Epiphytic microorganisms on the phy

Epiphytic microorganisms on the phyllosphere of traditional and high-yielding rice varieties
were isolated from different agroecological zones of Sri Lanka and screened for their in
vitro and in vivo antagonism against Rhizoctonia solani K/.ihn AG-1 1A, the sheath blight
pathogen of rice. Among a total of 196 bacterial and 91 fungal isolates, 12 bacterial and
two fungal isolates which showed more than 50% growth inhibition of R. solani were tested
for their in vivo antagonism. Among the I4 antagonists tested, six bacterial and one fungal
isolate substantially reduced the incidence of sheath blight (by more than 82%) and severity
(by more than 92%) of the rice varieties BG94-1 and IR8 grown in a pot experiment under
open field conditions. Using five antagonists that showed the best in vitro antagonism, a
pot experiment was conducted to determine whether the presence of indigenous microflora
on the rice sheath had any effect on the effectiveness of antagonism. Three isolates (B4,
GbB5 and HMWB4) controlled sheath blight incidence and severity equally well in the
presence and absence of indigenous microflora. Two isolates (BG352B1 and BG300B1)
were more effective when they were introduced into the rice sheath without indigenous
microflora. Among the effective antagonists determined by the pot experiment, isolates
B4, B16, BG94-1B5, GbB5, HMWB4 and BG379-F2 were tested under field conditions
for two consecutive growing seasons. Under field conditions, severity of rice sheath blight
was significantly reduced by the application of all the tested antagonists as a spray on rice
sheath at a concentration of 108 cfu ml-x, starting 3 days after the development of symptoms
and continuing for three applications at 10-day intervals. Antagonistic performances were
consistent in the two seasons under field conditions and B. megatarium A (isolate B 16) and
Aspergillus niger (isolate BG379-F2) performed as the most effective antagonists in both
seasons. When disease severity was quantified as percentage sheath area covered by the
disease lesions, the respective reductions in disease severity were greater than 50% and 61%
by B. megaterium A (isolate B 16) and Aspergillus niger (isolate BG379-F2), respectively, in
both seasons.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุลินทรีย์ epiphytic ใน phyllosphere พันธุ์ข้าวดั้งเดิม และผล ผลิตสูง ถูกแยกจากโซน agroecological ต่าง ๆ ของศรีลังกา และฉายสำหรับพวกเขาใน หลอด และในสัตว์ทดลอง antagonism กับ Rhizoctonia solani K/โรค sheath 1A .ihn AG-1 การศึกษาของข้าว จากทั้งหมด 196 แบคทีเรีย และ 91 แยกเชื้อรา แบคทีเรียที่ 12 และ สองเชื้อราที่แยกได้ที่แสดงให้เห็นว่า การยับยั้งการเจริญเติบโต 50% R. solani มากกว่าทดสอบ สำหรับ antagonism ของพวกเขาในสัตว์ทดลอง ระหว่าง I4 ตัวทดสอบ หนึ่งเชื้อราและแบคทีเรีย 6 แยกลดอุบัติการณ์ของโรค sheath (โดยมากกว่า 82%) และความรุนแรงมาก (โดยมากกว่า 92%) พันธุ์ข้าว BG94 1 และ IR8 ที่ปลูกในกระถางการทดลองภายใต้ เปิดฟิลด์เงื่อนไข ใช้ตัวห้าที่แสดงให้เห็นว่าในส่วนการเพาะเลี้ยง antagonism การ หม้อทดลองได้ดำเนินการตรวจสอบว่าสถานะของชน microflora บนข้าว sheath มีผลใด ๆ เกี่ยวกับประสิทธิผลของ antagonism สามแยก (B4 GbB5 และ HMWB4) ควบคุม sheath โรคอุบัติการณ์และความรุนแรงเท่า ๆ กันในการ สถานะและการขาดงานของคนพื้นเมือง microflora สองแยก (BG352B1 และ BG300B1) ได้มีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อพวกเขาถูกนำเข้าสู่ sheath ข้าวไม่มีชน microflora ในตัวประสิทธิภาพที่กำหนด โดยทดลองหม้อ แยก ทดสอบภายใต้เงื่อนไขที่มีฟิลด์ B4, B16, BG94 1B5, GbB5, HMWB4 และ BG379-F2 สำหรับสองต่อเนื่องเติบโตซีซั่น ภายใต้ฟิลด์เงื่อนไข ความรุนแรงของโรคไหม้ข้าว sheath ถูกลดลงอย่างมีนัยสำคัญ โดยแอพลิเคชันของตัวผ่านการทดสอบทั้งหมดเป็นสเปรย์บนข้าว sheath ที่ความเข้มข้น 108 cfu ml-x เริ่มต้น 3 วันหลังจากการพัฒนาของอาการ และต่อเนื่องสำหรับโปรแกรมประยุกต์ที่สามในช่วงเวลา 10 วัน แสดงการต่อต้านได้ สอดคล้องกันในสองซีซั่นภายใต้ฟิลด์เงื่อนไขและ megatarium เกิดการ (แยก B 16) และ สาธารณรัฐไนเจอร์ aspergillus (แยก BG379-F2) ดำเนินการเป็นตัวที่มีประสิทธิภาพสูงสุดทั้งใน ซีซั่นนี้ เมื่อความรุนแรงของโรคได้ quantified เป็นเปอร์เซ็นต์ sheath พื้นที่ครอบคลุมการ โรคได้ ลดตามลำดับในความรุนแรงของโรคได้มากกว่า 50% และ 61% โดย megaterium เกิดการ (แยก B 16) และ Aspergillus ไนเจอร์ (แยก BG379-F2), ตามลำดับ ใน ซีซั่นสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุลินทรีย์ที่อิงอาศัยบน phyllosphere
ของแบบดั้งเดิมและผลผลิตสูงพันธุ์ข้าวที่แยกได้จากโซนAgroecological
แตกต่างกันของศรีลังกาและคัดกรองของพวกเขาในหลอดทดลองและในร่างกายเป็นปรปักษ์กับRhizoctonia solani K / .ihn AG-1 1A
ที่กาบใบแห้งเชื้อโรคข้าว. ท่ามกลางรวมของ 196 แบคทีเรียและเชื้อรา 91 แยก 12
แบคทีเรียและสองแยกเชื้อราซึ่งแสดงให้เห็นมากกว่า50% การยับยั้งการเจริญเติบโตของอาร์ solani
ได้มีการทดสอบสำหรับการเป็นปรปักษ์กันในร่างกายของพวกเขา ในบรรดาคู่อริ I4
ทดสอบหกแบคทีเรียและเชื้อราหนึ่งแยกได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญอุบัติการณ์ของโรคกาบใบแห้ง(โดยการมากกว่า 82%) และความรุนแรง
(มากกว่า 92%) ของพันธุ์ข้าวและ BG94-1 IR8 ที่ปลูกในกระถางที่อยู่ภายใต้
สภาพสนามเปิด ใช้ห้าคู่อริที่แสดงให้เห็นที่ดีที่สุดในการเป็นปรปักษ์กันในหลอดทดลองการทดลองหม้อได้ดำเนินการเพื่อตรวจสอบว่าการปรากฏตัวของจุลินทรีย์พื้นเมืองบนเปลือกข้าวมีผลกระทบต่อประสิทธิภาพของการเป็นปรปักษ์กัน สามไอโซเลท (B4, GbB5 และ HMWB4) อุบัติการณ์โรคกาบใบแห้งควบคุมและความรุนแรงอย่างเท่าเทียมกันทั้งในการแสดงตนและไม่มีตัวตนของจุลินทรีย์พื้นเมือง สองสายพันธุ์ (BG352B1 และ BG300B1) ได้มีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อพวกเขาถูกนำเข้าสู่ฝักข้าวโดยไม่ต้องพื้นเมืองจุลินทรีย์ ในบรรดาคู่อริที่มีประสิทธิภาพที่กำหนดโดยการทดลองหม้อแยกB4, B16, BG94-1B5, GbB5, HMWB4 และ BG379-F2 ถูกทดสอบภายใต้สภาพสนามสองฤดูกาลติดต่อกันการเจริญเติบโต ภายใต้เงื่อนไขที่สนามความรุนแรงของโรคกาบใบแห้งของข้าวลดลงอย่างมีนัยสำคัญโดยการประยุกต์ใช้ทั้งหมดคู่อริการทดสอบที่เป็นสเปรย์ข้าวเปลือกที่ความเข้มข้น108 cfu มล-x เริ่มต้น 3 วันหลังจากการพัฒนาของอาการและต่อเนื่องเป็นเวลาสามการใช้งานที่ช่วงเวลา 10 วัน แสดงปฏิปักษ์เป็นที่สอดคล้องกันในสองฤดูกาลในสภาพสนามและ B megatarium A (B แยก 16) และ Aspergillus ไนเจอร์ (แยก BG379-F2) การดำเนินการเป็นคู่อริที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในทั้งฤดูกาล เมื่อความรุนแรงของโรคได้รับการวัดเป็นเปอร์เซ็นต์เปลือกพื้นที่ปกคลุมด้วยแผลโรคที่เกี่ยวข้องในการลดความรุนแรงของโรคได้มากกว่า 50% และ 61% โดย B. megaterium A (B แยก 16) และ Aspergillus ไนเจอร์ (แยก BG379-F2) ตามลำดับ ในทั้งฤดูกาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อิงอาศัยของจุลินทรีย์บนผิวใบข้าวพื้นเมืองพันธุ์
ที่แยกได้จาก agroecological โซนที่แตกต่างกันของศรีลังกา และคัดกรองในหลอดทดลองและในสัตว์
กันต่อต้านเชื้อรา K / ihn ag-1 1A ,
เชื้อโรคกาบใบแห้งของข้าว ในหมู่ทั้งหมด 196 แบคทีเรียเชื้อราและแบคทีเรียไอโซเลท 91 12
สองแยกเชื้อรา ซึ่งพบมากกว่าร้อยละ 50 มีฤทธิ์ในการยับยั้งการเจริญเติบโตของ R . solani โดย
ของฤทธิ์ในการต่อสู้ . ท่ามกลางไอโฟร์ทำให้แบคทีเรียและเชื้อราทดสอบหก
แยกการลดลงอย่างมากของอุบัติการณ์ของกาบใบแห้ง ( มากกว่า 82% ) และความรุนแรง
( มากกว่า 92 % ) ของข้าวที่ปลูกในกระถางและ bg94-1 ir8 การทดลองภายใต้เงื่อนไข
เปิดสนามใช้ห้าประเภทที่แสดงดีที่สุดในหลอดทดลองกัน ,
หม้อการทดลองเพื่อตรวจสอบว่า การแสดงตนของจุลินทรีย์พื้นบ้าน
บนข้าวเปลือกผลใด ๆต่อประสิทธิผลของการต่อสู้ . 3 สายพันธุ์ ( B4
gbb5 และ hmwb4 ) ควบคุม กาบใบแห้งการเกิดโรคและความรุนแรงอย่างเท่าเทียมกันทั้งในการขาดงานของชนพื้นเมือง
และจุลินทรีย์ .สองสายพันธุ์ ( และ bg352b1 bg300b1 )
มีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อพวกเขาถูกนำเข้าข้าวเปลือกโดยไม่ต้องพื้นเมือง
จุลินทรีย์ . ระหว่างที่มีประสิทธิภาพทำให้กำหนดโดยการทดลองในกระถาง , สายพันธุ์
B4 b16 bg94-1b5 gbb5 , , , และ hmwb4 bg379-f2 ถูกทดสอบภายใต้สภาพสนาม
2 ติดต่อกัน ฤดูกาลการเติบโต ภายใต้สภาวะความรุนแรงของโรคใบไหม้ข้าว
ปลอกถูกลดลงอย่างมากโดยการประยุกต์ใช้ทั้งหมดทดสอบยาต้านเป็นสเปรย์บนฝักข้าว
ความเข้มข้น 108 CFU ml-x เริ่มต้น 3 วันหลังจากการพัฒนาของอาการ
และต่อเนื่องสำหรับสามโปรแกรมในช่วงเวลา 10 วัน การแสดงปฏิปักษ์เป็น
ที่สอดคล้องกันใน 2 ฤดูกาล ภายใต้สภาวะ และ บี megatarium ( แยก B
16 ) และAspergillus niger ( แยก bg379-f2 ) แสดงเป็น ปฏิปักษ์ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดทั้งใน
ฤดูกาล เมื่อโรครุนแรง คือ วัดเป็นเปอร์เซ็นต์พื้นที่ปกคลุมด้วยเปลือก
โรคแผล ที่เกี่ยวข้องในการเกิดโรคและความรุนแรงของโรคลดลงมากกว่า 50% และ 61%
โดย B . megaterium ( แยก B 16 ) และ Aspergillus niger ( แยก bg379-f2 ) ตามลำดับใน
ทั้งสองฤดูกาล