The New York colony instituted the

The New York colony instituted the so-called Duke's Laws of 1665. This directed the death penalty for denial of the true God, pre-meditated murder, killing someone who had no weapon of defense, killing by lying in wait or by poisoning, sodomy, buggery, kidnapping, perjury in a capital trial, traitorous denial of the king's rights or raising arms to resist his authority, conspiracy to invade towns or forts in the colony and striking one's mother or father (upon complaint of both). The two colonies that were more lenient concerning capital punishment were South Jersey and Pennsylvania. In South Jersey there was no death penalty for any crime and there were only two crimes, murder and treason, punishable by death.[9]

However under the direction of the Crown, harsher penal codes were execution there until 1691 [sic]. In Pennsylvania, William Penn's Great Act (1682) made passed in the colonies [sic]. By 1776, most of the colonies had roughly comparable death statutes which covered arson, piracy, treason, murder, sodomy, burglary, robbery, rape, horse-stealing, slave rebellion, and often counterfeiting. Hanging was the usual sentence. Rhode Island was probably the only colony which decreased the number of capital crimes in the late 1700's.

Some states were more severe. For example, by 1837, North Carolina required death for the crimes of murder, rape, statutory rape, slave-stealing, stealing bank notes, highway robbery, burglary, arson, castration, buggery, sodomy, bestiality, dueling where death occurs, hiding a slave with intent to free him, taking a free Negro out of state to sell him, bigamy, inciting slaves to rebel, circulating seditious literature among slaves, accessory to murder, robbery, burglary, arson, or mayhem and others. However, North Carolina did not have a state penitentiary and, many said, no suitable alternative to capital punishment.[10]

The first reforms of the death penalty occurred between 1776-1800. Thomas Jefferson and four others, authorized to undertake a complete revision of Virginia's laws, proposed a law that recommended the death penalty for only treason and murder. After a stormy debate the legislature defeated the bill by one vote. The writing of European theorists such as Montesquieu, Voltaire, and Bentham had a great effect on American intellectuals, as did English Quaker prison reformers John Bellers and John Howard.[11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โคโลนีนิวยอร์คโลกของดุ๊กเรียกว่ากฎหมายของค.ศ. 1665 นี้นำโทษประหารชีวิตสำหรับการปฏิเสธของจริงพระเจ้า ได้ล่วงหน้า ฆ่า ฆ่าคนที่มีอาวุธไม่ป้องกัน ฆ่า โดยโกหก in รอ หรือพิษ sodomy, buggery ลักพาตัว perjury ทุนทดลอง ขายชาติปฏิเสธพระสิทธิหรือยกแขนเพื่อต่อต้านอำนาจ สมคบบุกเมืองหรือป้อมปราการในฝูง และโดดเด่นของแม่ หรือพ่อ (ตามข้อร้องเรียนของทั้งสอง) อาณานิคมทั้งสองที่ผ่อนเพิ่มเติมเกี่ยวกับโทษประหารชีวิตถูกเจอร์ซีย์ใต้และเพนซิลวาเนีย ในเจอร์ซีย์ใต้ มีไม่มีโทษประหารชีวิตสำหรับอาชญากรรมใด ๆ และมีอาชญากรรมเพียงสอง กบฏ โทษ ด้วยความตายและการฆาตกรรม [9]อย่างไรก็ตาม ภายใต้ทิศทางของมงกุฎ รหัสผิดกฎหมายอาญา harsher ได้ดำเนินการมีจน 1691 [sic] ในรัฐเพนซิลวาเนีย William เพนน์ (1682) ดีพระราชบัญญัติได้ผ่านในอาณานิคม [ซิลิก้อน] โดย 1776 ส่วนใหญ่ของอาณานิคมที่มีคดีตายเทียบหยาบ ๆ ซึ่งครอบคลุมการลอบวางเพลิง ละเมิดลิขสิทธิ์ กบฏ ฆาตกรรม sodomy โจรกรรม ปล้น ข่มขืน ขโมยม้า กบฏทาส และมักมีการปลอมแปลง แขวนได้ประโยคปกติ โรดไอแลนด์เป็นอาณานิคมเท่านั้นซึ่งลดจำนวนอาชญากรรมทุนใน 1700's สาย คงบางรัฐก็รุนแรงมากขึ้น เช่น โดย 1837 นอร์ทแคโรไลนาต้องตายอาชญากรรมฆาตกรรม ข่มขืน ข่มขืน statutory ทาส ขโมย ขโมยบันทึกย่อธนาคาร ปล้นทางหลวง ขโมย ลอบวางเพลิง castration, buggery, sodomy, bestiality สุด dueling ที่ตายเกิด ซ่อนทาสกับฟรีเขา Negro ฟรีจากรัฐขายเขา bigamy, inciting ทาสกบฏ การหมุนเวียน seditious วรรณกรรมระหว่างทาส เสริมการฆาตกรรม ปล้น ขโมย ลอบวาง เพลิง หรือทำร้ายร่างกาย และอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม นอร์ทแคโรไลนาไม่มี penitentiary รัฐ และ หลาย กล่าว ไม่ทางเลือกที่เหมาะสมกับโทษประหารชีวิต [10]เกิดการปฏิรูปแรกประหารระหว่าง 1776-1800 Thomas Jefferson และสี่ผู้อื่น ได้รับอนุญาตให้ดำเนินการแก้ไขเสร็จสมบูรณ์ของกฎหมายของรัฐเวอร์จิเนีย เสนอกฎหมายที่โทษประหารกบฏและสังหารเท่าที่แนะนำ หลังจากการอภิปรายพายุ ทูลเกล้าทูลกระหม่อมพ่ายแพ้รายการ โดยหนึ่งเสียง การเขียนของ theorists ยุโรป เช่น Montesquieu, Voltaire เบนแธมได้ผลดีในนักวิชาการอเมริกัน เป็นได้ปฏิรูปคุก Quaker อังกฤษจอห์น Bellers และจอห์น Howard [11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาณานิคมนิวยอร์กก่อตั้งที่เรียกว่ากฎหมายของดยุคแห่ง 1665 นี้กำกับโทษประหารชีวิตสำหรับการปฏิเสธของพระเจ้าที่แท้จริงฆาตกรรมก่อนครุ่นคิดฆ่าคนที่มีอาวุธในการป้องกันไม่ฆ่าโดยนอนรอหรือเป็นพิษสังวาสที่ผิดธรรมชาติ , ทวารหนักการลักพาตัวการเบิกความเท็จในการพิจารณาคดีเงินทุน, การปฏิเสธขายชาติสิทธิของกษัตริย์หรือเพิ่มแขนที่จะต่อต้านอำนาจของเขาสมรู้ร่วมคิดที่จะบุกเมืองหรือป้อมในอาณานิคมและโดดเด่นแม่หนึ่งหรือพ่อ (ตามการร้องเรียนของทั้งสอง) ทั้งสองอาณานิคมที่มีความผ่อนปรนมากขึ้นเกี่ยวกับโทษประหารอยู่ใต้ย์และเพนซิ อยู่ทางใต้ของรัฐนิวเจอร์ซีย์มีโทษประหารชีวิตไม่มีอาชญากรรมใด ๆ และมีเพียงสองอาชญากรรมฆาตกรรมและกบฏโทษถึงตาย. [9] อย่างไรก็ตามภายใต้การดูแลของพระมหากษัตริย์ที่รุนแรงรหัสอาญามีการดำเนินการอยู่ที่นั่นจนกระทั่ง 1691 [sic] ในเพนซิลพระราชบัญญัติที่ดีวิลเลียมเพนน์ (1682) ทำผ่านในอาณานิคม [sic] โดย 1776 ส่วนใหญ่ของอาณานิคมได้เปรียบประมาณกฎเกณฑ์ตายซึ่งครอบคลุมการลอบวางเพลิงการละเมิดลิขสิทธิ์กบฏฆาตกรรมเล่นสวาท, ขโมย, การปล้นข่มขืนม้าขโมยกบฏทาสและมักจะปลอมแปลง แขวนเป็นประโยคปกติ Rhode Island อาจจะเป็นอาณานิคมเดียวที่ลดลงจำนวนของอาชญากรรมทุนในช่วงปลายทศวรรษ 1700. บางรัฐมีความรุนแรงมากขึ้น ยกตัวอย่างเช่นจาก 1837, อร์ทแคโรไลนาต้องตายในข้อหาก่ออาชญากรรมของฆาตกรรมข่มขืนข่มขืนตามกฎหมายทาสขโมยขโมยธนบัตรปล้นทางหลวงขโมย, การลอบวางเพลิงตอน, ทวารหนัก, เล่นสวาท, สัตว์ป่า, การต่อสู้ที่ตายเกิดขึ้นที่ซ่อน ทาสด้วยความตั้งใจที่จะเป็นอิสระเขาพานิโกรฟรีออกจากรัฐที่จะขายเขาจดทะเบียนสมรสซ้อนเอาตัวรอดทาสกบฏการไหลเวียนของวรรณกรรมปลุกระดมในหมู่ทาสอุปกรณ์การฆาตกรรมปล้นขโมย, การลอบวางเพลิงหรือการทำร้ายร่างกายและอื่น ๆ อย่างไรก็ตามอร์ทแคโรไลนาไม่ได้มีเรือนจำรัฐและหลายคนบอกว่าไม่มีทางเลือกที่เหมาะสมในการลงโทษประหารชีวิต. [10] การปฏิรูปแรกของโทษประหารชีวิตที่เกิดขึ้นระหว่าง 1776-1800 โทมัสเจฟเฟอร์สันและอีกสี่คนมีอำนาจที่จะดำเนินการแก้ไขกฎหมายที่สมบูรณ์ของเวอร์จิเนียเสนอกฎหมายที่แนะนำโทษประหารชีวิตในข้อหากบฏเท่านั้นและการฆาตกรรม หลังจากการอภิปรายพายุสภานิติบัญญัติแพ้การเรียกเก็บเงินโดยหนึ่งเสียง การเขียนของนักทฤษฎีในยุโรปเช่นเตสกิเออวอลแตร์และแทมมีผลอย่างมากต่อปัญญาชนอเมริกันเช่นเดียวกับภาษาอังกฤษเควกเกอร์ปฏิรูปคุกจอห์น Bellers และจอห์นโฮเวิร์ด. [11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นิวยอร์กอาณานิคม instituted ที่เรียกว่า ดุ๊ก กฎหมายของ 1665 . นี้กำกับการลงโทษประหารชีวิตสำหรับการปฏิเสธของพระเจ้าจริง ก่อนนั่งสมาธิ ฆาตกรรม ฆ่าคนที่ไม่มีอาวุธป้องกันตัว ฆ่าโดย นอนรอ หรือ พิษต่อการร่วมเพศทางทวารหนัก , ลักพาตัว , การให้การเท็จในคดีเป็นทุนการทรยศของสิทธิของกษัตริย์ หรือยกแขนเพื่อต้านทานอำนาจของเขาแผนการบุกเมือง หรือป้อมในอาณานิคมและโดดเด่นของแม่หรือพ่อ ( ตามข้อ 2 ) สองอาณานิคมที่ผ่อนปรนมากขึ้นเกี่ยวกับโทษประหารถูกใต้และเพนซิลวาเนีย ในใต้มีโทษประหารชีวิตสำหรับความผิดอะไร และมีเพียง 2 คดี ฆาตกรรม และเป็นกบฏ ต้องโทษประหาร [ 9 ]

อย่างไรก็ตามภายใต้ทิศทางของมงกุฎโรงงานรหัสถูกประหารที่นั่นจนกว่าข้อ 1636 [ sic ] ในเพนซิลวาเนีย , วิลเลียม เพนน์ ( 1412 ) ได้ผ่านกฎหมายที่ยิ่งใหญ่ในอาณานิคม [ sic ] โดย 1776 , ส่วนใหญ่ของอาณานิคมมีประมาณเปรียบความตายกฎเกณฑ์ซึ่งครอบคลุมวางเพลิง , ละเมิดลิขสิทธิ์ , ทรยศ , ฆาตกรรม , กรีนพีซ , ขโมย , ปล้น , ข่มขืน , ม้าขโมยทาสขบถและมักจะปลอม แขวนเป็นประโยคปกติโรดไอส์แลนด์เป็นอาณานิคมเท่านั้น ซึ่งลดลงจำนวนทุนอาชญากรรมในปลาย 1700 .

บางรัฐเป็นรุนแรงมากขึ้น ตัวอย่างเช่นโดย 1837 , North Carolina เป็นตายสำหรับอาชญากรรม ฆาตกรรม ข่มขืน ข่มขืนทาส , ขโมย , ขโมยธนาคารเงินทางหลวงปล้น , โจรกรรม , วางเพลิง , ตัดอัณฑะต่อการร่วมเพศทางทวารหนักป่าเถื่อนต่อสู้ , , , ที่เสียชีวิตซ่อนทาสที่มีเจตนาที่จะปลดปล่อยเขา เอานิโกรฟรีจากรัฐที่จะขายเขา , การโฆษณา , การกระตุ้นทาสกบฏ หมุนเวียนวรรณกรรมเป็นการปลุกระดมในหมู่ทาส คดีฆาตกรรม , ปล้น , ขโมย นักวางเพลิง หรือประทุษร้าย และคนอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม , North Carolina ไม่มีเรือนจำและ หลายคนบอกว่า ไม่เหมาะทางเลือกเพื่อลงโทษ [ 10 ]

การปฏิรูปครั้งแรกของโทษประหารชีวิตที่เกิดขึ้นระหว่าง 1776-1800 . โทมัสเจฟเฟอร์สันและสี่คนอื่น ๆได้รับอนุญาตให้ดำเนินการแก้ไขที่สมบูรณ์ของเวอร์จิเนียกฎหมายที่เสนอกฎหมายที่แนะนำโทษประหารข้อหากบฏเท่านั้น และฆาตกรรม หลังจากพายุอภิปรายรัฐสภาแพ้บิลโดยหนึ่งโหวต งานเขียนของนักทฤษฎีในยุโรป เช่น มองเตสกิเออ , Voltaire ,เบนแธม และมีผลดีต่อปัญญาชนชาวอเมริกันเช่นเดียวกับนักปฏิรูปคุกเควกเกอร์อังกฤษจอห์น bellers [ 11 ] และ จอห์น โฮเวิร์ด