By 2003, the national and site leve

By 2003, the national and site level investment in wetlands was generally inadequate to meet the challenge of conserving globally important biodiversity. At the national level, the key significant drawback was the absence of an effective enabling environment that could encourage and sustain initiatives for biodiversity conservation. Key barriers to creating an enabling environment remained:

-the lack of effective and integrated policies;
-the absence of decision-making tools and reliable information to support effective wetlands conservation planning; -technical deficiencies related to skills and equipment; and
-the lack of general public awareness or political pressure that would favour wetlands conservation.

Few comprehensive decision support systems or management tools were available for regional resource planning. The scope of the GIS facilities in the PFI and Forest Management Centre in Peshawar, was limited to forestry only and not organised to accept data on other forms of biodiversity or socio-economic conditions in wetlands and their buffer zones. Technical capacity in almost every aspect of wetlands management tended to be inadequate due to the lack of resources for scientific and specialised wetlands management training, appropriate equipment and exposure to international approaches to wetlands management. While Pakistan had produced a Wetlands Action Plan in 2000, the lack of a comprehensive Wetlands Management Strategy hindered policy formation, coordination and management of wetlands at a national scale. Additionally, options for financial sustainability had not been fully explored to enable the proliferation of long-term initiatives in biodiversity conservation. As a result, such initiatives tended to be donor-driven and short-lived.

At the site level, several of the above-mentioned inadequacies were also evident. Although all four of the designated Demonstration Complexes fell within the jurisdiction of the provincial forestry and wildlife management agencies, actual activity was limited to partial enforcement of resource use regulations. Some community-based biodiversity management initiatives had been supported elsewhere by the appropriate agencies in NWFP and Sindh. These approaches had, however, not been applied in the four selected wetland sites. Biodiversity monitoring in these sites had also been inconsistent although the ZSD and WWF-P had undertaken some initiatives, particularly during the PDF (B) phase of the Project. Some short-term conservation initiatives had been implemented in recent years in Makran Coastal Wetlands Complex (MCWC), Central Indus Wetlands Complex (CIWC), and Salt Range Wetlands Complex (SRWC) with the active involvement of WWF-P. Significant activities comprised of a programme for the rescue of lndus Dolphins (Platanista minor) stranded in irrigation canals during the dry season in CIWC and support for eco-tourism initiatives on the Indus River. In MCWC, initiatives had included the conservation of endangered Olive Ridley Turtles (Lepidochelys olivacea) and Green Turtles (Chelonfa mydas) and the rehabilitation of mangroves near Jiwani. Monitoring of waterfowl, Punjab Urial (Ovis vignei punjabiensis) and Chinkara or Indian Gazelle (Gazella bennettii) had been the key focus of conservation activities in SRWC, although some limited community-based ventures, mainly related to environmental awareness, had also been implemented.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2003 ชาติและการลงทุนระดับของไซต์ในพื้นที่ชุ่มน้ำโดยทั่วไปไม่เพียงพอเพื่อตอบสนองความท้าทายในการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพที่สำคัญทั่วโลก ระดับชาติ ข้อเสียเปรียบสำคัญสำคัญการขาดงานของสภาพแวดล้อมการเปิดใช้งานมีประสิทธิภาพที่สามารถส่งเสริม และรักษาแผนงานการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ อุปสรรคสำคัญในการสร้างสภาพแวดล้อมที่เปิดใช้งานอยู่:-การขาดประสิทธิภาพ และบูรณาการนโยบาย-ขาดเครื่องมือตัดสินใจและข้อมูลที่เชื่อถือได้เพื่อสนับสนุนพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีประสิทธิภาพการวางอนุรักษ์ -ทรงทางเทคนิคที่เกี่ยวข้องกับทักษะและอุปกรณ์ และ -การขาดจิตสำนึกสาธารณะทั่วไปหรือความกดดันทางการเมืองที่จะโปรดปรานการอนุรักษ์พื้นที่ชุ่มน้ำ ระบบสนับสนุนการตัดสินใจอย่างน้อยหรือเครื่องมือการจัดการมีการวางแผนทรัพยากรระดับภูมิภาค ขอบเขตของ GIS PFI และศูนย์การจัดการป่าในเปศวาร์ ถูกจำกัดป่าไม้แหล่งเท่านั้น และไม่ยอมรับข้อมูลในรูปแบบอื่น ๆ ของความหลากหลายทางชีวภาพหรือเงื่อนไขทางเศรษฐกิจสังคมในพื้นที่ชุ่มน้ำและโซนของบัฟเฟอร์ กำลังการผลิตเทคนิคในเกือบทุกด้านของการจัดการพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีแนวโน้มจะไม่เพียงพอเนื่องจากขาดทรัพยากรในพื้นที่ชุ่มน้ำวิทยาศาสตร์ และพิเศษจัดการฝึกอบรม อุปกรณ์ที่เหมาะสม และสัมผัสกับแนวทางการจัดการพื้นที่ชุ่มน้ำนานาชาติ ขณะที่ปากีสถานมีผลิตวางแผนในการดำเนินการเป็นพื้นที่ชุ่มน้ำใน 2000 ขาดกลยุทธ์การจัดการพื้นที่ชุ่มน้ำที่ครอบคลุมผู้ที่ขัดขวางการก่อตัวนโยบาย ประสานงาน และจัดการพื้นที่ชุ่มน้ำในระดับชาติ นอกจากนี้ ตัวเลือกสำหรับความยั่งยืนทางการเงินได้ไม่ถูกครบถ้วนอุดมเพื่อเปิดใช้งานการขยายตัวของเงินลงทุนระยะยาวในการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ ดัง โครงการดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะขับ เคลื่อนผู้บริจาค และช่วงสั้น ๆ ที่ระดับไซต์ หลาย inadequacies กลได้ยังเห็นได้ชัด แม้ว่า 4 ทั้งหมดของสิ่งอำนวยความสะดวกสาธิตกำหนดตกภายในเขตของป่าไม้จังหวัดและหน่วยงานการจัดการสัตว์ป่า กิจกรรมจริงถูกบังคับบางส่วนของระเบียบเกี่ยวกับการใช้ทรัพยากรจำกัด ริเริ่มการจัดการความหลากหลายทางชีวภาพชุมชนบางมีการสนับสนุนอื่น ๆ โดยหน่วยงานที่เหมาะสมใน NWFP และ Sindh วิธีเหล่านี้ แต่ ไม่เคยใช้ในพื้นที่ชุ่มน้ำที่เลือก 4 ความหลากหลายทางชีวภาพในการตรวจสอบในเว็บไซต์เหล่านี้ยังได้สอดคล้องกันแม้ว่า ZSD และ WWF P ได้ดำเนินโครงการบาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างขั้นตอน PDF (B) ของโครงการ ริเริ่มอนุรักษ์บางระยะสั้นมีใช้งานในปีที่ผ่านมาใน Makran ชายฝั่งพื้นที่ชุ่มน้ำที่ซับซ้อน (MCWC), เซ็นทรัลเอยูรเวพื้นที่ชุ่มน้ำที่ซับซ้อน (CIWC), และเกลือช่วงพื้นที่ชุ่มน้ำที่ซับซ้อน (SRWC) กับการมีส่วนร่วมงานของ WWF-พี กิจกรรมที่สำคัญประกอบด้วยหลักสูตรการช่วยเหลือของ lndus ปลาโลมา (Platanista รอง) มุ่งหน้าคลองชลประทานในฤดูแล้งใน CIWC และสนับสนุนการริเริ่มการท่องเที่ยวบนแม่น้ำเอยูรเว ใน MCWC ริเริ่มได้รวมอนุรักษ์ เต่าหญ้ามะกอกใกล้สูญพันธุ์ (Lepidochelys olivacea) และเต่าสีเขียว (Chelonfa mydas) และการฟื้นฟูโกรฟส์ใกล้ Jiwani การตรวจสอบของ waterfowl ปัญจาบ Urial (Ovis vignei punjabiensis) และ Chinkara หรืออินเดียสกุลกาเซลล์ (Gazella bennettii) ได้สำคัญของกิจกรรมการอนุรักษ์ใน SRWC แม้ว่าบางชุมชนค้า ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับความตระหนักด้านสิ่งแวดล้อม มีการใช้งาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยปี 2003 ในระดับชาติและเว็บไซต์การลงทุนในระดับพื้นที่ชุ่มน้ำไม่เพียงพอโดยทั่วไปจะพบกับความท้าทายของการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพที่สำคัญทั่วโลก ในระดับชาติที่เสียเปรียบอย่างมีนัยสำคัญที่สำคัญคือการขาดหายไปของสภาพแวดล้อมที่ทำให้มีประสิทธิภาพที่สามารถส่งเสริมและรักษาความคิดริเริ่มเพื่อการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ ปัญหาและอุปสรรคที่สำคัญในการสร้างสภาพแวดล้อมที่ทำให้ยังคง: ขาด -the นโยบายที่มีประสิทธิภาพและบูรณาการการขาดงานของเครื่องมือในการตัดสินใจและข้อมูลที่เชื่อถือได้เพื่อสนับสนุนพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีประสิทธิภาพการวางแผนการอนุรักษ์-the; ข้อบกพร่องด้านเทคนิคที่เกี่ยวข้องกับทักษะและอุปกรณ์ และการขาดความตระหนักประชาชนทั่วไป -the หรือแรงกดดันทางการเมืองที่จะสนับสนุนการอนุรักษ์พื้นที่ชุ่มน้ำ. ไม่กี่ระบบสนับสนุนการตัดสินใจที่ครอบคลุมหรือเครื่องมือในการจัดการที่มีอยู่สำหรับการวางแผนทรัพยากรระดับภูมิภาค ขอบเขตของสิ่งอำนวยความสะดวกระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ใน PFI และศูนย์การจัดการป่าในเพชาวาร์ถูก จำกัด ให้ป่าไม้เท่านั้นและไม่ได้จัดที่จะรับข้อมูลในรูปแบบอื่น ๆ ของความหลากหลายทางชีวภาพหรือสภาพทางเศรษฐกิจและสังคมในพื้นที่ชุ่มน้ำและพื้นที่กันชนของพวกเขา ความสามารถทางเทคนิคในเกือบทุกแง่มุมของการจัดการพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีแนวโน้มที่จะไม่เพียงพอเนื่องจากการขาดของทรัพยากรสำหรับพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีความเชี่ยวชาญทางวิทยาศาสตร์และการฝึกอบรมการจัดการอุปกรณ์ที่เหมาะสมและการสัมผัสกับวิธีการระหว่างประเทศเพื่อการจัดการพื้นที่ชุ่มน้ำ ในขณะที่ปากีสถานได้ผลิตแผนปฏิบัติการพื้นที่ชุ่มน้ำในปี 2000 ขาดการบริหารจัดการพื้นที่ชุ่มน้ำกลยุทธ์ที่ครอบคลุมขัดขวางการพัฒนานโยบายการประสานงานและการจัดการพื้นที่ชุ่มน้ำในระดับชาติ นอกจากนี้ตัวเลือกเพื่อความยั่งยืนทางการเงินที่ไม่ได้รับการสำรวจอย่างเต็มที่ที่จะช่วยให้การขยายตัวของความคิดริเริ่มในระยะยาวในการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ เป็นผลให้โครงการดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะบริจาคเป็นตัวขับเคลื่อนและสั้น. ในระดับเว็บไซต์หลายแห่งบกพร่องดังกล่าวข้างต้นก็ยังเห็นได้ชัด แม้ว่าทั้งสี่ของคอมเพล็กซ์สาธิตกำหนดตกอยู่ในอำนาจของป่าไม้จังหวัดและหน่วยงานการจัดการสัตว์ป่ากิจกรรมที่เกิดขึ้นจริงที่ถูก จำกัด การบังคับใช้กฎระเบียบบางส่วนของการใช้ทรัพยากร บางชุมชนตามการริเริ่มการจัดการความหลากหลายทางชีวภาพที่ได้รับการสนับสนุนอื่น ๆ โดยหน่วยงานที่เหมาะสมใน NWFP และฮ์ วิธีการเหล่านี้ได้ แต่ไม่ได้ถูกนำมาใช้ในพื้นที่ชุ่มน้ำสี่เลือก การตรวจสอบความหลากหลายทางชีวภาพในเว็บไซต์เหล่านี้ยังได้รับไม่สอดคล้องกันได้แม้ว่า ZSD และ WWF-P ได้ดำเนินการริเริ่มโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วง PDF (B) ขั้นตอนของโครงการ บางความคิดริเริ่มอนุรักษ์ระยะสั้นได้รับการดำเนินการในปีที่ผ่านมาในพื้นที่ชุ่มน้ำชายฝั่ง Makran คอมเพล็กซ์ (MCWC) กลางแม่น้ำสินธุพื้นที่ชุ่มน้ำคอมเพล็กซ์ (CIWC) และเกลือพื้นที่ชุ่มน้ำคอมเพล็กซ์ (SRWC) กับการมีส่วนร่วมที่ใช้งานของ WWF-P กิจกรรมที่สําคัญประกอบด้วยโปรแกรมสำหรับการช่วยเหลือของดอลฟิ lndus (Platanista น้อย) ติดอยู่ในคลองชลประทานในช่วงฤดูแล้งใน CIWC และการสนับสนุนสำหรับการริเริ่มการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในแม่น้ำสินธุ ใน MCWC ริเริ่มได้รวมการอนุรักษ์ที่ใกล้สูญพันธุ์มะกอกริดลีย์เต่า (Lepidochelys olivacea) และเต่าสีเขียว (Chelonfa ตนุ) และฟื้นฟูป่าชายเลนที่อยู่ใกล้ Jiwani การตรวจสอบนกเจบ Urial (แกะ vignei punjabiensis) และ Chinkara หรืออินเดียละมั่ง (Gazella bennettii) ได้รับการมุ่งเน้นที่สำคัญของกิจกรรมการอนุรักษ์ใน SRWC แม้ว่าบาง จำกัด กิจการตามชุมชนที่เกี่ยวข้องเป็นหลักในการสร้างความตระหนักด้านสิ่งแวดล้อมที่ได้รับการดำเนินการยัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยปี 2003 แห่งชาติ และเว็บไซต์ระดับการลงทุนในพื้นที่ชุ่มน้ำ มักไม่เพียงพอที่จะตอบสนองความท้าทายของการอนุรักษ์ทั่วโลกที่สำคัญของความหลากหลายทางชีวภาพ ระดับประเทศ ข้อเสียเปรียบที่สำคัญที่สำคัญคือการขาดประสิทธิภาพ ทำให้สภาพแวดล้อมที่ส่งเสริมและสนับสนุนโครงการเพื่อการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ อุปสรรคในการสร้างสภาพแวดล้อมในการเปิดใช้งานคีย์ยังคง :

- ขาดประสิทธิภาพและบูรณาการนโยบาย ;
- ขาดเครื่องมือในการตัดสินใจและข้อมูลที่เชื่อถือได้เพื่อสนับสนุนการอนุรักษ์พื้นที่ชุ่มน้ำที่มีประสิทธิภาพการวางแผน ; - บกพร่องทางเทคนิคที่เกี่ยวข้องกับทักษะและอุปกรณ์ ;
- ขาดการรับรู้หรือแรงกดดันทางการเมืองที่ประชาชนทั่วไปจะสนับสนุนการอนุรักษ์พื้นที่ชุ่มน้ำ .

ไม่ครอบคลุมระบบสนับสนุนการตัดสินใจ หรือเครื่องมือการจัดการที่มีอยู่สำหรับการวางแผนทรัพยากรในภูมิภาค ขอบเขตของระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์สิ่งอำนวยความสะดวกใน pfi และศูนย์การจัดการป่าใน Peshawar , ถูก จำกัด ให้ป่าไม้เท่านั้น และไม่ได้จัดเพื่อรับข้อมูลในรูปแบบอื่น ๆของความหลากหลายทางชีวภาพ หรือ สังคม เศรษฐกิจ เงื่อนไขในพื้นที่ชุ่มน้ำและพื้นที่กันชนของความสามารถทางเทคนิคในเกือบทุกด้านของการจัดการพื้นที่ชุ่มน้ำ มีแนวโน้มจะไม่เพียงพอ เนื่องจากการขาดทรัพยากรทางวิทยาศาสตร์และผู้เชี่ยวชาญการฝึกอบรมการจัดการพื้นที่ชุ่มน้ำ อุปกรณ์ที่เหมาะสมและการเปิดรับแนวทางระหว่างประเทศเพื่อการจัดการพื้นที่ชุ่มน้ำ . ในขณะที่ปากีสถานได้ผลิตชายเลนแผนปฏิบัติการปี 2000ขาดครอบคลุมพื้นที่ชุ่มน้ำกลยุทธ์การจัดการขัดขวางการสร้างนโยบาย การประสานงาน และการจัดการพื้นที่ชุ่มน้ำในระดับชาติ นอกจากนี้ ตัวเลือกเพื่อความยั่งยืนทางการเงินได้สำรวจอย่างเต็มที่เพื่อให้การระยะยาวที่สำคัญในการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ เป็นผลให้โครงการดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะเป็นผู้บริจาคขับเคลื่อน และอายุสั้น

ในระดับไซต์ หลายของปัญหาดังกล่าวข้างต้น ยังเห็นชัด แม้ว่าทั้งสี่ของเขตสาธิตเชิงซ้อนตกอยู่ในเขตอำนาจของป่าไม้จังหวัดและหน่วยงานการจัดการสัตว์ป่า กิจกรรมที่เกิดขึ้นจริงเป็นบางส่วนของทรัพยากรที่ จำกัด ในการบังคับใช้กฎระเบียบการใช้งาน