Next time, Professor Zeng. Presiden

Next time, Professor Zeng. President Wu is looking for me.” Zhang Ye said.

“Oh right. I nearly forgot. Then I’ll be leaving.” Professor Zeng left. Since there were so many people, it wasn’t the time for him to say anything to Zhang Ye.

Zhang Ye also went downstairs and headed towards President Wu’s office. On the way, he noticed Yan Jiantao hitching a ride with an old professor. A nice day and quite a happy matter had been ruined by Yan Jiantao. Zhang Ye was thinking: “I’ll forget it this time. Don’t you dare do it again. If you corner me, I don’t care who you are!”

……

In another building.

President Wu’s office.

Knock. Knock. Zhang Ye knocked gently on the door. “President Wu.”

“Come on in. The door isn’t locked.” The voice was quite faint and sounded like it came from far away.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งต่อไป ศาสตราจารย์เซง ประธานอู๋กำลังมองหาฉัน" จางเย่กล่าว"โอ้ ขวา เกือบลืม แล้ว ผมจะได้ออก" งศาสตราจารย์ซ้าย เนื่องจากมีผู้คนจำนวนมาก มันไม่ได้เวลาเขาพูดอะไรไปจางเยจางเย่ไปชั้นล่าง และมุ่งหน้าไปทางสำนักงานประธาน Wu ในทาง เขาสังเกตเห็น Yan Jiantao hitching นั่งกับที่เก่ วันดีและค่อนข้างเป็นเรื่องที่มีความสุขได้แล้วเจ๊ง โดย Yan Jiantao จางเย่คิดว่า: "ฉันจะลืมมันเวลานี้ คุณกล้าอย่าทำอีก ถ้าคุณมุมฉัน ฉันไม่สนใจว่าคุณคือใคร"……ในอาคารอื่นสำนักงานประธาน Wuเคาะ เคาะ จางเย่เคาะเบา ๆ ที่ประตู "ประธาน Wu""มาใน ประตูไม่ได้ล็อค" เสียงได้ค่อนข้างจาง และฟังดูเหมือนว่ามาจากที่ไกล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งต่อไปที่ศาสตราจารย์เซง ประธานาธิบดีวูที่กำลังมองหาฉัน. "จางเจ้ากล่าวว่า.

" โอ้ขวา ผมเกือบลืม แล้วฉันจะออก. "ศาสตราจารย์เซงซ้าย เนื่องจากมีผู้คนจำนวนมากก็ไม่ได้เวลาสำหรับเขาที่จะพูดอะไรกับเจ้าเหวย.

จางเจ้าไปยังชั้นล่างและมุ่งหน้าไปยังสำนักงานของประธานาธิบดีวู เกี่ยวกับวิธีที่เขาสังเกตเห็นยัน Jiantao hitching นั่งกับอาจารย์เก่า วันที่ดีและค่อนข้างเป็นเรื่องที่มีความสุขที่ได้รับการทำลายโดย Yan Jiantao จางเจ้าคิด: "ฉันจะลืมมันเวลานี้ คุณไม่กล้าทำมันอีกครั้ง หากคุณมุมผมผมไม่สนว่าคุณเป็นใคร! "

......

ในอาคารอื่น.

สำนักงานประธานาธิบดีวู.

เคาะ เคาะ. จางเยเคาะเบา ๆ บนประตู "ประธาน Wu."

"มาใน. ประตูไม่ได้ล็อค." เสียงเป็นลมมากและดูเหมือนว่ามันมาจากที่อยู่ห่างไกล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คราวหน้าอาจารย์เช็ง ประธานวูมาหาฉัน " จาง ท่านกล่าวว่า" โอ้ ใช่ ฉันเกือบลืมไปเลย งั้นฉันไปก่อนนะ " ศาสตราจารย์ เซงไป เนื่องจากมีคนมาก ไม่ใช่เวลาที่เขาจะพูดอะไรกับจาง "จาง ท่านก็เดินลงมาชั้นล่างและมุ่งหน้าไปที่สำนักงานของประธานาธิบดีหู ระหว่างทางที่เขาสังเกตเห็น ยัน jiantao Hitching นั่งกับอาจารย์เก่า . วันที่ดีและค่อนข้างเป็นเรื่องความสุขถูกทำลายโดยยาน jiantao . จาง ท่านคิดว่า " ผมจะลืมมันได้ คุณไม่กล้าทำอีก ถ้าคุณมุม ผมไม่สนว่าคุณจะเป็น ! ". . . . . . .ในอาคารอื่นสำนักงานของประธานาธิบดีหูเคาะ เคาะ จางเย เคาะเบา ๆบนประตู " ท่านประธาน วู "" เข้ามาสิ ประตูไม่ได้ล็อค " เสียงค่อนข้างอ่อน และเสียงเหมือนมาจากไกลๆ