Writers often talk about an object,

Writers often talk about an object, animal, or ideas as if it were human. When we give human traits to a feeling or thing, we are personifying it In many languages, writers use personification through the use of gender, and it appears to bo very frequent in all literature- especially in poetry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักเขียนมักจะพูดคุยเกี่ยวกับวัตถุสัตว์หรือความคิดราวกับว่ามันเป็นมนุษย์ เมื่อเราให้ลักษณะของมนุษย์ที่จะรู้สึกหรือสิ่งที่เรากำลัง personifying ในหลายภาษานักเขียนใช้ตัวตนผ่านการใช้งานของเพศและมันก็จะปรากฏขึ้นเพื่อ bo บ่อยมากในทุกวรรณกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบทกวี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้เขียนมักจะพูดถึงวัตถุ สัตว์ หรือความคิดนั้นมนุษย์ เมื่อเราให้มนุษย์ลักษณะ ความรู้สึกหรือสิ่งที่เรามี personifying ในหลายภาษา ผู้เขียนใช้บุคลาธิษฐานโดยใช้เพศ กไปบ่อบ่อย ๆ ในทั้งหมดวรรณกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบทกวี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครูมักจะพูดเกี่ยวกับแนวความคิดหรือสัตว์ที่เป็นมนุษย์ เมื่อเราทำให้คุณสมบัติของมนุษย์ในสิ่งหรือความรู้สึกที่เรามี personifying ในนักเขียนหลาย ภาษา ใช้เทียบให้เป็นบุคคลที่ผ่านการใช้ของเพศและจะปรากฏขึ้นในบ่อเป็นอย่างมากเป็นประจำในวรรณคดีทั้งหมดโดยเฉพาะในบทกวี