In a land far away, lived a poor fa

In a land far away, lived a poor farmer and his wife. One day, they tried to pluck fruits from their neighbour’s garden. But their neighbour was actually an old, wicked witch.

She screamed, “How dare you steal from my garden! I’ll turn you both into rats!” The couple trembled with fear. Finally the witch said, “Very well, I’ll let you go. But you have to give me your first child.” They were so scared, that they immediately agreed and fled.

A few years later, a beautiful baby girl was born to the farmer and his wife. Immediately, the old witch came and snatched the girl away from them. She named her Rapunzel, and kept her locked up in a tall tower.

The only person she ever saw was the old witch. Every day, the witch used to come to the foot of the tower and call, “Rapunzel, Rapunzel, let down your hair!” Rapunzel the used to let her long plait fall out the window, and the witch used to hold onto it and climb up.

One day, a prince who was passing by, hid behind the trees and watched the witch. As soon as she left, he too decided to try. “Rapunzel, Rapunzel, let down your hair!” he cried, and climbed up in to her room.

Rapunzel was stunned to see the prince. She had never before seen anybody so handsome. The prince too fell in love with her. They began to secretly meet everyday after the witch left.

One day however, by mistake, Rapunzel said to the witch, “My, you are so much heavier than my price!” The witch realized what had been going on. She screamed and shouted in anger. She cut off Rapunzel’s hair and sent her off deep into the forest.

That day, when the prince came, he found the witch waiting for him at the top of the tower. She cursed and screamed some more, before casting a spell on him, that made the prince lose his sight.

The prince, now blind and broken hearted, wandered through the forest. Many days later, Rapunzel found him wounded among the trees.

Rapunzel began to cry at the sorry sight of her prince. But as soon as her tears fell on him, his wounds healed, and his eyesight returned!

The first thing the prince saw was his beloved Rapunzel. They were overjoyed to find each other again. They went away to his kingdom, and lived happily ever after, far away from the wicked witch.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในดินแดนห่างไกล อาศัยอยู่ที่เกษตรกรยากจนและภรรยาของเขา วันหนึ่ง พวกเขาพยายามปลิดผลไม้จากสวนของเพื่อนบ้านของพวกเขา แต่เพื่อนบ้านของพวกเขาเป็นจริงการเก่า คนชั่วแม่มดเธอกรีดร้อง วิธีกล้าคุณขโมยจากสวนของฉัน ผมจะเปิดให้คุณทั้งสองเป็นหนู" คู่ trembled กับความกลัว ในที่สุด แม่มดกล่าวว่า "ดี ฉันจะให้คุณไป แต่คุณต้องให้ลูกคนแรกของฉัน" พวกเขากลัวดังนั้น พวกเขาทันทียอมรับ และหนีไปได้กี่ปีต่อมา เกิดเป็นเด็กสาวชาวนาและภรรยาของเขา ทันที แม่มดแก่มา และกระชากสาวห่างจากพวกเขา เธอชื่อราพันเซลของเธอ และเธอล็อคขึ้นตึกสูงสุดเพียงคนที่เธอเคยเห็นแม่มดแก่ได้ ทุกวัน แม่มดที่ใช้มาที่เท้าของหอและโทร "ราพันเซล ราพันเซล ให้ลงผม" ราพันเซลที่ใช้ให้เธอนาน plait ร่วงหน้าต่าง และแม่มดใช้ค้างบนมัน และปีนขึ้นไปวันหนึ่ง เจ้าชายผู้กำลังเดินผ่าน ซ่อนอยู่หลังต้นไม้ และดูแม่มด ทันทีที่เธอทิ้ง เกินไปจึงได้ลอง "ราพันเซล ราพันเซล ให้ลงผม" เขาร้องไห้ และเริ่มปีนบันไดในห้องของเธอราพันเซลเสร็จจะเห็นเจ้าชาย เธอได้เคยเห็นใครหล่อดังนั้น เจ้าชายเกินไปตกหลุมรักกับเธอ พวกเขาเริ่มที่จะแอบตอบสนองทุกวันหลังจากแม่มดที่เหลือวันหนึ่งอย่างไรก็ตาม โดยไม่ได้ตั้งใจ ราพันเซลกล่าวว่า ไปแม่มด "ฉัน คุณเป็นมากหนักกว่าราคาของฉัน" แม่มดรู้ได้แล้วเกิดอะไรขึ้น เธอกรีดร้อง และตะโกนในความโกรธ เธอตัดผมของราพันเซล และส่งเธอออกลึกเข้าไปในป่าวันที่ เมื่อเจ้าชายมา เขาพบแม่มดรอเขาที่ด้านบนของหอ เธอสาปแช่ง และกรีดร้องบางมาก ก่อนหล่อสะกดเขา ที่ทำให้เจ้าชายสูญเสียสายตาของเขาเจ้าชาย ตอนนี้ตาบอด และเสียใจ เดินผ่านป่า หลายวันต่อมา ราพันเซลพบเขาได้รับบาดเจ็บระหว่างต้นไม้ราพันเซลเริ่มร้องเมื่อได้เห็นเจ้าชายของเธอขอโทษ แต่ทันทีที่เธอน้ำตาตกเขา บาดแผลของเขาหาย และสายตาของเขากลับสิ่งแรกที่เห็นเจ้าชายคือ ราพันเซลอันเป็นที่รักของเขา พวกเขาดีใจที่ค้นหากันอีกครั้ง พวกเขาออกไปสู่อาณาจักรของเขา และอาศัยอยู่อย่างมีความสุขเคยหลังจาก ห่างไกลจากแม่มดชั่วร้าย