Schultheisz and Karpati (1984) summ

Schultheisz and Karpati (1984) summarise technology
improvements relating to water use and
waste minimisation in the US up to 1977. The trend
is clearly towards the choice of processes which
reduce waste quantity and strength, particularly
improved blood recovery, dry paunch dumping and
regulated water use. Unfortunately, more recent surveys
are not available. The emergence oflow-temperature edible-rendering systems has been
especially constrained by the very strong wastewater
generated (Cooper & Russell, 1988).
Many schemes are already implemented in slaughterhouses
for the reuse of water for non-potable
uses within the plant. Most of these involve no treatment
of the water prior to its reuse. Kane &
Osantowski (1981) described a pilot-plant study in
which treated wastewater was passed through chemical
flocculation/clarification and dual media
filtration prior to further upgrading by either ion
exchange, reverse osmosis (RO) or electrodialysis.
All the latter three processes achieved greater than
90% reduction of TDS, however, the use of RO was
the most economic, with estimated capital and operating
costs for a 3.8 M1/day (1 MGD) system being
at most 40 and 68%, respectively, of those of the
other two processes. Furthermore, it required only
half the space. It is not known whether the system
has been installed at full scale.
Consideration and demonstration of the technical
feasibility of the reuse of municipal wastewater as
potable water has occurred in South Africa (Kfir &
Slabbert, 1991) and several US cities (Rogers &
Lauer, 1991). The safety and public health issues
involved have been widely discussed, but generally
pipe-to-pipe potable reuse is not favoured and most
schemes in use involve a natural intermediate step
(i.e. underground aquifer, reservoir). There are no
reports of technology development or trials for the
rehabilitation of treated wastewater from slaughterhouses
for potable reuse.
New or even improved ideas for the recovery of
valuable byproducts from slaughterhouse or rendering
plant wastewaters have received little attention,
except for high-quality water, protein, biogas and
struvite fertiliser. This may reflect the fact that the
industry is, in fact, highly efficient in achieving
product recovery prior to wastewater discharge

ผลลัพธ์ (ลาว) 1:

Schultheisz ແລະ Karpati (1984​) ສະ​ຫຼຸບ​ເຕັກ​ໂນ​ໂລ​ຊີ
ການ​ປັບ​ປຸງ​ທີ່​ກ່ຽວ​ຂ້ອງ​ກັບ​ການ​ນໍາ​ໃຊ້​ນ​້​ໍ​າ​ແລະ
ຫຼຸດ​ຜ່ອນ​ສິ່ງ​ເສດ​ເຫຼືອ​ໃນ​ສະ​ຫະ​ລັດ​ໄດ້​ສູງ​ເຖິງ 1977 ແນວ​ໂນ້ມ​ການ
ແມ່ນ​ຈະ​ແຈ້ງ​ຕໍ່​ທາງ​ເລືອກ​ໃນ​ການ​ຂະ​ບວນ​ການ​ເຊິ່ງ
ການ​ຫຼຸດ​ຜ່ອນ​ປະ​ລິ​ມານ​ສິ່ງ​ເສດ​ເຫຼືອ​ແລະ​ຄວາມ​ເຂັ້ມ​ແຂງ​, ໂດຍ​ສະ​ເພາະ​ແມ່ນ
ການ​ປັບ​ປຸງ​ການ​ຟື້ນ​ຕົວ​ຂອງ​ເລືອດ​, paunch ແຫ້ງ dumping ແລະ
ນ​້​ໍ​າ​ກົດ​ລະ​ບຽບ ການ​ນໍາ​ໃຊ້​. ແຕ່​ຫນ້າ​ເສຍ​ດາຍ​, ການ​ສໍາ​ຫຼວດ​ທີ່​ຜ່ານ​ມາ​ຫຼາຍ
ແມ່ນ​ບໍ່​ມີ​. ການ​ເກີດ​ຂຶ້ນ oflow​, ອຸນ​ຫະ​ພູມ​ລະ​ບົບ​ສາ​ມາດ​ກິນ​ໄດ້​ການ​ສະ​ແດງ​ຜົນ​, ໄດ້​ຮັບ​ການ
ຈໍາ​ກັດ​ໂດຍ​ສະ​ເພາະ​ແມ່ນ​ນ​້​ໍາ​ເສຍ​ທີ່​ເຂັ້ມ​ແຂງ​ທີ່​ສຸດ
ທີ່​ຜະ​ລິດ (ການ​ຮ່ວມ​ມື​ແລະ​ການ Russell​, 1988​)​.
ລະ​ບົບ​ຫຼາຍ​ຄົນ​ຖືກ​ປະ​ຕິ​ບັດ​ມາ​ແລ້ວ​ໃນ​ໂຮງ​ຂ້າ​ສັດ
ເພື່ອ​ນໍາ​ມາ​ໃຊ້​ນ​້​ໍ​າ​ສໍາ​ລັບ​ການ​ທີ່​ບໍ່​ແມ່ນ​ດື່ມ
ໃຊ້​ພາຍ​ໃນ​ໂຮງ​ງານ​ໄດ້​. ສ່ວນ​ໃຫຍ່​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ກ່ຽວ​ຂ້ອງ​ກັບ​ການ​ປິ່ນ​ປົວ​ທີ່​ບໍ່​ມີ
ຂອງ​ນ​້​ໍ​າ​ກ່ອນ​ທີ່​ຈະ​ນໍາ​ມາ​ໃຊ້​ໃຫມ່​ຂອງ​ຕົນ​. Kane &
Osantowski (1981​) ອະ​ທິ​ບາຍ​ການ​ສຶກ​ສາ​ທົດ​ລອງ​ພືດ​ໃນ
ທີ່​ຮັບ​ການ​ປິ່ນ​ປົວ​ນ​້​ໍາ​ເສຍ​ໄດ້​ຜ່ານ​ການ​ໂດຍ​ຜ່ານ​ການ​ສານ​ເຄ​ມີ
flocculation / ຄວາມ​ກະ​ຈ່າງ​ແຈ້ງ​ແລະ​ສື່​ມວນ​ຊົນ​ຄູ່
ຕອງ​ກ່ອນ​ທີ່​ຈະ​ຍົກ​ລະ​ດັບ​ຕື່ມ​ອີກ​ໂດຍ ion ບໍ່​ວ່າ​ຈະ
ແລກ​ປ່ຽນ​ເງິນ​ຕາ​, ດ້ານ osmosis (RO​) ຫຼື electrodialysis​.
ທັງ​ຫມົດ​ໃນ​ຍຸກ​ສຸດ​ທ້າຍ​ສາມ​ຂະ​ບວນ​ການ​ບັນ​ລຸ​ໄດ້ ຫຼາຍ​ກ​່​ວາ
ການ​ຫຼຸດ​ຜ່ອນ 90​% ຂອງ TDS​, ຢ່າງ​ໃດ​ກໍ​ຕາມ​, ການ​ນໍາ​ໃຊ້​ຂອງ RO ໄດ້
ຫຼາຍ​ທີ່​ສຸດ​ຂອງ​ເສດ​ຖະ​ກິດ​, ມີ​ການ​ຄາດ​ຄະ​ເນ​ເງິນ​ທຶນ​ແລະ​ປະ​ຕິ​ບັດ
ຄ່າ​ໃຊ້​ຈ່າຍ​ສໍາ​ລັບ​ການ 3.8 M1 / ວັນ (1 MGD​) ລະ​ບົບ​ການ​ເປັນ
ຢູ່​ທີ່ 40 ແລະ 68​%​, ຕາມ​ລໍາ​ດັບ​, ຂອງ​ຜູ້​ທີ່​ຂອງ
ອື່ນໆ​ທີ່​ທັງ​ສອງ​ຂະ​ບວນ​ການ​. ຍິ່ງ​ໄປ​ກວ່າ​ນັ້ນ​, ມັນ​ຈໍາ​ເປັນ​ຕ້ອງ​ມີ​ພຽງ​ແຕ່
ເຄິ່ງ​ຫນຶ່ງ​ຂອງ​ຊ່ອງ​ໄດ້​. ມັນ​ບໍ່​ໄດ້​ເປັນ​ທີ່​ຮູ້​ຈັກ​ບໍ່​ວ່າ​ຈະ​ເປັນ​ລະ​ບົບ
ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຕິດ​ຕັ້ງ​ຢູ່​ໃນ​ຢ່າງ​ເຕັມ​ຂະ​ຫນາດ​.
ພິ​ຈາ​ລະ​ນາ​ແລະ​ສາ​ທິດ​ການ​ດ້ານ​ວິ​ຊາ​ການ
ຄວາມ​ເປັນ​ໄປ​ໄດ້​ຂອງ​ການ​ນໍາ​ມາ​ໃຊ້​ນ​້​ໍາ​ເສຍ​, ເທດ​ສະ​ບານ​ເປັນ
ນ​້​ໍາ​ດື່ມ​ໄດ້​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ໃນ​ອາ​ຟຣິ​ກາ​ໃຕ້ (Kfir ແລະ
Slabbert​, 1991​) ແລະ​ເມືອງ​ສະ​ຫະ​ລັດ​ຈໍາ​ນວນ​ຫນຶ່ງ (Rogers &
Lauer , 1991​)​. ບັນ​ຫາ​ຄວາມ​ປອດ​ໄພ​ແລະ​ສຸ​ຂະ​ພາບ​ສາ​ທາ​ລະ​ນະ
ມີ​ສ່ວນ​ກ່ຽວ​ຂ້ອງ​ໄດ້​ມີ​ການ​ປຶກ​ສາ​ຫາ​ລື​ກັນ​ຢ່າງ​ກວ້າງ​ຂວາງ​, ແຕ່​ໂດຍ​ທົ່ວ​ໄປ
ຊ​້​ໍາ​ດື່ມ​ທໍ່​-to​-ທໍ່​ບໍ່​ໄດ້​ເອື້ອ​ອໍາ​ນວຍ​ແລະ​ສ່ວນ​ຫຼາຍ
ໂຄງ​ການ​ໃນ​ການ​ນໍາ​ໃຊ້​ການ​ມີ​ສ່ວນ​ຮ່ວມ​ເປັນ​ບາດ​ກ້າວ​ລະ​ດັບ​ປານ​ກາງ​ທໍາ​ມະ​ຊາດ
(ຕົວ​ຢ່າງ​ການ​ຂຽນ aquifer ອ່າງ​ເກັບ​ນ​,​)​. ມີ​ບໍ່​ມີ
ບົດ​ລາຍ​ງານ​ຂອງ​ການ​ພັດ​ທະ​ນາ​ເຕັກ​ໂນ​ໂລ​ຊີ​ຫຼື​ການ​ທົດ​ລອງ​ສໍາ​ລັບ​ການ
ຟື້ນ​ຟູ​ຂອງ​ນ​້​ໍາ​ຮັບ​ການ​ປິ່ນ​ປົວ​ຈາກ​ໂຮງ​ຂ້າ​ສັດ
ເພື່ອ​ນໍາ​ມາ​ໃຊ້​. potable
ໃຫມ່​ຫຼື​ແມ້​ກະ​ທັ້ງ​ແນວ​ຄວາມ​ຄິດ​ທີ່​ດີ​ຂຶ້ນ​ສໍາ​ລັບ​ການ​ຟື້ນ​ຕົວ​ຂອງ
ຜົນ​ຜະ​ລິດ​ຊ້ອນ​ທີ່​ມີ​ຄຸນ​ຄ່າ​ຈາກ​ໂຮງ​ຂ້າ​ສັດ​ຫຼື rendering
ນ​້​ໍາ​ຂອງ​ພືດ​ໄດ້​ຮັບ​ຄວາມ​ສົນ​ໃຈ​ພຽງ​ເລັກ​ນ້ອຍ​,
ຍົກ​ເວັ້ນ​ສໍາ​ລັບ​ນ​້​ໍ​າ​ຄຸນ​ນະ​ພາບ​ສູງ​, ທາດ​ໂປຼ​ຕີນ​ຈາກ​, ນ​ຊີ​ວະ​ພາບ​ແລະ
ຝຸ່ນ​ຊີ​ວະ​ພາບ struvite​. ນີ້​ອາດ​ຈະ​ສະ​ທ້ອນ​ໃຫ້​ເຫັນ​ຄວາມ​ຈິງ​ທີ່​ວ່າ​ການ
ອຸດ​ສາ​ຫະ​ກໍາ​ແມ່ນ​, ໃນ​ຄວາມ​ເປັນ​ຈິງ​, ປະ​ສິດ​ທິ​ພາບ​ສູງ​ໃນ​ການ​ບັນ​ລຸ
ການ​ຟື້ນ​ຟູ​ຜະ​ລິດ​ຕະ​ພັນ​ກ່ອນ​ທີ່​ຈະ​ໄຫຼ​ນ​້​ໍາ​ເສຍ