Meng Hao traversed the streets surr

Meng Hao traversed the streets surrounding the public square. Halfway down one block, he suddenly stopped and glanced over at a nearby store. It was a medicinal pill shop. On the wall inside the shop, he could see some old, dried up medicinal pills, arranged to form the outline of a pill furnace. In the middle of the image of the pill furnace was an elliptical symbol.

Within the symbol were four dried up medicinal pills.

Nothing about it looked out of the ordinary or unique. However, after catching sight of it, a smile broke out on Meng Hao’s face. He walked around the corner into an alley. When he emerged, he was wearing a wide, bamboo hat and a long robe. He strode directly into the medicinal pill shop.

The shop wasn’t large. Other than the shopkeeper, there was no one else inside.

“I want one of these pills,” said Meng Hao, pointing to one of the low-priced pills on the shelf.

The shopkeeper opened his eyes and glanced at Meng Hao, then pulled out one of the pills Meng Hao had pointed to.

“This pill is useful during the fifth level of Qi Condensation. It costs seventeen Spirit Stones.”

Meng Hao grabbed the pill without even looking at it, and with the flick of a sleeve, sent it shooting toward the image on the wall. It immediately smashed into the middle of the elliptical symbol. Now, instead of four pills, there were five.

With that, he tossed some Spirit Stones to the shopkeeper and then left.

The shopkeeper watched all of this in surprise. Then his eyes began to glitter, and he clasped hands and bowed toward Meng Hao’s back as he walked off.

Time passed. Meng Hao had been staying in Violet Moon City for two days. On the same day that the Violet Fate Sect Pill auction started, he was sitting there cross-legged in the night when suddenly he opened his eyes and retrieved a jade slip from his bag of holding. It was glowing brightly.

This particular jade slip was an invitation medallion to a secret meeting! Recorded in the jade slip was a map, marked with the same symbol that was on the wall of the shop he’d visited earlier.

Outside, the moon was rising. Meng Hao put away the jade slip, and then left.

Soon, he appeared outside the same shop as before, wearing a wide bamboo hat, and voluminous robes. Without hesitation, he walked up and knocked on the wooden door.

After three knocks, the door slowly swung open. Inside was a nothing but pitch black.

His eyes flickered. After a moment’s examination, he walked in. Ripples flowed out across the surface of the blackness, as if it were water. Meng Hao saw a bright glow, and then he was in a different place. Up ahead of him was a princely palace.

This palace looked exactly the same as the place he had visited the first time he went to one of these secret meetings 1. An old man, hands crossed and folded up within his sleeves, stood outside the palace. He looked Meng Hao over wordlessly.

Meng Hao approached, pulling out the secret meeting invitation medallion. The old man lowered his head, and Meng Hao walked past him into the palace.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมงเฮาถูกตรวจสอบถนนรอบจัตุรัสสาธารณะ ลงครึ่งหนึ่งบล็อกหนึ่ง เขาก็หยุด และพลุ่งพล่านใกล้เคียงร้านค้า ร้านยาสมุนไพรได้ บนผนังภายในร้าน เขาสามารถเห็นบางเก่า ยาสมุนไพร จัดรูปแบบเค้าร่างเตายาแห้ง กลางภาพของยา เตามีสัญลักษณ์เป็นรูปไข่ภายในสัญลักษณ์ มีสี่ทะเบียนยาสมุนไพรอะไรเกี่ยวกับมันมองออกหุ้นสามัญ หรือไม่ซ้ำกัน อย่างไรก็ตาม หลังจากจับสายตาของมัน รอยยิ้มโพล่งออกมาบนใบหน้าเมงเฮา เขาเดินรอบมุมเข้าซอย เมื่อเขาได้ออกมา เขาใส่กว้าง หมวกไม้ไผ่ และมีตะยาว เขาก้าวเข้าร้านยาสมุนไพรโดยตรงร้านไม่ใหญ่ ไม่ใช่เจ้าของร้าน ก็ไม่มีใครอยู่ภายใน"ฉันต้องการหนึ่งของยาเหล่านี้ กล่าวว่า เมงเฮา ชี้ยาราคาถูกบนหิ้งอย่างใดอย่างหนึ่งเจ้าของร้านที่เปิดตาของเขา และ glanced ที่เมงเฮา แล้วดึงออกยาเฮาเมงชี้ให้เห็นได้อย่างใดอย่างหนึ่ง"ยานี้จะมีประโยชน์ในช่วงระดับห้าของ Qi ควบแน่น ค่าใช้จ่ายสิบเจ็ดหินวิญญาณ"เฮา เมงคว้ายาโดยไม่ได้มอง ที่มัน และสะบัดแขน ส่งถ่ายไปยังรูปภาพบนผนัง ทันทีมันถูกทุบลงตรงกลางของสัญลักษณ์รูปไข่ ตอนนี้ แทนยาสี่ ได้ห้ากับที่ เขาโยนหินวิญญาณบางคึกคะนองไป และเลี้ยว ซ้ายเจ้าของร้านที่ดูของแปลก แล้ว ตาของเขาเริ่มที่จะแวววาว และเขา clasped มือ และโค้งคำนับไปทางเมงเฮากลับในขณะที่เขาเดินออกเวลาที่ผ่านไป เมงเฮาได้รับอยู่ในเมืองมูนสีม่วงสองวัน วันเดียวกันที่เริ่มต้นการประมูลสีม่วงโชคชะตานิกายยา เขานั่งมีไขว้ในคืนเมื่อจู่ ๆ เขาเปิดตาของเขา และดึงใบหยกจากถุงของเขาถือ มันเป็นเรืองสว่างใบหยกนี้เฉพาะเป็นเหรียญมีคำเชิญการประชุมลับ บันทึกในใบหยกเป็นแผนที่ ทำเครื่องหมาย ด้วยสัญลักษณ์เดียวกันที่อยู่บนผนังของร้านที่เขาเยือนก่อนหน้านี้นอก ดวงจันทร์กำลังขึ้น เมงเฮาเก็บใบหยก แล้วเลี้ยว ซ้ายเร็ว ๆ นี้ เขาปรากฏภายนอกเป็นร้านเดียวกันก่อน สวมหมวกไม้ไผ่กว้าง และเสื้อคลุมขนาดใหญ่ โดยไม่ลังเล เขาเดินมาหา และเคาะประตูไม้หลังจากสามแรงกระแทก ประตูช้าก้นที่เปิด ภายในเป็นแบบไม่มีอะไรแต่ระยะห่างสีดำตา flickered หลังจากตรวจสอบทันที เขาเดินเข้ามา ระลอกไหลออกทั่วมืด ว่าน้ำก็ได้ เมงเฮาเห็นการเรืองแสงสว่าง และจากนั้น เขามาอยู่ในสถานต่าง ๆ ขึ้นข้างหน้าของเขาคือวัง princelyพระราชวังนี้มองว่าเหมือนเป็นสถานที่ที่เขาเยือนเป็นครั้งแรกที่เขาไปประชุมลับ 1 อย่างใดอย่างหนึ่ง ชรา มือพับขึ้น และข้ามภายในแขนของเขา ยืนอยู่นอกพระราชวัง เขามองเมงเฮาผ่าน wordlesslyเมงเฮาทาบทาม ดึงความลับการประชุมเชิญเหรียญ คนลดลงศีรษะของเขา และเมงเฮาเดินผ่านมาเขาไปในพระราชวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เม้งเฮาเดินทางข้ามถนนโดยรอบจัตุรัสสาธารณะ ลงครึ่งหนึ่งบล็อกหนึ่งเขาก็หยุดและมองไปที่ร้านค้าใกล้เคียง มันเป็นร้านขายยาสมุนไพร บนผนังภายในร้านค้าที่เขาจะได้เห็นเก่าแห้งยาสมุนไพรบางชนิดจัดในรูปแบบร่างของเตาเผายาที่ ในช่วงกลางของภาพของเตาเผายาที่เป็นสัญลักษณ์รูปไข่. ภายในสัญลักษณ์สี่แห้งยาสมุนไพร. ไม่มีอะไรเกี่ยวกับมันดูออกจากสามัญหรือไม่ซ้ำกัน อย่างไรก็ตามหลังจากที่จับสายตาของมันเป็นรอยยิ้มที่โพล่งออกมาบนใบหน้าของเม้งเฮาส์ เขาเดินไปรอบ ๆ มุมเข้าไปในซอย เมื่อเขาโผล่ออกมาเขาได้รับการสวมกว้างหมวกไม้ไผ่และเสื้อคลุมยาว เขาก้าวตรงเข้าไปในร้านขายยาสมุนไพร. ร้านไม่ได้มีขนาดใหญ่ อื่นที่ไม่ใช่เจ้าของร้านไม่มีใครอยู่ภายใน. "ฉันต้องการหนึ่งของยาเหล่านี้" เม้งเฮากล่าวว่าชี้ให้เป็นหนึ่งในยาราคาต่ำบนหิ้ง. เจ้าของร้านเปิดตาของเขาและเหลือบมองไปที่เม้งเฮาแล้ว ดึงออกมาอย่างใดอย่างหนึ่งของยาเม้งเฮาได้ชี้ไป. "ยานี้จะเป็นประโยชน์ในช่วงระดับห้าของฉีควบแน่น มีค่าใช้จ่ายเจ็ดหินวิญญาณ. " เม้งเฮาคว้ายาโดยไม่ได้มองที่มันและกับสะบัดแขนที่ส่งไปถ่ายภาพที่มีต่อภาพบนผนัง มันถูกทุบทันทีในช่วงกลางของสัญลักษณ์รูปไข่ ตอนนี้แทนที่จะเป็นสี่เม็ดมีห้า. กับที่เขาโยนหินบางจิตวิญญาณในการเจ้าของร้านและด้านซ้ายแล้ว. เจ้าของร้านดูทั้งหมดนี้ในความประหลาดใจ แล้วดวงตาของเขาเริ่มที่จะแววและเขาประสานมือและโค้งคำนับไปทางด้านหลังเม้งเฮาขณะที่เขาเดินออกจาก. เวลาผ่านไป เม้งเฮาได้รับการเข้าพักในเมืองสีม่วงดวงจันทร์เป็นเวลาสองวัน ในวันเดียวกับที่การประมูลยาสีม่วงโชคชะตานิกายเริ่มต้นที่เขากำลังนั่งอยู่ที่นั่นไขว่ห้างในเวลากลางคืนเมื่อจู่ ๆ เขาเปิดตาของเขาและเรียกใบหยกจากกระเป๋าของเขาในการถือครอง มันเป็นเรืองแสงสดใส. ใบหยกนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นเหรียญเชิญไปประชุมลับ! บันทึกไว้ในใบหยกเป็นแผนที่ที่มีเครื่องหมายสัญลักษณ์เดียวกันกับที่อยู่บนผนังของร้านค้าเขาต้องการเข้าเยี่ยมชมก่อนหน้านี้. นอกดวงจันทร์กำลังขึ้น เม้งเฮานำไปใบหยกและเลี้ยวซ้าย. เร็ว ๆ นี้เขาปรากฏตัวนอกร้านเดียวกันกับก่อนที่จะสวมหมวกไม้ไผ่กว้างและเสื้อคลุมขนาดใหญ่ โดยไม่ลังเลเขาเดินขึ้นและเคาะประตูไม้. หลังจากสามเคาะประตูช้ายิงเปิด ภายในเป็นอะไร แต่สีดำสนิท. ดวงตาของเขา flickered หลังจากการตรวจสอบขณะที่เขาเดินเข้ามาใน. Ripples ไหลออกไปทั่วพื้นผิวของความมืดที่ราวกับว่ามันเป็นน้ำ เม้งเฮาเห็นการเรืองแสงที่สว่างสดใสและจากนั้นเขาอยู่ในสถานที่อื่น ขึ้นไปข้างหน้าของเขาคือวังเจ้า. พระราชวังนี้มองว่ากันว่าเป็นสถานที่ที่เขาเคยไปเยือนครั้งแรกที่เขาไปหนึ่งของการประชุมลับเหล่านี้ 1. ชายชรา, มือข้ามและพับขึ้นภายในแขนของเขายืนอยู่ข้างนอก พระราชวัง เขามองเม้งเฮากว่าคอแข็ง. เม้งเฮาเข้าหาดึงออกเหรียญเชิญประชุมลับ ชายชราลดลงศีรษะของเขาและเม้งเฮาเดินผ่านเขาเข้าไปในพระราชวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมิ่งเฮ่า traversed ถนนรอบจัตุรัสสาธารณะ ครึ่งทางลงบล็อก จู่ๆ เขาก็หยุดและมองไปที่ร้านใกล้เคียง มันมีร้าน ยา สมุนไพร บนผนังภายในร้านเขาอาจจะเห็นบางเก่า แห้ง ยา สมุนไพร จัดรูปร่างของเม็ดเตา ตรงกลางภาพของยาเตาเป็นสัญลักษณ์รูปไข่ภายในสัญลักษณ์ 4 แห้ง ยา สมุนไพรเรื่องมันดูแปลกๆ หรือที่ไม่ซ้ำกัน อย่างไรก็ตาม หลังจากจับสายตาของมัน รอยยิ้มออกมาบนใบหน้าของเมิ่งเฮ่า เขาเดินไปรอบ ๆมุมเข้าไปในตรอก เมื่อเขาโผล่ออกมา เขาสวมหมวกไม้ไผ่และกว้าง เสื้อยาว เขา strode ลงร้าน ยา สมุนไพรร้านไม่ใหญ่มาก นอกจากเจ้าของร้าน ไม่มีใคร อยู่ข้างใน" ผมต้องการเป็นหนึ่งในยาเหล่านี้ กล่าวว่า เมิ่งฮ่าวชี้ไปที่หนึ่งในยาเม็ดราคาถูกบนชั้นเจ้าของร้านเปิดตาและมองที่เมิ่งเฮ่า แล้วดึงออก หนึ่งของยาเมิงเฮา ได้ชี้ให้" ยานี้มีประโยชน์ในระดับห้าของฉีการควบแน่น ค่าใช้จ่าย 17 หินวิญญาณ”เมิ่งเฮ่าคว้ายาโดยไม่แม้แต่จะมองมัน และด้วยการสะบัดแขน ให้มันยิงไปที่ภาพบนผนัง ทันที ทุบลงไปตรงกลางของสัญลักษณ์รูปไข่ ตอนนี้ แทนที่จะเป็นสี่เม็ด มีห้ากับที่เขาโยนบางหินวิญญาณกับเจ้าของร้าน แล้วก็ไปเจ้าของร้านดูทั้งหมดนี้ด้วยความประหลาดใจ แล้วดวงตาของเขาก็เริ่มฉายแวว เขาประสานมือคำนับต่อและเหม็ง เฮากลับขณะที่เขาเดินออกไปเวลาผ่านไป เมิ่งเฮ่าได้พักอยู่ในเมืองพระจันทร์สีม่วง 2 วัน ในวันเดียวกับที่สำนักยาม่วงโชคชะตาประมูลเริ่มต้น เขานั่งไขว้ขา ในตอนกลางคืน เมื่อจู่ๆ เขาก็ลืมตาขึ้นแล้วดึงใบหยกจากกระเป๋าถือ มันเปล่งแสงเจิดจ้านี่หยกโดยเฉพาะใบเป็นเหรียญเชิญประชุมลับ บันทึกในใบหยกเป็นแผนที่ที่มีเครื่องหมายสัญลักษณ์แบบเดียวกันที่บนผนังของร้านเขามาก่อนหน้านี้ข้างนอก พระจันทร์ขึ้น เมิ่งเฮ่าทิ้งใบหยก แล้วก็จากไปในไม่ช้า เขาโผล่ออกมานอกร้านเดิม สวมหมวกไม้ไผ่ กว้าง และมากมายอาภรณ์ โดยไม่ลังเล เขาเดินเข้ามาแล้วเคาะประตูไม้หลังจากที่สามประตูค่อยๆเปิดออก . ข้างในก็ไม่มีอะไร แต่สีดำดวงตาของเขาริบหรี่ลง . หลังจากการตรวจสอบของก่อน เขาเดินเข้ามา ระลอกไหลออกทั่วพื้นผิวของมืดไปหมด ราวกับว่ามันคือน้ำเปล่า เมงเฮาเห็นแสงสว่าง แล้วเขาอยู่ในสถานที่ที่แตกต่างกัน ข้างหน้าของเค้าคือวังของเจ้า .วังนี้ดู เหมือนกับที่เขาได้เข้าเยี่ยมชมครั้งแรกที่เขาไปหนึ่งเหล่านี้เป็นความลับการประชุม 1 ชายชรา มือข้ามและพับขึ้นภายในแขนของเขาที่ยืนอยู่ด้านนอกพระราชวัง เขาดูเมิงเฮามาแต่ .เมิ่งฮ่าวก็ดึงออกประชุมลับ เชิญเหรียญ คนแก่ก้มหัว และเมิ่งเฮ่าเดินผ่านเขาเข้าไปในปราสาท