The relationship of the physical co

The relationship of the physical consistency of food to
caries is not entirely clear. Several studies have incriminated
the stickiness of foods as prime factor in the initiation of
caries [11, 12]. Others have shown that semisolid and even
liquid sugar-containing foods can be very cariogenic [13].
Ericsson [14] reported that the frequent intake of lozenges can
cause rampant decay, so can liquids as is evident in the case
of nursing bottle caries [15, 16] and in experimental human
studies investigations by von der Fehr et al. [17] and Geddes
et al. [18]. It is likely that the length of time that the teeth
are exposed to sugar-containing foods rather than simply the
form of the food is a critical factor in the promotion of caries
[10]. Many studies point to the frequency of eating sugars to
be of greater etiological importance for caries than the total
consumption of sugars [19, 20]. The primary evidence comes
fromthe Vipeholmstudy [11]. A positive correlation between
the frequency of consumption of confectionery and sugarcontaining
gum and the DMF rate was also found in a study
conducted on 14-year-old Caucasian,Hawaiian, and Japanese
schoolchildren in Hawaii [21]. A range in intake from zero to
five or more sweets per day was followed by a corresponding
increase in DMF scores. Against the general perception that
frequency of intake is more important than the amount of
sugars eaten, two longitudinal studies reported the amount of
sugars intake to be more important than frequency [8, 22, 23].
However, there is undoubtedly a strong correlation between
the two variables [8] with an increase in one factor often
leading to an increase in the other

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ของความสอดคล้องทางกายภาพของอาหารที่จะฟันผุไม่ชัดเจน มีงานวิจัยหลายพิสูจน์ความหนืดของอาหารที่เป็นปัจจัยสำคัญในการเริ่มต้นของโรคฟันผุ[11, 12] คนอื่น ๆ ได้แสดงให้เห็นว่า semisolid และแม้กระทั่งของเหลวอาหารน้ำตาลที่มีได้อย่างcariogenic [13]. อีริคสัน [14] รายงานว่าการบริโภคบ่อยของคอร์เซ็ตสามารถทำให้เกิดการสลายตัวของอาละวาดเพื่อให้สามารถของเหลวอย่างเห็นได้ชัดในกรณีของโรคฟันผุขวดพยาบาล[ 15, 16] และในมนุษย์ทดลองศึกษาการสืบสวนโดยฟอนเดเฟร์et al, [17] และเก็ดet al, [18] มันมีแนวโน้มว่าระยะเวลาที่ฟันมีการสัมผัสกับอาหารที่มีน้ำตาลมากกว่าเพียงแค่รูปแบบของอาหารที่เป็นปัจจัยสำคัญในการส่งเสริมการฟันผุ[10] การศึกษาจำนวนมากชี้ไปที่ความถี่ของการรับประทานน้ำตาลที่จะมีความสำคัญมากขึ้นสำหรับสาเหตุโรคฟันผุกว่ารวมการบริโภคน้ำตาล[19, 20] หลักฐานหลักมาfromthe Vipeholmstudy [11] ความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างความถี่ของการบริโภคขนมและ sugarcontaining เหงือกและอัตรากรมเชื้อเพลิงธรรมชาตินอกจากนี้ยังพบในการศึกษาดำเนินการใน 14 ปีผิวขาว, ฮาวายและญี่ปุ่นเด็กนักเรียนในฮาวาย[21] ช่วงในการบริโภคจากศูนย์ถึงห้าหรือมากกว่าขนมต่อวันตามมาด้วยที่สอดคล้องกันการเพิ่มขึ้นของคะแนนกรมเชื้อเพลิงธรรมชาติ กับการรับรู้ทั่วไปที่ความถี่ของการบริโภคมีความสำคัญมากกว่าปริมาณของน้ำตาลกินสองการศึกษาระยะยาวรายงานปริมาณการบริโภคน้ำตาลจะมีความสำคัญมากกว่าความถี่[8, 22, 23]. แต่มีไม่ต้องสงสัยความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างตัวแปรทั้งสอง [8] กับการเพิ่มขึ้นของปัจจัยหนึ่งที่มักจะนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของอื่นๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์ขององค์ประกอบทางกายภาพของอาหาร

ฟันไม่ได้ทั้งหมดชัดเจน การศึกษาหลายแห่งมี incriminated
ความหนืดของอาหารเป็นตัวประกอบเฉพาะในการเริ่มต้นของ
ฟันผุ [ 11 / 12 ] คนอื่น ๆได้แสดงให้เห็นว่ากึ่งแข็งและของเหลวที่มีน้ำตาล
อาหารสามารถมาก cariogenic [ 13 ] .
Ericsson [ 14 ] รายงานว่า การบริโภคบ่อยของยาอมสามารถ
เพราะอาละวาด สลายดังนั้น ของเหลวที่เห็นได้ชัดในกรณี
พยาบาลขวดฟันผุ [ 15 , 16 ) และในการทดลองมนุษย์
การศึกษาโดยการสืบสวน ฟอน เดอ แฟร์ et al . [ 17 ] และเก็ด
et al . [ 18 ] มันมีแนวโน้มว่า ความยาวของเวลาที่ฟันสัมผัสกับอาหารที่มีน้ำตาล

มากกว่าเพียงแค่รูปแบบของอาหารเป็นปัจจัยที่สำคัญในการส่งเสริมฟันผุ
[ 10 ]หลายจุดเพื่อศึกษาความถี่ของการรับประทานน้ำตาล

มีมากขึ้นทราบความสำคัญสำหรับฟันผุมากกว่าการบริโภคน้ำตาลรวม
[ 19 , 20 ] หลักฐานหลักที่มาจาก vipeholmstudy
[ 11 ] ความสัมพันธ์ระหว่างความถี่ของการบริโภคขนม

sugarcontaining และหมากฝรั่งและอัตราย พบในการศึกษา
ขึ้นอยู่กับอายุ 14 ปีผิวขาว , ฮาวายและญี่ปุ่น
เด็กนักเรียนในฮาวาย [ 21 ] ช่วงในการบริโภค ,
5 หรือมากกว่าขนมต่อวันตามคะแนนที่เพิ่มขึ้น
ในย . กับทั่วไปรับรู้ว่า
ความถี่ของการบริโภคเป็นสำคัญกว่าปริมาณ
รับประทานน้ำตาล สองระยะยาวการศึกษารายงานปริมาณน้ำตาลที่บริโภค
มีความสำคัญมากกว่าความถี่ [ 8 , 22 , 23 ] .
อย่างไรก็ตามมันคือไม่ต้องสงสัยแข็งแรงความสัมพันธ์ระหว่างสองตัวแปร
[ 8 ] กับการเพิ่มขึ้นของปัจจัยหนึ่งมักจะ
นำไปสู่การเพิ่มขึ้นในอื่น ๆ