Note that this argument is not real

Note that this argument is not really one about whether public trust funds should
be invested in equities. Rather, it is about whether social security funds should be shifted
into equities through any mechanism -- either through public trust funds or private
accounts. In other words, the issue is purely one of whether diversification per se is
beneficial. Interestingly, proponents of private accounts often hail the diversification
potential of such accounts as a substantial social benefit, yet simultaneously claim that
diversification undertaken through a public trust fund would yield no benefits. At least
from a strictly economic perspective, that dichotomy does not seem to make much sense.
To be sure, how to best accomplish diversification involves numerous issues, including
both administrative costs and political economy issues, that are addressed below (see
Myths #7 and #10). For now, we focus on the effects of diversification absent such
administrative cost or political economy concerns. For convenience, we therefore
examine diversification undertaken through a public trust fund.
Underlying our examination of this myth is a fundamental theory -- the public
sector analogue to the Modigliani-Miller theorem -- that provides conditions under which
public sector financial structure makes no difference. The conditions were developed in a
series of papers by Stiglitz. Given perfect capital markets and the ability of individuals
to reverse the actions of government financial policies, such policies have no real effects.
Given imperfections in the financial markets, however, Stiglitz also shows that
government financial policy -- including its approach to investing its trust funds -- could
have important real effects. More recently, economists have highlighted imperfections or
non-convexities such as learning costs, minimum investment thresholds, or other factors.
In the presence of such imperfections and assuming that pensioners assume some of the
accrual risk from the government's financial policies (which means that the pension
system is not a pure defined benefit plan), diversification can produce real welfare gains
and possibly macroeconomic effects. The key insight is that given the imperfections,
many individuals do not hold equities -- and government diversification can effectively
eliminate the non-convexities, producing a welfare gain.
For example, Diamond and Geanakoplos (1999) examine a model in which there
are two types of consumers: savers and non-savers. The non-savers participate in a social
security program, and the government therefore "invests" on their behalf. Transferring
some of the social security trust fund into equities -- in other words, diversification --
produces a welfare gain for these non-savers. "Our major finding is that trust fund
portfolio diversification into equities has substantial real effects, including the potential
for significant welfare improvements. Diversification raises the sum total of utility in the
economy if household utilities are weighted so that the marginal utility of a dollar today
is the same for every household. The potential welfare gains come from the presence of
workers who do not invest their savings on their own."
Similarly, Geanakoplos, Mitchell, and Zeldes (1999) argue that if a non-trivial
share of households lack access to capital markets, diversification (either through a trust
fund or individual accounts) could raise welfare for these households. They conclude
that $1 of equity may be worth $1.59 to such constrained households. The myth of
neutral diversification thus arises from the implicit assumption that all households are at
interior solutions in terms of their financial portfolios; the papers explore the
ramifications of having at least some households at corner solutions. In a somewhat
different approach that nonetheless reaches similar conclusions about the non-neutrality
of diversification, Abel (1999) finds that diversification could raise the growth rate of the
capital stock in a defined benefit system.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โปรดทราบว่า อาร์กิวเมนต์นี้ไม่จริง ๆ หนึ่งเกี่ยวกับว่าควรลงทุนสาธารณะจะลงทุนในหุ้น ค่อนข้าง มันเป็นเรื่องว่าควรจะเปลี่ยนกองทุนประกันสังคมลงในหุ้นผ่านกลไกใด ๆ - ผ่านลงทุนสาธารณะหรือส่วนตัวบัญชี ในคำอื่น ๆ ปัญหาเป็นแท้หนึ่งกระจายเพิ่มต่อว่าประโยชน์ เรื่องน่าสนใจ ผู้เสนอบัญชีส่วนตัวมักจะตะโกนเรียกการกระจายศักยภาพของบัญชีดังกล่าวเป็นประโยชน์สังคมพบ ยังพร้อมอ้างว่าวิสาหกิจที่ดำเนินการผ่านกองทุนสาธารณะจะให้ผลผลิตไม่มีประโยชน์ น้อยจากมุมมองทางเศรษฐกิจอย่างเคร่งครัด ขั้วที่ไม่ ทำให้รู้สึกมากขึ้นเพื่อให้แน่ใจ วิธีการที่ดีที่สุดทำวิสาหกิจเกี่ยวข้องกับปัญหามากมาย รวมทั้งค่าใช้จ่ายและปัญหาเศรษฐกิจการเมือง ที่ระบุ (ดูด้านล่างตำนานอันดับ 7 และ #10) สำหรับตอนนี้ เรามุ่งเน้นผลกระทบของการกระจายขาดดังกล่าวเรื่องต้นทุนหรือเศรษฐกิจการเมืองการบริหาร เพื่ออำนวยความสะดวก เราดังนั้นตรวจสอบดำเนินการผ่านกองทุนสาธารณะกระจายภายใต้การตรวจสอบของเราตำนานนี้เป็นทฤษฎีพื้นฐาน - ประชาชนภาคอนาล็อกเพื่อทฤษฎีบทมิลเลอร์ Modigliani - ที่ให้ภายใต้เงื่อนไขที่โครงสร้างทางการเงินของภาครัฐทำให้ไม่แตกต่างกัน เงื่อนไขการได้รับการพัฒนาในการชุดของเอกสารโดยสติกลิตส์ ตลาดทุนที่สมบูรณ์แบบและความสามารถของบุคคลการย้อนกลับการดำเนินการของนโยบายการเงินของรัฐบาล นโยบายดังกล่าวมีผลไม่จริงได้รับความไม่สมบูรณ์ในตลาดการเงิน อย่างไรก็ตาม สติกลิตส์ยังแสดงให้เห็นว่ารัฐบาลนโยบายทางการเงิน -รวมถึงวิธีการลงทุนการลงทุน - สามารถมีผลจริงที่สำคัญ เมื่อเร็ว ๆ นี้ นักเศรษฐศาสตร์ได้เน้นความไม่สมบูรณ์ หรือไม่ใช่-convexities เช่นการเรียนรู้ต้นทุน ลงทุนขั้นต่ำเกณฑ์ หรือปัจจัยอื่น ๆในข้อบกพร่องดังกล่าวและสมมติ ว่าบำนาญสมมติบางรับรู้ความเสี่ยงจากนโยบายการเงินของรัฐบาล (ซึ่งหมายความ ว่า เงินบำนาญระบบไม่ได้เป็นโครงการผลประโยชน์บริสุทธิ์), กระจายสามารถผลิตกำไรจริงสวัสดิการและผลกระทบที่อาจเป็นเศรษฐกิจมหภาค เป็นข้อมูลสำคัญที่ได้รับความไม่สมบูรณ์บุคคลหลายคนถือหุ้น - และรัฐวิสาหกิจสามารถได้อย่างมีประสิทธิภาพกำจัดที่ไม่ใช่-convexities ผลิตมีกำไรสวัสดิการตัวอย่างเช่น เพชรและ Geanakoplos (1999) ตรวจสอบแบบจำลองที่มีสองประเภทของผู้บริโภค: รักษาและรักษาไม่ การรักษาไม่มีส่วนร่วมในสังคมโปรแกรมรักษาความปลอดภัย และรัฐบาลดังนั้น "ทุน" ในนามของพวกเขา การถ่ายโอนบางกองทุนประกันสังคมลงในหุ้น -ในคำอื่น ๆ กระจาย-สร้างการเพิ่มสวัสดิการสำหรับเหล่านี้ไม่ใช่รักษา "ค้นหาหลักของเราคือ กองทุนที่กระจายในหุ้นมีผลจริงพบ รวมทั้งศักยภาพสำหรับการปรับปรุงสวัสดิการที่สำคัญ กระจายยกยอดรวมของอรรถประโยชน์ในการเศรษฐกิจถ้าครัวเรือนสาธารณูปโภคมีการถ่วงน้ำหนักเพื่อให้โปรแกรมอรรถประโยชน์ส่วนเพิ่มของเงินดอลลาร์ในวันนี้เป็นเหมือนกันสำหรับทุกบ้าน กำไรมาจากการปรากฏตัวของสวัสดิการอาจเกิดขึ้นแรงที่ลงทุนเงินออมของพวกเขาเอง"ในทำนองเดียวกัน Geanakoplos มิทเชลล์ และ Zeldes (1999) โต้แย้งว่า ถ้าแบบไม่น่ารำคาญส่วนแบ่งของครัวเรือนที่ไม่สามารถเข้าถึงตลาดทุน กระจาย (อย่างใดอย่างหนึ่งผ่านความน่าเชื่อถือกองทุนหรือบัญชีแต่ละบัญชี) สามารถเพิ่มสวัสดิการสำหรับครัวเรือนเหล่านี้ พวกเขาสรุปที่ $1 หุ้นอาจมีมูลค่า $1.59 แก่ครอบครัวที่มีข้อจำกัดดังกล่าว ตำนานของกระจายกลางจึงเกิดขึ้นจากสมมติฐานโดยนัยที่มีครัวเรือนทั้งหมดแก้ปัญหาภายในในแง่ของผลงานของพวกเขาเงิน สำรวจเอกสารสุดของมีน้อยบางครัวเรือนที่มุมโซลูชั่น ในค่อนข้างวิธีที่แตกต่างกันที่ก็ มาถึงข้อสรุปที่คล้ายกันเกี่ยวกับการที่ไม่เป็นกลางของการกระจาย Abel (1999) พบกระจายที่สามารถเพิ่มอัตราการเจริญเติบโตของการทุนจดทะเบียนในระบบที่มีประโยชน์นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โปรดทราบว่าเรื่องนี้ไม่ได้จริงๆหนึ่งเกี่ยวกับว่ากองทุนไว้วางใจของประชาชนควร
จะลงทุนในตราสารทุน แต่ก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับว่ากองทุนประกันสังคมควรจะขยับ
ลงในตราสารทุนผ่านกลไกใด ๆ - ทั้งผ่านกองทุนทรัสต์ของรัฐหรือเอกชน
บัญชี ในคำอื่น ๆ ที่เป็นปัญหาอย่างหมดจดหนึ่งว่าการกระจายความเสี่ยงต่อ se เป็น
ประโยชน์ ที่น่าสนใจของผู้เสนอบัญชีส่วนตัวมักจะลูกเห็บกระจายความเสี่ยง
ที่อาจเกิดขึ้นของบัญชีดังกล่าวเป็นผลประโยชน์ทางสังคมที่สำคัญ ๆ พร้อมกันอ้างว่า
การกระจายการลงทุนดำเนินการผ่านกองทุนสำรองเลี้ยงชีพของประชาชนจะให้ผลผลิตไม่มีประโยชน์ อย่างน้อย
จากมุมมองทางเศรษฐกิจอย่างเคร่งครัดขั้วที่ดูเหมือนจะไม่ทำให้รู้สึกมาก.
เพื่อให้แน่ใจว่าวิธีการที่ดีที่สุดบรรลุการกระจายความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับปัญหาจำนวนมากรวมถึง
ค่าใช้จ่ายในการบริหารทั้งในและปัญหาเศรษฐกิจการเมืองที่ระบุด้านล่าง (ดู
ตำนาน # 7 และ # 10) สำหรับตอนนี้เรามุ่งเน้นไปที่ผลกระทบของการกระจายความเสี่ยงขาดดังกล่าว
มีค่าใช้จ่ายในการบริหารหรือความกังวลเศรษฐกิจการเมือง เพื่อความสะดวกสบายดังนั้นเราจึง
ตรวจสอบการกระจายการลงทุนดำเนินการผ่านกองทุนสำรองเลี้ยงชีพของประชาชน.
อ้างอิงการตรวจสอบของตำนานนี้ของเราเป็นทฤษฎีพื้นฐาน - ประชาชน
ภาคอนาล็อกเพื่อทฤษฎีบท Modigliani มิลเลอร์ - ที่ให้ภายใต้เงื่อนไขที่
ภาครัฐโครงสร้างทางการเงินที่ทำให้ไม่แตกต่าง . เงื่อนไขได้รับการพัฒนาใน
ชุดของเอกสารโดยสติกลิตซ์ ป.ร. ให้ตลาดทุนที่สมบูรณ์แบบและความสามารถของแต่ละบุคคล
. ที่จะย้อนกลับการกระทำของนโยบายทางการเงินของรัฐบาลนโยบายดังกล่าวมีผลจริง
ไม่สมบูรณ์ได้รับในตลาดการเงิน แต่สติกลิตซ์ยังแสดงให้เห็นว่า
รัฐบาลนโยบายทางการเงิน - รวมทั้งวิธีการในการลงทุนไว้วางใจ กองทุน - อาจ
มีผลกระทบที่สำคัญจริง เมื่อเร็ว ๆ นี้นักเศรษฐศาสตร์ได้เน้นความไม่สมบูรณ์หรือ
ไม่ใช่ convexities เช่นค่าใช้จ่ายในการเรียนรู้เกณฑ์การลงทุนขั้นต่ำหรือปัจจัยอื่น ๆ .
ในการปรากฏตัวของความไม่สมบูรณ์ดังกล่าวและสมมติว่าผู้รับบำนาญถือว่าบางส่วนของ
ความเสี่ยงที่คงค้างจากนโยบายทางการเงินของรัฐบาล (ซึ่งหมายความว่า เงินบำนาญ
ระบบไม่ได้เป็นโครงการผลประโยชน์บริสุทธิ์), ความหลากหลายสามารถผลิตกำไรสวัสดิการที่แท้จริง
และผลกระทบที่อาจจะเป็นทางเศรษฐกิจมหภาค ความเข้าใจที่สำคัญคือได้รับความไม่สมบูรณ์ของ
บุคคลจำนวนมากที่ไม่ได้ถือหุ้น - และความหลากหลายของรัฐบาลได้อย่างมีประสิทธิภาพสามารถ
. กำจัดไม่ใช่ convexities-ผลิตกำไรสวัสดิการ
ตัวอย่างเช่นเพชรและ Geanakoplos (1999) ตรวจสอบรูปแบบที่มี
อยู่สอง ประเภทของผู้บริโภค: สกรีนเซฟและไม่สกรีนเซฟ- ไม่สกรีนเซฟ-มีส่วนร่วมในสังคม
โปรแกรมรักษาความปลอดภัยและรัฐบาลจึง "ลงทุน" ในนามของพวกเขา การถ่ายโอน
บางส่วนของการรักษาความปลอดภัยกองทุนทางสังคมในตราสารทุน - ในคำอื่น ๆ ที่หลากหลาย -
ผลิตกำไรสวัสดิการเหล่านี้ไม่ใช่เซฟเวอร์ "การค้นพบที่สำคัญของเราคือว่ากองทุนสำรองเลี้ยงชีพ
สัดส่วนการลงทุนเข้ามาในตลาดหุ้นมีผลจริงหมายถึงการที่มีศักยภาพ
สำหรับการปรับปรุงสวัสดิการอย่างมีนัยสำคัญ. การกระจายการลงทุนจะเพิ่มยอดรวมของยูทิลิตี้ใน
เศรษฐกิจถ้าสาธารณูปโภคในครัวเรือนมีน้ำหนักเพื่อให้ยูทิลิตี้ของเงินดอลลาร์ในวันนี้
คือ เหมือนกันสำหรับทุกครัวเรือน. ที่มีศักยภาพกำไรสวัสดิการมาจากการปรากฏตัวของ
คนงานที่ไม่ได้ลงทุนเงินฝากออมทรัพย์ของพวกเขาเอง. "
ในทำนองเดียวกัน Geanakoplos เซรั่มและ Zeldes (1999) ยืนยันว่าถ้าไม่น่ารำคาญ
หุ้นของผู้ประกอบการขาดการเข้าถึง ตลาดทุน, การกระจายการลงทุน (ทั้งผ่านความไว้วางใจ
กองทุนหรือบัญชีของแต่ละบุคคล) สามารถเพิ่มสวัสดิการสำหรับผู้ประกอบการเหล่านี้ พวกเขาสรุป
ว่า 1 $ ของผู้ถือหุ้นอาจจะมีมูลค่า $ 1.59 ครัวเรือน จำกัด ดังกล่าว ตำนานของ
การกระจายความเสี่ยงที่เป็นกลางจึงเกิดขึ้นจากสมมติฐานนัยที่ทุกครัวเรือนอยู่ที่
การแก้ปัญหาภายในในแง่ของพอร์ตการลงทุนการเงินของพวกเขา; เอกสารที่สำรวจ
เครือข่ายของการที่มีอย่างน้อยบางครัวเรือนที่โซลูชั่นมุม ในค่อนข้าง
วิธีการที่แตกต่างกันอย่างไรก็ตามถึงข้อสรุปที่คล้ายกันเกี่ยวกับการไม่เป็นกลาง
ของการกระจายอาเบล (1999) พบว่าการกระจายความเสี่ยงสามารถเพิ่มอัตราการเจริญเติบโตของ
หุ้นทุนในระบบผลประโยชน์