As he thought about her, he took ou

As he thought about her, he took out the jade slip distributed by the Black Sieve Sect. Imbuing it with some Spiritual Sense, he saw a list of names. He perused the list, retracted his Spiritual Sense, and then crushed the jade slip.

Then he shot forward in search of Elder Sister Xu.

Time passed, and soon evening fell. The sky grew dark, and the moon rose. Everything was dark. Meng Hao currently stood on a small hill, looking out at some ancient ruins not too far off in front of him.

At the moment, the moon was covered by dark clouds, causing the ruins up ahead to be somewhat obscured. They seemed incredibly old, as if they had seen the passing of many ages. Meng Hao got the feeling that many, many years ago, it had been a bustling city.

Now, though, it was half consumed by the land. Only a few structures were visible, and even they were falling apart. On this moonlit night, it seemed very lonely. The wind blew across the ruins, carrying strange sounds with it.

It sounded like countless people murmuring softly. Meng Hao couldn’t make out what they were saying, but all of the voices combined together created a very bizarre feeling.

In front of the ruins was a stone stele. Almost nothing remained of the characters that had once been carved into it, but now it was almost completely blank, and covered with cracks.

He looked it over, and was about to turn and leave when suddenly his expression flickered. The dark clouds passed, and suddenly moonlight spilled down. Meng Hao caught sight of something in one of the cracks in the stone stele. There inside was a golden vine-like twig. It seemed to be squirming. It was covered with leaves that wrapped around tiny pieces of fruits the size of a thumb.

He recognized this fruit from the jade slip he had just crushed; it was one of the items the Black Sieve Sect wanted, and was called a Moonstone fruit.

His expression calm, Meng Hao did nothing. He simply sat on the hill cross-legged, looking out with cold eyes.

Not too much time passed before a figure sped out from the nearby forest. It was a middle-aged man with a Cultivation base at the early Foundation Establishment stage. He shot directly toward the stone stele, arriving in front of it in the blink of an eye. He reached up to grab the Moonstone fruit.

However, the instant he touched one of the fruits, a cold light sprang out from within the Stone Stele. The middle-aged Cultivator shot backward, a look of shock on his face. The cold light transformed into several beams, which swept toward him.

Popping sounds rang out, and the man coughed up blood. Astonishment was written on his face as he attempted to defend himself. But before he could do anything, his body began to tremble. Suddenly, his head flew off of his shoulders, severed. At the same time, the golden vines in the cracks of the stele extended out, entwining around the headless body. One of the vines stabbed into the bloody flesh. It seemed to be swallowing something. Sure enough, in the space of a few breaths, the Cultivator’s body shriveled and withered.

Meng Hao saw all of this happen. He continued to sit there quietly, a brilliant glow emanating from his eyes.

“What are the vines consuming?” he thought.

Even as he watched, the stone stele began to ripple and distort, and a grim-faced young man wearing a violet robe walked out of it. He was at the peak of the mid Foundation Establishment stage, close to the late stage. Wrapped around his arms were thick rattan vines, which stretched out like tentacles. He looked very fear inspiring.

Meng Hao had seen him before. He was one of the Black Sieve Sect disciples that had traveled in the group with him to this place. He had been among the Chosen on the violet Feng Shui compass.
The young man didn’t give a passing glance to the shriveled up corpse. Instead, he raised his head to look directly at the hill where Meng Hao was seated. His eyes flashed.

Meng Hao sat there cross-legged, looking back at him. There was only a few hundred meters’ distance between them. They looked at each other for the space of a few breaths. Then, the young man dashed forward and leaped into the air, his body transforming into a prismatic beam that shot toward Meng Hao.

Meanwhile, in a different location not too far away, Xu Qing sped along, her face pale. The colorful mist beneath her feet was on the verge of falling apart. Behind her was Elder Brother Zhao from the Black Sieve Sect. A smile covered his face. At his side was the coquettish woman, who was surnamed Xue. Together, they pursued Xu Qing in a leisurely fashion.

“Junior Sister Xu, you were able to get away last time because you got lucky,” he said. He was quite handsome, this young man named Zhao. “This time, however, I paid off Elder Brother Xie. He issued a secret order for any disciple who caught sight of you to notify me. Look, we’ve only been here for a couple hours and I already found you.” He laughed, and the sound of his voice rang into Xu Qing’s ears,

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเธอเขาก็เอาใบหยกจัดจำหน่ายโดยสีดำตะแกรงนิกาย Imbuing มันด้วยความรู้สึกทางจิตวิญญาณบางอย่างที่เขาเห็นรายชื่อ เขา perused รายการถอนความรู้สึกทางจิตวิญญาณของเขาแล้วบดใบหยก. แล้วเขาก็ยิงไปข้างหน้าในการค้นหาของพี่สาวเสี่ยว. เวลาผ่านไปและเร็ว ๆ นี้ตอนเย็นลดลง ท้องฟ้ามืดเติบโตและดวงจันทร์เพิ่มขึ้น ทุกอย่างมืด เม้งเฮาขณะยืนอยู่บนเนินเขาเล็ก ๆ มองออกไปที่ซากปรักหักพังโบราณบางส่วนไม่ไกลเกินไปในด้านหน้าของเขา. ในขณะที่ดวงจันทร์ถูกปกคลุมด้วยเมฆมืดทำให้เกิดซากปรักหักพังขึ้นข้างหน้าจะถูกบดบังบ้าง พวกเขาดูเหมือนเก่าอย่างไม่น่าเชื่อเช่นถ้าพวกเขาได้เห็นการผ่านไปของทุกเพศทุกวัยจำนวนมาก เม้งเฮามีความรู้สึกที่หลายหลายปีที่ผ่านมาก็เคยเป็นเมืองที่คึกคัก. ตอนนี้ แต่ก็ถูกครอบงำโดยครึ่งหนึ่งของแผ่นดิน เพียงไม่กี่เค้ามองเห็นและแม้กระทั่งพวกเขากำลังตกแตก ในคืนเดือนหงายนี้ดูเหมือนว่ามันจะเหงามาก ลมพัดข้ามซากปรักหักพังถือเสียงแปลกกับมัน. มันฟังเหมือนคนนับไม่ถ้วนพึมพำเบา ๆ เม้ง Hao ไม่สามารถทำสิ่งที่พวกเขากำลังพูด แต่ทุกเสียงรวมกันร่วมกันสร้างความรู้สึกที่แปลกประหลาดมาก. ด้านหน้าของซากปรักหักพังเป็น stele หิน เกือบไม่มีอะไรคงอยู่ของตัวละครที่ครั้งหนึ่งเคยถูกแกะสลักเป็นมัน แต่ตอนนี้มันก็เกือบจะว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์และปกคลุมไปด้วยรอยแตก. เขามองมันมากกว่าและเป็นเกี่ยวกับการเปิดและปล่อยเมื่อจู่ ๆ การแสดงออกของเขา flickered เมฆมืดผ่านและก็แสงจันทร์ที่หกรั่วไหลลง เม้งเฮาจับสายตาของบางสิ่งบางอย่างในหนึ่งในรอยแตกใน stele หิน มีอยู่ภายในเป็นสีทองเถาเหมือนกิ่งไม้ มันดูเหมือนจะดิ้น . มันถูกปกคลุมไปด้วยใบไม้ที่ห่อรอบชิ้นเล็ก ๆ ของผลไม้ขนาดของนิ้วหัวแม่มือเขาได้รับการยอมรับจากผลไม้ชนิดนี้ใบหยกที่เขาบดเพียง; มันเป็นหนึ่งในรายการที่ดำตะแกรงนิกายต้องการและถูกเรียกว่าเป็นผลไม้สีน้ำเงิน. สงบแสดงออกของเขาเม้ง Hao ไม่ได้ทำอะไร เขาก็นั่งอยู่บนเนินเขาไขว่ห้างมองออกด้วยสายตาเย็นชา. เวลาไม่มากเกินไปที่ผ่านมาก่อนร่างเร่งออกมาจากป่าใกล้ มันเป็นชายวัยกลางคนที่มีฐานการเพาะปลูกในช่วงต้นขั้นตอนการจัดตั้งมูลนิธิ เขายิงตรงไป stele หินเดินทางมาถึงในด้านหน้าของมันได้ในพริบตา เขาเอื้อมมือขึ้นไปคว้าผลไม้สีน้ำเงิน. แต่ทันทีที่เขาสัมผัสหนึ่งในผลไม้ที่เป็นแสงเย็นผุดออกมาจากภายในหิน Stele ยิงเกษตรกรวัยกลางย้อนหลังรูปลักษณ์ของช็อตบนใบหน้าของเขา แสงเย็นกลายเป็นหลายคานซึ่งกวาดต่อเขา. เสียงดังออกมา Popping และคนที่ไอเป็นเลือด ความประหลาดใจเป็นหนังสือที่เขียนบนใบหน้าของเขาในขณะที่เขาพยายามที่จะปกป้องตัวเอง แต่ก่อนที่เขาจะทำอะไรกับร่างกายของเขาเริ่มสั่น ทันใดนั้นหัวของเขาบินออกจากไหล่ของเขาตัดขาด ในเวลาเดียวกัน, เถาทองในรอยแตกของ stele ที่ขยายออกไปรอบ ๆ พันงวงรอบร่างกายหัวขาด หนึ่งขององุ่นแทงเข้าไปในเนื้อเลือด มันดูเหมือนจะกลืนกินบางสิ่งบางอย่าง พอแน่ใจว่าในพื้นที่ของการหายใจไม่กี่ที่ร่างกายของเกษตรกรหดตัวและเหี่ยว. เม้งเฮาเห็นทั้งหมดนี้เกิดขึ้น เขายังคงนั่งอยู่อย่างเงียบ ๆ เรืองแสงสดใสเล็ดลอดออกมาจากดวงตาของเขา. "สิ่งที่เถาบริโภค?" เขาคิดว่า. แม้ในขณะที่เขาเฝ้ามอง, stele หินเริ่มกระเพื่อมและบิดเบือนและชายหนุ่มคนหนึ่งที่น่ากลัวเผือดสวมสีม่วง เสื้อคลุมเดินออกมาจากมัน เขาเป็นคนที่จุดสูงสุดของเวทีกลางมูลนิธิจัดตั้งใกล้กับเวทีปลาย พันรอบแขนของเขาถูกเถาวัลย์หวายหนาซึ่งยืดออกมาเหมือนหนวด เขามองมากกลัวสร้างแรงบันดาลใจ. เม้งเฮาได้เห็นเขามาก่อน เขาเป็นหนึ่งในสาวกดำตะแกรงนิกายที่ได้เดินทางไปในกลุ่มกับเขาไปสถานที่นี้ เขาได้รับในหมู่ผู้ได้รับการแต่งตั้งในสีม่วงเข็มทิศฮวงจุ้ย. ชายหนุ่มไม่ได้ให้ได้อย่างรวดเร็วผ่านไปศพหดขึ้น แต่เขายกศีรษะของเขาที่จะมองตรงไปยังเนินเขาที่เม้งเฮานั่ง ประกายตาของเขา. เม้งเฮานั่งไขว่ห้างมองกลับมาที่เขา ระยะทางมีเพียงไม่กี่ร้อยเมตร 'ระหว่างพวกเขา พวกเขามองที่แต่ละอื่น ๆ สำหรับพื้นที่ในไม่กี่ลมหายใจที่ จากนั้นชายหนุ่มประไปข้างหน้าและกระโดดขึ้นไปในอากาศร่างกายของเขาเปลี่ยนเป็นคานเหลี่ยมที่ยิงไปยังเม้งเฮา. ในขณะเดียวกันในสถานที่ที่แตกต่างกันไม่ไกลเกินไปเสี่ยวชิงเร่งพร้อมใบหน้าของเธอซีด หมอกที่มีสีสันใต้เท้าของเธอกำลังจะตกออกจากกัน ด้านหลังของเธอเป็นผู้อาวุโสบราเดอร์จาก Zhao ดำตะแกรงนิกาย รอยยิ้มที่ปกคลุมใบหน้าของเขา ที่ด้านข้างของเขาเป็นผู้หญิงคนตุ้งติ้งซึ่งเป็นนามสกุล Xue ร่วมกันพวกเขาไล่ตามเสี่ยวชิงในแฟชั่นสบาย. "จูเนียร์น้องสาว Xu คุณก็สามารถที่จะได้รับเวลาออกไปก่อนเนื่องจากคุณมีโชคดี" เขากล่าว เขาเป็นคนที่หล่อมากชายหนุ่มคนนี้ชื่อ Zhao "คราวนี้ แต่ผมจ่ายเงินออกพี่บราเดอร์ Xie เขาออกคำสั่งลับศิษย์ใด ๆ ที่จับสายตาของคุณแจ้งให้ฉัน ดูเราได้รับเฉพาะที่นี่สำหรับสองสามชั่วโมงและฉันพบแล้วคุณ. "เขาหัวเราะและเสียงของเขาดังขึ้นในหูเสี่ยวชิงของ