Mangrove forests grow in coastal se

Mangrove forests grow in coastal settings of (sub)tropical
climates characterized by freshwater runoff, multiple substrate
conditions, prolonged hydroperiod, salinity, anoxic conditions,
and accumulation of toxic substances (Lugo, 1980; Ball, 1996).
Species composition is strongly influenced by these coastal
settings because they are linked to differences in mangrove tree
species’ capability to become established and grow. According to
Thom(1967),mangroves should be viewed as woody vegetation
in the intertidal zone that migrates up and down slope from the
sea in relation to eustatic natural and human-induced changes in
sea level. In their final remarks, Lugo and Snedaker (1974)
conclude that ‘‘mangrove ecosystems are self-maintaining
coastal landscape units that are responsive to long-term
geomorphological processes and to continuous interactions with
contiguous ecosystems in the regional mosaic’’. However, when
coastal landscapes become fragmented by human transformations
of regional and coastal settings, mangroves are less selfmaintaining
as coastal processes are modified.
Along with coastal processes of geomorphological settings,
natural disturbances (e.g., hurricanes) shape the structural
complexity of mangrove forests including maximum stand
height and tree morphology (Lugo, 1980, 2000; Doyle et al.,
1995; Doyle and Girod, 1997; Duke, 2001). The impact of such
events may be responsible for multiple equilibrium states that
are observed more often than single equilibrium states in
mature stands (Lugo, 1997; Duke, 2001). This might be one
reason why succession and species composition along
hydroperiod and regulator gradients continue to be two of
the major research priorities in mangroves (e.g., Lugo and
Snedaker, 1974; Ellison et al., 2000; Sherman et al., 2000;
Dahdouh-Guebas and Koedam, 2002; Ellison, 2002; Rivera-
Monroy et al., 2004; Berger et al., 2006; Castaneda-Moya et al.,
2006; Piou et al., in press).
One approach to document forest dynamics employs
remote sensing imagery. There are numerous studies that
describe temporal changes in spatial extension of mangrove
ecosystems (Calzadilla Pe´rez et al., 2002; Lucas et al., 2002;
Cohen and Lara, 2003; Fromard et al., 2004; Herna´ndez-
Cornejo et al., 2005; Dahdouh-Guebas and Koedam, 2008)
such as shifts in species composition (Dahdouh-Guebas et al.,
2000b, 2004, 2005a,b; Kovacs et al., 2001;Wang et al., 2004),
changes in mangrove cover before and after natural hazards
(Smith et al., 1994; Krauss et al., 2005; Ramachandran
et al., 2005), and dynamics of mangrove forest types
(Dahdouh-Guebas and Koedam, 2002; Krauss et al., 2005;
Simard et al., 2006). Remote sensing approaches document
changes in vegetation cover, however they are limited in
providing descriptions of ecological processes causing these
changes.
Model simulations have been useful in synthesizing current
knowledge about mangrove forest dynamics (Doyle and Girod,
1997; Chen and Twilley, 1998; Doyle et al., 2003; Berger and
Hildenbrandt, 2000). The modeling approach is suitable for
simultaneously evaluating the effects of environmental changes
and disturbances on ecological processes such as tree
recruitment, establishment, growth, productivity, and mortality.
Such estimates on the sustainability of mangrove resources may
contribute to evaluating impacts of mangrove degradation to
socio-economic systems (Alongi, 2002; Balmford et al., 2002;
Macintosh et al., 2002; Rivera-Monroy et al., 2004; Davis et al.,
2005). Consequently, simulation models have been proposed as
tools for developing management plans for mangrove protection,
rehabilitation and restoration (Twilley, 1997; Doyle et al.,
2003; Field, 1998, 1999; Duke et al., 2005; Twilley and Rivera-
Monroy, 2005). Such utility in resource management requires
that model structure captures the mechanisms that explain
forest dynamics, such as (a) controlling role of stressors, (b)
plant–plant and plant–soil interactions, as well as (c) impacts of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ป่าชายเลนเติบโตในการตั้งค่า (ย่อย) ชายฝั่งทะเลเขตร้อนโดยปลาไหลบ่า พื้นผิวหลายสภาพอากาศเงื่อนไข hydroperiod นาน เค็ม anoxic เงื่อนไขและสะสมของสารพิษ (Lugo, 1980 ลูก 1996)ชนิดองค์ประกอบมีอิทธิพลอย่างยิ่ง โดยชายฝั่งเหล่านี้การตั้งค่าได้เนื่องจากพวกเขาเชื่อมโยงกับความแตกต่างของต้นไม้ป่าชายเลนความสามารถของสายพันธุ์จะก่อตั้ง และเติบโต ตามที่ธม (1967), ควรดูโกรฟส์เป็นพืชวู้ดดี้ในโซน intertidal ที่ย้ายขึ้นและลงที่ลาดชันจากการทะเลเกี่ยวกับ eustatic ธรรมชาติ และมนุษย์ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในระดับน้ำทะเล ในตัวสุดท้ายหมายเหตุ Lugo และ Snedaker (1974)สรุปที่ '' ระบบนิเวศป่าชายเลนกำลังตนเองหน่วยแนวชายฝั่งที่ตอบสนองต่อระยะยาวกระบวนการ geomorphological และ การโต้ตอบอย่างต่อเนื่องด้วยระบบนิเวศที่อยู่ติดกันในกระเบื้องโมเสคภูมิภาค '' อย่างไรก็ตาม เมื่อภูมิประเทศชายฝั่งกระจาย โดยมนุษย์แปลงการตั้งค่าภูมิภาค และชายฝั่ง โกรฟส์มี selfmaintaining น้อยเป็นกระบวนการชายฝั่งทะเลมีการปรับเปลี่ยนด้วยกระบวนการชายฝั่งของการตั้งค่า geomorphologicalธรรมชาติแปรปรวน (เช่น พายุ) รูปร่างโครงสร้างการความซับซ้อนของป่าชายเลนรวมถึงขาตั้งสูงสุดความสูงและภูมิสัณฐานวิทยา (Lugo, 1980, 2000 ดอยล์ et al.,1995 ดอยล์และ Girod, 1997 ดุ๊ก 2001) ผลกระทบดังกล่าวเหตุการณ์อาจจะรับผิดชอบสำหรับสมดุลหลายระบุว่าพบบ่อยเกินสมดุลเดียวอเมริกาในผู้ใหญ่ยืน (Lugo, 1997 ดุ๊ก 2001) นี้อาจจะเป็นหนึ่งเหตุผลว่า ทำไมองค์ประกอบชนิดและสืบทอดตามไล่ระดับสี hydroperiod และควบคุมยังเป็นสองระดับความสำคัญของงานวิจัยในโกรฟส์ (Lugo เช่น และSnedaker, 1974 เอลลิสันและ al., 2000 เชอร์แมนและ al., 2000Dahdouh-Guebas และ Koedam, 2002 เอลลิสัน 2002 ริเวอรา-Monroy et al., 2004 เบอร์เกอร์และ al., 2006 Castaneda Moya et al.,ปี 2006 Piou et al. ในข่าว)ใช้เอกสารป่า dynamics วิธีหนึ่งภาพในการตรวจวัดระยะไกล มีการศึกษามากมายที่อธิบายการเปลี่ยนแปลงชั่วคราวในการขยายพื้นที่ป่าชายเลนระบบนิเวศ (Calzadilla Pe´rez et al., 2002 Lucas et al., 2002โคเฮนและ Lara, 2003 Fromard et al., 2004 Herna´ndez-Cornejo et al., 2005 Dahdouh-Guebas และ Koedam, 2008)เช่นกะในส่วนประกอบชนิด (Dahdouh-Guebas et al.,2000b, 2004, 2005a, b Kovacs และ al., 2001วัง et al., 2004),การเปลี่ยนแปลงในป่าชายเลนครอบคลุมก่อน และหลัง จากภัยธรรมชาติ(Smith et al., 1994 Krauss et al., 2005 Ramachandranร้อยเอ็ด al., 2005), และของชนิดป่าชายเลน(Dahdouh-Guebas และ Koedam, 2002 Krauss et al., 2005Simard และ al., 2006) แชมพูยื่นเอกสารครอบคลุมการเปลี่ยนแปลงในพืช อย่างไรก็ตาม พวกเขาถูกจำกัดในให้คำอธิบายของกระบวนการเหล่านี้ก่อให้เกิดระบบนิเวศการเปลี่ยนแปลงแบบจำลองมีประโยชน์ในการสังเคราะห์ปัจจุบันความรู้เกี่ยวกับป่าชายเลน dynamics (ดอยล์และ Girod1997 เฉินและ Twilley, 1998 ดอยล์และ al., 2003 เบอร์เกอร์ และHildenbrandt, 2000) วิธีการสร้างโมเดลเหมาะสมพร้อมประเมินผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมและการรบกวนกระบวนการระบบนิเวศเช่นแผนภูมิสรรหาบุคลากร ก่อตั้ง เติบโต ผลผลิต และการตายเช่นประเมินความยั่งยืนของทรัพยากรป่าชายเลนอาจการประเมินผลกระทบของป่าชายเลนลดประสิทธิภาพการระบบเศรษฐกิจสังคม (Alongi, 2002 Balmford และ al., 2002แมคและ al., 2002 ริเวอรา Monroy et al., 2004 Davis et al.,2005) . ดังนั้น การเสนอรูปแบบจำลองเป็นเครื่องมือสำหรับพัฒนาแผนจัดการเพื่อคุ้มครองป่าชายเลนฟื้นฟูและคืน (Twilley, 1997 ดอยล์ et al.,2003 ฟิลด์ 1998, 1999 ดยุ et al., 2005 Twilley และริเวอรา-Monroy, 2005) ต้องการเช่นโปรแกรมอรรถประโยชน์ในการจัดการทรัพยากรโครงสร้างรุ่นนั้นจับกลไกที่อธิบายป่า dynamics เช่น (ก) การควบคุมบทบาทของลด, (bโรงงานโรงงานและโรงงาน – ดินโต้ เป็น (c) ผลกระทบของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ป่าชายเลนเจริญเติบโตได้ในการตั้งค่าชายฝั่ง (ย่อย) เขตร้อน
สภาพอากาศที่โดดเด่นด้วยการไหลบ่าของน้ำจืดพื้นผิวหลาย
เงื่อนไขของน้ำเป็นเวลานานความเค็มเงื่อนไขซิก,
และการสะสมของสารพิษ (Lugo 1980; บอล, 1996).
องค์ประกอบของชนิดพันธุ์ที่ได้รับอิทธิพลอย่างมากจาก ชายฝั่งทะเลเหล่านี้
การตั้งค่าเพราะพวกเขาจะเชื่อมโยงกับความแตกต่างในป่าชายเลนต้นไม้
ความสามารถในสายพันธุ์ที่จะกลายเป็นที่ยอมรับและการเจริญเติบโต ตามที่
ธ ม (1967) ป่าชายเลนควรจะดูเป็นพืชยืนต้น
ในเขต intertidal ที่ย้ายขึ้นและลงทางลาดจาก
ทะเลในความสัมพันธ์กับ eustatic การเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติและมนุษย์ที่เกิดขึ้นใน
ระดับน้ำทะเล ในคำพูดสุดท้ายของพวกเขา, Lugo และ Snedaker (1974)
สรุปได้ว่า '' ระบบนิเวศป่าชายเลนได้ด้วยตนเองการรักษา
หน่วยภูมิทัศน์ชายฝั่งทะเลที่มีการตอบสนองในระยะยาว
กระบวนการธรณีสัณฐานวิทยาและการมีปฏิสัมพันธ์อย่างต่อเนื่องกับ
ระบบนิเวศที่อยู่ติดกันในระดับภูมิภาคกระเบื้องโมเสค '' แต่เมื่อ
ภูมิทัศน์ชายฝั่งมีการแยกส่วนโดยการเปลี่ยนแปลงของมนุษย์
การตั้งค่าในระดับภูมิภาคและชายฝั่งป่าโกงกางเป็น selfmaintaining น้อย
เป็นกระบวนการชายฝั่งมีการแก้ไข.
พร้อมกับกระบวนการชายฝั่งทะเลของการตั้งค่าธรณีสัณฐานวิทยา,
รบกวนธรรมชาติ (เช่นพายุเฮอริเคน) รูปร่างโครงสร้าง
ซับซ้อนของป่าชายเลนรวมสูงสุด ยืน
สูงและสัณฐานวิทยาต้นไม้ (Lugo, 1980, 2000; ดอยล์, et al.
1995; ดอยล์และ Girod 1997; ดยุค 2001) ผลกระทบของการเช่น
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอาจจะเป็นผู้รับผิดชอบในการรัฐสมดุลหลายตัวที่
จะสังเกตเห็นบ่อยขึ้นกว่ารัฐสมดุลเดียวใน
ยืนผู้ใหญ่ (Lugo 1997; ดยุค 2001) นี้อาจเป็นหนึ่งใน
เหตุผลที่ว่าทำไมการสืบทอดและองค์ประกอบของชนิดพันธุ์พร้อม
ของน้ำและการไล่ระดับสีกำกับดูแลยังคงเป็นที่สองของ
ลำดับความสำคัญของงานวิจัยที่สำคัญในป่าชายเลน (เช่น, Lugo และ
Snedaker 1974; เอลลิสัน, et al, 2000;. เชอร์แมนและคณะ, 2000;.
Dahdouh -Guebas และ Koedam 2002; เอลลิสัน, 2002; Rivera-
Monroy et al, 2004;. เบอร์เกอร์, et al, 2006;. Castaneda-โม, et al.
2006; โตและคณะในการกด)..
วิธีการหนึ่งเพื่อจัดทำเอกสารป่า พลวัตพนักงาน
ภาพระยะไกล มีการศึกษาจำนวนมากที่จะ
อธิบายการเปลี่ยนแปลงชั่วคราวในการขยายเชิงพื้นที่ของป่าชายเลน
ระบบนิเวศ (Calzadilla Pe'rez et al, 2002;. ลูคัสและคณะ, 2002;.
โคเฮนและลาร่า 2003; Fromard et al, 2004;. Herna'ndez-
Cornejo et al, 2005;. Dahdouh-Guebas และ Koedam 2008)
เช่นการเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบของชนิดพันธุ์ (Dahdouh-Guebas, et al.
2000b, 2004, 2005a, B; ว๊ากซ์, et al, 2001;.. วังและคณะ, 2004) ,
การเปลี่ยนแปลงในปกป่าชายเลนก่อนและหลังภัยธรรมชาติ
(สมิ ธ และคณะ, 1994;. อู et al, 2005;. Ramachandran
et al., 2005) และการเปลี่ยนแปลงประเภทของป่าชายเลน
(Dahdouh-Guebas และ Koedam 2002; อูสและ อัล, 2005;.
. มาร์ด et al, 2006) วิธีการตรวจวัดระยะไกลเอกสาร
การเปลี่ยนแปลงในพืชคลุมอย่างไรก็ตามพวกเขามีข้อ จำกัด ใน
การให้รายละเอียดของกระบวนการที่ก่อให้เกิดระบบนิเวศเหล่านี้
เปลี่ยนแปลง.
จำลองรุ่นได้รับประโยชน์ในการสังเคราะห์ในปัจจุบัน
ความรู้เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของป่าชายเลน (ดอยล์และ Girod,
1997; เฉินและ TWILLEY 1998; ดอยล์ et al, 2003;. เบอร์เกอร์และ
Hildenbrandt, 2000) วิธีการสร้างแบบจำลองเหมาะสำหรับการ
ไปพร้อม ๆ กันการประเมินผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อม
และการรบกวนในกระบวนการทางนิเวศวิทยาเช่นต้นไม้
รับสมัครสถานประกอบการเจริญเติบโตผลผลิตและอัตราการตาย.
ประมาณการดังกล่าวเกี่ยวกับความยั่งยืนของทรัพยากรป่าชายเลนที่อาจ
นำไปสู่การประเมินผลกระทบของการย่อยสลายป่าชายเลนการ
ทางสังคม ระบบเศรษฐกิจและ (Alongi 2002; Balmford et al, 2002;.
แมคอินทอช, et al, 2002;. ริเวร่า-Monroy et al, 2004;. เดวิส, et al.
2005) ดังนั้นแบบจำลองที่ได้รับการเสนอให้เป็น
เครื่องมือในการพัฒนาแผนการจัดการสำหรับการป้องกันป่าชายเลน
ฟื้นฟูและการบูรณะ (TWILLEY 1997; ดอยล์, et al.
2003; สนาม 1998, 1999; ดยุคและคณะ, 2005;. TWILLEY และ Rivera-
Monroy , 2005) ยูทิลิตี้ดังกล่าวในการบริหารจัดการทรัพยากรที่ต้องใช้
ว่าโครงสร้างแบบจับกลไกที่อธิบายถึง
การเปลี่ยนแปลงของป่าเช่น (ก) การควบคุมบทบาทของความเครียด (ข)
พืชพืชและการมีปฏิสัมพันธ์พืชดินเช่นเดียวกับ (ค) ผลกระทบจากการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ป่าชายเลนที่ปลูกในการตั้งค่าเขตร้อนชายฝั่งทะเล ( ย่อย )
สภาพอากาศลักษณะน้ำจืดไหลบ่าหลายพื้นผิว
เงื่อนไข นาน hydroperiod , ความเค็ม , เงื่อนไขการแบ่งและการสะสมของสารพิษ ,
( Lugo , 1980 ; ลูก , 1996 ) .
ชนิดอย่างยิ่งโดยได้รับอิทธิพลจากการตั้งค่าชายฝั่ง
เหล่านี้เนื่องจากพวกเขาจะเชื่อมโยงกับความแตกต่าง ในต้นโกงกาง
สายพันธุ์ของความสามารถที่จะกลายเป็นที่จัดตั้งขึ้นและเติบโต ตาม
ถม ( 1967 ) , ป่าชายเลนควรจะดูเป็นพืชไม้ยืนต้นในป่าโกงกาง
โซนที่ย้ายขึ้นและลงเนินจาก
ทะเลในความสัมพันธ์กับธรรมชาติและมนุษย์เกิดการเปลี่ยนแปลงใน eustatic
ระดับน้ําทะเล ในความเห็นสุดท้ายของพวกเขา และ snedaker ลูโก ( 1974 )
สรุปว่า ' 'mangrove ระบบนิเวศด้วยตนเองการรักษา
แนวชายฝั่งที่ตอบสนองต่อหน่วยธรณีสัณฐานและกระบวนการอย่างต่อเนื่องในระยะยาว

ติดกันปฏิสัมพันธ์กับระบบนิเวศในภูมิภาคโม ' ' อย่างไรก็ตาม เมื่อมีการแยกส่วนโดยการแปลงทัศนียภาพชายฝั่ง

ของมนุษย์การตั้งค่าภูมิภาคและชายฝั่ง ป่าชายเลนเป็นน้อย selfmaintaining
เป็นกระบวนการชายฝั่ง
ดัดแปลงพร้อมกับกระบวนการธรณีสัณฐานชายฝั่งของการตั้งค่า , ธรรมชาติแปรปรวน
( เช่นพายุเฮอริเคน ) รูปร่างซับซ้อนโครงสร้างของป่าชายเลน รวมถึงความสูงยืน

สูงสุดและต้นไม้โครงสร้าง ( Lugo , 1980 , 2000 ; ดอยล์ et al . ,
1995 ; Doyle และ girod , 1997 ; ดยุค , 2001 ) ผลกระทบของเหตุการณ์ดังกล่าว
อาจจะรับผิดชอบในสหรัฐอเมริกาหลายที่
สมดุลจะพบบ่อยกว่าสภาพสมดุลเดียว
ผู้ใหญ่ยืน ( Lugo , 1997 ; ดยุค , 2001 ) นี้อาจเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ต่อเนื่องและชนิดตาม

hydroperiod และสารควบคุมการไล่ระดับสียังคงเป็น 2
ลำดับความสำคัญงานวิจัยหลักในป่าชายเลน เช่น ลูโก้และ
snedaker , 1974 ; แอลลิสัน et al . , 2000 ; เชอร์แมน et al . , 2000 ;
dahdouh guebas และ koedam , 2002 ; แอลลิสัน , 2545 ;ริเวร่า -
monroy et al . , 2004 ; Berger et al . , 2006 ; Castaneda Moya et al . ,
2006 ; ปิว et al . , กด ) .
วิธีการหนึ่งที่จะใช้เอกสารพลวัตป่าไม้
ภาพระยะไกล . มีการศึกษามากมายที่อธิบายถึงการเปลี่ยนแปลงชั่วคราวในการขยายพื้นที่

ระบบนิเวศของป่าชายเลน ( calzadilla PE ใหม่เรซ et al . , 2002 ; ลูคัส et al . , 2002 ;
Cohen และลาร่า , 2003 ; fromard et al . , 2004 ; herna ใหม่ ndez -
cornejo et al . , 2005 ; และ dahdouh guebas koedam 2008 )
เช่นกะองค์ประกอบชนิด ( dahdouh guebas et al . ,
2000b , 2004 , 2005a , B ; Kovacs et al . , 2001 ; Wang et al . , 2004 ) การเปลี่ยนแปลงในป่าชายเลน ปก

( ก่อนและหลังภัยธรรมชาติ Smith et al . , 1994 ; เคราส์ et al . , 2005 ; Ramachandran
et al . , 2005 ) และการเปลี่ยนแปลงประเภทของป่าชายเลน
( dahdouh guebas และ koedam , 2002 ; เคราส์ et al . ,2005 ;
ซีเมิร์ด et al . , 2006 ) วิธีการระยะไกลเอกสาร
การเปลี่ยนแปลงครอบคลุมพืช แต่พวกเขาจะถูก จำกัด ในการให้คำอธิบายของ
นิเวศวิทยากระบวนการของการเปลี่ยนแปลงนี้
.
จำลองแบบได้ประโยชน์ในการสังเคราะห์ความรู้
เกี่ยวกับพลวัตป่าชายเลน ( ดอยล์และ girod
, 1997 ; เฉินและ twilley , 1998 ; ดอยล์ et al . , 2003 ; Berger และ
hildenbrandt , 2000 )แบบจำลองที่เหมาะสําหรับ
พร้อมกันประเมิน ผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อม และการรบกวนกระบวนการทางนิเวศวิทยา

การสรรหา เช่น ต้นไม้ในสถานประกอบการ , การเจริญเติบโต , ผลผลิต , และอัตราการตาย .
ประมาณการดังกล่าวต่อความยั่งยืนของทรัพยากรป่าชายเลนอาจมีส่วนร่วมในการประเมิน ผลกระทบของการสลาย


ระบบเศรษฐกิจสังคมป่าชายเลน ( alongi , 2002 ; balmford และ คณะ2002 ;
Macintosh et al . , 2002 ; ริเวร่า monroy et al . , 2004 ;
Davis et al . , 2005 ) จากนั้นแบบจำลองได้ถูกเสนอเป็นเครื่องมือสำหรับการพัฒนาแผนการจัดการ

เพื่อปกป้องป่าชายเลน การฟื้นฟูและบูรณะ ( twilley , 1997 ; ดอยล์ et al . ,
2003 ; เขต , 1998 , 1999 ; ดยุค et al . , 2005 ; และ twilley ริเวร่า -
monroy , 2005 ) ยูทิลิตี้ในการจัดการทรัพยากรต้อง
เช่นโครงสร้างแบบจับกลไกที่อธิบาย
พลวัตป่าไม้ เช่น ( ก ) ควบคุมบทบาทของบุคคล , ( b )
) พืชและพืชและดินการโต้ตอบเช่นเดียวกับ ( C ) ผลกระทบของ