have embraced social networking ser

have embraced social networking services and other online tools in an attempt to
compete for the eyeballs of students in an attention economy. While digital tools and
connectivity have the potential to facilitate new learning spaces and modes of
engagement, McRae argues that the erosion of boundaries between formal and informal
learning may undermine the specificities and critical perspectives needed to facilitate and
foster deep critical thinking. McRae argues that when students are positioned as
consumers rather than learners, they tend to respond accordingly and demand an
educational experience based on immediacy and the direct provision of resources and
attention, when often a slower and more systematic approach to learning may be
required to change the way thinking happens, not just the absorption of, or simply
access to, information.
In the final article, ‘Separating Work and Play: Privacy, Anonymity and the Politics of
Interactive Pedagogy in Deploying Facebook in Learning and Teaching’, Rob Cover
also responds to the way Facebook use in educational settings may collapse particular
boundaries. Cover details the use of Facebook in a first-year unit in which students
voiced concerns about the way their educational activities on the social network were
visible to their other friends and family on the platform. Students’ desire for their online
work to be private was frequently framed in opposition to publicness, and yet Cover
argues that this context collapse highlights the very instability of the public/private
distinction. Following Henry Giroux, he argues further that Facebook as part of mass
culture can and should be deployed precisely as a destabilising space, where not just the
notion of private, but also the notions of author, audience and text are all potentially
blurred. Cover argues that when framed appropriately, Facebook as a learning tool and
space has the potential to make visible the way a range of concepts are destabilised, and
that the co-creative identities and interactions fashioned via Facebook can lead to an
extremely important mode of self-reflexive critical thinking.
Acknowledgements
The editors of this special issue wish to thank the all the authors who have contributed,
the editors of Digital Culture & Education, Christopher Walsh and Thomas Apperley, for
their encouragement and patience in the development of this issue, and the anonymous
peer reviewers whose efforts ensured the scholarly rigour of this issue.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีกอดบริการเครือข่ายสังคมและอื่น ๆ เครื่องมือออนไลน์ในความพยายามแย่งลูกตาของนักเรียนสนใจเศรษฐกิจ ในขณะที่เครื่องมือดิจิตอล และเชื่อมต่อมีศักยภาพในการอำนวยความสะดวกพื้นที่การเรียนรู้ใหม่และวิธีการหมั้น McRae จนที่พังทลายของขอบระหว่างทางการ และไม่เป็นทางการเรียนรู้อาจบั่นทอน specificities และมุมมองสำคัญที่จำเป็นเพื่ออำนวยความสะดวก และสร้างวิจารณญาณลึก McRae จนที่เมื่อนักเรียนถูกวางเป็นผู้บริโภคมากกว่าผู้เรียน พวกเขามีแนวโน้ม การตอบสนองตามความต้องการการศึกษาประสบการณ์ตาม immediacy และบทบัญญัติโดยตรงของทรัพยากร และความสนใจ เมื่อมักจะยังช้าและเพิ่มเติมระบบวิธีการเรียนรู้อาจต้องเปลี่ยนวิธีการคิดที่เกิดขึ้น ไม่เพียงดูดซึม หรือเพียงแค่ถึง ข้อมูลในบทความสุดท้าย, ' แยกการทำงานและเล่น: ส่วนบุคคล ไม่เปิดเผยชื่อ และเมืองของสอนแบบโต้ตอบในการใช้ Facebook ในการเรียนรู้ และสอน ', ร็อบปะตอบสนองต่อการใช้ Facebook ในการตั้งค่าที่ศึกษาอาจยุบเฉพาะขอบเขตการ ครอบคลุมรายละเอียดการใช้ Facebook ในหน่วยปีแรกที่นักเรียนเสียงกังวลเกี่ยวกับวิธีการกิจกรรมบนเครือข่ายสังคมได้เห็นกับเพื่อนและครอบครัวบนแพลตฟอร์มอื่น ๆ ของพวกเขา นักเรียนความของพวกเขาออนไลน์ทำงานเป็นส่วนตัวมักจะมีกรอบใน publicness และยัง ครอบคลุมจนว่า ยุบบริบทนี้เน้นความไม่แน่นอนมากของรัฐ/เอกชนความแตกต่าง ต่อไปนี้เฮนรี่ Giroux เขาจนเพิ่มเติมที่ Facebook เป็นส่วนหนึ่งของมวลวัฒนธรรมสามารถ และควรจัดวางได้อย่างแม่นยำเป็นพื้นที่ destabilising ไม่เพียงแค่การแนวคิดของส่วนตัว แต่ความเข้าใจของผู้เขียน ผู้ชม และข้อความได้ทั้งหมดอาจเบลอ ครอบคลุมจนเมื่อนั้นกรอบเหมาะสม Facebook เป็นเครื่องมือเรียนรู้ และพื้นที่มีศักยภาพในการทำให้การมองเห็นวิธีการมีแนวคิดจะ destabilised และที่รหัสประจำตัว co-creative และการโต้ตอบแบบผ่าน Facebook จะนำไปสู่การโหมดที่สำคัญมากของวิจารณญาณตัวเองสะท้อนกลับถาม-ตอบบรรณาธิการฉบับพิเศษนี้ต้องขอขอบคุณทั้งหมดผู้เขียนผู้มีบรรณาธิการศึกษา คริสโตเฟอร์วอลช์และ Thomas Apperley และวัฒนธรรมดิจิตอลสำหรับการให้กำลังใจและความอดทนในการพัฒนาปัญหานี้ และที่ไม่ระบุชื่อผู้ตรวจทานเพื่อนที่มีความมั่นใจนิตย์ scholarly ของปัญหานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ได้นำเอาบริการเครือข่ายสังคมและเครื่องมือออนไลน์อื่น ๆ
ในความพยายามที่จะแข่งขันกันเพื่อให้ดวงตาของนักเรียนในระบบเศรษฐกิจความสนใจ ในขณะที่เครื่องมือดิจิตอลและการเชื่อมต่อที่มีศักยภาพในการอำนวยความสะดวกในพื้นที่การเรียนรู้ใหม่และโหมดของการสู้รบMcRae ระบุว่าการพังทลายของเขตแดนระหว่างระบบและนอกระบบการเรียนรู้ที่อาจทำลายความจำเพาะและมุมมองที่สำคัญที่จำเป็นในการอำนวยความสะดวกและส่งเสริมให้เกิดการคิดอย่างมีวิจารณญาณลึก McRae ระบุว่าเมื่อนักเรียนอยู่ในตำแหน่งที่เป็นผู้บริโภคมากกว่าที่จะเรียนพวกเขามีแนวโน้มที่จะตอบสนองตามและความต้องการประสบการณ์การศึกษาบนพื้นฐานของความฉับไวและบทบัญญัติโดยตรงของทรัพยากรและความสนใจเมื่อมักจะช้าลงและวิธีการที่เป็นระบบมากขึ้นเพื่อการเรียนรู้อาจจะต้องเปลี่ยนความคิดวิธีการที่เกิดขึ้นไม่ได้เป็นเพียงการดูดซึมของหรือเพียงแค่การเข้าถึงข้อมูล. ในบทความสุดท้าย 'แยกการทำงานและเล่น: ความเป็นส่วนตัว Anonymity และการเมืองของครูแอคทีฟในการปรับใช้Facebook ในการเรียนการสอน' ร็อบปกยังตอบสนองต่อวิธีการใช้ Facebook ในการตั้งค่าการศึกษาอาจถล่มโดยเฉพาะอย่างยิ่งขอบเขต ปกรายละเอียดการใช้งานของ Facebook ในหน่วยปีแรกที่นักเรียนเปล่งออกมากังวลเกี่ยวกับวิธีการที่กิจกรรมการศึกษาของพวกเขาในเครือข่ายทางสังคมได้มองเห็นเพื่อนๆ ของพวกเขาและครอบครัวบนเวที ความปรารถนาของนักเรียนออนไลน์ของพวกเขาสำหรับการทำงานที่จะเป็นส่วนตัวถูกล้อมกรอบที่พบบ่อยในการต่อต้านการ publicness และยังปกคลุมระบุว่าการล่มสลายบริบทนี้ไฮไลท์ความไม่แน่นอนมากของภาครัฐ/ เอกชนที่แตกต่าง ต่อไปนี้เฮนรี่โรซ์เขาระบุต่อไปว่า Facebook เป็นส่วนหนึ่งของมวลวัฒนธรรมสามารถและควรจะนำไปใช้งานได้อย่างแม่นยำเป็นพื้นที่ทำให้เกิดความวุ่นวายที่ไม่ได้เป็นเพียงความคิดของส่วนตัวแต่ยังความคิดของผู้เขียนผู้ชมและข้อความทั้งหมดที่อาจเกิดขึ้นเบลอ ปกระบุว่าเมื่อกรอบเหมาะสม Facebook เป็นเครื่องมือการเรียนรู้และพื้นที่ที่มีศักยภาพที่จะทำให้มองเห็นวิธีการที่หลากหลายของแนวคิดจะคาดไม่ถึงและว่าตัวตนที่ร่วมสร้างสรรค์และการมีปฏิสัมพันธ์fashioned ผ่านทาง Facebook สามารถนำไปสู่โหมดที่สำคัญอย่างยิ่งของตนเอง-reflexive การคิดเชิงวิพากษ์. คำนิยมบรรณาธิการของปัญหาพิเศษนี้ขอขอบคุณผู้เขียนทุกคนที่มีส่วนร่วม, บรรณาธิการของวัฒนธรรมและการศึกษาดิจิตอล, คริสวอลช์และโทมัส Apperley สำหรับกำลังใจและความอดทนในการพัฒนาของปัญหานี้ของพวกเขาและไม่ระบุชื่อแสดงความคิดเห็นที่เพียร์ที่มีความพยายามที่จะทำให้มั่นใจความรุนแรงทางวิชาการของปัญหานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มี embraced บริการเครือข่ายทางสังคมและเครื่องมือออนไลน์อื่น ๆ ในความพยายามที่จะแข่งขันสำหรับลูกตา
นักเรียนมีความสนใจมากขึ้น ในขณะที่เครื่องมือดิจิตอลและมีศักยภาพเพื่อความสะดวก
การเชื่อมต่อช่องว่างการเรียนรู้ใหม่ และโหมด
หมั้น McRae แย้งว่า การพังทลายของเขตแดนระหว่าง
อย่างเป็นทางการและไม่เป็นทางการการเรียนรู้อาจทำลายถดถอยและมุมมองวิกฤตต้องอำนวยความสะดวก และส่งเสริมการคิดอย่างมีวิจารณญาณ
ลึก . McRae แย้งว่า เมื่อผู้เรียนมีตําแหน่งเป็น
ผู้บริโภคมากกว่าผู้เรียนที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะตอบสนองตามความต้องการและตามความเร่งด่วน
การศึกษาและการจัดหาโดยตรงของทรัพยากรและ
ความสนใจเมื่อมักเป็นวิธีที่ช้าและเป็นระบบเพื่อการเรียนรู้อาจจะ
ต้องเปลี่ยนวิธีการคิดเกิดขึ้น ไม่ใช่แค่ การดูดซึม หรือเพียงแค่การเข้าถึงข้อมูล
, .
ในบทความสุดท้าย ' แบ่งงานและเล่น : ความเป็นส่วนตัวไม่เปิดเผยชื่อและการเมืองของการสอนแบบโต้ตอบการใช้
Facebook ในการจัดการเรียนการสอน ปก
' , ร็อบยังตอบสนองต่อวิธีที่ใช้ Facebook ในการตั้งค่าการศึกษาอาจยุบขอบเขตโดยเฉพาะ

ครอบคลุมรายละเอียดการใช้ Facebook ใน 1 หน่วย ซึ่งนักเรียน
เปล่งเสียงความกังวลเกี่ยวกับวิธีการของพวกเขาการศึกษากิจกรรมบนเครือข่ายทางสังคมเป็น
มองเห็นเพื่อน ๆและครอบครัวของพวกเขาบนแพลตฟอร์ม ความต้องการของนักศึกษา
ออนไลน์ของพวกเขางานให้เอกชนมักกรอบในการต่อต้าน publicness และยังปก
โต้แย้งว่าบริบทยุบเน้นเสถียรภาพมากของความแตกต่างสาธารณะ / ส่วนตัว

ต่อไปนี้เฮนรีโรซ์ เขาระบุเพิ่มเติมว่า Facebook เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมมวล
สามารถและควรจะใช้งานได้อย่างเป็น destabilising อวกาศ ที่ไม่ใช่แค่
ความคิดส่วนตัว แต่ความคิดของผู้เขียนผู้ชมและข้อความทั้งหมดอาจ
เบลอ ปกระบุว่าเมื่อกรอบอย่างเหมาะสม , Facebook เป็นเครื่องมือในการเรียนรู้และ
พื้นที่มีศักยภาพที่จะสร้างปรากฏทางช่วงของแนวคิด destabilised และ
ที่ร่วมสร้างสรรค์เอกลักษณ์และการโต้ตอบแบบผ่านทาง Facebook สามารถนำไปสู่
สำคัญมากโหมดของตนเองสะท้อนการคิด

ขอบคุณ .บรรณาธิการฉบับพิเศษนี้ขอขอบคุณบรรดาผู้มีส่วน
บรรณาธิการของการศึกษา&วัฒนธรรมดิจิตอล , คริสโตเฟอร์ วอลช์ และ โทมัส Apperley สำหรับกำลังใจ
ของพวกเขาและความอดทนในการพัฒนาของปัญหานี้ และไม่ประสงค์ออกนาม
เพื่อนแสดงความคิดเห็นทางวิชาการที่มีความพยายามที่มั่นใจว่าความรุนแรงของปัญหานี้