When she was within reach, he outst

When she was within reach, he outstretched his hand to draw her arm.

Even Chen Gongrang, who was as good-natured as they came, could not stop from indignantly shouting: “General Ran, please watch yourself!”

His reprehension was very severe.

Ran Min’s hand paused in mid-air. He glanced askance at Chen Gongrang and lazily dropped it.

He lifted his wine, had a slow sip and said, “Don’t be alarmed, sir. I will talk to Wang Hong. Ah Rong is the only one in the Chen estate whom I find to my liking.”

Chen Wei was as white as a sheet of parchment by this point. Her lip had unwittingly bled from being bitten. Her posture of ceremony was starting to tremble: Ran Min and Chen Rong had barely met a few times. He’s also not the type to care about women and love. Why? Why is he so persistent this time?

Not only Chen Wei, but even Chen Rong was feeling her legs weakening, her heart drumming. Being so close to this man was bringing a rush of complicated emotions out from the forgotten depths of her soul. She almost blurted back at him: I don’t love you, I want revenge!

Luckily, Chen Rong had vowed to live well this time. She thus suppressed the hatred creeping up from her heart as well as the impulsive thought that could ruin the rest of her life.

Ran Min’s seriousness caused Chen Gongrang to withdraw his ire. He, too, began to carefully consider the matter.

He turned to Ran Min, asking: “Why would a man of talents such as yourself like Ah Rong?” His eyes then glanced toward Chen Rong with wary, his voice turning chilly: “Or, have you and Ah Rong also decided your future together?”

He used the word “also”.

Athough he had said it lightly enough, it had made Ran Min knit his brow.

He slowly placed his wine down.

Raising his head to look at Chen Rong, he saw that she was still bowing her head and not looking at him. He sighed in reply: “I heard from Sun Yan that this young lady had risked her life for her friends by going all the way to Mo’yang to die with them.”

Gasps were let out at his words.

Chen Wei and the servants all rounded their eyes, staring disbelievingly at Chen Rong.

Even Chen Gongrang whipped his head around, contemplating her.

This was their first time hearing of such a thing!

Chen Rong felt a pang in her heart. Even though she had expressedly reminded Sun Yan, Wang Hong and the Wang servants, she did not expect that this matter would now surface from Ran Min’s mouth!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเธอเดิน เขา outstretched มือการวาดแขนของเธอแม้เฉิน Gongrang ผู้อัธยาศัยดี ตามที่พวกเขามา ไม่สามารถหยุดจาก indignantly ตะโกน: "Ran ทั่วไป กรุณาดูตัวเอง"Reprehension ของเขารุนแรงมากได้มือวิ่งนาทีหยุดชั่วคราวในกลางอากาศ เขา glanced askance ที่ Chen Gongrang และมูมมันตกเขายกไวน์ของเขา จิบช้า และกล่าว ว่า, "ไม่ต้องตกใจ เซอร์ ผมจะพูดคุยกับวังฮ่องกง อา รองเป็นเพียงหนึ่งในนิคมเฉินที่ฉันพบที่ถูกใจ "เว่ยเฉินขาวอย่างแผ่นรองอบโดยจุดนี้ได้ ริมฝีปากของเธอได้เซื่องเบลดจากถูกกัด เธอท่าทางของพิธีก็เริ่มสั่นเครือ: Ran นาทีและเฉินร้องได้แทบไม่พบกี่ครั้ง เขายังไม่ได้ชนิดที่จะดูแลเกี่ยวกับผู้หญิงและความรัก ทำไม เหตุใดจึงเป็นเขาอย่างสม่ำเสมอดังนั้นเวลานี้ไม่เพียงเฉินเว่ย แต่แม้เฉินร้องรู้สึกขาของเธออ่อนแอ กลองหัวใจของเธอ อยู่ใกล้คนนี้ถูกนำเร่งอารมณ์ซับซ้อนออกจากส่วนลึกของจิตใจของเธอลืม เธอเกือบ blurted กลับมาที่เขา: ไม่ได้รักคุณ ฉันต้องการแก้แค้นโชคดี เฉินรองได้สาบานว่า จะอยู่ที่เวลานี้ดี เธอจึงระงับความเกลียดชังที่เลื้อยขึ้นจากหัวใจของเธอเป็นหุนหันพลันแล่นคิดว่าสามารถทำลายส่วนเหลือของชีวิตของเธออย่างจริงจังวิ่งนาทีเกิดเฉิน Gongrang ire เขาถอน เขา เกินไป เริ่มเรื่องที่พิจารณาอย่างรอบคอบเขาหันไปวิ่งนาที ถาม: "ทำไมคนของพรสวรรค์เช่นตัวเองเช่นร่อง Ah " ตาของเขาแล้ว glanced ไปทางร่องเฉิน ด้วยระวัง เสียงของเขาเปิดหนาว: "หรือ คุณและอารองยังตัดสินใจอนาคตของคุณด้วยกัน"เขาใช้คำว่า "ยัง"เขาได้กล่าวเบา ๆ พอหายไป มันมีวิ่งนาทีถักตาเขาค่อย ๆ วางไวน์ของเขาลงยกศีรษะมองร่องเฉิน เขาเห็นว่า เธอเป็นยังโค้งหัวของเธอและไม่ได้มองที่เขา เล่าปี่ในการตอบกลับ: "ผมได้ยินจากดวงอาทิตย์ยันว่า นี้หญิงสาวได้ตระหนักชีวิตเพื่อนของเธอ โดยตลอดทางไป Mo'yang จะตายกับพวกเขา"Gasps ถูกปล่อยออกที่คำพูดของเขาเว่ยเฉินและมหาดเล็กปัดตา disbelievingly จ้องร่องเฉินแม้เฉิน Gongrang วิปศีรษะรอบ ใคร่ครวญของเธอการได้ยินครั้งแรกจากนี่มากรองเฉินรู้สึกปางในหัวใจของเธอ แม้ว่าเธอได้นึกถึง ยันอาทิตย์ วังฮ่องกง และมหาดเล็กวัง expressedly เธอไม่ได้ว่า เรื่องนี้จะพื้นผิวจาก Ran นาทีปากเดี๋ยวนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเธออยู่ในอุ้งมือของเขากางมือของเขาที่จะดึงแขนของเธอ.

แม้เฉิน Gongrang ที่เป็นอัธยาศัยดีที่พวกเขามาไม่สามารถหยุดจากไม่พอใจตะโกน: "วิ่งทั่วไปกรุณาดูตัวเอง!"

reprehension ของเขาเป็นที่รุนแรงมาก .

วิ่งมือของมินหยุดชั่วคราวอยู่กลางอากาศ เขาชำเลืองมองด้วยความสงสัยที่เฉิน Gongrang และลดลงซม.

เขายกไวน์ของเขามีจิบช้าและกล่าวว่า "ไม่ต้องตกใจครับ ผมจะพูดคุยกับวังฮ่องกง อาร่องเป็นเพียงหนึ่งในธุรกิจเฉินผู้ที่ฉันพบที่ชื่นชอบของฉัน. "

เฉินเหว่ยเป็นสีขาวเป็นแผ่นกระดาษโดยจุดนี้ ริมฝีปากของเธอได้เลือดโดยไม่เจตนาจากการถูกกัด ท่าทางของเธอพิธีก็เริ่มที่จะสั่นสะเทือน: วิ่งมินและเฉินโรงแทบจะไม่ได้พบกันไม่กี่ครั้ง เขายังไม่ใช่คนประเภทที่จะดูแลเกี่ยวกับผู้หญิงและความรัก ทำไม? เป็นเพราะเหตุใดเขาจึงถาวรครั้งนี้หรือไม่

ไม่เพียง แต่เฉินเหว่ย, เฉิน แต่แม้ร่องรู้สึกขาของเธอลดลงกลองหัวใจของเธอ เป็นให้ใกล้เคียงกับชายคนนี้ถูกนำเร่งด่วนของอารมณ์ที่ซับซ้อนออกมาจากส่วนลึกลืมของจิตวิญญาณของเธอ เธอเกือบจะโพล่งกลับมาที่เขา: ฉันไม่ได้รักคุณผมต้องการแก้แค้น!

โชคดีเฉินร่องได้สาบานว่าจะมีชีวิตที่ดีในเวลานี้ เธอจึงระงับความเกลียดชังคืบคลานขึ้นมาจากหัวใจของเธอเช่นเดียวกับความคิดห่ามที่สามารถทำลายส่วนที่เหลือของชีวิตของเธอ.

Ran ความรุนแรงที่เกิดมินเฉิน Gongrang จะถอนความกริ้วโกรธของเขา เขาก็เริ่มที่จะพิจารณาอย่างรอบคอบเรื่อง.

เขาหันไปวิ่งมินถาม: "ทำไมคนของความสามารถเช่นตัวเองเหมือนอาร่องเป็น" ดวงตาของเขาแล้วชำเลืองมองไปยังเฉินร่องกับระวังเสียงของเขาเปลี่ยนที่อากาศหนาวเย็น " หรือมีคุณอารงค์ก็ตัดสินใจในอนาคตของคุณด้วยกันไหม? "

เขาใช้คำว่า" ยัง ".

Athough เขาได้กล่าวว่ามันเบา ๆ พอมันได้ทำ Ran Min ถักคิ้วของเขา.

เขาค่อย ๆ วางไวน์ของเขาลง.

เพิ่มหัวของเขาไป มองไปที่เฉินร่องเขาเห็นว่าเธอยังคงก้มศีรษะของเธอและไม่ได้มองไปที่เขา เขาถอนหายใจในการตอบกลับว่า "ผมได้ยินมาจากดวงอาทิตย์ยันว่าหญิงสาวคนนี้ได้เสี่ยงชีวิตของเธอสำหรับเพื่อน ๆ ของเธอโดยไปทุกทางที่จะ Mo'yang จะตายกับพวกเขา."

ครึ่งผีครึ่งคนถูกให้ออกจากที่คำพูดของเขา.

เฉินเหว่ยและคนใช้ ทุกโค้งมนตาของพวกเขาจ้องมอง disbelievingly ที่เฉินร่อง.

แม้เฉิน Gongrang วิปปิ้งหัวของเขาไปรอบ ๆ ใคร่ครวญเธอ.

นี้เป็นเวลาของพวกเขาได้ยินแรกของสิ่งนั้น!

เฉินร่องรู้สึกปางในหัวใจของเธอ แม้ว่าเธอจะได้รับการเตือน expressedly อาทิตย์ยันวังฮ่องกงและคนรับใช้ในวังเธอก็ไม่ได้คาดหวังว่าเรื่องนี้ตอนนี้จะออกมาจากปากผิววิ่งมิน!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเธออยู่ไม่ไกล เขายื่นมือของเขาดึงแขนเธอแม้เฉิน gongrang ใครเป็นดีเท่าที่พวกเขามา ไม่สามารถหยุดเกรี้ยวกราดตะโกน : " ทั่วไปรัน กรุณาดูด้วยตัวคุณเอง "การตำหนิของเขาอย่างรุนแรงวิ่งมินในมือชะงักกลางอากาศ เขาเหลือบมองอย่างไม่ไว้ใจและที่เฉิน gongrang ขี้เกียจมันหล่นเขายกไวน์ของเขา ได้จิบช้า และพูดว่า " อย่าตกใจครับ ผมจะคุยกับหวังฮง อาหยงเป็นหนึ่งเดียวในบ้านเฉินที่ฉันพบที่ชื่นชอบของฉัน " .เฉินเว่ยขาวราวกับแผ่นกระดาษ โดยจุดนี้ ปากของเธอมีเลือดออกจากการถูกกัดโดย . เธอมีท่าทางของพิธีก็เริ่มสั่นสะเทือน วิ่งมินและเฉินหยงไม่ได้พบกันไม่กี่ครั้ง เขาก็ไม่ใช่คนที่จะสนใจเรื่องผู้หญิงและความรัก ทำไม ? ทำไมเขาถึงถาวรในครั้งนี้ ?ไม่เพียง แต่เฉินเว่ย แต่เฉินหยงรู้สึกขาของเธอเริ่มอ่อนแรงลงแล้ว หัวใจเธอตีกลอง . ทำตัวใกล้ชิดสนิทสนมกับชายคนนี้ได้พาวิ่งออกมาจากอารมณ์ที่ซับซ้อนลืมส่วนลึกของจิตใจเธอ เธอเกือบจะพูดกลับมาที่เขา ฉันไม่ชอบคุณ ฉันต้องการแก้แค้นโชคดีที่เฉินหยงได้สาบานว่าจะอยู่ในเวลานี้ ดังนั้นเธอจึงสามารถคลานขึ้นมาจากความเกลียดชังในหัวใจของเธอเช่นเดียวกับฮึกเหิม คิดว่าอาจทำลายส่วนที่เหลือของชีวิตของเธอวิ่งมินจริงจังทำให้เฉิน gongrang ถอนความแค้นของเขา เขาก็เริ่มที่จะต้องพิจารณาอย่างรอบคอบในเรื่องเขาหันหลังวิ่งมิน ถาม : " ทำไมคนที่มีความสามารถเช่นคุณชอบอาหยง ? " ตาของเขาก็เหลือบไปทางเชนร้องกับคุม เสียงของเขาจะเย็น " หรือ คุณ และ อาหยงก็ตัดสินใจอนาคตด้วยกัน "เขาใช้คำว่า " ยัง "ถึงแม้ว่าเขาพูดออกมาเบา ๆพอ ก็มีวิ่งมินถักคิ้วของเขาเขาค่อยๆ วางไวน์ของเขาลงยกศีรษะของเขาดูเฉินหยง เขาเห็นว่าเธอยังหัวของเธอและไม่ได้มองเขา เขาถอนหายใจตอบ : " ผมได้ยินจาก Sun Yan ที่สาวน้อยคนนี้ต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อเพื่อนของเธอ โดยจะไป mo"yang ตายกับพวกเขา . "หอบดังออกมาในคำพูดของเขาเฉินเว่ยและข้าราชการทั้งหมด ดวงตากลมโตของตนมอง disbelievingly ที่เฉิน ร่องแม้เฉิน gongrang วิปหัวของเขาอยู่ คิดเธอนี่เป็นครั้งแรกที่ได้ยินเรื่องนี้ !เฉินหยงรู้สึกปางในหัวใจของเธอ แม้เธอได้ expressedly เตือน Sun Yan Wang Hong และวังทาส เธอไม่ได้คาดหวังว่าเรื่องนี้จะพื้นผิวจากปากมินวิ่ง !