3.5 Sustainable DevelopmentSustaina

3.5 Sustainable Development
Sustainable development is defined as the ways in which societies and other work systems manage economic, social, political, and ecological processes to shape their development in ways that preserve the preconditions of development for future generations. Drawing on Becker, Jahn, Stiess,and Wehling’s discussion, the concept of sustainable development has at least two important distinguishing dimensions. The normative dimension of sustainable development acknowledges that economic processes are necessarily subordinated to socialand ecological constraints. Markets, for example, are dependent on societies and other work systems, neither of which can exist without a natural environment. The strategic dimension of sustainable development implies the existence of a system of governance capable of instituting policies that move societies and work systems away from non-sustainable processes and towards sustainable ones.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.5 พัฒนามีกำหนดพัฒนาเป็นวิธีการที่สังคมและระบบงานอื่น ๆ จัดการกระบวนการทางเศรษฐกิจ สังคม การเมือง และระบบนิเวศเพื่อรูปร่างพัฒนาของพวกเขาในวิธีที่รักษาเงื่อนไขเบื้องต้นของการพัฒนาในรุ่นในอนาคต วาดบนสนทนา Becker, Jahn, Stiess และ Wehling ของ แนวคิดของการพัฒนาที่ยั่งยืนมีน้อยสองมิติแตกต่างที่สำคัญ มิติของการพัฒนาที่ยั่งยืน normative รับทราบว่า กระบวนการทางเศรษฐกิจจำเป็นต้องรองให้ socialand ข้อจำกัดของระบบนิเวศ ตลาด ตัวอย่าง ได้ขึ้นอยู่กับระบบงานอื่น ๆ ไม่สามารถอยู่ได้โดยปราศจากสิ่งแวดล้อมธรรมชาติและสังคม มิติเชิงกลยุทธ์ของการพัฒนาที่ยั่งยืนหมายถึงการดำรงอยู่ของระบอบการปกครองที่สามารถจัดระบบการแสวงนโยบายที่ย้ายสังคม และทำงานระบบ จากกระบวนการที่ไม่ยั่งยืน และ ต่อคนอย่างยั่งยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.5 การพัฒนาอย่างยั่งยืน
การพัฒนาอย่างยั่งยืนมีการกำหนดเป็นวิธีการที่สังคมและระบบงานอื่น ๆ ในการจัดการทางเศรษฐกิจสังคมการเมืองและกระบวนการทางนิเวศวิทยาเพื่อรูปร่างการพัฒนาของพวกเขาในรูปแบบที่รักษาปัจจัยพื้นฐานของการพัฒนาสำหรับคนรุ่นอนาคต การวาดภาพบนเบกเกอร์จาห์นstießและการอภิปราย Wehling ของแนวคิดของการพัฒนาที่ยั่งยืนมีอย่างน้อยสองมิติที่แตกต่างที่สำคัญ มิติเชิงบรรทัดฐานของการพัฒนาอย่างยั่งยืนยอมรับว่ากระบวนการทางเศรษฐกิจจะด้อยสิทธิจำเป็นต้อง จำกัด ทางสังคมและระบบนิเวศ ตลาดตัวอย่างเช่นจะขึ้นอยู่กับสังคมและระบบงานอื่น ๆ ที่ไม่สามารถอยู่โดยไม่มีสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ มิติเชิงกลยุทธ์ของการพัฒนาที่ยั่งยืนหมายถึงการดำรงอยู่ของระบบการกำกับดูแลความสามารถในการจัดตั้งนโยบายที่ย้ายสังคมและระบบการทำงานออกไปจากกระบวนการที่ไม่ยั่งยืนและต่อคนที่ยั่งยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.5 การพัฒนาที่ยั่งยืน
การพัฒนาที่ยั่งยืน หมายถึง วิธีการที่สังคม และระบบงานอื่นๆ การจัดการ เศรษฐกิจ สังคม การเมือง และเศรษฐกิจ การพัฒนาของพวกเขาในวิธีการรักษารูปร่าง preconditions การพัฒนาสำหรับคนรุ่นอนาคต รูปวาดในเบกเกอร์ , จันทร์ stiess , และ wehling ของการอภิปรายแนวคิดของการพัฒนาที่ยั่งยืนมีอย่างน้อยสองที่สำคัญแยกมิติ มิติเชิงบรรทัดฐานของการพัฒนาที่ยั่งยืน ยอมรับว่ากระบวนการทางเศรษฐกิจสังคมจําเป็น subordinated ในข้อจำกัด ตลาด , ตัวอย่างเช่น , จะขึ้นอยู่กับสังคมและระบบงานอื่น ๆที่ไม่สามารถอยู่ได้โดยปราศจากสิ่งแวดล้อมธรรมชาติมิติของยุทธศาสตร์การพัฒนาที่ยั่งยืนหมายถึงการดำรงอยู่ของระบบธรรมาภิบาล สามารถจัดตั้งนโยบายย้ายสังคมและระบบทำงานจากกระบวนการที่ยั่งยืนและต่อที่ไม่ยั่งยืน