What he meant was, our town is five

What he meant was, our town is five miles from a beach, with a big summer colony out on the Point, but we're right in the middle of town, and the women generally put on a shirt or shorts or something before they get out of the car into the street. And anyway these are usually women with six children and varicose veins mapping their legs and nobody, including them, could care less. As I say, we're right in the middle of town, and if you stand at our front doors you can see two banks and the Congregational church and the newspaper store and three real-estate offices and about twenty-seven old free-loaders tearing up Central Street because the sewer broke again. It's not as if we're on the Cape; we're north of Boston and there's people in this town haven't seen the ocean for twenty years.

The girls had reached the meat counter and were asking McMahon something. He pointed, they pointed, and they shuffled out of sight behind a pyramid of Diet Delight peaches. All that was left for us to see was old McMahon patting his mouth and looking after them sizing up their joints. Poor kids, I began to feel sorry for them, they couldn't help it.
Now here comes the sad part of the story, at:least my family says it's sad but I don't think it's sad myself. The store's pretty empty, it being Thursday afternoon, so there was nothing much to do except lean on the register and wait for the girls to show up again. The whole store was like a pinball machine and I didn't know which tunnel they'd come out of. After a while they come around out of the far aisle, around the light bulbs, records at discount of the Caribbean Six or Tony Martin Sings or some such gunk you wonder they waste the wax on, sixpacks of candy bars, and plastic toys done up in cellophane that faIl apart when a kid looks at them anyway. Around they come, Queenie still leading the way, and holding a little gray jar in her hand. Slots Three through Seven are unmanned and I could see her wondering between Stokes and me, but Stokesie with his usual luck draws an old party in baggy gray pants who stumbles up with four giant cans of pineapple juice (what do these bums do with all that pineapple juice' I've often asked myself) so the girls come to me. Queenie puts down the jar and I take it into my fingers icy cold. Kingfish Fancy Herring Snacks in Pure Sour Cream: 49¢. Now her hands are empty, not a ring or a bracelet, bare as God made them, and I wonder where the money's coming from. Still with that prim look she lifts a folded dollar bill out of the hollow at the center of her nubbled pink top. The jar went heavy in my hand. Really, I thought that was so cute.

Then everybody's luck begins to run out. Lengel comes in from haggling with a truck full of cabbages on the lot and is about to scuttle into that door marked MANAGER behind which he hides all day when the girls touch his eye. Lengel's pretty dreary, teaches Sunday school and the rest, but he doesn't miss that much. He comes over and says, "Girls, this isn't the beach."

Queenie blushes, though maybe it's just a brush of sunburn I was noticing for the first time, now that she was so close. "My mother asked me to pick up a jar of herring snacks." Her voice kind of startled me, the way voices do when you see the people first, coming out so flat and dumb yet kind of tony, too, the way it ticked over "pick up" and "snacks." All of a sudden I slid right down her voice into her living room. Her father and the other men were standing around in ice-cream coats and bow ties and the women were in sandals picking up herring snacks on toothpicks off a big plate and they were all holding drinks the color of water with olives and sprigs of mint in them. When my parents have somebody over they get lemonade and if it's a real racy affair Schlitz in tall glasses with "They'll Do It Every Time" cartoons stencilled on.

"That's all right," Lengel said. "But this isn't the beach." His repeating this struck me as funny, as if it hadjust occurred to him, and he had been thinking all these years the A & P was a great big dune and he was the head lifeguard. He didn't like my smiling -- -as I say he doesn't miss much -- but he concentrates on giving the girls that sad Sunday- school-superintendent stare.

Queenie's blush is no sunburn now, and the plump one in plaid, that I liked better from the back -- a really sweet can -- pipes up, "We weren't doing any shopping. We just came in for the one thing."

"That makes no difference," Lengel tells her, and I could see from the way his eyes went that he hadn't noticed she was wearing a two-piece before. "We want you decently dressed when you come in here."

"We are decent," Queenie says suddenly, her lower lip pushing, getting sore now that she remembers her place, a place from which the crowd that runs the A & P must look pretty crummy. Fancy Herring Snacks flashed in her very blue eyes.

"Girls, I don't want to argue with you. After this come in here with your shoulders covered. It's our policy." He turns his back. That's policy for you. Policy is what the kingpins want. What the others want is juvenile delinquency.

All this while, the customers had been showing up with their carts but, you know, sheep, seeing a scene, they had all bunched up on Stokesie, who shook open a paper bag as gently as peeling a peach, not wanting to miss a word. I could feel in the silence everybody getting nervous, most of all Lengel, who asks me, "Sammy, have you rung up this purchase?"

I thought and said "No" but it wasn't about that I was thinking. I go through the punches, 4, 9, GROC, TOT -- it's more complicated than you think, and after you do it often enough, it begins to make a lttle song, that you hear words to, in my case "Hello (bing) there, you (gung) hap-py pee-pul (splat)"-the splat being the drawer flying out. I uncrease the bill, tenderly as you may imagine, it just having come from between the two smoothest scoops of vanilla I had ever known were there, and pass a half and a penny into her narrow pink palm, and nestle the herrings in a bag and twist its neck and hand it over, all the time thinking.

The girls, and who'd blame them, are in a hurry to get out, so I say "I quit" to Lengel quick enough for them to hear, hoping they'll stop and watch me, their unsuspected hero. They keep right on going, into the electric eye; the door flies open and they flicker across the lot to their car, Queenie and Plaid and Big Tall Goony-Goony (not that as raw material she was so bad), leaving me with Lengel and a kink in his eyebrow.

"Did you say something, Sammy?"

"I said I quit."

"I thought you did."

"You didn't have to embarrass them."

"It was they who were embarrassing us."

I started to say something that came out "Fiddle-de-doo." It's a saying of my grand- mother's, and I know she would have been pleased.

"I don't think you know what you're saying," Lengel said.

"I know you don't," I said. "But I do." I pull the bow at the back of my apron and start shrugging it off my shoulders. A couple customers that had been heading for my slot begin to knock against each other, like scared pigs in a chute.

Lengel sighs and begins to look very patient and old and gray. He's been a friend of my parents for years. "Sammy, you don't want to do this to your Mom and Dad," he tells me. It's true, I don't. But it seems to me that once you begin a gesture it's fatal not to go through with it. I fold the apron, "Sammy" stitched in red on the pocket, and put it on the counter, and drop the bow tie on top of it. The bow tie is theirs, if you've ever wondered. "You'll feel this for the rest of your life," Lengel says, and I know that's true, too, but remembering how he made that pretty girl blush makes me so scrunchy inside I punch the No Sale tab and the machine whirs "pee-pul" and the drawer splats out. One advantage to this scene taking place in summer, I can follow this up with a clean exit, there's no fumbling around getting your coat and galoshes, I just saunter into the electric eye in my white shirt that my mother ironed the night before, and the door heaves itself open, and outside the sunshine is skating around on the asphalt.

I look around for my girls, but they're gone, of course. There wasn't anybody but some young married screaming with her children about some candy they didn't get by the door of a powder-blue Falcon station wagon. Looking back in the big windows, over the bags of peat moss and aluminum lawn furniture stacked on the pavement, I could see Lengel in my place in the slot, checking the sheep through. His face was dark gray and his back stiff, as if he'djust had an injection of iron, and my stomach kind of fell as I felt how hard the world was going to be to me hereafter.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ว่าเขาหมายความ เมืองของเราเป็น 5 ไมล์จากชายหาด มีอาณานิคมใหญ่ร้อนออกในจุด แต่เราเข้ากลางเมือง และผู้หญิงโดยทั่วไปใส่เป็นเสื้อ หรือกางเกงขาสั้น หรือบางสิ่งบางอย่างก่อนที่จะได้รับจากรถในถนน และต่อเหล่านี้มักจะเป็นผู้หญิงกับเด็กหกและขอดแมปขาของพวกเขา และไม่มีใคร ทั้งนั้น ไม่สามารถดูแลน้อย ตามที่ผมบอกว่า เรากลางเมือง และถ้าคุณยืนที่หน้าประตูของเรา คุณจะเห็นสองฝั่ง และคริสตจักร Congregational และร้านค้าหนังสือพิมพ์ และสำนักงานอสังหาริมสาม และประมาณยี่สิบเจ็ดเก่าฟรีโฮฉีกขาดขึ้นกลางถนนเนื่องจากท่อระบายน้ำที่ยากจนอีก ไม่เป็นถ้าเราอยู่บนแหลม เราอยู่ทางเหนือของบอสตัน และมีคนในเมืองนี้ไม่เคยเห็นทะเลมายี่สิบปีหญิงมีถึงเคาน์เตอร์เนื้อ และถูกขอแม็กแมเฮินสิ่ง เขาชี้ เขาแหลม และก็สับตาหลังปิรามิดของลูกพีชอาหารสุข ทั้งหมดที่ถูกทิ้งให้เราดูไม่เก่าแม็กแมเฮิน patting ปากของเขา และมองพวกเขาขนาดค่ารอยต่อของ เด็กดี ฉันเริ่มสงสารพวกเขา พวกเขาไม่สามารถช่วยเหลือ ตอนนี้ที่นี่มาหนึ่งเรื่อง เศร้าที่: น้อยกล่าวว่า ครอบครัวของฉันก็เศร้า แต่ไม่คิดว่า มันจะเศร้าด้วยตัวเอง เก็บของว่างสวย มันเป็นวันพฤหัสบดีตอนบ่าย ดังนั้นมีอะไรมากยกเว้นแบบ lean ในการลงทะเบียน และรอหญิงแสดงอีกด้วย ทั้งร้านที่เป็นเหมือนเครื่องพินบอล และฉันไม่รู้ว่าอุโมงค์ที่พวกเขาจะมาจาก หลังจากในขณะที่พวกเขามาใกล้จากไกลเก็บ หลอดไฟ สถานระเบียนส่วนลด หกคาริเบียน หรือโทนี่มาร์ตินร้อง หรือ gunk ดังกล่าวที่คุณสงสัยว่า พวกเขาเสียขี้ผึ้งบน sixpacks ลูกกวาด และของเล่นพลาสติกขึ้นใน cellophane ที่ล้มเหลวออกจากกันเมื่อเด็กดูที่ต่อไป ประมาณพวกเขามา Queenie ยังคงนำทาง และถือขวดสีเทาตัวน้อยในมือของเธอ ช่องสามถึงเจ็ดเป็นหอเตือนภัย และสามารถดูของเธอสงสัยว่า ระหว่างผมและสโตกส์ แต่ Stokesie กับโชคของเขาปกติวาดเป็นพรรคเก่าในกางเกง baggy สีเทาที่ stumbles ขึ้นกับกระป๋องยักษ์สี่ของน้ำสับปะรด (bums เหล่านี้ทำอะไรกับน้ำสับปะรดที่ ' ได้มักจะถามตัวเอง) เพื่อให้ผู้หญิงที่มากับฉัน Queenie ใส่ลงในขวด และฉันใช้มันเป็นนิ้วมือเย็นเป็นน้ำแข็ง ปลาขนมขบเคี้ยวครีมเปรี้ยวบริสุทธิ์แฟนซี kingfish: เลขที่ 49 ตอนนี้มือเธออยู่ว่าง ไม่มีแหวน หรือสร้อยข้อมือ เอาพระที่ทำให้พวกเขา และไม่ทราบที่เงินของมาจาก ยัง มีลักษณะที่พริม เธอยกพับดอลลาร์จากขุมที่เสื้อ nubbled สีชมพู ขวดนี้ไปหนักในมือของฉัน จริง ๆ ฉันคิดว่า เป็นน่ารักแล้ว โชคดีของทุกคนเริ่มที่จะหมด Lengel มาจากหลังมีรถบรรทุกของกาดในล็อต และจะ scuttle เป็นประตูที่ทำเครื่องหมายผู้อยู่เบื้องหลังที่เขาซ่อนทุกวันเมื่อหญิงสัมผัสนัยน์ตาของเขา Lengel ของสวยเศร้าซึม สอนโรงเรียนวันอาทิตย์และส่วนเหลือ แต่เขาไม่คิดถึงเท่านั้น เขามา และกล่าว ว่า "หญิง นี้ไม่ใช่ทะเล"Queenie blushes แม้ว่าอาจจะเป็นเพียงแปรงของฉันถูกสังเกตเห็นครั้งแรก หลังจากที่เธอดังนั้นปิดโดน "แม่ถามผมไปรับขวดของอาหารปลา" เสียงของเธอชนิดของ startled ผม วิธีทำเสียงเมื่อคุณเห็นคนแรก ออกมาแบน และใบ้เพื่อให้ ได้ชนิดของ tony เกินไป วิธีการมัน ticked มากกว่า "รับ" และ "อาหาร" จู่ ๆ ผมฝ่อขวาลงเสียงของเธอในห้องของเธอ พ่อของเธอและคนอื่น ๆ ก็ยืนอยู่รอบในไอศกรีมเสื้อและผูกโบว์ และผู้หญิงในรองเท้าแตะรับปลาวัย toothpicks ปิดจานใหญ่ และพวกเขาทั้งหมดถือเครื่องดื่มสีของน้ำมะกอกและ sprigs ของมิ้นท์ได้ เมื่อพ่อมีใครสักคน จะได้น้ำมะนาวและถ้ามันเป็นจริงโชว์เรื่อง Schlitz ในแก้วสูงกับการ์ตูน "พวกเขา 'll ทำมันพักเวลา" stencilled บนLengel กล่าวว่า "ที่ถูก "แต่นี้ไม่ใช่ชายหาด" เขาทำซ้ำนี้หลงฉันเป็นตลก ว่ามัน hadjust ที่เกิดขึ้นกับเขา และเขาได้คิดปีนี้ A และ P เป็นนใหญ่มาก และกำลังทหารรักษาพระองค์ใหญ่ ไม่ได้ชอบฉันยิ้ม - - ตามที่ผมบอกว่า เขาไม่คิดถึงมาก - แต่เขาเน้นให้สาวที่จ้องวันอาทิตย์โรงเรียน-superintendent เศร้าอายของ Queenie ไม่โดนตอนนี้ และหนึ่งอวบใน plaid ที่ผมชอบดีกว่าจากด้านหลัง -สามารถจริง ๆ หวาน - ท่อขึ้น "เราไม่ได้ทำการค้า เราเพิ่งเข้ามาในในสิ่งหนึ่ง"Lengel "ที่ทำให้ไม่แตกต่าง บอกเธอ และฉันได้เห็นจากตาของเขาไปว่า เขาไม่ได้สังเกตเห็นเธอสวม two-piece ก่อนทาง "เราต้องการคุณลักษณะสวมใส่เมื่อคุณมาที่นี่""เราจะดี Queenie กล่าวทันที lip ของเธอต่ำผลักดัน การเจ็บที่เธอจดจำเธอเพลส ที่ซึ่งฝูงชนที่ A & P ต้องดูสวย crummy อาหารปลาแฟนซีอ่อนประกายในดวงตาของเธอสีฟ้ามาก"สาว ไม่อยากเถียงกับคุณ หลังจากนี้มาที่นี่กับไหล่ของคุณครอบคลุม มันเป็นนโยบายของเรา" เขาหันหลังของเขา ที่เป็นนโยบายสำหรับคุณ นโยบายคือ สิ่งที่ต้องการ kingpins สิ่งที่ผู้อื่นต้องเป็นเยาวชนลงทั้งหมดในขณะนี้ ลูกค้ามีการแสดง ด้วยรถของพวกเขา แต่ คุณ ทราบ แกะ เห็นฉาก พวกเขามีทั้งหมดพัวขึ้นใน Stokesie ที่จับเปิดถุงกระดาษเบา ๆ เป็นปอกเปลือกลูกพีช ไม่อยากพลาดคำ อาจรู้สึกว่าในความเงียบทุกคนได้รับประสาท ส่วนใหญ่ของ Lengel ทั้งหมด ใครถาม "Sammy มีคุณรุ่งค่าซื้อนี้"ฉันคิด และกล่าวว่า "ไม่" แต่มันไม่ได้เกี่ยวกับที่ผมคิด ไปทางเจาะ 4, 9, GROC, TOT - มันมีมากขึ้นมีความซับซ้อน กว่าที่คุณคิด และหลัง จากที่คุณทำมันมักจะเริ่มทำเพลง lttle พอ ที่คุณได้ยินคำ ในกรณีของฉัน "สวัสดี (bing),คุณ (กุ้ง) หาบ py พี่-pul (splat)" -splat ถูกลิ้นชักบินออก ฉัน uncrease ตั๋ว ละม่อมเป็นคุณอาจจินตนาการ มันเพิ่งมีมา from between scoops smoothest สองของวานิลลาที่ฉันเคยรู้จักมา และผ่านครึ่งและเงินเป็นปาล์มสีชมพูของเธอแคบ ร้าน herrings ที่ในถุง และบิดคอของมัน และมือมากกว่า คิดเวลาทั้งหมดหญิง และที่จะตำหนิพวกเขา ได้รีบไป ดังนั้นฉันกล่าวว่า "เลิก" กับ Lengel อย่างรวดเร็วพอที่พวกเขาจะได้ยิน หวังว่า พวกเขาจะหยุด และดูฉัน ฮีโร่ของพวกเขา unsuspected พวกเขาให้ชายไป เตาไฟฟ้า ประตูยังเปิด และจะสั่นระหว่างมากกับรถยนต์ Queenie และ Plaid และใหญ่สูง Goony-Goony (ไม่ว่า เป็นวัตถุดิบ เธอเลว), ปล่อยฉันกับ Lengel kink ในคิ้วของเขา"นะบางสิ่งบางอย่าง Sammy""ฉันว่า เลิก""ฉันคิดว่า คุณไม่""ไม่ได้ผู้ใหญ่เหล่านั้น""ก็พวกเขาที่ถูก embarrassing เรา"ผมเริ่มพูดอะไรบางอย่างที่ "เทอโรซออีกเดอ-doo " ออกมา มันเป็นคำพูดของแกรนด์แม่ และฉันรู้ว่า เธอมีความยินดีLengel กล่าวว่า "ฉันไม่คิดว่า คุณรู้ว่าสิ่งที่คุณกำลังพูดว่า"ฉันรู้คุณไม่ ฉันกล่าว "แต่ฉัน" ดึงคันธนูที่ท้ายเรือของฉัน และเริ่ม shrugging ปิดไหล่ของฉัน ลูกค้าคู่ที่มีหัวข้อสำหรับช่องของฉันเริ่มเคาะกับแต่ละอื่น ๆ เช่นกลัวสุกรในช่องการLengel sighs และเริ่มค้นหาผู้ป่วย และอายุมากแล้ว และสีเทา เขาได้รับเพื่อนของพ่อปี "Sammy คุณไม่ต้องการทำเช่นนี้กับแม่และพ่อของคุณ เขาบอกฉัน มันเป็นความจริง ฉันไม่ แต่ผมดูเหมือนว่า เมื่อคุณเริ่มต้นรูปแบบลายเส้น เป็นร้ายแรงไม่ให้ผ่านด้วย ผมพับเรือ "Sammy" เย็บสีแดงบนกระเป๋า วางบนตัวนับ และปล่อยผูกโบว์ด้าน ผูกโบว์เป็นตน ถ้าคุณได้เคยสงสัยว่า "คุณจะรู้สึกนี้สำหรับส่วนเหลือของชีวิตของคุณ Lengel กล่าวว่า และฉันรู้ที่จริง เกินไป แต่จดจำว่า เขาทำให้สาวสวยหน้าแดงทำให้ผมดังนั้นภายใน scrunchy ชกแท็บไม่ขายและเครื่อง whirs "พี่-pul"และ splats ลิ้นชักออกมา ประโยชน์ข้อหนึ่งที่ถ่ายฉากนี้ในฤดูร้อน ฉันสามารถใช้ขั้นตอนนี้ มีทางออกที่ดี ไม่ fumbling สถานการตราและ galoshes ของคุณ ฉันเพียงแค่ saunter เป็นเตาไฟฟ้าในเสื้อเชิ้ตสีขาวของฉันที่แม่ ironed คืน และประตู heaves ตัวเองเปิด และนอกแสงแดดเป็นสเก็ตรอบบนยางมะตอยฉันมองไปรอบ ๆ สำหรับหญิงของฉัน แต่พวกเขากำลังหายไป หลักสูตร ไม่มีใคร ได้แต่งงานบางหนุ่มกรีดร้องกับลูกเกี่ยวกับขนมบางอย่างที่พวกเขาไม่ได้รับ โดยประตูของผงสีฟ้าเหยี่ยวสถานีแหล่ง มองเห็นกลับในหน้าต่างขนาดใหญ่ ถุงพรุตะไคร่และเฟอร์นิเจอร์สนามหญ้าอลูมิเนียมซ้อนบนบาทวิถี สามารถเห็น Lengel ตำแหน่งของฉันในสล็อต แกะผ่านการตรวจสอบ ใบหน้าของเขามีสีเทาเข้มเขาแข็ง ว่า he'djust มีฉีดเหล็ก และท้องของฉันของตก ตามที่ผมรู้สึกว่าหนัก โลกไปได้ฉันโดย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งที่เขาหมายถึงคือเมืองของเราเป็นห้าไมล์จากชายหาดที่มีอาณานิคมในช่วงฤดูร้อนที่ยิ่งใหญ่ออกมาในจุด แต่เราอยู่ตรงกลางของเมืองและโดยทั่วไปผู้หญิงใส่เสื้อหรือกางเกงขาสั้นหรือบางสิ่งบางอย่างก่อนที่พวกเขาได้รับ ออกจากรถเข้าไปในถนน และต่อไปเหล่านี้มักจะผู้หญิงที่มีลูกหกคนและเส้นเลือดขอดแมปขาของพวกเขาและไม่มีใครรวมทั้งพวกเขาสามารถดูแลน้อย ขณะที่ผมพูดว่าเราอยู่ตรงกลางของเมืองและถ้าคุณยืนอยู่ที่ประตูด้านหน้าของเราคุณสามารถมองเห็นทั้งสองธนาคารและคริสตจักรและร้านขายหนังสือพิมพ์และสามสำนักงานอสังหาริมทรัพย์และประมาณยี่สิบเจ็ดเก่ารถตักฟรี การฉีกขาดขึ้นกลางถนนเพราะท่อระบายน้ำแตกอีกครั้ง มันไม่ได้หมายความว่าเราจะอยู่บนแหลม; เราเหนือของบอสตันและมีคนในเมืองนี้ไม่ได้เห็นทะเลนานถึงยี่สิบปี. สาว ๆ ได้ถึงเนื้อเคาน์เตอร์และถามสิ่งที่ฮอน เขาชี้ให้พวกเขาชี้ให้เห็นและพวกเขาก็เดินออกไปจากสายตาที่อยู่เบื้องหลังปิรามิดของลูกพีชไลท์อาหาร ทั้งหมดที่เหลือที่เราจะเห็นได้เก่าฮอนตบปากของเขาและกำลังมองหาหลังจากที่พวกเขาปรับขนาดขึ้นข้อต่อของพวกเขา . เด็กที่น่าสงสารผมเริ่มที่จะรู้สึกเสียใจสำหรับพวกเขาพวกเขาไม่สามารถช่วยได้ตอนนี้ที่นี่เป็นส่วนหนึ่งที่น่าเศร้าของเรื่องที่ไม่น้อยกว่าครอบครัวของฉันบอกว่ามันเป็นเรื่องน่าเศร้าแต่ฉันไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องน่าเศร้าตัวเอง ร้านค้าที่ว่างเปล่าสวยก็เป็นบ่ายวันพฤหัสบดีดังนั้นไม่มีอะไรมากที่จะทำยกเว้นยันลงทะเบียนและรอสำหรับสาว ๆ ที่จะแสดงขึ้นมาอีกครั้ง เก็บทั้งเป็นเหมือนเครื่องพินบอลและผมไม่ทราบว่าอุโมงค์ที่พวกเขาต้องการออกมาจาก หลังจากที่ในขณะที่พวกเขามารอบออกจากทางเดินไกลรอบหลอดไฟบันทึกที่เหลือในทะเลแคริบเบียนหกหรือโทนี่มาร์ตินร้องเพลงหรือ gunk เช่นคุณสงสัยพวกเขาเสียขี้ผึ้งบน sixpacks บาร์ขนมและของเล่นพลาสติกทำขึ้น ในกระดาษแก้วที่ล้มเหลวออกจากกันเมื่อเด็กมีลักษณะที่พวกเขาต่อไป รอบพวกเขามาควีนนี่ยังนำวิธีการและถือขวดสีเทาเล็ก ๆ ในมือของเธอ สล็อตสามผ่านเซเว่นเป็นกำลังใจและฉันจะได้เห็นเธอสงสัยระหว่างคส์และฉัน แต่ Stokesie มีโชคตามปกติของเขาดึงพรรคเก่าในกางเกงสีเทาถุงที่สะดุดขึ้นกับสี่กระป๋องยักษ์ใหญ่ของน้ำสับปะรด (สิ่งที่ bums เหล่านี้จะทำอย่างไรกับสิ่งที่ สับปะรดน้ำผลไม้ "ผมมักจะถามตัวเอง) เพื่อให้สาว ๆ มาให้ฉัน ควีนนี่ทำให้ลงขวดและฉันจะเอามันเข้ามาในมือของฉันเย็นฉ่ำ คิงฟิชแฟนซีขนมขบเคี้ยวในแฮร์ริ่งครีมเปรี้ยวบริสุทธิ์: 49 ¢ ตอนนี้มือของเธอจะว่างเปล่าไม่ได้เป็นแหวนหรือสร้อยข้อมือ, เปลือยเป็นพระเจ้าทรงสร้างพวกเขาและฉันสงสัยว่าเงินที่มาจาก ยังคงอยู่กับที่มีลักษณะเรียบร้อยเธอยกเงินดอลลาร์พับจากกลวงตรงกลางด้านบนสีชมพูของเธอ nubbled ขวดไปหนักในมือของฉัน จริงๆผมคิดว่าผมน่ารักมาก ๆ . แล้วโชคดีของทุกคนเริ่มที่จะวิ่งออกไป Lengel มาจากการทะเลาะกับรถบรรทุกที่เต็มไปด้วยกะหล่ำปลีในจำนวนมากและกำลังจะวิ่งหนีเข้าไปในประตูที่ทำเครื่องหมาย MANAGER ที่อยู่เบื้องหลังที่เขาซ่อนวันที่สาว ๆ สัมผัสดวงตาของเขา Lengel ของน่าเบื่อสวยสอนโรงเรียนวันอาทิตย์และส่วนที่เหลือ แต่เขาไม่พลาดที่มาก เขามามากกว่าและกล่าวว่า "สาวนี้ไม่ได้เป็นชายหาด." ควีนนี่สีแดง แต่อาจจะเป็นเพียงการแปรงผิวไหม้ผมก็สังเกตเห็นเป็นครั้งแรกในขณะนี้ว่าเธอเป็นคนใกล้ชิด "แม่ของฉันถามฉันที่จะรับขวดขนมปลาชนิดหนึ่ง." เสียงของเธอชนิดของตกใจฉันเสียงวิธีทำเมื่อคุณเห็นคนแรกที่ออกมาเพื่อให้แบนและเป็นใบ้ แต่ชนิดของ tony เกินไปวิธีที่มัน ticked มากกว่า "รับ" และ "ขนม". ทั้งหมดในทันทีที่ผมเลื่อนลงเสียงของเธอเข้าไปในห้องนั่งเล่นของเธอ พ่อและคนอื่น ๆ ของเธอกำลังยืนอยู่รอบ ๆ ในเสื้อโค้ตไอศครีมและผูกหูกระต่ายและหญิงอยู่ในรองเท้าแตะเก็บค่าขนมปลาชนิดหนึ่งในไม้จิ้มฟันออกเป็นแผ่นขนาดใหญ่และทุกคนดื่มถือสีของน้ำที่มีมะกอกและก้านของสะระแหน่ใน พวกเขา เมื่อพ่อแม่ของฉันจะมีใครสักคนที่พวกเขาได้รับในช่วงน้ำมะนาวและถ้ามันเป็นเรื่องจริงมีชีวิตชีวาชลิตซ์ในแก้วสูงด้วย "พวกเขาจะทำมันได้ทุกเวลา" การ์ตูน stencilled บน. "นั่นคือสิ่งที่ถูกต้อง" Lengel กล่าวว่า "แต่นี่ไม่ใช่ชายหาด." เขาทำซ้ำนี้หลงฉันเป็นตลกราวกับว่ามัน hadjust เกิดขึ้นกับเขาและเขาได้รับการคิดทุกปีเหล่านี้ A & P เป็นเนินทรายขนาดใหญ่ที่ดีและเขาก็เป็นทหารรักษาพระองค์หัว เขาไม่ชอบรอยยิ้มของฉัน - -as ผมบอกว่าเขาไม่ได้คิดถึงมาก - แต่เขามุ่งเน้นให้สาว ๆ ที่น่าเศร้าจ้องโรงเรียนผู้กำกับอาทิตย์. บลัชออควีนนี่คือตอนนี้ไม่ถูกแดดเผาและคนอวบลายสก๊อต ที่ฉันชอบที่ดีขึ้นจากด้านหลัง - กระป๋องหวานจริงๆ - ท่อขึ้น ". เราไม่ได้ทำช้อปปิ้งใด ๆ เราก็มาในการสิ่งหนึ่ง." "นั่นทำให้ไม่แตกต่าง" Lengel บอกเธอและ ฉันจะได้เห็นจากทางสายตาของเขาไปว่าเขาไม่ได้สังเกตเห็นเธอสวมสองชิ้นก่อน "เราต้องการให้คุณสวมใส่ decently เมื่อคุณมาที่นี่." "เรามีความดี" ควีนนี่กล่าวว่าทันใดนั้นริมฝีปากล่างของเธอผลักดันให้ได้รับเจ็บตอนนี้ที่เธอจำสถานที่ที่เธอสถานที่จากการที่ฝูงชนที่ทำงาน A & P ต้อง ดู crummy สวย แฟนซี Herring ขนมประกายในตาสีฟ้าของเธอ. "สาวผมไม่ต้องการที่จะเถียงกับคุณ. หลังจากนี้มาที่นี่กับไหล่ของคุณครอบคลุม. เป็นนโยบายของเรา." เขาหันหลังของเขา นั่นเป็นนโยบายสำหรับคุณ นโยบายคือสิ่งที่ Kingpins ต้องการ สิ่งที่คนอื่นต้องการที่เป็นเด็กและเยาวชน. ทั้งหมดในขณะนี้ลูกค้าที่ได้รับการแสดงขึ้นกับรถของพวกเขา แต่คุณรู้ว่าแกะได้เห็นฉากที่พวกเขาได้ทั้งหมดพัวขึ้นใน Stokesie ที่จับเปิดถุงกระดาษเป็นเบา ๆ ขณะที่ปอกเปลือก พีชไม่ต้องการที่จะพลาดคำ ฉันรู้สึกว่าทุกคนในความเงียบได้รับประสาทมากที่สุดของ Lengel ที่ทุกคนถามผมว่า "แซมมี่มีคุณรุ่งขึ้นการซื้อนี้?" ผมคิดและพูดว่า "ไม่" แต่มันก็ไม่ได้เกี่ยวกับที่ผมคิด ฉันไปถึงเจาะ, 4, 9, Groc ทีโอที - มันซับซ้อนมากขึ้นกว่าที่คุณคิดและหลังจากที่คุณทำมันบ่อยมากพอที่จะเริ่มต้นที่จะทำให้เพลง lttle ที่คุณได้ยินคำในกรณีของฉัน "สวัสดีครับ ( ปิง) มีคุณ (ยินดีปรีดา) HAP-PY ฉี่พลู (แดง) "- แดงเป็นลิ้นชักบินออก ฉัน uncrease บิลละม่อมที่คุณอาจคิดว่ามันก็มีมาจากระหว่างสองช้อนนุ่มนวลของวานิลลาที่ฉันได้เคยรู้จักอยู่ที่นั่นและผ่านครึ่งและเงินลงบนฝ่ามือสีชมพูของเธอแคบและเนสท์เล่ปลาเฮอริ่งในถุง และบิดลำคอและมือมันไปทุกความคิดเวลา. สาว ๆ และผู้ที่ต้องการตำหนิพวกเขาจะรีบร้อนที่จะได้รับการออกดังนั้นฉันพูดว่า "ผมเลิก" เพื่อ Lengel อย่างรวดเร็วพอสำหรับพวกเขาที่จะได้ยินหวังว่าพวกเขา จะหยุดและดูฉันพระเอกไม่น่าสงสัยของพวกเขา พวกเขาเก็บไปขวาบนลงไปในสายตาของไฟฟ้า ประตูบินเปิดและพวกเขาสั่นไหวข้ามจำนวนมากไปที่รถของพวกเขาควีนนี่และลายและบิ๊กสูง Goony-Goony (ไม่ได้ว่าเป็นวัตถุดิบเธอก็ไม่ดีดังนั้น) ทิ้งฉันกับ Lengel และหงิกงอในคิ้วของเขา. "คุณบอกว่า บางสิ่งบางอย่างแซมมี่? "" ผมบอกว่าผมเลิก. "" ผมคิดว่าคุณได้. "" คุณไม่ต้องอึดอัดใจพวกเขา. "" มันเป็นพวกที่ถูกอายเรา. "ผมเริ่มที่จะพูดอะไรบางอย่างที่ออกมา" ซอ -de-doo. " มันเป็นคำพูดของ Grand- แม่ของฉันและฉันรู้ว่าเธอจะได้รับความยินดี. "ผมไม่คิดว่าคุณรู้ว่าสิ่งที่คุณพูดว่า" Lengel กล่าว. "ฉันรู้ว่าคุณทำไม่ได้" ผมพูด "แต่ฉันทำ." ฉันดึงโบว์ที่ด้านหลังของผ้ากันเปื้อนของฉันและเริ่มต้นออกยักไหล่ของฉัน ลูกค้าคู่ที่ได้รับการมุ่งหน้าไปในช่องของฉันเริ่มที่จะเคาะกับแต่ละอื่น ๆ เช่นหมูกลัวในรางได้. Lengel ถอนหายใจและเริ่มที่จะมีลักษณะของผู้ป่วยมากและเก่าและสีเทา เขาเคยเป็นเพื่อนของพ่อแม่ของฉันมานานหลายปี "แซมมี่คุณไม่ต้องการที่จะทำเช่นนี้เพื่อแม่และพ่อของคุณ" เขาบอกฉัน มันเป็นความจริงที่ฉันทำไม่ได้ แต่มันดูเหมือนว่าฉันว่าเมื่อคุณเริ่มท่าทางมันร้ายแรงที่จะไม่ผ่านมันไป ฉันพับผ้ากันเปื้อน "แซมมี่" เย็บสีแดงในกระเป๋าและวางไว้บนเคาน์เตอร์และวางผูกโบว์ที่ด้านบนของมัน ผูกโบว์เป็นของพวกเขาถ้าคุณเคยสงสัย "คุณจะรู้สึกว่านี่สำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของคุณ" Lengel กล่าวและฉันรู้ว่าเป็นความจริงเหมือนกัน แต่จำวิธีการที่เขาทำที่อายสาวสวยทำให้ผมจึง Scrunchy ภายในฉันชกไม่มีแท็บการขายและเครื่อง WHIRs " ฉี่-พลู "และลิ้นชักเครื่องหมายออก ข้อดีอย่างหนึ่งที่เกิดเหตุนี้เกิดขึ้นในช่วงฤดูร้อนที่ฉันสามารถทำตามนี้ขึ้นกับทางออกที่สะอาดไม่มีอึกอักรอบรับเสื้อและรองเท้ายางกันน้ำของคุณผมก็เดินทอดน่องเข้าไปในตาไฟฟ้าในเสื้อเชิ้ตสีขาวของฉันที่แม่ของฉันรีดคืนก่อนและ ประตู heaves ตัวเองเปิดและนอกแสงแดดที่มีการเล่นสเก็ตไปรอบ ๆ บนยางมะตอย. ผมมองไปรอบ ๆ สำหรับสาว ๆ ของฉัน แต่พวกเขากำลังไปแน่นอน ไม่มีใครเป็น แต่บางคนกรีดร้องแต่งงานหนุ่มสาวที่มีลูก ๆ ของเธอเกี่ยวกับขนมบางอย่างที่พวกเขาไม่ได้รับประตูผงสีฟ้าสถานีรถบรรทุกเหยี่ยว มองย้อนกลับไปในหน้าต่างขนาดใหญ่กว่าถุงพีทมอสอลูมิเนียมและเฟอร์นิเจอร์สนามหญ้าซ้อนกันบนทางเท้าฉันจะได้เห็น Lengel ในสถานที่ของฉันในช่องตรวจสอบแกะผ่าน ใบหน้าของเขาเป็นสีเทาเข้มและเขากลับมาแข็งเช่นถ้า he'djust มีการฉีดเหล็กและท้องของฉันชนิดของการลดลงในขณะที่ผมรู้สึกว่าวิธีการที่ยากโลกเป็นไปได้กับผมต่อจากนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งที่เขาหมายถึงคือ เมืองของเรามีห้าไมล์จากชายหาดที่มีขนาดใหญ่ในฤดูร้อนอาณานิคมบนจุด แต่เราอยู่ในกลางของเมือง และผู้หญิงมักใส่เสื้อหรือกางเกง หรือบางอย่างก่อนที่พวกเขาได้รับออกมาจากรถสู่ถนน อย่างไรก็ตามเหล่านี้มักจะมีผู้หญิงกับเด็กหกขวบและเส้นเลือดขอดแผนที่ขาของพวกเขาและไม่มีใครรวมทั้งพวกเขาสามารถดูแลน้อย อย่างที่ผมบอกเราอยู่ในกลางของเมือง และถ้าคุณยืนอยู่ที่ประตูด้านหน้าของเราคุณจะเห็นสองธนาคารและโบสถ์ที่มา และหนังสือพิมพ์ที่ร้านสามอสังหาริมทรัพย์สำนักงานประมาณยี่สิบเจ็ดเก่าฟรีตักฉีกกลางถนนเพราะท่อระบายน้ำพังอีกแล้ว มันไม่เหมือนกับว่าเรากำลังอยู่บนแหลม ;เราอยู่ทางเหนือของเมืองบอสตัน และมีผู้คนในเมืองนี้ ไม่เคยเห็นทะเล 20 ปี

สาวๆได้ถึงเนื้อเคาน์เตอร์และถามกัปตันอะไรซักอย่าง เขาแหลม เขาแหลม เขาสับไกลลิบอยู่เบื้องหลังพีระมิดอาหาร Delight ลูกพีช ทั้งหมดที่ถูกทิ้งไว้ให้เราเห็นคือเก่า แมน ตบปาก และดูแลพวกเขาของข้อต่อของพวกเขา เด็กที่น่าสงสารผมเริ่มรู้สึกเสียใจสำหรับพวกเขา พวกเขาไม่สามารถช่วยได้
ตอนนี้มาส่วนที่น่าเศร้าของเรื่องราวที่ : อย่างน้อยครอบครัวของฉันบอกว่ามันจะเศร้า แต่ฉันก็ไม่คิดว่ามันเศร้าเอง ร้านสวยที่ว่างเปล่าก็ถูกบ่ายวันพฤหัสบดี ดังนั้น ไม่มีอะไรมากครับ นอกจากพึ่งลงทะเบียนรอสาวๆขึ้นแสดงอีกทั้งร้านเป็นเหมือนเครื่องเล่นพินบอลและพี่ไม่รู้ว่าอุโมงค์จะมาออก หลังจากที่ในขณะที่พวกเขามาออกจากทางเดินไกลรอบหลอดไฟ ระเบียนที่ส่วนลดของแคริบเบียนหก หรือ โทนี่ มาร์ติน ร้องเพลง หรือบางอย่างเช่นสารสกปรกเหนียวคุณสงสัยว่าพวกเขาเสียขี้ผึ้ง , sixpacks ของบาร์ขนมและของเล่นพลาสติกให้เรียบร้อยในกระดาษแก้วที่ล้มเหลวกันเมื่อเป็นเด็กดูอยู่ดีรอบ ๆพวกเขามา ควินนี่ยังคงนำอยู่ และถือขวดเล็กๆสีเทาในมือของเธอ 3 ผ่านช่องเจ็ดจะหมดกำลังใจและฉันสามารถเห็นเธอสงสัยระหว่างอาหารผมแต่ stokesie กับโชคของเขาปกติดึงพรรคเก่าในถุงกางเกงสีเทาที่สะดุดกับสี่กระป๋องยักษ์ของสับปะรด ( อะไร bums เหล่านี้ทั้งหมดที่สับปะรด ' ฉันมักจะถามตัวเอง ) ดังนั้นผู้หญิงมาให้ฉัน ควินนี่ใส่ลงขวด และผมจะเป็นนิ้วที่เย็นชาของฉัน . ปลาแฟนซี kingfish ขนมครีมบริสุทธิ์ : 49 ¢ . ตอนนี้มือของเธอว่างเปล่าไม่ใช่แหวน หรือกำไล เปล่าเช่นพระเจ้าให้พวกเขาและฉันสงสัยว่าเงินที่จากมา ยังคงที่พริมมองเธอยกดอลลาร์พับบิลออกจากโพรงที่ศูนย์ของด้านบนของเธอสีชมพู nubbled . โถไปหนักในมือของฉัน จริงๆ ฉันคิดว่ามันน่ารักมาก

แล้วทุกคนโชคเริ่มหมดเลงเกิลมาจากการทะเลาะกับรถบรรทุกกะหล่ำปลีบนมากและกำลังรีบวิ่งเข้าไปในประตูนั้นให้ผู้จัดการหลังซึ่งเขาซ่อนทั้งวันเมื่อหญิงสาวแตะตาของเขา เลงเกิลค่อนข้างน่าเบื่อ สอนโรงเรียนวันอาทิตย์และส่วนที่เหลือ แต่เขาไม่คิดถึงขนาดนั้น เขามา และกล่าวว่า " สาวๆ นี่ไม่ใช่ชายหาด "

ควินนี่แดงแม้ว่าบางทีมันอาจจะแค่แปรงถูกแดด ผมสังเกตเห็นเป็นครั้งแรก ตอนนี้เธออยู่ใกล้แค่นี้เอง " แม่ของฉันขอให้ฉันรับขวดของบริษัทขนม " เธอเสียงแบบตกใจเลย ทางที่เสียงทำเมื่อคุณเห็นคนแรกที่ออกมาแบนมากและโง่แต่ชนิดของโทนี่ด้วย วิธีฉันมากกว่า " รับ " และ " ขนม" ตอนนั้นผมลื่นลงมา เสียงของเธอเข้ามาในห้องนั่งเล่นของเธอ พ่อของเธอและคนอื่นยืนอยู่รอบเคลือบไอศครีมและโบว์หูกระต่าย และผู้หญิงอยู่ในรองเท้าแตะหยิบขนมบนปลาไม้จิ้มฟันออกจากจานใหญ่และพวกเขาทั้งหมดที่ถือเครื่องดื่มสีน้ำกับมะกอกและ sprigs มิ้นท์ในพวกเขา