AbstractThe brown planthopper (BPH)

Abstract
The brown planthopper (BPH) is a pest which destroys rice paddy fields. To determine the molecular mechanism of the resistance of rice plants to BPH, the proteomic profiles of two contrasting rice cultivars, TN1 (susceptible) and PTB33 (resistant), were compared. This information was then used to investigate protein expression during BPH feeding. Rice seedlings were inoculated with BPH nymphs to screen for resistance behavior among five selected cultivars. Following inoculation, small BPHs were introduced to the rice seedlings at a ratio of 8:1 (BPH: rice seedling) and the hopperburn symptom on each cultivar was measured over the fourteen day period of observation. The samples demonstrating the highest resistance to BPH (PTB33) and susceptibility (TN1) were then chosen for protein extraction and comparison. An observed total of nineteen protein spots demonstrated significant differences between the two cultivars, with a two-dimensional electrophoresis (2-DE) and mass spectrometry (LC-MS/MS) approach adopted to identify the results of the experiment. The protein spots were then categorized into different groups according to the presence of a carbohydrate metabolism, antioxidants, protein synthesis, ATP synthesis, photosynthesis and stress response proteins. 2-Cys peroxiredoxin BAS1 (2-CysPrx-BAS1), putative inorganic pyrophosphatase (IPPase) and eukaryotic elongation factor 1 (EF-1) were reported to be 2.09, 2.25 and 2.22-fold up-regulated in resistant cultivar, respectively. It has also been shown that fructokinase (FK) and phosphoglyceratemutase (PGmutase) were only found using CBB staining in resistant cultivar, but not in susceptible cultivar. The protein up-regulation observed in the resistant cultivar might promote glycolysis and lignin biosynthesis via the phenylpropanoid pathway, which offers such plants protection against BPH infestation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาล (ต่อมลูกหมากโต) เป็นแมลงที่ทำลายทุ่งนาข้าว การกำหนดกลไกระดับโมเลกุลของความต้านทานของพืชข้าวกับต่อมลูกหมากโต โปรไฟล์ proteomic พันธุ์สองตัดข้าว TN1 (อ่อนแอ) และ PTB33 (ทน), ถูกเมื่อเทียบกับ แล้วใช้ข้อมูลนี้เพื่อตรวจสอบการแสดงออกของโปรตีนในระหว่างการให้อาหารผ่าน ต้นกล้าข้าวได้ inoculated กับตัวนิมพ์ผ่านหน้าจอสำหรับห้าเลือกพันธุ์พฤติกรรมต้านทาน ต่อดัน BPHs ขนาดเล็กนำไปต้นกล้าข้าวในอัตราส่วน 8:1 (ต่อมลูกหมากโต: ต้นกล้าข้าว) และอาการ hopperburn ในแต่ละพันธุ์โดยวัดระยะเวลาสิบสี่วันของการสังเกต ตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึงความสูงต้านทานต่อต่อมลูกหมากโต (PTB33) และไวต่อ (TN1) แล้วรับเลือกในโปรตีนสกัดและเปรียบเทียบ จำนวนโปรตีนเก้าจุดสังเกตได้แสดงให้เห็นความแตกต่างที่สำคัญระหว่างสายพันธุ์สอง อิสองมิติ (2-DE) และนำมาใช้เพื่อระบุผลลัพธ์ของการทดสอบวิธีรเมท (LC MS/MS) จุดโปรตีนถูกแล้วแบ่งกลุ่มตามการปรากฏตัวของการสังเคราะห์โปรตีน สารต้านอนุมูลอิสระ การเผาผลาญคาร์โบไฮเดรต โปรตีนตอบสังเคราะห์แสงและความเครียด การสังเคราะห์ ATP 2 Cys peroxiredoxin BAS1 (2-CysPrx-BAS1), putative อนินทรีย์ pyrophosphatase (IPPase) และ eukaryotic ยืดคูณ 1 (EF-1) มีการรายงานเป็น 2.09, 2.25 และ 2.22-fold ขึ้นควบคุมในพันธุ์ทน ตามลำดับ มันยังแสดงว่า fructokinase (FK) และ phosphoglyceratemutase (PGmutase) เพียงพบใช้ CBB ย้อม ในพันธุ์ทน แต่ ในพันธุ์ที่อ่อนแอไม่ ขึ้นควบคุมโปรตีนที่พบในพันธุ์ทนอาจส่งเสริมการสังเคราะห์ glycolysis และลิกนิผ่านทางเดิน phenylpropanoid ซึ่งพืชดังกล่าวป้องกันการรบกวนต่อมลูกหมากโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
เพลี้ยกระโดดสีน้ำตาล (เพลี้ยกระโดดสีน้ำตาล) เป็นศัตรูพืชที่ทำลายนาข้าวข้าว เพื่อกำหนดกลไกในระดับโมเลกุลของความต้านทานของพืชข้าวเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลที่โปรไฟล์ของโปรตีนตัดกันสองสายพันธุ์ข้าว TN1 (อ่อนแอ) และ PTB33 (ทน) ถูกนำมาเปรียบเทียบ ข้อมูลนี้ถูกนำมาใช้ในการตรวจสอบการแสดงออกของโปรตีนในระหว่างการให้อาหารเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาล ต้นกล้าข้าวเชื้อด้วยนางไม้เพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลไปยังหน้าจอสำหรับพฤติกรรมต้านทานหมู่ห้าสายพันธุ์ที่เลือก ต่อไปนี้การฉีดวัคซีน, BPHs ขนาดเล็กได้รับการแนะนำให้รู้จักกับต้นกล้าข้าวในอัตราส่วน 8: 1 (เพลี้ยกระโดดสีน้ำตาล: ต้นกล้าข้าว) และอาการ hopperburn ในแต่ละพันธุ์วัดในช่วงระยะเวลาสิบสี่วันของการสังเกต กลุ่มตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึงความต้านทานเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลที่สูงที่สุด (PTB33) และความไว (TN1) ได้รับการแต่งตั้งแล้วสำหรับการสกัดโปรตีนและการเปรียบเทียบ รวมที่สังเกตสิบเก้าจุดโปรตีนแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างสองสายพันธุ์ที่มีอิเลคสองมิติ (2-de) และมวลสาร (LC-MS / MS) วิธีการที่นำมาใช้เพื่อแจ้งผลของการทดลอง จุดโปรตีนแบ่งแล้วเป็นกลุ่มที่แตกต่างกันไปตามการปรากฏตัวของการเผาผลาญคาร์โบไฮเดรตสารต้านอนุมูลอิสระ, การสังเคราะห์โปรตีนสังเคราะห์เอทีพีสังเคราะห์โปรตีนและความเครียดการตอบสนอง 2-Cys peroxiredoxin BAS1 (2 CysPrx-BAS1) สมมุติ pyrophosphatase นินทรีย์ (IPPase) และยูคาริโอยืดตัวปัจจัยที่ 1 (EF-1) ได้รับรายงานว่าเป็นที่ 2.09, 2.25 และ 2.22 เท่าขึ้นควบคุมในพันธุ์ต้านทานตามลำดับ นอกจากนี้ยังได้รับการแสดงให้เห็นว่า fructokinase (FK) และ phosphoglyceratemutase (PGmutase) พบเพียงการใช้ CBB ย้อมสีในพันธุ์ทน แต่ไม่ได้อยู่ในพันธุ์อ่อนแอ โปรตีนถึงกฎระเบียบที่สังเกตในพันธุ์ต้านทานอาจส่งเสริม glycolysis และลิกนินการสังเคราะห์ทางเดิน phenylpropanoid ซึ่งมีการป้องกันพืชเช่นเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลกับการรบกวน