชิกในกลุ่มให้กันและกันด้วยความท้าทายเหตุผลและข้อสรุป และบางทีที่สำคัญที่สุดคือ การสอน และให้กำลังใจกันและกัน .
4 ใช้ที่เหมาะสมของทักษะร่วมกัน นักเรียนจะได้รับการส่งเสริมและช่วยพัฒนาและฝึกใจตึกภาวะผู้นำ การตัดสินใจ การสื่อสาร และทักษะการจัดการความขัดแย้ง .
5 การประมวลผลกลุ่ม สมาชิกทีมตั้งกลุ่มเป้าหมาย เป็นระยะ ๆ ประเมินสิ่งที่พวกเขาทำได้ดี
เป็นทีม และการระบุการเปลี่ยนแปลงที่พวกเขาจะทำให้การทำงานมีประสิทธิภาพมากขึ้นในอนาคต

การเรียนแบบร่วมมือที่เหมาะสมเพื่อใช้ในการพยาบาล เพราะการเรียนแบบสอนนักเรียนมีแนวโน้มที่จะแสดงสูงกว่าผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนความคงทนมากขึ้นผ่านการศึกษา , เหตุผลพื้นฐานที่ดีและทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ , ความเข้าใจลึกของวัสดุ เรียนรู้ เวลามากขึ้นในงานและพฤติกรรมก้าวร้าวน้อยกว่าในชั้นเรียน ระดับของความวิตกกังวลและความเครียดมากกว่าแรงจูงใจภายในการเรียนรู้และบรรลุความสามารถมากขึ้นเพื่อดูสถานการณ์จากมุมมองของผู้อื่น ความสัมพันธ์ในเชิงบวกมากขึ้น และเกื้อกูลกับเพื่อน บวกมากขึ้น ทัศนคติต่อวิชา และ สูง มั่นใจในตนเอง