Negotiating the transition from fet

Negotiating the transition from fetal to extrauterine life is the fist crucial task on the
newborn’s developmental agenda. If this is so today, when biomedical advances
have vastly improved the chances of surviving the hazards of birth, it must certainly
have been so during the early course of human evolution, when the only “special
care unit” was provided and staffed by the caretaker. Those newborns most successful
at resolving the physiological complications surrounding birth would have
survived to pass their characteristics onto succeeding generations, so that the attributes
associated with such capabilities would have become a part of the evolutionary
legacy of today’s human newborn. Since behavior is as much a product of this
evolutionary process as any other of an organism’s characteristics, it may reasonably
be assumed to form part of the newborn’s adaptive response to perinatal
complications. Two questions arising from this perspective on newborn behavior
are examined here. Is there evidence that the newborn’s behavior contributes to the
regulation of physiological processes which may be disrupted at birth? If such
evidence exists, why should students of newborn behavior be concerned with its
role in physiological regulation?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจรจาต่อรองเปลี่ยนแปลงจากครรภ์ extrauterine ชีวิตอยู่งานสำคัญกำปั้นวาระการพัฒนาของทารก ถ้าเป็นดังนั้นวันนี้ เมื่อทางชีวการแพทย์ล่วงหน้ามีการปรับปรุงสำคัญ ๆ โอกาสของรอดอันตรายเกิด มันต้องแน่นอนได้รับดังนั้นในระหว่างการเริ่มต้นของวิวัฒนาการของมนุษย์ เมื่อการพิเศษเท่านั้น"หน่วยดูแล"ให้ และครูผู้ดูแล ด้านทารกแรกที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดแก้ไขภาวะแทรกซ้อนสรีรวิทยาสภาพแวดล้อมที่เกิดจะมีรอดชีวิตผ่านโฮสต์บนแผ่นทอด เพื่อให้แอตทริบิวต์เกี่ยวข้อง ด้วยเช่นความสามารถจะได้กลายเป็น ส่วนหนึ่งของการวิวัฒนาการมรดกของทารกมนุษย์วันนี้ เนื่องจากลักษณะการทำงาน มากที่สุดผลิตภัณฑ์นี้กระบวนการวิวัฒนาการเป็นกันของลักษณะของสิ่งมีชีวิต มันอาจสมทึกทักเอาแบบฟอร์มบางส่วนของทารกเหมาะสมเพื่อตอบสนองต่อปริกำเนิดภาวะแทรกซ้อน คำถามที่สองเกิดจากมุมมองนี้ในลักษณะการทำงานใหม่กำลังตรวจสอบที่นี่ มีหลักฐานที่สนับสนุนพฤติกรรมของทารกระเบียบของกระบวนการสรีรวิทยาซึ่งอาจเป็นระหว่างสองวันที่เกิดหรือไม่ ถ้าดังกล่าวหลักฐานมีอยู่ ทำไมนักเรียนพฤติกรรมทารกควรเกี่ยวข้องกับการบทบาทในสรีรวิทยาระเบียบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเจรจาต่อรองการเปลี่ยนแปลงจากทารกในครรภ์ที่จะมีชีวิต extrauterine
เป็นกำปั้นงานที่สำคัญในวาระการพัฒนาการของทารกแรกเกิด หากเป็นเช่นนั้นวันนี้เมื่อความก้าวหน้าทางการแพทย์ได้ดีขึ้นอย่างมากมายโอกาสในการอยู่รอดอันตรายของการเกิดก็แน่นอนต้องได้รับในระหว่างหลักสูตรแรกของการวิวัฒนาการของมนุษย์เมื่อเท่านั้น"พิเศษหน่วยดูแล" ถูกจัดให้และพนักงานดูแล . ทารกแรกเกิดเหล่านั้นส่วนใหญ่ที่ประสบความสำเร็จในการแก้ปัญหาภาวะแทรกซ้อนทางสรีรวิทยาที่เกิดโดยรอบจะมีชีวิตรอดที่จะผ่านเข้าสู่ลักษณะของพวกเขาประสบความสำเร็จรุ่นเพื่อให้คุณลักษณะที่เกี่ยวข้องกับความสามารถดังกล่าวจะได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของวิวัฒนาการมรดกของมนุษย์แรกเกิดในวันนี้ เนื่องจากพฤติกรรมที่เป็นมากของผลิตภัณฑ์นี้กระบวนการวิวัฒนาการเป็นอื่นใดในลักษณะของสิ่งมีชีวิตก็พอสมควรอาจจะถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของการตอบสนองต่อการปรับตัวของทารกแรกเกิดที่จะปริกำเนิดภาวะแทรกซ้อน สองคำถามที่เกิดขึ้นจากมุมมองที่มีต่อพฤติกรรมของทารกแรกเกิดนี้มีการตรวจสอบที่นี่ มีหลักฐานว่าพฤติกรรมของทารกแรกเกิดที่มีส่วนช่วยในการควบคุมกระบวนการทางสรีรวิทยาซึ่งอาจจะหยุดชะงักที่เกิด? ถ้าเช่นหลักฐานที่มีอยู่ว่าทำไมนักเรียนพฤติกรรมของทารกแรกเกิดควรจะเกี่ยวข้องกับที่มีบทบาทในการควบคุมทางสรีรวิทยา?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทิ้วไว้ 1 ชั่วโมง