In the 80's, Kuriyama and Rechnitz

In the 80's, Kuriyama and Rechnitz (1981) used yellow squash,containing glutamate decarboxylase, and a CO2 electrode to measure the concentration of glutamic acid in a sample. Since then, a wide variety of plant tissues have been used as bioreceptors in different biosensor formats. These biosensors use tissue slices as sources of the enzyme that catalyses a specific reaction. The main advantages of using plant tissues in biosensors are:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน 80, Kuriyama และ Rechnitz (1981) ใช้สควอชเหลือง glutamate decarboxylase และไฟฟ้า CO2 วัดความเข้มข้นของเมตในตัวอย่าง ตั้งแต่นั้น ความหลากหลายของเนื้อเยื่อพืชได้ถูกใช้เป็น bioreceptors ในรูปแบบต่าง ๆ biosensor เนื้อเยื่อเหล่านี้ใช้ biosensors ชิ้นเป็นแหล่งของเอนไซม์นี้ว่า catalyses ปฏิกิริยาเฉพาะ ประโยชน์หลักของการใช้เนื้อเยื่อพืชใน biosensors จะ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใน 80 ของ Kuriyama และ Rechnitz (1981) ที่ใช้สควอชสีเหลืองที่มี decarboxylase กลูตาเมตและอิเล็กโทร CO2 ในการวัดความเข้มข้นของกรดกลูตามิในกลุ่มตัวอย่างที่ ตั้งแต่นั้นมาความหลากหลายของเนื้อเยื่อพืชได้รับการใช้เป็น bioreceptors ในรูปแบบที่แตกต่างกันไบโอเซนเซอร์ ไบโอเซนเซอร์เหล่านี้ใช้ชิ้นเนื้อเยื่อเป็นแหล่งที่มาของเอนไซม์ที่เร่งปฏิกิริยาปฏิกิริยาที่เฉพาะเจาะจง ข้อได้เปรียบหลักของการใช้เนื้อเยื่อพืชในไบโอเซนเซอร์คือ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน 80 , คุริ และ rechnitz ( 1981 ) ใช้สควอชสีเหลืองที่มีกลูตาเมตดีคาร์บอกซิเลส และขั้วไฟฟ้า CO2 เพื่อวัดความเข้มข้นของกรดกลูตามิคในตัวอย่าง ตั้งแต่นั้นมาความหลากหลายของเนื้อเยื่อพืชถูกใช้เป็น bioreceptors ในรูปแบบไบโอเซนเซอร์ต่าง ๆ ตามเหล่านี้ใช้ชิ้นเนื้อเยื่อ เป็นแหล่งของเอนไซม์ที่พันธุ์ปฏิกิริยาเฉพาะประโยชน์หลักของการใช้ ในเนื้อเยื่อพืชตาม :