The reporters had arrived once agai

The reporters had arrived once again. From the sounds, there were probably more than two to three times the number of people than in the afternoon. Also there were even video cameras. Even people from the television stations had come!

Zhang Ye understood that it was definitely a result of “My Confession” from the afternoon. It had garnered public interest. They were here just in time!

The few policemen on duty tried to block the reporters.

“Why are all of you here again?”

“And to forcefully barge in? Do you believe that we won’t arrest all of you?”

“The interview request has not been approved by the Leader! All of you, get out!”

The three policemen clearly could not stop more than twenty reporters, as the reporters charged in. “Where’s Zhang Ye? Where is Zhang Ye locked up at? Ah! Over there! Over there! He seems to be writing something! Quickly video it!”

There was a lamp in the small, dark room. Despite it being not bright, it was enough for people to see.

Zhang Ye knew that the reporters were standing outside the door. He could not help but use the small stone, and he faced the wall while having his eyes closed to gather his mood. Suddenly, he opened his eyes and wrote two words on the wall with the stone, “Prisoner’s Song”!

You want me to explain?

You will judge me once I explain?

I can leave once I lower my head?

Zhang Ye sneered and then wrote forcefully on the wall:

Shut are the doors for humans,

Open is the entrance of a dog’s cage,

A high-pitched sound is heard:

crawl out and freedom will be granted!

I’ve been longing for liberty,

However, I am acutely aware

that a human body should never ever crawl out from a dog’s cage!

I have a dream that one day

the fierce fire from the underground

will consume the contained me,

And I shall live with fire and warm blood ever after!

……

Every word seemed to be filled with extreme anger! It was the same with “My Confession”! It also contained a dauntless spiritual essence that was not afraid in the face of death!

Zhang Ye had eaten calligraphy skill books, so even though he was writing with a stone, the words were very well-written. Every word was written in wide strokes!

It looked like a letter written in blood, causing people to feel shock!

The reporters seethed with excitement once again, “Hurry! Hurry! Snap it!”

“Where’s the light?”

“It’s too dark! Turn on the lights!”

“The people holding the lights have been intercepted by the police!”

“Let’s use our cell phones to illuminate it! Hurry! We must film it!”

“Right, our cell phones have flashlights!”

At this moment, the reporters worked together in unison. The reason was that a famous poem had appeared once again, “Prisoner’s Song”!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข่าวมาถึงอีกครั้ง จากเสียง มีอาจจะมากกว่าสองถึงสามเท่าจำนวนคนมากกว่าในช่วงบ่าย นอกจากนี้ยัง มีกล้องวิดีโอแม้แต่ แม้กระทั่งคนจากสถานีโทรทัศน์มาจางเย่เข้าใจว่า มันเป็นแน่นอนเป็นผลมาจาก "ของฉันสารภาพ" จากช่วงบ่าย มันได้รวบรวมประโยชน์สาธารณะ พวกเขาก็เพียงในเวลาตำรวจในพื้นที่ไม่กี่หน้าที่พยายามบล็อกข่าว"ได้ทั้งหมดของคุณที่นี่อีก""และประทางเรือใน คุณเชื่อว่า เราจะไม่จับกุมทั้งหมดของคุณ""ขอสัมภาษณ์ได้ไม่รับการอนุมัติ โดยผู้นำ ทั้งหมดของคุณ ไปเลย"ตำรวจสามอย่างชัดเจนไม่สามารถหยุดนักข่าวมากกว่ายี่สิบ เป็นข่าวคิดนิ้ว "จางเย่ ที่จางเย่ล็อคค่าที่ Ah โน่น โน่น เขาน่าจะสามารถเขียนบางสิ่งบางอย่าง วิดีโออย่างรวดเร็วมัน! "มีโคมไฟในห้องมืด เล็ก แม้จะไม่สว่าง มันก็เพียงพอสำหรับคนเห็นจางเย่รู้ว่า นักข่าวที่ยืนอยู่นอกประตู เขาไม่สามารถช่วยแต่ใช้หินขนาดเล็ก และเจอผนังในขณะที่ตาของเขาปิดเพื่อรวบรวมอารมณ์ของเขา ทันใดนั้น เขาเปิดตาของเขา และเขียนสองคำบนผนังด้วยหิน "เพลงของนักโทษ"คุณต้องการฉันจะอธิบายอย่างไรคุณจะตัดสินฉันเมื่อฉันอธิบายสามารถปล่อยเมื่อผมลดหัวของฉันจางเย่ยิ้มเยาะแล้ว เขียนประบนผนัง:ปิดมีประตูสำหรับมนุษย์เปิดเป็นทางเข้าของสุนัข กรงได้ยินเสียงกังวาน:คลานออก และจะได้รับเสรีภาพฉันได้รับการโหยหาเสรีภาพอย่างไรก็ตาม ฉันตระหนักถึงว่า ร่างกายมนุษย์ควรไม่เคยคลานออกจากกรงของสุนัขมีความฝันที่วันหนึ่งไฟที่รุนแรงจากใต้ดินจะใช้ที่มีอยู่และฉันจะอยู่กับไฟและเลือดอบอุ่นนิรันดร……ทุกคำที่ดูเหมือนจะเต็มไป ด้วยความโกรธสุดขีด มันเป็นเหมือนกับ "ฉันสารภาพ" นอกจากนี้ก็ยังประกอบด้วยสาระสำคัญทางจิตวิญญาณการประแสที่ไม่กลัวในการเผชิญกับความตายจางเย่ได้กินหนังสือทักษะประดิษฐ์ตัวอักษร ดังนั้นแม้ว่า เขาเขียน ด้วยหิน คำถูกเขียนดีมาก ทุกคำที่ถูกเขียนขึ้นในจังหวะกว้างมันดูเหมือนจดหมายที่เขียนในเลือด ทำให้คนรู้สึกช็อกผู้สื่อข่าว seethed ด้วยความตื่นเต้นอีกครั้ง "รีบ รีบ Snap มัน"ซึ่งเป็นแสง""ก็มืดเกินไป เปิดไฟ""คนไฟได้ถูกดัก โดยตำรวจ""ลองใช้โทรศัพท์มือถือของเราเพื่อให้มันสว่าง รีบ เราต้องถ่ายทำมัน""ขวา โทรศัพท์มือถือของเรามีไฟฉาย"ขณะนี้ ผู้สื่อข่าวที่ทำงานร่วมกันในเวลาเดียวกัน เหตุผลคือ ว่า บทกวีชื่อดังได้ปรากฏอีกครั้งหนึ่ง "เพลงของนักโทษ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้สื่อข่าวได้เดินทางมาถึงอีกครั้ง จากเสียงที่อาจจะมีมากขึ้นกว่าสองถึงสามครั้งจำนวนของคนที่กว่าในช่วงบ่าย นอกจากนี้ยังมีแม้กระทั่งกล้องวิดีโอ แม้ผู้คนจากสถานีโทรทัศน์ได้มา!

จางเจ้าเข้าใจว่ามันเป็นแน่นอนผลจากการ "คำสารภาพของฉัน" จากช่วงบ่าย มันได้รวบรวมความสนใจของประชาชน พวกเขาอยู่ที่นี่เพียงในเวลา!

ตำรวจในการปฏิบัติหน้าที่ไม่กี่พยายามที่จะปิดกั้นผู้สื่อข่าว

"ทำไมพวกคุณทุกคนอยู่ที่นี่อีกครั้งหรือไม่"

"และโดนบังคับให้เรือมีอะไรบ้าง? คุณเชื่อว่าเราจะไม่จับกุมทั้งหมดของคุณ? "

" การร้องขอให้สัมภาษณ์ยังไม่ได้รับการอนุมัติจากผู้นำ! ทุกท่านที่ได้รับการออก! "

ทั้งสามตำรวจอย่างชัดเจนไม่สามารถหยุดกว่ายี่สิบผู้สื่อข่าวเป็นผู้สื่อข่าวในข้อหา." ที่ไหนจางเจ้า? อยู่ที่ไหนจางเจ้าล็อคขึ้นที่? Ah! ตรงนั้น! ตรงนั้น! ดูเหมือนว่าเขาจะเขียนบางสิ่งบางอย่าง!

ได้อย่างรวดเร็ววิดีโอ! " มีไฟในขนาดเล็กห้องมืด แม้ว่ามันจะเป็นไม่สว่างมันก็เพียงพอแล้วสำหรับคนที่จะเห็น

จางเจ้ารู้ว่านักข่าวกำลังยืนอยู่นอกประตู เขาไม่สามารถช่วย แต่ใช้หินขนาดเล็กและเขาต้องเผชิญกับผนังในขณะที่มีดวงตาของเขาปิดเพื่อรวบรวมอารมณ์ของเขา ทันใดนั้นเขาเปิดตาของเขาและเขียนคำสองคำบนผนังด้วยหิน "นักโทษเพลง"!

คุณต้องการให้ฉันอธิบาย?

คุณจะตัดสินผมเมื่อผมอธิบาย?

ฉันจะออกเมื่อฉันลดหัวของฉัน?

จางเย sneered แล้วเขียนอย่างแข็งขันบนผนัง:

ปิดประตูสำหรับมนุษย์

เปิดเป็นทางเข้าของกรงสุนัขที่

เสียงแหลมสูงจะได้ยิน:

คลานออกมาและเสรีภาพจะได้รับ!

ผมเคยโหยหาเสรีภาพ

แต่ฉันตระหนัก

ว่าร่างกายของมนุษย์จะไม่เคยคลานออกมาจากกรงสุนัข!

ผมมีความฝันว่าวันหนึ่ง

ไฟที่รุนแรงจากใต้ดิน

จะใช้ที่มีฉัน

และฉันจะมีชีวิตอยู่ด้วยไฟและเลือดที่อบอุ่นหลังจากที่เคย!

......

ทุกคำที่ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความโกรธสุดขีด! มันก็เหมือนกันกับ "คำสารภาพของฉัน"! นอกจากนี้ยังมีสาระสำคัญทางจิตวิญญาณที่กล้าหาญไม่กลัวในการเผชิญกับความตาย!

จางเจ้าได้กินหนังสือทักษะการประดิษฐ์ตัวอักษรดังนั้นแม้เขาจะเขียนด้วยหินคำที่ถูกมากเขียนดี ทุกคำที่ถูกเขียนขึ้นในจังหวะกว้าง!

มันดูเหมือนจดหมายที่เขียนในกระแสเลือดทำให้เกิดความรู้สึกว่าคนที่จะช็อต!

ผู้สื่อข่าว seethed ด้วยความตื่นเต้นอีกครั้ง "รีบ! รีบ! Snap! "

" ที่ไหนแสง? "

" มันมืดเกินไป! ไฟเลี้ยวในตัว! "

" คนถือไฟที่ได้รับการขัดขวางโดยตำรวจ! "

" เราใช้โทรศัพท์มือถือของเราเพื่อเพิ่มความสว่างมัน! รีบ! เราต้องถ่ายทำมัน! "

" ขวา, โทรศัพท์มือถือของเรามีไฟฉาย! "

ขณะนี้ผู้สื่อข่าวที่ทำงานร่วมกันในเวลาเดียวกัน เหตุผลก็คือว่าบทกวีที่มีชื่อเสียงได้ปรากฏอีกครั้งหนึ่ง "นักโทษเพลง"! โทรศัพท์มือถือของเรามีไฟฉาย! " ขณะนี้ผู้สื่อข่าวที่ทำงานร่วมกันในเวลาเดียวกัน เหตุผลก็คือว่าบทกวีที่มีชื่อเสียงได้ปรากฏอีกครั้งหนึ่ง "นักโทษเพลง"! โทรศัพท์มือถือของเรามีไฟฉาย! " ขณะนี้ผู้สื่อข่าวที่ทำงานร่วมกันในเวลาเดียวกัน เหตุผลก็คือว่าบทกวีที่มีชื่อเสียงได้ปรากฏอีกครั้งหนึ่ง "นักโทษเพลง"!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้สื่อข่าวได้เดินทางมาถึงอีกครั้ง จากเสียงก็น่าจะมากกว่าสองถึงสามเท่าจำนวนคนมากกว่าช่วงบ่าย ก็มีกล้องวิดีโอ . แม้ผู้คนจากสถานีโทรทัศน์มา !จาง ท่านเข้าใจว่า มันต้องมาจาก " สารภาพ " ฉันตั้งแต่บ่าย ได้รวบรวมความสนใจของประชาชน พวกเขาอยู่ที่นี่ในเวลา !ตำรวจไม่ปฏิบัติหน้าที่พยายามบล็อกข่าว" ทำไมพวกเธอมาที่นี่อีกทำไม "" และบังคับให้เข้ามาในนี้ ? คุณเชื่อหรือเปล่าว่าเราไม่จับนาย ? "" สัมภาษณ์ขอไม่ได้รับอนุมัติจากหัวหน้า ทุกคน , ออกไป ! "สามตำรวจอย่างชัดเจนไม่สามารถหยุดยี่สิบกว่านักข่าว เป็นนักข่าวค่าใช้จ่ายใน " จาง " ที่เป็นจางเยถูกขังอยู่ อ่า ! ตรงนั้น ! ตรงนั้น ! ดูเหมือนเขาจะเขียนอะไร ได้อย่างรวดเร็ววิดีโอ ! "มีตะเกียงในห้องมืดเล็กๆ ถึงจะเป็นสดใสไม่ได้ มันก็เพียงพอสำหรับคนที่จะเห็นจาง ท่านรู้ว่านักข่าวยืนอยู่ข้างนอกประตู เขาไม่สามารถช่วย แต่ใช้หินก้อนเล็ก และเขาต้องเผชิญกับผนังในขณะที่กำลังหลับตาเพื่อรวบรวมอารมณ์ของเขา ทันใดนั้น เขาก็ลืมตาขึ้นมาและเขียนคำบนผนังด้วยหิน , " เพลง " นักโทษ !คุณต้องการให้ฉันอธิบายคุณจะตัดสินฉันเมื่อฉันอธิบายฉันไม่สามารถปล่อยให้ฉันก้มหัว ?จางเย sneered และจากนั้นก็เขียนลงบนผนังปิดเป็นประตูสำหรับมนุษย์เปิดเป็นประตูกรงสุนัขเป็นแหลมสูงได้ยินเสียง :คลานออกมาและเสรีภาพจะได้รับ !ฉันได้รับการโหยหาเสรีภาพอย่างไรก็ตาม ผมทราบอย่างที่ร่างกายมนุษย์จะไม่เคยคลานออกมาจากกรงของสุนัข !ผมมีความฝันว่าวันหนึ่งไฟที่รุนแรงจากใต้ดินจะกินแบบฉันข้าจะมีชีวิตอยู่ด้วยเลือดและไฟอบอุ่นตลอดไป. . . . . . .ทุกถ้อยคำที่ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความโกรธสุดขีด ! มันก็เหมือน " คำสารภาพของฉัน ! " มันยังมีอีกฝ่ายที่เป็นสาระไม่กลัวในใบหน้าแห่งความตายจางจงรับประทานหนังสือทักษะการประดิษฐ์ตัวอักษร ดังนั้นแม้เขาจะเขียนด้วยหิน , คำที่เขียนได้ดีมาก ทุกถ้อยคำที่เขียนในจังหวะกว้าง !มันเหมือนกับจดหมายที่เขียนด้วยเลือด เป็นเหตุให้คนรู้สึกช็อก !ผู้สื่อข่าว seethed กับความตื่นเต้นอีกครั้ง เร็วเข้า ! เร็วเข้า ! ตะครุบ ! "" ไฟอยู่ไหน ? "" มันมืดเกินไป เปิดไฟ "" คนถือไฟถูกขัดขวางโดยตำรวจ "" ลองใช้โทรศัพท์มือถือของเราที่จะส่องแสง ! เร็วเข้า ! เราต้องถ่ายมัน "" ใช่ มือถือมีไฟฉาย ! "ตอนนี้ นักข่าวทำงานเข้าด้วยกัน เป็น เหตุผล คือ บทกวีที่มีชื่อเสียงได้ปรากฏอีกครั้ง " เพลง " นักโทษ !